⭕️ پایان یک روشنفکر ✍ حجت الاسلام روح‌الله حبیبیان: در بحبوحه ایام کرونایی مصاحبه‌ای از دکتر عبدالکریم سروش در پاره‌ای رسانه‌ها منتشر شد حاوی سخنانی در باب وضعیت کشور... رای نگارنده که در ۲۵ سال تنفس در فضای فکری حوزه‌های علمیه همواره اندیشه های گاه و بیگاه دکتر سروش را دنبال می نموده و او را به عنوان روشنفکری که تا حدودی حاضر به پرداخت هزینه اندیشه های ابداعی یا اصطیادی خود است قابل احترام می دانسته و در عین حال از پاره ای مواضع ایشان متألم و متأسف بوده، این مصاحبه ساده و تهی از وزانت علمی به منزله یک جمع بندی نهایی بود در خصوص شخصیت جناب ایشان؛ جمع بندی که از آن به «پایان یک روشنفکر» تعبیر می‌کنم. تصویر ذهنی همسالان من از دکتر سروش در قامت روشنفکری شکل گرفت که لااقل در نگاه نو معتزلی خویش و در ارائه دیدگاه های کلامی خود مایل به گفتگوی رو در رو نبوده و خوش می‌دارد که بنای شخصیت فکری او در اذهان مخاطبان بیشتر بر بنیان #کلمات‌آهنگین و اصطلاحات و جملات مکتوبش بنا گردد تا بر سخنانی از زبان برآمده در مجامع علمی و در مواجهه با نقد و نظر دیگر اندیشه ورزان. بر این اساس بی گمان باید بر این رخداد نامبارک افسوس خورد و از پایان #حیات‌فکری یک اندیشمند ناخشنود بود زیرا ارزش ایشان نه در جایزه اِراسموس و یا قرار گرفتن در لیست صد نفره چهره‌های تاثیرگذار مجله تایم و در کنار جمعی از ورزشکاران و هنرمندان یا قرار گرفتن در بین ۱۰۰ اندیشمند برجسته جهان در کنار مهدی کروبی در مجله فارین پالیسی که به دلیل حضور فعال در عرصه اندیشه و خردورزی است؛ اما در عین حال باید بر این داستان تاکید ورزید و بر مآل اندوهبار آن تنبه داد زیرا این آسیب می‌تواند دامنگیر روشنفکرانی دیگر نیز گشته و افسوس های جدیدی را به دنبال داشته باشد. به گمان نگارنده آنچه پایان دوران دکتر سروش را رقم زده، #عوام‌زدگی عمیقی است که جناب ایشان را در خود گرفته و در این سنوات دوری از وطن و مجامع علمی وطنی و بالتبع حضور در مجامع مخاطبان فرهیخته در حوزه علوم غیر الهیاتی و البته عوام در این عرصه فراخ و فرخنده گام به گام، مغز پخت شدن تدریجی و ناتوانی پرش به بیرون از این دیگ آهسته به جوش آمده را از ایشان گرفته است. دکتر سروش در سالیان اخیر به توالی و تناوب به ارایه نظرات عوامانه و تناقض گویی های عجیب و البته بی هشدار و نهیب، گرفتار آمد و در برابر این خطاها و #افول‌عمیق در رعایت بدیهیات تفوّه مبرهن و مستدل جز تشویق و مدح و تکریم از مخاطبان ندید. در نهایت باید افسوس خورد که فردی که سالها در این کشور برای رشد و شکوفایی فکری وی هزینه شد در نهایت با رفتن از ایران شهر اندیشه صائب به #دهات‌فرنگ خود را به چنین مقصد و سرانجامی کشانده و به نصیحت مقتدای خود مولوی گوش نسپرده که: ده مرو ده مرد را احمق کند عقل را بی‌نور و بی‌رونق کند قول پیغمبر شنو ای مجتبی گور عقل آمد وطن در روستا متن کامل: https://hawzahnews.com/news/896296