✅ #روزبرگ_شیعه بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم موضوع امروز: «حضرت#ام‌البنین (س)، #مادر_ایثار ١» روز جمعه، ١۴٠١/١٠/١۶ مناسبت روز: ۱۳ جمادی‌الثانی، به عنوانِ #روز_تکریم_مادران_و_همسران_شهدا نام گرفته و علت این نامگذاری، آن است که مشهور است که «حضرت ام‌البنین (س)» همسر امیرالمؤمنین (ع) و مادر چهار شهید دشت نینوا، از جمله حضرت ابوالفضل العباس (ع)، در چنین روزی در جوار رحمت حضرت حق آرمیدند؛ لذا سخن امروز را با سلام و صلوات به روح بلند حضرت ام‌البنین (س) آغاز می‌نمائیم؛ به راستی چه روز بزرگی است، روز تکریم از دلاور مادران تاریخ که همچون بانوی ایثار، حضرت ام‌البنین (س) پسرانی شجاع و مؤمن تربیت نموده و با وجود عشق بی‌همتای مادری، فرزندان عزیزتر از جانشان را در راه اسلام و ولایت فدا کردند؛ و چه با عظمت است، ایثار و شهامت شیر زنان و همسران شهیدان سرافراز که بسیاری از آنان نوعروس بودند، اما با صبر و استقامت و توکل به خداوند متعال، و عشق به سالار شهیدان، همسران خود را برای حضور در جبهه‌های حق علیه باطل یاری و حمایت نمودند. بی‌شک الگوی تمامی این شیر زنان و دلاور مادران، بانوی ایثارگر تاریخ، حضرت ام‌البنین (س) است که اگر چه خودشان در دشت کربلا حضور نداشتند، اما عطر ایمان، عشق به ولایت، و شجاعت و معرفت را قطره قطره در کام فرزندانشان نشاندند، تا در دشت خونین کربلا، ولایت‌مداری، وفاداری و شجاعت و شهامت حضرت ابوالفضل (ع) و دیگر فرزندان ایشان، لرزه بر تن دشمنان اسلام اندازند؛ عالمان شیعه در طول تاریخ، همواره شجاعت، فصاحت و علاقه‌ی شدید حضرت ام البنین (س) به امیرالمؤمنین و اهل‌بیت عصمت و طهارت (ع) را ستوده‌اند و از ايشان به نیکی و بزرگی یاد کرده‌اند؛ چنانچه شهید ثانی (ره) می‌گوید: «ام‌البنین (س) نسبت به خاندان پیامبر خدا، محبت شدیدی داشت و خود را وقف خدمت به آنان کرده بود؛ و اهل‌بیت (ع) نیز برای ایشان، احترام ویژه قائل بودند و در روزهای عید، به نزد ایشان می‌رفتند» [ستاره درخشان مدینه، ص۷]؛ ✍️ هرچند متأسفانه از زندگانی و شخصیت حضرت ام‌البنین (س)، هیچ گزارش کاملی که تلفیقی از مستندات معتبر تاریخی، زمان شناسی و تحلیل‌های عبرت آموز و بازنمایی شخصیت و زندگی این بانوی بزرگ اسلام باشد، در دست نیست، اما از همین روایات موجود می‌توان، ادوار زندگی پرافتخار آن حضرت را به شش دوره تقسیم کرد: 1️⃣ از زمان تولد تا ازدواج: «اصالت و شجاعت خانوادگی» این مقطع از زندگانی حضرت، حدود بیست سال به طول انجامیده و بانو در خانواده‌ای با اصالت و در قبیله‌ی بسیار شجاع بنی‌کلاب پرورش یافته‌اند تا جایی که شایستگی و لیاقت همسری حضرت امیر (ع) را کسب نموده‌اند؛ 2️⃣ از ازدواج با امیرالمؤمنین (ع) تا خلافت علوی: «دوران تربیت یافتگی» بالاترین افتخار حضرت ام‌البنین (س) را باید ازدواج با حضرت علی (ع) دانست که مسلماً دلیلی روشن بر لیاقت و شایستگی ایشان می‌باشد؛ تاریخ ازدواج آن حضرت در سال ٢٣ هجری قمری، یعنی در دوران مهجوریت و خانه‌نشینی حضرت علی (ع) بوده و تا آستانه خلافت امام، حداقل دوازده سال به طول انجامیده است؛ در این دوران سخت که حضرت علی (ع) به‌گونه‌ای در حصر اجباری در مدینه به سر می‌بردند، بیشترین فرصت را برای رشد فکری و تربیتی و اخلاقی همسر گرامیشان و فرزندانشان داشته‌اند‌ لذا این دوران را باید دورانی سراسر تلاش برای همراهی و همانندی با امام در ابعاد مختلف اخلاقی و علمی و عبادی برای حضرت ام‌البنین (س) دانست؛ 3️⃣ دوران خلافت علوی: «الگویی شایسته در همسری خلیفه مسلمین» دوران خلافت امیرالمؤمنین (ع)، دورانی کوتاه اما پر حادثه و همراه با فتنه‌های پیاپی بود که تا شهادت حضرت علی (ع) در حدود ۵ سال به طول انجامید؛ در این دوران، حضرت ام‌البنین (س) به همراه امیرالمؤمنین (ع) به شهر کوفه هجرت نمودند و به علت مقام و جایگاه حضرت امیر (ع)، زمینه‌های اجتماعی متعددی پیش روی ایشان گشوده شد، ولی حضرت ام‌البنین (س) با الگوگیری از آموزه‌های قرآنی درباره‌ی «نساء‌النبی»، همچنان خدمت و همراهی با حضرت علی (ع) در قالب همسر و یاوری مهربان در خانه، و متولد نمودن و پرورش دادن فرزندانی با ایمان و شجاع همچون حضرت اباالفضل (ع) و برادران ایشان را بر هر کار دیگری ترجیح دادند و الگویی شایسته از زن برگزیده در جامعه علوی ارائه نمودند تا همه بدانند که در اسلام، بالاترین وظیفه زن در دو جبهه‌ی «همسری» و «مادری» و تربيت کردن فرزندان صالح است؛ ✍️ این مبحث ادامه دارد... 📚 برداشتی از کتاب پژوهشی مادر پسران، نوشته محمد رضایی آدریانی

✅ #روزبرگ_شیعه بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم موضوع امروز: «#مدافع_ولایت» روز شنبه، ١۴٠١/١٢/٠۶ مناسبت روز: چهارمین روز از ماه شعبان المعظم برابر با سالروز ولادت با سعادت #قمربنی‌هاشم (ع) و «روز جانباز» است، لذا ضمن گرامیداشت مقام بلند جانبازان و ایثارگران انقلاب اسلامی، این روز فرخنده را به همه‌ی مسلمانان جهان تبریک و تهنیت عرض نموده و سخن امروز را با سلام و صلوات به روح بلند حضرت #عباس (ع) آغاز می‌نمائیم‌؛ #عباس‌بن‌علی‌بن‌ابیطالب (ع)، اولین فرزند حضرت #ام‌البنین (س) و حضرت امیرالمؤمنین (ع) است که مهمترین فراز زندگی ایشان حضور در حماسه کربلا و حمایت از حضرت سیدالشهداء (ع) و شهادت در روز عاشورا است؛ اهل‌بیت عصمت و طهارت (ع)، مقام بسیار بالایی برای حضرت #اباالفضل (ع) قائل بودند، چنانچه امام سجاد (ع) فرمودند: «إنَّ لِعَمِیَّ العَباسْ دَرَجَهً یَغبِطُهُ بِهَا جَمیعُ الشُّهَداء یُومَ القِیامَه...»: «برای عمویم عباس جایگاهی است که تمام شهدا در روز قیامت، به مقام و درجه‌ی ایشان غبطه می‌خورند!» (أمالی صدوق، ص۴۶۳) همچنین آن حضرت در کلام گهربار دیگری فرمودند: «خداوند عمویم عباس را رحمت کند که ایثار کرد و خود را به سختی افکند و در راه برادرش جانبازی کرد، تا آن‌که دست‌هایش از پیکر جدا گردید؛ آن‌گاه خداوند به جای دستان، دو بال به وی عنایت فرمود که در بهشت همراه فرشتگان پرواز کند؛ همان‌طور که برای جعفر طیار (ع) قرار داده...» (خصال شیخ صدوق، ص۶۸) مشهورترین کنیه حضرت عباس(ع)،  «ابوالفضل» به معنی «ابوالفضائل» است زیرا ایشان جلوه‌ی تمام فضایل و زیبایی‌های ظاهری و باطنی بوده‌اند؛ چنانچه در فضائل ظاهری، چنان زیبا و تنومند بودند که حضرت را «قمر بنی هاشم» نامیدند؛ و در فضایل اخلاقی و معنوی از قبیل ایمان، علم، بصیرت، شجاعت، وفاداری و #ولایت‌پذیری و #ولایت‌یاوری نیز شاهکار خلقت بوده‌اند؛ ✍️ هرچند متأسفانه درباره زندگی و احوالات آن حضرت تا قبل از محرم سال ۶۱ قمری، اطلاعات اندکی وجود دارد! اما از همین اطلاعات و احادیث محدود می‌توان به فضائل ارزشمندی از حضرت اباالفضل (ع) اشاره نمود: 1️⃣ «علم و دانش»: امام سجاد(ع) می‌فرمایند: «اِنَّ العَبَّاسَ بنِ عَلِیّ (ع) زُقَّ العِلمَ زَقّاً»: «به درستی که عباس بن علی (ع) دانش را از سرچشمه چشیده است، آن‌هم چشیدنی!» (بحارالأنوار، ج ۴۵، ص ١٣٧)؛ 2️⃣ «بصیرت نافذ»: امام صادق(ع) فرمودند: «انَ عَمُّنا العَبَّاسُ (ع) نافِذَ البَصیرَه»: «عموی ما عباس (ع) بصیرت و بینشی ژرف داشته است» (اعیان الشیعه، ج ٧، ص ۴٣٠)؛ بی‌شک حضرت عباس(ع) را می‌بایست شاهکار بینش و بصیرت دانست، چنانچه در فتنه‌ها، به‌راحتی حق را از باطل تشخیص داده و با تمام همت عالی خود، عزم بر احقاق حق داشته‌اند، لذا امام صادق (ع) در زیارت نامه آن حضرت می‌فرمایند: «گواهی می‌دهم که تو لحظه‌ای از خود سستی نشان ندادی و برنگشتی، بلکه راه و روش تو بر ایمان و بصیرت در دین رقم خورده است» (کامل الزیارات، ص ٧٨۶)؛ 3️⃣ «شجاعت و وفاداری»: حضرت ابوالفضل (ع) مظهر شجاعت و وفاداری است، ایشان از نوجوانی در جنگ صفین نشان دادند که پورِحیدر کرارند؛ اما اوج این شجاعت و شهامت در حماسه کربلا بود، به‌گونه‌ای که امام حسین (ع) با دیدن بدن غرقه به خون برادر فرمودند: «چشم‌هایی که تا دیشب از ترس تو نخوابیده بودند، امشب به خواب خواهند رفت!» (معالی‌السبطین، ج ١، ص ۴۴٣)؛ 4️⃣ «ولایت پذیری»: از مهم‌ترین و اصلی‌ترین فضائل حضرت عباس (ع) که می‌بایست تمامی مسلمانان از آن الگوگیری نمایند، «ولایت پذیری» و اطاعت محض از ولی امر و امام مسلمین است؛ به‌گونه‌ای که در کربلا تا زمانی که امام حسین(ع) امر به ماندن حضرت در کنار