🌹🍀🌻☘🌺 💐🍃🌼 🌷 جرعه ای از نهج البلاغه 1 دلیل پذیرش حکمیت 📚 نهج البلاغه؛ خطبه 121 ♦️ پس از پذيرش «حكميّت» در صفيّن، يكى از ياران (اشعث بن غیث) گفت: ما را از حكميّت نهى فرمودى، سپس پذيرفتى و داور تعيين كردى. ما نمى ‏دانيم كدام يك از اين دو كار درست است؟ امام دست بر روى دست كوبيد و با تأسف فرمود: ♦️ "اين سزاى كسى است كه بيعت با امام خود را ترك گويد، و پيمان بشكند. به خدا سوگند، هنگامى كه شما را به جنگ با معاويه فراخواندم، خوشايندتان نبود، ولى خداوند خير شما را در آن قرار داده بود، اگر مقاومت مى ‏كرديد، شما را راهنمايى مى ‏كردم و اگر به انحراف مى رفتيد شما را به راه راست برمى ‏گرداندم، اگر سر باز مى‏ زديد، دوباره شما را براى مبارزه آماده مى ‏كردم، در آن صورت وضعيّتى مطمئن داشتيم. امّا دريغ، با كدام نيرو بجنگم و به چه كسى اطمينان كنم؟! شگفتا، مى ‏خواهم به وسيله شما بيمارى‏ ها را درمان كنم ولى شما درد بى درمان من شده‏ ايد، كسى را مى ‏مانم كه خار در پايش رفته و با خار ديگرى مى ‏خواهد آن را بيرون كشد،  در حالى كه مى ‏داند خار در تن او بيشتر شكند و بر جاى ماند. خدايا طبيب اين درد مرگبار به جان آمده، و آب رسان اين شوره زار ناتوان شده است." #نهج_البلاغه #حکمیت 🌍 @hayat_tayyebeh

🌹🍀🌻☘🌺 💐🍃🌼 🌷 جرعه ای از نهج البلاغه 2 خیانت دو حَکَم 📚 نهج البلاغه؛ خطبه 177 ♦️ رأى بزرگان شما بر اين شد كه دو مرد را اختيار كردند، از آنان پيمان گرفتيم كه بر اساس قرآن حكم كرده از آن تجاوز نكنند، زبانشان با قرآن باشد و دلشان از آن پيروى نمايد، ولى از قرآن روى گرداندند، و حق را در حالى كه مى ديدند ترك كردند، خواسته آنان ستمكارى، و عادتشان كژى بود. تعهّد ما با آنان در حكم كردن به عدالت و عمل به حق پيش از رأى زشت و حكم جائرانه آنان بود. حجت به سود ما و در اختيار ماست از آن هنگام كه با راه حق مخالفت كردند، و حكمى غير حكم خدا صادر نمودند.   #نهج_البلاغه #حکمیت 🌍 @hayat_tayyebeh

بسم الله الرحمن الرحیم 🌸 #امام_حسن، #امام_صلح!!! 🌸 ♦️ گاهی شنیده‌ایم که سیاسیون یا غیر آن‌ها #امام_حسن_علیه_السلام را امام صلح معرفی می‌کنند. در نگاه ایشان که در #تاریخ_اسلام می‌گردند تا مستمسکی برای توجیه عقایدشان بیابند، #صلح_امام_حسن علیه السلام یک مورد دندان‌گیر است. خب وقتی امام حسن علیه السلام امام صلح است به ناچار باید امام حسین علیه السلام را امام جنگ معرفی کنند. در این مورد ذکر چند نکته خالی از لطف نیست. 1⃣ امام حسن علیه السلام همان‌قدر امام صلح است که امام حسین و پدر و جد و فرزندان طاهرین ایشان علیهم السلام. #انسان_250_ساله نام یک کتاب نیست بلکه نام یک تفکر است که معتقد است تفاوت ظاهری رفتارهای اهل بیت (علیهم السلام) ناشی از شرایط مختلف محیطی است نه روحیه‌ها و سلیقه‌های فردی هر کدام از ایشان. #امام در همه حال بهترین کار را انجام می‌دهد چه در #کربلا باشد و چه در مواجهه با صلح اجباری؛ چه در بدر و احد و خندق باشد و چه در #حکمیت تحمیلی. اگر امام حسن (علیه السلام) هم در کربلا بود همان می‌کرد که #سیدالشهداء (علیه السلام) انجام داد. اگر در فهم این مطلب مشکلی هست نیاز به کلاس #امام_شناسی داریم. 