🤚 به خانه برگردیم... این خانه قشنگ است ولی خانه‌ی من نیست این خاک چه زیباست ولی خاک وطن نیست آن دخترِ چشم ‌آبیِ گیسوی‌طلایی طناز و سیه‌چشم، چو معشوقه‌ی من نیست آن کشور نو، آن وطنِ دانش و صنعت هرگز به دل‌انگیزیِ ایران کهن نیست در مشهد و یزد و قم و سمنان و لرستان لـــطفی‌ست که در کَلگری و نیس و پکن نیست در دامنِ بحر خزر و ساحل گیلان موجی‌ست که در ساحل دریای عدن نیست در پیکر گل‌های دلاویز شمیران عطری‌ست که در نافه‌ی آهوی خُتن نیست آواره‌ام و خسته و سرگشته و حیران هر جا که رَوَم، هیچ‌کجا خانه‌ی من نیست آوارگی و خانه‌به‌دوشی چه بلایی‌ست دردی‌ست که همتاش در این دیر کهن نیست من بهر که خوانم غزل سعدی و حافظ در شهر غریبی که در او فهم سخن نیست هر کس که زَنَد طعنه به ایرانی و ایران بی‌شبهه که مغزش به سر و روح به تن نیست پاریس قشنگ است ولی نیست چو تهران لندن به دلاویزی شیراز کهن نیست هر چند که سرسبز بُوَد دامنه‌ی آلپ چون دامن البرز پر از چین و شکن نیست این کوه بلند است، ولی نیست دماوند این رود چه زیباست، ولی رود تَجَن نیست این شهر عظیم است، ولی شهرِ غریب است این خانه قشنگ است، ولی خانه‌ی من نیست ✍️ دکتر خسرو فرشیدورد #ایران #وطن_من #ایران_زیبا 💚🌦@HASANAAT🌦💚