خیمه‌ها داده بودند، حضرت بدون چون و چرا، از خیمه‌ها پاسداری می‌کردند و هنگامی که حضرت امر کردند که آب برای اهل‌بیت فراهم کنند، ایشان بدون معطلی با تبعیت محض از ولی‌امر، پا در رکاب کرده و جانشان گرامیشان را در راه اطاعت از ولایت، فدا کردند؛ لذا مسئله شهادت حضرت عباس(ع)، تنها مسئله نثار جان نیست، بلکه مهم‌تر از آن، سطح بالای معرفت آن حضرت نسبت به مقام امام معصوم و جانفشانی بی‌قید و شرط ایشان برای انجام فرمان ولی‌امر و درک معنای واقعی «ولایت» است؛ ✍️ و سخن امروز را با فرازی از زیارت ناحیه مقدسه که از توقیعات مشهور امام عصر است به پایان می‌بریم که حضرت صاحب‌الزمان (عج) فرمودند: «سلام بر ابوالفضل، عباس بن اميرالمؤمنين، همدرد بزرگ برادر، كه جانش را فدای او ساخت و از ديروز بهره‌ی فردايش را برگزيد؛ آن‌كه فدايی برادر بود و از او حفاظت كرد و براى رساندن آب به او كوشيد و دستانش قطع شد! خداوند قاتلان او را لعنت كند...» (الاقبال بالاعمال الحسنه، ج۳، ص۷۴).

✅ #روزبرگ_شیعه بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم موضوع امروز: «حضرت#ام‌البنین (س)، #مادر_ایثار » مناسبت روز: ۱۳ جمادی‌الثانی، به عنوانِ #روز_تکریم_مادران_و_همسران_ شهدا نام گرفته و علت این نامگذاری، آن است که مشهور است که «حضرت ام‌البنین (س)» همسر امیرالمؤمنین (ع) و مادر چهار شهید دشت نینوا، از جمله حضرت ابوالفضل العباس (ع)، در چنین روزی در جوار رحمت حضرت حق آرمیدند؛ لذا سخن امروز را با سلام و صلوات به روح بلند حضرت ام‌البنین (س) آغاز می‌نمائیم؛ به راستی چه روز بزرگی است، روز تکریم از دلاور مادران تاریخ که همچون بانوی ایثار، حضرت ام‌البنین (س) پسرانی شجاع و مؤمن تربیت نموده و با وجود عشق بی‌همتای مادری، فرزندان عزیزتر از جانشان را در راه اسلام و ولایت فدا کردند؛ و چه با عظمت است، ایثار و شهامت شیر زنان و همسران شهیدان سرافراز که بسیاری از آنان نوعروس بودند، اما با صبر و استقامت و توکل به خداوند متعال، و عشق به سالار شهیدان، همسران خود را برای حضور در جبهه‌های حق علیه باطل یاری و حمایت نمودند. بی‌شک الگوی تمامی این شیر زنان و دلاور مادران، بانوی ایثارگر تاریخ، حضرت ام‌البنین (س) است که اگر چه خودشان در دشت کربلا حضور نداشتند، اما عطر ایمان، عشق به ولایت، و شجاعت و معرفت را قطره قطره در کام فرزندانشان نشاندند، تا در دشت خونین کربلا، ولایت‌مداری، وفاداری و شجاعت و شهامت حضرت ابوالفضل (ع) و دیگر فرزندان ایشان، لرزه بر تن دشمنان اسلام اندازند؛ عالمان شیعه در طول تاریخ، همواره شجاعت، فصاحت و علاقه‌ی شدید حضرت ام البنین (س) به امیرالمؤمنین و اهل‌بیت عصمت و طهارت (ع) را ستوده‌اند و از ايشان به نیکی و بزرگی یاد کرده‌اند؛ چنانچه