قسمت سوم 🌸ملاقات در صاریا وقتی امام زمان ارواحنافداه ۱۳ ساله بودند🌸 وقتي وارد شدم و به صحن خانه رسيدم، ديدم خواني نهاده شده و غذايي آماده است. بدر به درون سرا راهنمايي ام كرد. نخست مرا به سمت طبق غذا برد و كنار ظرف غذا قرارم داد و گفت: مولايت مي فرمايد از آنچه موقع بيرون آمدن از قلعه ي فيد، در حال بيماري، بدان ميل پيدا كرده بودي تناول كن. با خود گفتم همين يك برهان كه نشانه اي روشن و اعجازي بزرگ مي باشد برايم بس است. اما چگونه دست به غذا ببرم و مشغول خوردن شوم حال آنكه هنوز به حضور آقا و مولايم شرفياب نشده و لياقت ديدارش را نيافته ام؟! در اين لحظه، صداي آن حضرت را شنيدم كه به من فرمود: عيسي، بخور؛ مرا خواهي ديد. آنگاه كنار آن مايده ي آسماني نشستم. ديدم ماهي گرم و خرماي تازه و ظرفي پر از شير درون آن نهاده اند و به گونه اي بسيار جالب و دلپذير آراسته مي باشد. ناگهان به فكر مرضي كه دامن گيرم شده بود افتادم و از روي تعجب به خود نهيب زدم: بيمار و ماهي و شير و خرما؟!! اين انديشه به ذهنم خطور كرد، بار ديگر صداي امام به گوشم رسيد كه بر من بانگ زد: اي عيسي، آيا در كار ما ترديد مي كني؟ مگر تو به سود و زيان خود از ما داناتري؟ اين اعجاز ديگر، روحم را به تلاطم انداخت و انقلاب عجيبي در من پديد آورد. از پندار ناروايم پشيمان شدم. بي اختيار چشم هايم پر از اشك گرديد. در حالي كه قلبم سخت به هيجان آمده و عقلم سراسر مات و حيران گشته بود، گريستم و از خداي مهربان، طلب عفو و آمرزش نمودم. سپس از تمام غذاها خوردم. عجيب بود وقتي لقمه اي برمي داشتم جاي آن در ظرف غذا خالي نمي ماند! هر چه خوردم چيزي از آن غذا كم نشد و بدون كاستي باقي ماند. از جهت كيفيت نيز اصلا با خوراكهاي دنيا قابل مقايسه نبود؛ طعم و بوي ديگري داشت. از تمام غذاهايي كه در دنيا خورده بودم لذيذتر، گواراتر، پاكيزه تر و بهتر بود. بدين جهت خيلي زياد خوردم تا آنجا كه ديگر شرم نمودم و با آنكه هنوز اشتها داشتم، دست از غذا برداشتم. براي سومين بار، صداي دلنشين مولا را شنيدم كه با مهرباني و آهنگ ملايمي مرا ندا داد و فرمود: حيا نكن عيسي. اينها از غذاهاي بهشت است؛ دست هيچ مخلوقي پديدش نياورده و ساخته و پرداخته ي بشري نيست. مقداري ديگر خوردم اما گويي سير نمي شدم. مثل اينكه هر چه بيشتر مي خوردم، بيشتر مي خواستم و اشتهايم افزون مي گشت. سرانجام دست كشيدم و عرضه داشتم: مولاي من، مرا بس است؛ به اندازه ي كفايت خوردم.

