✍صد و چهارده سال پیش بود
یکساعت ونیم مانده به غروب آفتاب؛ مجتهدبلندآوازه شیعه از پله ها بالا رفت
طناب را دور گردنش انداختند
جمعیت در میدان «توپخانه» هیاهو می کردند. اما او در افق،تصویری از کودکی ۷ساله در خمین بنام «روح الله» را می دید که حدود ۶۰ سال دیگر جهان را وارونه می کند و طناب دار را از گردن پاک ترین مخلوقات خدا باز می کند و به گردن جلادهای ساواک می اندازد.
آرام و بدون تقلا چشم هایش را بست و این تصویر زیبا از به دار آویخته شدن یک «مرد» را برای تاریخ ساخت و من را یاد این شعر رویایی انداخت که :
تابی نداشت بر تن و استاده بود «مَرد»
تنهاترین مسافر این جاده بود «مرد»
آرام در تلاطم امواج تیغ ماند
انگار در میانه ی سجّاده بود «مرد»
در آخرین دقایق قبل از عروج سرخ
چون لحظه های اولش آزاده بود «مرد»
زیباترین ترانه ی تاریخ عشق شد
آواز عاشقانه که سر داده بود «مرد»
این نام جاودانه که ازخودبه جاگذاشت
یک واژه غریب ولی ساده بود «مرد»
سلام خدا به او روزی که به دنیا آمد و روزی که از دنیا رفت و روزی که از خاک برمی خیزد.
#شیخ_فضل_الله_نوری.
https://eitaa.com/harffe_hesab
🍏🍏🍏
🍎🍎🍎
🍎 شهیدانه با آوینی
🍎 به مناسبت سالروز شهادت هنرمند متعهد و بسیجی، سید شهیدان اهل قلم. مهندس سید مرتضی آوینی/۲۰ فروردین
✍ شهید آوینی با قلمش، درایت #مرجع_شهید علامه شیخ فضل الله نوری(ره) را ستود🔰
قانون یا باید خود را «حافظ شریعت» بداند و یا خود، شریعتی دیگر خواهد شد. پس، رویکرد تاریخی ما به قانون در مشروطیت روی آوردن به شریعتی دیگر بود، بی‌آنکه خود بدانیم.
#شیخ_فضل_الله_نوری(ره) به همین «نسبت» توجه یافته بود، چرا که «شرع» نیز در مقام احکام به مجموعه‌ای از شرط‌ها و حدود – یعنی قانون – مبدل می‌شود...
...«اما هنوز این نظم نیهیلیستی گاو مقدسی است که پرستیده می‌شود، حتی در میان ما که همواره نظم و نظام و انتظام را از درون به بیرون معنا می‌کنیم. این، تفاوتی عمده است میان تمدن شرق و تمدن غرب. رویکرد تاریخی ما به غرب در مشروطیت با یک رویکرد ظاهری به «ضرورت وجود قانون» آغاز می‌شود. اولین نشریه‌ای که در ایران انتشار می‌یابد «قانون» نام می‌گیرد و میرزا ملکم خان [از مؤسسین فراموشخانه و فراماسونری در ایران] یک قرن پیش، در نخستین شماره جریده «قانون» (رجب ۱۳۰۷ هجری قمری) می‌نویسد: «ایران مملو است از نعمات خداداد. چیزی که همه این نعمات را باطل گذاشته نبودن قانون است».
شیفتگی در برابر قانون، تقدیر تاریخی همه اقوامی است که در آغاز ظهور تمدن غرب پای در آخرین دوران از اضمحلال تاریخی خویش نهاده بودند. اما این شیفتگی صرفا ظاهری است. وجود قانون، فی نفسه نمی‌توانست همه آنچه را که ما می‌خواستیم تامین کند. قانون تعیین کننده حقوق و ضامن تامین آن است. پس نخست باید درباره حق و حقوق اندیشید.
نظم نیهیلیستی، یعنی قانونی که «حق» متناسب با روزگار غلبه نیهیلیستی معنا شده است و از آن گذشته، اگر قانون هر (قانونی) ضمانت اجرای خویش را در یک نظام ظاهری جست‌و‌جو کند، بشر خود را از «اخلاق» مستغنی خواهد پنداشت و قانون را به جای «شریعت» خواهد نشاند. قانون یا باید خود را «حافظ شریعت» بداند و یا خود، شریعتی دیگر خواهد شد. پس، رویکرد تاریخی ما به قانون در مشروطیت روی آوردن به شریعتی دیگر بود، بی‌آنکه خود بدانیم. شیخ فضل الله نوری(ره) به همین «نسبت» توجه یافته بود، چرا که «شرع» نیز در مقام احکام به مجموعه‌ای از شرط‌ها و حدود – یعنی قانون – مبدل می‌شود».