شهید ثانی (ره) می‌گوید: «ام‌البنین (س) نسبت به خاندان پیامبر خدا، محبت شدیدی داشت و خود را وقف خدمت به آنان کرده بود؛ و اهل‌بیت (ع) نیز برای ایشان، احترام ویژه قائل بودند و در روزهای عید، به نزد ایشان می‌رفتند» [ستاره درخشان مدینه، ص۷]؛ ✍️ هرچند متأسفانه از زندگانی و شخصیت حضرت ام‌البنین (س)، هیچ گزارش کاملی که تلفیقی از مستندات معتبر تاریخی، زمان شناسی و تحلیل‌های عبرت آموز و بازنمایی شخصیت و زندگی این بانوی بزرگ اسلام باشد، در دست نیست، اما از همین روایات موجود می‌توان، ادوار زندگی پرافتخار آن حضرت را به شش دوره تقسیم کرد: 1️⃣ از زمان تولد تا ازدواج: «اصالت و شجاعت خانوادگی» این مقطع از زندگانی حضرت، حدود بیست سال به طول انجامیده و بانو در خانواده‌ای با اصالت و در قبیله‌ی بسیار شجاع بنی‌کلاب پرورش یافته‌اند تا جایی که شایستگی و لیاقت همسری حضرت امیر (ع) را کسب نموده‌اند؛ 2️⃣ از ازدواج با امیرالمؤمنین (ع) تا خلافت علوی: «دوران تربیت یافتگی» بالاترین افتخار حضرت ام‌البنین (س) را باید ازدواج با حضرت علی (ع) دانست که مسلماً دلیلی روشن بر لیاقت و شایستگی ایشان می‌باشد؛ تاریخ ازدواج آن حضرت در سال ٢٣ هجری قمری، یعنی در دوران مهجوریت و خانه‌نشینی حضرت علی (ع) بوده و تا آستانه خلافت امام، حداقل دوازده سال به طول انجامیده است؛ در این دوران سخت که حضرت علی (ع) به‌گونه‌ای در حصر اجباری در مدینه به سر می‌بردند، بیشترین فرصت را برای رشد فکری و تربیتی و اخلاقی همسر گرامیشان و فرزندانشان داشته‌اند‌ لذا این دوران را باید دورانی سراسر تلاش برای همراهی و همانندی با امام در ابعاد مختلف اخلاقی و علمی و عبادی برای حضرت ام‌البنین (س) دانست؛ 3️⃣ دوران خلافت علوی: «الگویی شایسته در همسری خلیفه مسلمین» دوران خلافت امیرالمؤمنین (ع)، دورانی کوتاه اما پر حادثه و همراه با فتنه‌های پیاپی بود که تا شهادت حضرت علی (ع) در حدود ۵ سال به طول انجامید؛ در این دوران، حضرت ام‌البنین (س) به همراه امیرالمؤمنین (ع) به شهر کوفه هجرت نمودند و به علت مقام و جایگاه حضرت امیر (ع)، زمینه‌های اجتماعی متعددی پیش روی ایشان گشوده شد، ولی حضرت ام‌البنین (س) با الگوگیری از آموزه‌های قرآنی درباره‌ی «نساء‌النبی»، همچنان خدمت و همراهی با حضرت علی (ع) در قالب همسر و یاوری مهربان در خانه، و متولد نمودن و پرورش دادن فرزندانی با ایمان و شجاع همچون حضرت اباالفضل (ع) و برادران ایشان را بر هر کار دیگری ترجیح دادند و الگویی شایسته از زن برگزیده در جامعه علوی ارائه نمودند تا همه بدانند که در اسلام، بالاترین وظیفه زن در دو جبهه‌ی «همسری» و «مادری» و تربيت کردن فرزندان صالح است؛ 📚 برداشتی از کتاب پژوهشی مادر پسران، نوشته محمد رضایی آدریانی