✅ معرفی علائم حتمی ظهور قیام و #خروج_یمانی 💢 یمانی به عنوان رهبر یکی از جبهه‌های زمینه‌ساز ظهور، از یاران #امام_مهدی علیه‌السلام می‌باشد. ✅ طبق روایات، یمانی از یمن قیام میکند و جبهه‌ی دوم ظهور از سوی یمن شکل میگیرد. بعد از قیام #قوم_مشرق زمین یعنی ایرانی‌های زمینه ساز ظهور و شکل‌گیری قواعد ظهور در #جغرافیای_ظهور، یمنی‌ها با قیام خود به رهبری یمانی، دومین جبهه‌ی ظهور را ایجاد خواهند کرد. 💯 #یمانی به عنوان هدایتگرترین پرچم عصر ظهور، #اهدی_الرایات روایات، همزمان با خراسانی و سفیانی در #ماه_رجب سال ظهور خروج خواهند کرد و همگی در پی نشانی از امام زمان علیه‌السلام ❇️ یمانی و #خراسانی به عنوان #پرچم_هدایت و برای یاری امام، یکی از جانب #یمن و دیگری از جانب #ایران به سمت حجاز و عراق (به جهت دفع حملات و لشگرکشی‌های سفیانی) حرکت میکنند. سفیانی نیز از جانب شام و پس از سلسله وقایع فتنه شام، از جنوب #سوریه و منطقه صحرای حوران و نزدیکی #درعا خروج خواهد کرد. ⚠️ قطع به یقین، همچون قیام خراسانی و خروج #سفیانی، قیام یمانی به یکباره و ناگهانی نخواهد بود. با توجه به این نکته که سفیانی #آخرین_مهره_یهود برای دفاع از اسرائیل و جلوگیری از نابودی یهودیان اشغالگر قدس خواهد بود و قوی‌ترین ارتش جبهه‌ی #دجال را در اختیار دارد؛ در مقابل، باید جبهه یمانی و جبهه خراسانی به عنوان دو ضلع جبهه‌ی یاران حق، باید دارای امکانات مناسب و ارتش و سپاهی مجهز باشند. بنابراین طبق نظر برخی کارشناسان، زمینه‌سازی قیام خراسانی و یمانی، سالها قبل از قیام نهایی آنها در ماه رجب ایجاد شده و آنها نیروها و امکانات مناسبی را برای مقابله با سفیانی مهیا نموده‌اند. ‼️ سفیانی، دشمن امام و آخرین مهره مدافع یهود است. پیش از سفیانی، جبهه یهودی، رومی و ارتجاع عربی (صهیونیست‌ها، غربی‌ها و اشغالگران حجاز) از مهره‌هایی همچون #عوف_سلمی، #شیصبانی، #ابقع، #اصحاب‌الدوله و... استفاده کرده‌اند و نتوانسته‌اند کمربند امنی برای یهودیان اشغالگر فلسطین ایجاد نمایند. بنابراین پس از فعل و انفعالات نُه مرحله‌ای #فتنه_شام و همچنین ضربه ایرانی‌ها به منافع آنها در منطقه با رمز #آتش_مشرق، و پس از شدت‌گیری فرآیند #هرج_الروم، مجبور به رونمایی از سفیانی لعین خواهند شد. 💯 یمانی، هنگام خروج سفیانی از #وادی_یابس، خروج کرده و به مقابله با او خواهد پرداخت. #یمانیون اما به علت وجود مانعی به اسم اشغالگران حجاز و خاندان #بنی_فلان حاکم بر مکه و مدینه، به سختی خود را به نزدیکی مکه و مدینه می‌رسانند و تا روز ظهور علنی و قیام امام از مکه در روز عاشورای سال ظهور (شش ماه پس از خروج سفیانی و قیام یمانی در رجب قبل از آن سال) به مکه نزدیک میشوند و پس از #خسف لشگریان سفیانی در بین مکه و مدینه (#خسف_بیداء یا فرورفتن لشگر سفیانی در زمین، لشگری که در تعقیب امام خواهند بود)، به امام پیوسته و با ایشان #بیعت خواهند کرد. ❌ در این اثنا، ایرانی‌ها نیز در معیت #شعیب‌بن‌صالح فرمانده نظامی خود و رهبری #خراسانی (رهبر دوم #قوم_سلمان و زمینه‌سازان ایرانی ظهور)، بخش دیگر لشگریان سفیانی را در #عراق و بین کوفه و حیره شکست داده و آماده‌ی بیعت نهایی با #امام_مهدی خواهند شد. یمانی و خراسانی در معیت #حضرت_مهدی علیه‌السلام، ادامه دهنده‌ی راه مبارزه برای برپایی حکومت جهانی امام خواهند بود. #منتظران_موعود 〰❁🍃❁🌼❁🍃❁〰 °ْ↯🇯‌🇴‌🇮‌🇳°ْ↯↷ https://eitaa.com/joinchat/3936092358C70b5431ca7

