eitaa logo
نکته های مفید
570 دنبال‌کننده
1.3هزار عکس
2.2هزار ویدیو
40 فایل
مشاهده در ایتا
دانلود
🌸خبر دادن پایان صفر و بشارت بهشت ⁉️آيا حديث پیامبر(صلي الله عليه  و آله و سلم) که مي فرمايد:«هر کسی مرا بخروج ماه صفر بشارت دهد من او را به بشارت می دهم». درست است؟ 1⃣چنين حدیثی صحيح نيست و سنديت ندارد. 2⃣ حديث با لفظ «فَمَنْ بَشَّرَنِی بِخُرُوجِ آذَارَ فَلَهُ الْجَنَّة» وارد شده است. 3⃣آنچه در احاديث با این لفظ آمده است بشارت بهشت به جناب ابوذر در ماه آذر رومي هست نه در ماه ! و علاوه بر آن اين بشارت شخصي است و مخصوص جناب است و هدف پيغمبر معرفي جايگاه ويژه جناب ابوذر به ديگران بوده است. 4⃣منظور پیامبر ماه آذار که از ماه های رومی‌ است بوده که به طور اتفاقی در آن سال با ماه صفر همزمان شده است. 5⃣چنین مطلبی با اعتقادات شیعیان همخوانی ندارد؛ اینکه شخصی ظالم و فاسق باشد اما بدون جبران و توبه کردن، صرفا بخاطر دادن اهل بهشت گردد.
🌴شرح ماجرای این حدیث ✅ابن عبّاس گوید: روزى پیغمبر صلى اللَّه علیه و آله به چند تن از اصحابشان که در مسجد قبا در خدمت وى بودند فرمود: نخستین شخصى که اکنون بر شما وارد شود مردى از اهل بهشت است. 🍃چون این سخن را از آن بزرگوار شنیدند، گروهى از ایشان برخاسته و بیرون رفتند، و هر یک از آنان قصد داشت که سریعتر مراجعت نماید تا خود نخستین وارد شونده باشد و در نتیجه بهشتى گردد. 🌸پیغمبر صلى اللَّه علیه و آله به نیّت آنان پى‏ برد، و به باقى مانده اصحابش که نزد وى بودند فرمود؛ بزودى چند تن بر شما وارد میشوند که از جهت زودتر رسیدن در حال سبقت از یک دیگرند، پس هر کدام از آنان که مرا به خروج «آذر» مژده دهد اهل بهشت است. 🌼سپس آنان که بیرون رفته بودند بازگشتند و نیز همراهشان بود، آنگاه پیغمبر صلى اللَّه علیه و آله به ایشان فرمود: ما اکنون در کدام یک از ماه هاى رومى بسر می‏بریم؟ 🌿أبوذر گفت: یا رسول اللَّه آذر بپایان رسیده است. ♻️پیغمبر صلى اللَّه علیه و آله فرمود: اى أباذر آن را مى‏ دانستم و لیکن دوست داشتم قوم من بفهمند که تو مردى از اهل بهشت میباشى، و چگونه چنان نباشد، حال آنکه پس از من بدلیل علاقه ات به اهل بیتم تو را از حرم من دور گردانند، و تنها زندگى خواهى نمود، و تنها خواهى مرد، و قومى که عهده دار مراسم کفن و دفنت بشوند بسبب تو سعادتمند گردند و در جاودانى که به پرهیزگاران نوید داده شده همراه من خواهند بود.» (معانی الأخبار ص205، علل الشرایع ج1