اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا اَبا عَبْدِاللّهِ الْحُسَیْن
امروز هشتم ذی الحجه {یوم الترویه} ، سالروز خروج حضرت امام حسین ﴿عَلَيهِ السَّلامُ﴾ از مکه و حرکت به سوی کربلا در سال ۶۰ قمری می باشد.
چون #حسين عليه السّلام خواست از مكّه بيرون شود براى سخنرانى بپا خواست و فرمود: ستايش خداى راست و آنچه خدا بخواهد مىشود و نيروئى جز از خداوند نيست؛ درود خداوند بر پيغمبرش باد،
مرگ بر فرزند آدم مسلّم است، همچون گردن بند در گردن دختران جوان،
چقدر مشتاقم بديدار گذشتگانم آنچنان كه #يعقوب را بديدار #يوسف اشتياق بود،
مرا كشتارگاهى مقرّر است كه بايد بدانجا برسم، گوئى مىبينم پيوندهاى بدن مرا گرگان بيابانها از هم جدا مىكنند در سرزمينى ميان نواويس و #كربلا تا رودههاى خالى و انبانهاى گرسنه را از پارههاى تن من پر كنند،
آدمى از سرنوشت ناگزير است، ما خاندان #رسالت برضاى خداوند راضى هستيم و به بلايش شكيبا، و خداوند بهترين پاداش شكيبايان را بما عطا خواهد فرمود،
هرگز پارۀ تن #رسول_خدا از او جدا نگردد و همگى در جايگاه قدس در كنار اويند تا ديدهاش با آنان روشن شود و وعدۀ الهى بآنان تحقّق يابد،
هر كه خواهد تا خون دل خود را در راه ما نثار كند و آمادۀ حركت هست، همراه ما كوچ كند كه من بصبحگاه امشب كوچ خواهم نمود.
@hazratzahrah
ا ﷽ ا
☘پنج گریهکننده تاریخ
▪️شیخ صدوق رحمهاللَّه در كتاب الخصال، با سندش از امام صادق علیهالسّلام روایت كرده: افرادى كه بسیار گريه میكردند پنج نفر بودند: #آدم، #يعقوب، #يوسف، #فاطمه_الزهرا دختر محمّد صلّیاللهعلیهوآله و على بنالحسين(#امام_سجاد) عليهمالسّلام
⬅️ اما آدم(علیهالسلام)، بر(فراق) بهشت آنقدر گریه کرد که در دو گونهاش اثر گریهای همچون نهر پدید آمد
⬅️ اما يعقوب، بر یوسف (علیهماالسلام) آنقدر گریست تا بینایی خود را از دست داد و به او گفتند:"به خدا سوگند که تو آنقدر یاد یوسف میکنى تا درمانده شوى، یا بمیرى!".
⬅️ اما يوسف(علیهالسلام) نیز برای یعقوب(عليهالسلام) آنقدر گریست که اهل زندان اذيت شدند و به او گفتند: یا روز گریه کن و شب آرام باش یا شب گریه کن و روز آرام باش و او نیز یکی از دو پیشنهاد آنان را پذیرفت
⬅️ اما فاطمه(سلاماللهعليها)، بر رسول خدا صلیاللهعلیهوآله چنان گریه کرد که مردم مدینه اذیت شدند و به او گفتند گریه زیاد تو، ما را آزار میدهد؛ لذا آنحضرت بر سر قبر شهیدان میرفت و هراندازه كه مىخواست گريه مىكرد
⬅️ اما على بن الحسين عليهالسّلام بیست سال یا چهل سال بر حسین علیهالسلام گریه کرد و پيش روى او طعامى گذاشته نمىشد مگر اينكه اشک میریخت تا جايى كه يكى از خدمتكارانش به او گفت: يابن رسول اللّٰه فدايت شوم! همانا من مىترسم كه بمیرى.
امام در جواب او فرمود: إِنَّمٰا أَشْكُوا بَثِّي وَ حُزْنِي إِلَى اَللّٰهِ وَ أَعْلَمُ مِنَ اَللّٰهِ مٰا لاٰ تَعْلَمُونَ إِنِّي مَا أَذْكُرُ مَصْرَعَ بَنِي فَاطِمَةَ إِلاَّ خَنَقَتْنِي لِذَلِكَ عَبْرَةٌ .
"من از اندوه سخت و غم خويش به سوى خداوند شكايت مىبرم و از جانب خداوند چيزى را مىدانم كه شما نمىدانيد. من هيچ وقت قتلگاه فرزندان فاطمه(علیهاالسلام) را به ياد نمىآورم مگر اينكه بخاطر آن، گريه گلوگيرم مىكند.
📚الخصال ج ۱، ص ۲۷۲
https://eitaa.com/hazratzahrah/23346