پدیده *«اثر شوفر»* خطرناک‌تر از هر دشمن و هر خیانتکاری در کشور !! صاحبنظران معتقدند که در شرایط فعلی، بیش از دشمن یا خشکسالی و یا دروغ ، آنچه که کشورمان را تهدید می‌کند، «اثر شوفر» است! *اثر شوفر چیست؟* *ماکس پلانک* بعد از این‌که جایزه نوبل را در سال ۱۹۱۸ می‌گیرد ، یک تور دور آلمان می‌ گذارد و در شهرهای مختلف درباره مکانیک کوانتوم صحبت می‌کند. چون هر دفعه دقیقاً یک محتوا را ارائه می‌کند, *راننده‌ اش* احساس می کند که همه مطالب آن دانشمند را یاد گرفته است و روزی به آقای پلانک می گوید : شما از تکرار این حرف‌ها خسته نمی‌شوید؟ من الان می توانم به جای شما این مطالب را برای دیگران ارائه کنم. اگر اجازه دهید من در مقصد بعدی که شهر مونیخ است، بجای شما سخنرانی کنم و شما لباس من را بپوشید و در جلسه بنشینید؟ برای هر دوی ما تنوعی ایجاد می‌شود. پلانک هم قبول می‌کند! شوفر خیلی خوب در جلسه درباره مکانیک کوانتوم صحبت می‌کند و شنونده‌ها هم خیلی لذت می‌برند. در انتهای جلسه فیزیک‌دانی که در جلسه بود، بلند می‌شود و سوالی علمی را مطرح می‌کند. شوفر که جواب سوال را اصلا نمی دانست، در نهایت خونسردی می‌گوید: «من تعجب می‌کنم که در شهری پیشرفته مثل مونیخ، سوال‌هایی به این اندازه پیش پا افتاده و ساده از من می‌پرسند ! به این سوال شما حتی شوفر من هم می‌تواند جواب دهد!سپس از پشت تریبون رو کرد به ماکس پلانک که در جمع حضار نشسته بود، و گفت جناب شوفر (آقای راننده)، لطفا شما به سوال ایشان پاسخ دهید»! ماکس از جا برخواست و پاسخ آن فیزیکدان را داد. از آن پس در علم مدیریت این *(توّهم دانایی)* را *«اثر شوفر»* می نامند. این تَوّهُم دانایی گاهی در بسیاری از امور از جمله (سیاست، اقتصاد، پزشکی و مدیریت ، دین و فرهنگ) برای برخی افراد سطحی نگر و اصطلاحا همه چیز دان پیش می آید . غافل از اینکه *علم و دانش در هر رشته ای مانند کوه یخی است که بخش کمی از آن قابل رویت است و بخش اعظم آن را نمی‌توان مشاهده کرد.* افراد سطحی‌نگر صرفا بخش قابل مشاهده دانش را می‌بینند و گمان می‌کنند که کل دانش را دریافت کرده‌اند، در حالی که این فقط *توهمی از دانایی است نه خود دانایی* توهم دانایی، یعنی اینکه فکر کنیم همه جوانب مطلبی را می‌دانیم، بنابراین قاطعانه درمورد آن اظهار نظر میکنیم، در صورتی که اشتباه می‌کنیم. یعنی یا نمی‌دانیم و یا اشتباه و ناقص می‌دانیم و علت اصلی توهمِ دانایی، تصور ناقص ما نسبت به تمام جوانب یک مطلب و سپس مقایسه‌ی دانش خودمان با همان تصور است. حال اگر درجامعه ای، روال اینگونه شود که هر کسی بی محابا در هر امری مدعی دانستن شود و مردم تفاوت بین فهم متخصص و مدعی تشخیص ندهند، یا به اصطلاح شوفر جای دانشمند اظهار نظر کند و دانشمند بخواهد ماشین را هدایت کند، یعنی شوفر در مسند دانشمندان و دانشمندان در جایگاه شوفر ادامه فعالیت دهند امور جامعه به قهقرا می گراید. افسوس که این داستان در کشور ما اتفاق افتاده است. بیشتر افراد در جایگاه خود نیستند. گروه عمده ای از مدیران و سیاستمداران و گردانندگان اقتصاد با روش هایی غیر علمی بر مسند نشسته اند و توهم دانایی آنها را بدانجا کشانده است و این بیماری در میان اقشار مختلف جامعه هم سرایت نموده و بقول معروف همه خود را در همه امور عقل کل می دانند. تاجایی که کلمه *(نمی دانم)* را تحقیر خود می دانند سقراط می ‌گفت *(من داناترین فردم! چون تنها کسی هستم که می ‌دانم که نمی‌‌دانم)* در حالی که دیگران هنوز به نادانی خود نیز آگاه نیستند. این جهل سقراطی که بعدها "نیکلاس کوزایی" آن را *«جهلِ فرهیخته»* نامید، درست همان چیزی است که برای تفکر و پژوهش وجستجو گری نیازمند آنیم. زیرا نخستین گام در تلاش برای کسب دانایی، غلبه بر *توهم دانایی* است . ما زمانی می توانیم به د‌رک و فهم و دانایی خود امیدوار شویم که آنچه را که نمی دانیم با شهامت و جسارت بگوییم: *نمی دانم* @hayatetayebe1

