🔰دعای عهد🔰 🎤محسن فرهمند ألـلَّـهُـمَــ عَـجِّـلْ لولیک الفرج🤲🏻 ✿[ @hazrateshah ]✿         ══•◇•🌸•◇•══

🍃هر روز ما به مدح علی می شود شروع هو هوی صبح باد صبا مدح حیدر است . . . ✿[ @hazrateshah ]✿ ══•◇•🌸•◇•══

السلام على اميرالمؤمنين، السلام على وصي خاتم النبيين. 💯 @hazrateshah

#کلام_مظهرالعجائب حضرت امیرالمؤمنین علی علیه السلام الحکمة ۲۴ مِنْ كَفَّارَاتِ الذُّنُوبِ الْعِظَامِ إِغَاثَةُ الْمَلْهُوفِ، وَالتَّنْفِيسُ عَنِ الْمكْرُوب از کفاره‌های گناهان بزرگ یاری ستم‌دیدگان و برطرف کردن اندوه غم‌دیدگان است saying 24 Imam Ali ibn Abu Talib (PBUH) said the following: Some atonements of great sins are to render relief to the grief-stricken and to provide comfort in hardship. #فارسی #عربی #English 💯 @hazrateshah

خدا کند که کسی مادرش زمین نخورد... فاطمیه رضا‌صابر‌خراسانی #فاطمیه 💯 @hazrateshah

-گوشهٔ‌ چادر مادرمو که بگیرم گم نمی‌شم #فاطمیه 💯 @hazrateshah

❓چرا به #حضرت_زهرا علیها السلام "اُمّ ابیها" (مادر پدرش) میگویند؟ چند دلیل می توان ذکر کرد: ▪️ پبامبر به جهت اظهار محبت ، ایشان را این طور صدا میزدند، همان طور که در بین ما هم مرسوم است که پدر و مادر گاهی به فرزندشان میگویند: بابایم ، مامانم . ▪️ در دوره ی غربت اسلام حضرت زهرا با رسول الله رفتاری داشتند مثل رفتار مادر با فرزندش ، و پیامبر هم به دخترشان بسیار علاقه مند بودند و رفتاری شبیه فرزند نسبت به مادرش را با ایشان داشتند ، مثلا دست دخترشان را میبوسیدند ، ایشان را در آغوش میگرفتند و... ▪️ خداوند در قرآن به همسران پیامبر کُنیه ی " اُمّ المومنین " را داده ، ممکن است با این کُنیه بعضی خیال کنند که آنها با فضیلت ترین زنان هستند ، رسول الله دخترشان را اُمّ ابیها خطاب کردند تا کسی این طور خیال نکند. ▪️ اُمّ در لغت به معنای مقصود و هدف آمده ، و چون حضرت فاطمه علیها السلام ثمره‌ی درخت نبوّت و حاصل عمر رسول الله است ازاین جهت ایشان را اُمّ ابیها گفتند. #فاطمیه 💯 @hazrateshah

ای که ره بستی میانِ کوچه ها بر فاطمه(س) گردنت را میشِکست آنجا؛ اگر عباس(ع)بود..!🖤 #فاطمیه 🖤 💯 @hazrateshah

🌺🌹🌺🌹🌺🌹🌺🌹 از #علی آموز اخلاص عمل ترجمه و شرح #حکمت ۳۹۳ نهج البلاغه : تلاش معقول در کسب روزی 🌺🌹🌺🌹🌺🌹 وَ قَالَ (عليه السلام): خُذْ مِنَ الدُّنْيَا مَا أَتَاكَ، وَ تَوَلَّ عَمَّا تَوَلَّى عَنْكَ؛ فَإِنْ أَنْتَ لَمْ تَفْعَلْ، فَأَجْمِلْ فِي الطَّلَبِ.   🔸🔹🔸🔹🔸🔹  روش برخورد با دنيا (اخلاقى، اعتقادى): و درود خدا بر او، فرمود: از دنيا آن مقدار كه به تو مى رسد، بردار، و از آنچه پشت كند، روى گردان، و اگر نتوانى، در جستجوى دنيا نيكو تلاش كن. (و از خداوند اندازه آن در نگذر).   ألـلَّـهُـمَــ عَـجِّـلْ لولیک الفرج🤲🏻 ✿[ @hazrateshah ]✿         ══•◇•🌸•◇•══‌