آنها که عنان عقل خویش را به تحلیل آسان سپرده اند، نمی توانند دریابند که از میان اسوه های مبارزه تاریخی مردم ایران علیه استبداد و استعمار و استکبار، چرا حضرت امام با ستایشی این همه از #شهید_شیخ_فضل_الله_نوری و شهید مدرس یاد کرده اند؛ و #شیخ_فضل_الله اصلاً کسی است که در مخالفت با مشروطه غیر مشروعه سر به دار شد و نشان داد که اگر امر دائر شود تا از میان یک مشروطه وابسته به انگلیس و ادامه سلطنت قاجار یکی را انتخاب کند بدون تردید محمد علی شاه را انتخاب خواهد کرد، نه سفارت انگلیس را»
🔸منابع: برگرفته از فردایی دیگر، مرتضی آوینی از مقاله محمد فاتحی در پایگاه خبری صاحب نیوز، کد خبر 6384/
کتاب «حلزون های خانه به دوش»، مقاله «تحلیل آسان»/#روایت_فتح_آوینی
🌹 شادی روح شهیدان «رحم الله من یقرأ الفاتحة مع الصلوات»
اللّهُمَّ صَلّ عَلَی محَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ عَجّل فَرَجَهُم
#روز_هنر_انقلاب_اسلامی
#هفته_هنر_انقلاب_اسلامی
@harffe_hesab
🔴 متفکر شهید، دکتر سید حسن آیت:
عالم مجاهد، آیت الله شیخ فضل الله نوری(ره) انقلابی واقعی، مجاهدی راستین، مردی بزرگ و مسلمانی آگاه بود
استعمارگران به درستی دریافته بودند استقرار حکومت اسلامی مساوی با مرگ قطعی آنان است. آنها پی بردند با قدرت سلاح و سرنیزه نمی توانند بر انبوه مسلمین که تا پای جان حاضر به دفاع از اسلام و مسلمین هستند غلبه یابند، از این رو چاره ای اساسی اندیشیدند و درصدد برآمدند با ایجاد کانال های انحرافی و انقلابی نما از قدرت عظیم توده های انبوه مردم که پشت سر روحانیت قرار داشتند بکاهند و سرانجام آنان را ضعیف و زبون سازند. از اینجاست که فراموشخانه و فراماسونری در ایران و سایر کشورهای اسلامی تأسیس شد و سر و کله میرزا ملکم خان ها و تقی زاده ها با الفاظ و اصطلاحات دهن پرکن و فریبنده، دموکراسی، قانون، تمدن، تجدد، قومیت و ملیت در مقابل #عالم_مجاهد شیخ فضل الله نوری و امثال او که از خدا، اسلام و اسلامیت حمایت می کردند پیدا می شود و استعمارگران با انواع دسایس موذیانه و تبلیغات عوا م فریبانه می کوشیدند انظار مردم را متوجه چنین جرثومه های فسادی[نمایند] و آنان را[مفسدین را] در چشم مردم، انقلابی، اصلاح طلب و آزادی خواه جلوه گر سازند و انقلابیون مؤمن، مسلمان و آگاه را همچون #شیخ_فضل_الله_نوری مرتجع و ضد آزادی به شمار آورند، زیرا قدرت روحانیت تا وقتی است که مردم پشت سر آنان باشند و پراکندن مردم از پشت روحانیت وقتی میسر می شود که استعمارگران بتوانند انقلابیون تصنعی، بدلی و جیره خوار خود را جایگزین انقلابیون صدیق و راستین کنند. به عبارت دیگر با یک تیر دو نشان می زنند هم انقلابیون واقعی و مجاهدین راستین همچون #نوری، مدرس و کاشانی را منزوی و لجن مال می سازند و هم زمام توده را در دست عمال و ایادی خود یعنی میرزا ملکم خان ها، تقی زاده ها، مستوفی الممالک ها، شاهپور بختیارها، نزیه ها، ابوالفضل قاسمی ها و حاج سید جوادی ها قرار می دهند. به همین دلیل است که می بینیم در دوره مشروطیت به اصرار افرادی نظیر محمدصادق طباطبایی و با فشار انگلستان مجلس شورای ملی جایگزین مجلس شورای اسلامی می شود و حاج شیخ فضل الله نوری بر سر دار می رود و هنوز که هنوز است به علت وسعت تبلیغات سوء و موذیانه عوامل استعمار حتی بسیاری از افراد مؤمن ولی ناآگاه با دیده بدبینی به این #مرد_بزرگ می نگرند و طرفدار ارتجاع و استبداد بودن او را امری بدیهی می انگارند. در عوض می بینیم افرادی نظیر مستوفی الممالک، مشیرالدوله، تقی زاده، مصد ق السلطنه، محمدعلی فروغی، حاج مخبرالسلطنه هدایت، حسین علاء و حاج میرزا یحیی دولت آبادی از سویی طرف مشورت رضاخان قرار می گیرند و از سوی دیگر مخالف دیکتاتوری و رضاخان قلمداد می شوند. جالب توجه است که در دوران دیکتاتوری این افراد از کوچک ترین گزندی مصون بودند و در همان دوره و دوره های بعد به صدارت، وزارت و وکالت می رسند، ولی سید حسن مدرس آن مجاهد و روحانی دلیر در زمان نخست وزیری دکتر متین دفتری پدر هدایت الله متین دفتری در سال 1317 در کاشمر به دست دژخیمان حکومتی شهید می شود.
مقدمه بر یادداشت های حسن ارسنجانی، صص19-18
💠💠💠