🛑🕋🇮🇷🇵🇸آرمان اشک 🔹 به ما گفتند بنال؛ اما گفتند برای چه چیزی بنال؛ هرگز نگفتند اشک بریز، گفتند برای فلان کار اشک بریز. اشک هرگز هدف نیست! 🔹 روایات فراوان و ادله فراوان برای فضیلت گریه کردن هست و این «مما لا ریب فیه» است؛ اما این وسیله است نه هدف! وقتی شما دعای «کمیل» را می‌ خوانید، می ‌گویید: «وَ سِلَاحُهُ‏ الْبُكَاء»؛ این گریه، اسلحه است تا بیگانه را سر جای خودش بنشاند. گریه برای گریه نیست، گریه برای حفظ #نظام است، برای حفظ #دین است، برای حفظ #عفاف است، برای حفظ #قرآن است، برای حفظ #عترت است؛ همان ‌طوری که شهادت برای میوه طیب و طاهر است. 🔹 کسی #شهید نمی ‌شود که شهید بشود! کسی نباید اشک بریزد که اشک بریزد! هرگز آن ‌که در کنار نماز شب، گریه مناجاتی دارد، آن هدف نیست وسیله است؛ آن ‌که در محفل حسینی، #گریه_عاشورایی دارد، آن وسیله است هدف نیست. این «سِلَاحُهُ‏ الْبُكَاء»؛ یعنی گریه، اسلحه است؛ وقتی اسلحه شد انسان می ‌تواند بگوید: «سِلْمٌ لِمَنْ سَالَمَكُمْ وَ حَرْبٌ لِمَنْ حَارَبَكُم‏»؛ ایران شد، عراق شد، سوریه شد، جای دیگر شد، «سِلْمٌ لِمَنْ سَالَمَكُمْ وَ حَرْبٌ لِمَنْ حَارَبَكُم‏». از آغاز جریان #کربلا تا پایان، همین حرف است. 🔹 مگر مسلم بن عقیل، اوّل شهید نبود؟ مگر زیارت او، زیارت اوّل شهید نیست؟ در زیارت مسلم بن عقیل همین مطالب را عرض می‌ کنیم که «نُصْرَتِی لَكُمْ مُعَدَّةٌ»؛ ای مسلم! من آمدم تو را یاری کنم. خب الآن بیش از هزار و چند صد سال است او شربت شهادت نوشید، مسلم چه حاجتی به یاری ما دارد غیر از یاری مکتب مسلم؟