تلاش معقول: امام علی (عليه السلام) در اين گفتار حكيمانه به دو نكته اشاره مى كند كه يكى زاهدانه است و ديگرى عاقلانه. در نكته اول مى فرمايد: «از دنيا همان قدر را بگير كه به سراغ تو مى آيد و از آنچه از تو روى گردانده روى بگردان (و به دنبال آن مشتاب)»; (خُذْ مِنَ الدُّنْيَا مَا أَتَاكَ، وَتَوَلَّ عَمَّا تَوَلَّى عَنْكَ). اشاره به اين كه هر انسانى در شرايط معمولى و كسب و كار عادى، درآمدى دارد كه اين درآمد خواه ناخواه به سراغ او مى آيد. مثلاً هنگامى كه زراعت مى كند معمولاً اين زراعت درآمدى دارد و همچنين دامدارى و تجارت و صنعت. ولى بسيار مى شود كه اضافه بر آن به سراغ انسان نمى آيد. امام(عليه السلام) مى فرمايد: چه بهتر كه تو هم به سراغ آن نروى و اين حقيقت زهد و بى اعتنايى به دنياست. هرگز منظور امام(عليه السلام) اين نيست كه انسان در خانه خود بنشيند تا رزق و روزى اش به سراغ او بيايد اين همان چيزى است كه با صراحت در روايات از آن نهى شده است. بلكه منظور آن است كه اصرار بر افزودن مال و ثروت در جايى كه اسبابش فراهم نيست نداشته باشد چراكه هم مشقت زيادى را بر انسان تحميل مى كند و هم ممكن است آلوده انواع گناهان و انحراف از مسير شرع شود و اى بسا اگر به آن نرسد زبان به ناشكرى و كفران بگشايد. در جمله دوم مى فرمايد: «اگر چنين نمى كنى لااقل در طلب دنيا به صورت معقول تلاش كن (و تندروى مكن)»; (فَإِنْ أَنْتَ لَمْ تَفْعَلْ فَأَجْمِلْ فِي الطَّلَبِ). اشاره به اين كه اگر اصرار دارى بر مال و جاه خود بيفزايى، تندروى مكن; عاقلانه تلاش كن و آلوده گناهان مشو و به تعبير ديگر مانند افراد حريص و دنياپرست كه به هر درى مى زنند مباش. به يقين يك زندگى ساده و آبرومندانه و خالى از هرگونه آلودگى به گناه، بسيار افتخارآميزتر است از زندگى پر زرق و برقى كه از طريق تلاش خسته كننده و آلوده به انواع گناهان به دست آمده است. در حديثى كه مرحوم كلينى در كافى آورده است مى خوانيم كه امام صادق(عليه السلام) فرمود: «خَرَجَ النَّبِى(صلى الله عليه وآله) وَ هُوَ مَحْزُونٌ فَأَتَاهُ مَلَكٌ وَ مَعَهُ مَفَاتِيحُ خَزَائِنِ الاَْرْضِ فَقَالَ يا مُحَمَّدُ هَذِهِ مَفَاتِيحُ خَزَائِنِ الاَْرْضِ يقُولُ لَكَ رَبُّكَ افْتَحْ وَ خُذْ مِنْهَا مَا شِئْتَ مِنْ غَيرِ أَنْ تُنْقَصَ شَيئاً عِنْدِى فَقَالَ رَسُولُ اللَّهِ(صلى الله عليه وآله) الدُّنْيا دَارُ مَنْ لاَ دَارَ لَهُ وَ لَهَا يجْمَعُ مَنْ لاَ عَقْلَ لَهُ فَقَالَ الْمَلِكُ وَالَّذِى بَعَثَكَ بِالْحَقِّ نَبِياً لَقَدْ سَمِعْتُ هَذَا الْكَلاَمَ مِنْ مَلَك يقُولُهُ فِى السَّمَاءِ الرَّابِعَةِ حِينَ أُعْطِيتُ الْمَفَاتِيحَ; پيامبر اكرم(صلى الله عليه وآله) در حالى كه غمگين بود از منزل خارج شد فرشته اى خدمت آن حضرت آمد در حالى كه كليد گنج هاى زمين را در دست داشت عرض كرد: اى محمّد! اين كليد گنج هاى زمين است پروردگارت مى فرمايد: آن ها را بگشا و هرچه مى خواهى بردار بى آن كه چيزى از مقام تو نزد من كم شود. پيامبر(صلى الله عليه وآله) فرمود: دنيا خانه كسى است كه خانه ديگرى ندارد و آن را كسى گردآورى مى كند كه عقلى ندارد. آن فرشته عرض كرد: قسم به خدايى كه تو را مبعوث به حق كرده است عين اين سخن را از فرشته اى در آسمان چهارم شنيدم در آن هنگام كه كليد اين گنج ها به دست من داده شد».[1]