2⃣ هرچند ظاهراً #امیرالمومنین (علیه السلام) به دلیل حراست از نسل پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) اجازه جنگ به #حسنین (علیهما السلام) را نمی‌داد (رک: شرح نهج البلاغه ابن ابی الحدید) اما داستان #جنگ_جمل و کشتن آن شتر کذایی، گوشه‌ای از دلاوری‌های ایشان را به رخ منکران کشیده است. 3⃣ هیچ‌گاه نمی‌پذیریم که وقتی از طلبه‌ای مسأله شرعی می‌پرسیم در جواب ما روایت یا آیه‌ای را قرائت کند چراکه فهم روایت نیازمند کار کارشناسانه فقهی است. چرا در سایر حوزه‌های دین این‌چنین نیست. فهم فقهی یک #فهم_شبکه‌ای و نظام‌مند است به خلاف برخی روایت خواندن‌ها که یک #فهم_جزیره‌ای به انسان می‌دهند. یک روایت باید در کنار سایر آیات و روایات و محکمات عقلی خوانده و فهم شود و الا از هر گوشه‌ای از دین می‌توان بخشی از یک روایت را گرفت و با یک فهم ناقص، جماعتی را منحرف کرد. 4⃣ روح مسلمانی تسلیم است. یعنی همه زوایای دین را ببینیم و آنگاه که نظر دین را فهمیدیم همان را عمل کنیم نه اینکه اول بنشینیم و فکری را از مکاتب شرق و غرب بگیریم و بعد ببینیم این فکر با کدام گوشه از کدام روایت جور در می‌آید، همان را بر سر نیزه کنیم و فریاد بزنیم که بله #اسلام این است. برای #اسلام_شناسی باید دو زانو در برابر دین نشست تا او سخن بگوید. با این دین فهمی‌هاست که اسلام گاهی #دین_خشونت می‌شود چون حد و قصاص دارد و گاهی #دین_رحمت چون صدقه و زکات و توجه به یتیم و گذشت دارد. گاهی #دین_جنگ است چون حسین علیه السلام دارد و گاهی #دین_صلح چون حسن علیه السلام دارد. دین نه این است و نه. همه این کج‌فهمی‌ها به دلیل این است که هر کسی از ظن خود شد یار دین. 5⃣ إِنَّ الَّذينَ يَكْفُرُونَ بِاللَّهِ وَ رُسُلِهِ وَ يُريدُونَ أَنْ يُفَرِّقُوا بَيْنَ اللَّهِ وَ رُسُلِهِ وَ يَقُولُونَ نُؤْمِنُ بِبَعْضٍ وَ نَكْفُرُ بِبَعْضٍ وَ يُريدُونَ أَنْ يَتَّخِذُوا بَيْنَ ذلِكَ سَبيلاً أُولئِكَ هُمُ الْكافِرُونَ حَقًّا وَ أَعْتَدْنا لِلْكافِرينَ عَذاباً مُهيناً (نساء/150-151) كسانى كه به خدا و پيامبرانش كفر مى‏ورزند، و مى‏خواهند ميان خدا و پيامبران او جدايى اندازند، و مى‏گويند: «ما به بعضى ايمان داريم و بعضى را انكار مى‏كنيم» و مى‏خواهند ميان اين [دو]، راهى براى خود اختيار كنند، آنان در حقيقت كافرند و ما براى كافران عذابى خفّت‏‌آور آماده كرده‌‏ايم. ✍ مجتبی قربانی همدانی 🔻🔻🔻🔻🔻🔻🔻🔻🔻🔻 ❇️با ما همراه باشید در کانال حیات طیبه (عاقلانه ترین عاشقانه انسان): 👇👇👇 🌍 @hayat_tayyebeh