قسمت چهارم 🌸ملاقات در صاریا وقتی امام زمان ارواحنافداه ۱۳ ساله بودند🌸 عیسی بن مهدی جوهری می گوید: در اين هنگام صداي حضرت در صحن منزل طنين افكند كه: نزد من بيا. از جا بلند شدم اما همين كه خواستم حضور امام شرفياب گردم، متوجه شدم دستم را نشسته ام. در دل گفتم: آيا با اين دست نشسته به ملاقات حضرت بروم؟! ناگاه حجت خدا بر من بانگ زد: اي عيسي، آيا در دستت چركي هست؟ نگاهي به دستم انداختم و آن را بوييدم. تميز و پاكيزه بود با چنان عطري كه از مشك و كافور، خوشبوتر. شگفت زده و خوشحال به سوي امام رفتم. وقتي حضورش رسيدم و چشمم به رخسار ملكوتي و چهره ي نوراني اش افتاد، ديدگانم از فروغ روي تابناكش، خيره و مبهوت گشت و از هيبت و عظمتش چنان خود باخته و حيران شدم كه پنداشتم عقل از سرم پريده است. آنگاه رو به من نمود و فرمود: اي عيسي، اگر تكذيب كنندگان نبودند، و اگر آنها كه مرا باور ندارند از روي انكار به شما نمي گفتند: او كجاست؟ كي به وجود آمده؟ در كجا متولد شده؟ چه شخصي او را ديده؟ چه پيامي فرستاده و چه فرماني از ناحيه ي وي برايتان صادر گرديده؟ شما را از چه چيز آگاه ساخته و كدام خبر را به شما ابلاغ نموده؟ چه اعجازي از او ديده ايد و چه كار خارق العاده و معجز نمايي به شما نشان داده است؟ اگر چنين منكر نمي شدند و اين سخنان باطل را نمي گفتند و به تكذيب من نمي پرداختند، هيچيك از شما به ديدارم نايل نمي شديد و (چون زمان غيبت و دوران زيستي من است) ملاقاتم برايتان حاصل نمي گشت. هشيار و آگاه باش به خدا سوگند، از ياري امير مومنان عليه السلام دست برداشتند. او را از خود راندند. حقش را غصب نمودند. ظالمان را بر آن حضرت مقدم داشتند. با وي مكر و نيرنگ نمودند و سرانجام به قتلش رساندند، با آنكه كرامات فراواني از او مشاهده كردند. نسبت به ساير نياكان و اجدادم نيز به ستم رفتار نمودند. به امامت و مقام كرامتشان ايمان نياوردند. آن بزرگواران را جادوگر خواندند و كاهن قلمداد كردند و به ارتباط با جن متهم ساختند!! سپس فرمود: اي عيسي، كرامات و نشانه هايي را كه از وجود ما و مقام امامت و ولايت ما ديدي به دوستانمان خبر بده و مراقب باش تا دشمنانمان را از اسرار ما آگاه نسازي كه اگر از احوال و اخبار ما به دشمنان و بدخواهانمان گزارش دهي، ايمانت سلب شود و جلوه ي هدايت و نور لياقت در وجودت خاموش گردد. وقتي سخن امام به اينجا رسيد، برخود لرزيدم و ملتمسانه عرضه داشتم: مولاي من، دعا كنيد كه ثابت قدم بمانم و از خدا بخواهيد ايمانم را استحكام و استواري بخشد. حضرت فرمود: اگر خداوند، تو را استوار و ثابت قدم قرار نداده بود، به فيض ديدارم نمي رسيدي و از ملاقاتم محروم مي ماندي. اكنون رهسپار حج باش، هدايت و رشد همراهت باد. گفتار امام كه تمام شد، چنانكه فرمان داده بود، بي درنگ آهنگ مكه نمودم و براي انجام مناسك حج، از خدمت سراسر نور و شرافتش مرخص شدم. هنگامي كه از ديدار حضرت برگشتم و از سراي پاك و پرفروغش بيرون آمدم، خرم و شادمان بودم. به پاس اين نعمت بزرگ، پياپي شكر و سپاس الهي بر زبان راندم چندان كه پنداشتم از همه ي مردم بيشتر ثنا و حمد خدا گفتم و فراوان تر به ستايش و شكرش پرداختم. اين رويداد كه در كتاب «النجم الثاقب» ثبت گرديده كرامات متعددي در بردارد كه هر يك به تنهايي، گواه روشن و سند گويايي بر مقام رباني و امامت و ولايت آسماني حجت الهي حضرت مهدي عليه السلام است.

سؤال ۱ در ملاقات عیسی بن مهدی جوهری با امام مهدی علیه السلام، آن حضرت درباره دلیل اینکه اجازه ملاقات به عیسی را دادند، چه فرمودند؟

سؤال ۲ در ملاقات عیسی بن مهدی جوهری با امام مهدی علیه السلام، بیست کرامت اتفاق افتاد، چه کسی می‌تواند آنها را بگوید؟

🔅امام زمان ارواحنا فداه فرمودند: ما را دعا کنید؛ ما هم شما را دعا می کنیم. #امام_زمان ♥️ 🇵🇸قدس رمز ظهور است🇵🇸 @emamzaman

شمایی که دردِ جهان را یگانه درمانی ...💙 #امام_زمان 🇵🇸قدس رمز ظهور است🇵🇸 @emamzaman

برای امام غائبمون وقت بذاریم... نیازهــــای کاذبِ دنیــا ، ما رو از امام زمان غافل کرده! #امام_زمان ♥️ #استاد_عالی 🇵🇸قدس رمز ظهور است🇵🇸 @emamzaman

بخوان دعای‌فرج را که یوسف زهرا ز پشت پرده ی غیب به ما نظر دارد✨ #دعای_فرج🕊 #قرار_عاشقی ♥️ 【@emamzaman】

#آشنایی_با_پنجه_بافی پنجه بافی چیست؟!!!! پنجه بافی یکی از هنرهای ظریف و نه چندان رایج است در فرهنگ دهخدا پنجه به پنج انگشت دست و پا را گویند و احتمالا به همین علت به این نام نامیده شده و نامهای دیگری هم داشته نظیر اسفندوک ،چموک که خاص زرتشتیان یزد بوده است ماده اولیه پنجه آن هم دانه های سبز اسفند بود ه که در اول بهار بخصوص اردیبهشت ماه از کوهستانهای اطراف یزد جمع آوری می شده و نباید دانه های نزدیک مساجد جمع آوری شود. @Textilpainting1400 🎨🎨🎨🎨🎨