حسن که باشی روضه‌هات همینه... #شهادت_امام_عسکری #امام_حسن

«امام‌حسن(ع) سازشگر نبود.» -اگر امام‌حسن به صُلح دچار مى‌شود، به خاطر تنهايى و خيانتِ يارانى است كه پولِ معاويه و رياست او را به دل گرفتند و از امام بريدند. و اگر على(ع) در برابرِ معاويه و قرآن‌هایِ بلند صلح را نمى‌پذيرد، به خاطر فريب و نيرنگى است كه در ميان است. پس صلح و سازش در جنگ‌هایِ عقيدتى و در مبارزه‌هاى مقدس دینی تا رسيدن به هدف معنا ندارد. مگر آنجا كه به دشمن فرصتِ بازگشت بدهى و يا براى خودت فرصت جمع‌آورى و تجديدِقوا بخواهى. -حضرت از هدفِ خود تخفيف نداد و از باطل برایِ حق نردبان نساخت؛ چون هر مبارزى كه از هدف مايه بگذارد و كوتاه بيايد، بر فرض ببرد، باخته است. بگذر از اينكه باخت‌ها حتمى‌ست، كه در موضعِ ضعف، كارى نمى‌توان كرد و تخفيف‌ها از اين موضعِ ضعيف خبر مى‌دهند. امام‌حسن(ع) سازشگر نيست؛ چون نه تخفيف داده و نه تسليم شده؛ چون ياورى ندارد، تحميل نمى‌كند؛ مى‌ايستد تا زمينه را فراهم نمايد. -دنيا با تمامِ گوش‌هایش می‌شنود كه می‌گویند امام‌مجتبیٰ مؤمنين را ذليل كرد! كه امام مجتبی زبانش گويا نبود! كه او ترسيد، و از جنگ هراسيد! راستی كه عجب تلخ‌هایِ شیرینی است... امام مجتبی كه زبانش معاويه را مى‌لرزاند، گنگ معرفى مى‌شود و مردمى كه به دنيا روى مى‌آورند عزّتِ خدا مى‌شوند و خطاب مذلّ المؤمنين سر مى‌دهند آن هم تا روزهاى آخر، حتی آن هنگام كه امام پاره‌هاى جگرش را در ميان طشت مى‌بيند و خونِ دلش را به روى زمين مى‌ريزد. شيرينیِ دنيا در همين است كه با تلخى‌هايش، نهفته‌ها را آشكار مى‌كند و تهِ كيسه را بيرون مى‌ريزد و سرمايه‌ها را نقد مى‌نمايد... -استاد علی‌صفایی‌حائری بزدلانِ مقدس‌نمایی که فهم و جراتِ جهاد ندارند؛ امروز از امام‌حسن(ع) یک سازشگر می‌سازند تا سرپوش بگذارند بر بزدلیِ خودشان. امامِ مظلومِ ما، مظلوم بینِ ما.. #امام_حسن @hazrat_omolbanin