آنکس که بداند و بخواهد که بداند خود را به بلندای سعادت برساند آنکس که بداند و بداند که بداند اسب شرف از گنبد گردون بجهاند آنکس که بداند و نداند که بداند با کوزه ی آب است ولی تشنه بماند آنکس که نداند و بداند که نداند لنگان خرک خویش به مقصد برساند آنکس که نداند و بخواهد که بداند جان و تن خود را ز جهالت برهاند آنکس که نداند و نداند که نداند در جهل مرکب ابدالدهر بماند آنکس که نداند و نخواهد که بداند حیف است چنین جانوری زنده بماند

⏯ #واحد 🎶 شد وقت عزا . . . 🎤 #حسین_سیب_سرخی ⚫️ #شهادت_امام_جواد(؏) @hayatetayebe1

امروز 20 تیرماه 1400 هنوز یکماه از فردای انتخابات نگذشته کاندیدای به ظاهر انصرافی انتخابات در این جلسه و آن جلسه در دولت سایه مشکلات و راهکارهای کلان کشور را بررسی میکند. این که دکتر #سعید_جلیلی گفت از فردای انتخابات همه باید به دولت کمک کنیم یعنی همین همه با هم برای #ایران_قوی "بسم اله الرحمن الرحیم" @hayatetayebe1

🎥 شیرجه برای ریاست! 🔹 امام صادق(ع): کسی که برای ریاست کردن «تقلی» کند «ملعون» است.

📸 نامه ۸۰۰ نفر از فعالین و ادوار تشکل‌های دانشجویی به دادستان کل کشور در اعتراض به توهین های صورت‌گرفته به «حضرت آیت‌الله مصباح یزدی(ره)» اسامی کامل امضاکنندگان: 🌐 b2n.ir/m64679

حضرت آیت‌الله بهجت قدس‌سره: وای بر ما اگر معنویت و روحانیت را مقدمه و وسیلۀ رسیدن به مادیات و فانیات قرار دهیم! 📚 در محضر بهجت، ج١، ص٢۶٣

🔴 #دولت_رئیسی 1. 3 طرح اصلی دولت سایه در دولت رئیسی اجرا خواهد شد و احتمالا جز اولین دستورات اجرایی #طرح_وان باشد.(طرح ها: 1. طرح وان، 2. مدیریت ارز، 3. صنعت کشاورزی) 2. تا این لحظه: دکتر جلیلی در دولت آیت الله #رئیسی هیچ مسئولیتی ندارند. 3. مطابق برخی شنیده ها افرادی که احتمال بسیار بالا در دولت آقای رئیسی خواهند بود:(برخی افراد قطعی شده است). 1. مخبر، 2. فرهاد رهبر، 3. فاطمی امین، 4. بذرپاش، 5. دوستی، 6. باقری کنی، 7. سیاری، 8. وحیدی، 9. مرتضوی، 10.... ✍آقای الف(سید بدون سانسور) @hayatetayebe1

💠ویژگی کابینه تراز انقلاب اسلامی 🔰کلیپ "ویژگی کابینه تراز انقلاب اسلامی" برگرفته از بیانات آیت الله اراکی در جمع طلاب مدرسه علمیه معصومیه #آیت_الله_اراکی #ایران_قوی #رئیسی @hayatetayebe1

🎥 حبس و شلاق در انتظار صاحبان حیوانات خانگی مزاحم 🔺وکیل دادگستری: صرف نگهداشتن حیوانات خانگی جرم نیست اما اگر نگهداری حیوانات خانگی برای همسایگان ایجاد مزاحمت کند امکان شکایت وجود دارد و مجازات آن حبس و شلاق است.

🔹 آیت الله حائری شیرازی 🔹 🔸امر به معروف یعنی در دنده بودن!🔸 امربه‌معروف و نهی از منکر چیست؟ به ساعتتان نگاه کنید؛ این چرخ‌دنده‌های ساعت، در هم دنده شده‌اند. دنده‌هایشان داخل هم است؛ یکی که می‌چرخد، دیگری را هم می‌چرخاند. امربه‌معروف، یعنی اینکه دندۀ یکی در دندۀ دیگری گیر کند. امربه‌معروف، دنده است؛ ترک امربه‌معروف، یعنی خلاص کردن! خلاص کردن یعنی اینکه یکی بچرخد و دیگری نچرخد. وقتی امربه‌معروف و نهی از منکر ترک می‌شود، یعنی این چرخ و آن چرخ از هم دور شده‌اند؛ زده‌ای توی خلاص! این می‌چرخد، اما آن دیگری نمی‌چرخد. دندۀ فرد نمی‌خورد به دندۀ جمع؛ یعنی خوبی فرد، سرایت به دیگری نمی‌کند. خوبی‌ها وقتی شخصی شد و امر به معروف تعطیل شد، این دارد برای خودش می‌چرخد و آن دیگری هم دارد برخلاف آن می‌چرخد و منکرش را انجام می‌دهد. نتیجه‌اش اینست که «مجموعۀ جامعه» نمی‌چرخد. گاهی انسان زورش نمی‌رسد دیگری را بچرخاند، می‌زند در خلاص؛ خودش در زندگی شخصی‌اش یک آدم سالمی است، اما در زندگی اجتماعی دنده‌اش به دیگران گیر نمی‌کند. می‌خواهد اگر دیگران در غفلت می‌روند، او در غفلت نرود؛ اگر دیگران نمازشان را به تأخیر می‌اندازند، او به تأخیر نیاندازد، لذا دنده را خلاص می‌کند تا بتواند نمازش را سر وقت بخواند. اما نه، هنر این است که در عین اینکه انسان نمازش را سر وقت می‌خواند، در دنده هم بزند. @hayatetayebe1