#سالک_الی_الله در هر کاری باید مثل یک راننده‌ باشد که لحظه‌به‌لحظه حواسش هست که در چه مسیری باید برود. سرعتش، کیلومترها، گاز و پدال و … اینکه یک عابر پیاده را زیر نگیرد، از چراغ قرمز عبور نکند، جایی که نباید بایستد، نایستد، راه‌بندان ایجاد نکند، بی‌جهت بوق نزند. همهٔ اینها هست. ماشینی در خیابان می‌بینی که بوقش اتّصالی کرده است. دائم بوق می‌زند و می‌رود. آرامش و حواسّ دیگران را هم خراب می‌کند. می‌گویی: آقا! چه خبر است؟ چرا داری بوق می‌زنی؟ بعضی‌ها پشت این فرمان جسم که نشسته‌اند - جسم برای روح حکم ماشین را دارد - دائم بوق می‌زنند. اینها کسانی هستند که زبانشان دائم حرکت می‌کند و حرف می‌زنند. #غیبت می‌کند، #تهمت می‌زند، #دروغ می‌گوید، حرف‌های بیهوده و بی‌ارزش می‌زند. این مثل همان راننده‌ای است که در خیابان بوق می‌زند. بعضی‌ها ترمزشان بریده و کار نمی‌کند. می‌رود ولی حواسش نیست. سر چراغ قرمز که باید بایستد، می‌بیند ترمزش کار نمی‌کند. جلو می‌رود و چند نفر را زیر می‌گیرد. #تقوا برای انسان، حکم ترمز را دارد. یک جایی به چراغ قرمز الهی می‌رسد، خدای تعالی فرموده که اینجا #گناه است، جلو نرو. امّا ترمزش کار نمی‌کند و جلو می‌رود. به خیابان می‌رود و نگاهش به ناموس مردم می‌افتد. چشم‌چرانی می‌کند. جلوی چشمش را نمی‌تواند بگیرد. خیلی‌ها هستند که می‌گویند: چکار کنیم؟ ما جلوی چشممان را نمی‌توانیم بگیریم. این مثل همان ماشینی است که می‌گوید: ترمز من کار نمی‌کند. نباید پشت این ماشین نشست و در خیابان رفت. 💠استاد حاج آقا زعفری زاده https://eitaa.com/havaliiekhoda98