🔸 یمن را دریاب ... ! 🔸 📝#خاطره دکتر علی حائری شیرازی (فرزند مرحوم آیت الله حائری شیرازی) از پدر پدر داشت روزهای پایانی را می‌گذراند. دکترها برایش اصطلاحِ «سپسیس عفونی» را بکار می‌بردند. «سپسیس» یک بیماری خطرناک و مرگبار است که بر اثر واکنش شدید سیستم ایمنی بدن در برابر عفونت شدید ایجاد می شود. «سپسیس شدید» منجر به «شوک سپتیک» می شود. این شوک، فشار خون پدر را کمتر از ۷ کرده بود. بوسيله دارویی که دائم و به‌تدریج به بدن تزریق می‌شد، سعی در جلوگيری از اُفت شدید فشار داشتند. این حالات، پدر را در خوابی عمیق و متفاوت فرو می‌برد؛ حالتی اغماء گونه ... از شب، نوبت حضور من بالای سرشان است. حالتی رفت و برگشت دارند. بی‌هوش و هوشیار در نیمه‌های شب نگاهی به من کردند. «علی بیا !». بعد بلافاصله گفتند: «از یمن چه خبر؟!». متعجب نگاه می‌کنم. «با موشک کجا را زده؟». گویی نظاره‌گر واقعه‌‎ای بوده که من از آن بی خبرم. می‌گویم: «خواب دیدید؛ ما الآن در بیمارستان نمازی هستیم». رویش را برمی‌گرداند. «نه، خواب نبود! یمن را دریاب. اخبار یمن را پیگیر باش. آخرالزمان از یمن آغاز می‌شود. از شلیک اولین موشک‌ها !» بعد سکوتی طولانی کرد. دوباره می‌گوید «علی بیا!». اشاره می‌کند که «سرت را جلو بیار». سرم را می‌چسبانم به دهانش. باصدای بی‌جوهره‌ای می‌گوید: «ان شاء الله تو ظهور را درک میکنی!» مو به تنم سیخ می‌شود. می‌گویم «ان شاء الله» و در دل، همۀ این فضا را حمل بر حال اغماگونه او می‌کنم و عبور میکنم ... تا این‌روزها که اولین موشک‌ها با جسارتی وصف‌ناشدنی از یمن به سمت تمام منافع اسرائیل و آمریکا شلیک میشود ... و تنگه‌ای که لقب مهمترین آبراهۀ جهان را یدک می‌کشد برای همه کشتی‌های اسرائیل و آمریکا ناایمن شده. یمن یک تنه دارد صف‌آرایی و آبروداری می‌کند. باز صدای پدر را می‌شنوم: «یمن را دریاب ...!» منبع: https://t.me/dralihaeri @haerishirazi ┏━━ °•🖌•°━━┓ @jahad_tabein ┗━━ °•🖌•°━━┛

🔴 حالا اگر این رو جمهوری اسلامی و دین اسلام گفته بود، میشد انحطاط و عقب افتادگی!!! 🔹 هنوز زوده به دستورات اسلام برسین! 🇮🇷 کانال رسمی #عنتر_نشنال 👇🏻 @antarnational

🇮🇷🇵🇸 🎥 من غلط کردم و حسین درست بود! | توبه امام جماعت مسجد الاقصی برای بیداری وجدانها 🍃🌹🍃 🌺جنگ غزه و جنایت صهیونیست‌ها و بی غیرتی حکام عرب؛ چشم مسلمانان را باز کرد خدا را شکر #فلسطین | #طوفان_الاقصی 🆔 eitaa.com/meyarpb 🆔 rubika.ir/meyar_pb

. ♻️ توبه یکی از علمای وهابی و عذرخواهی از اهل بیت عصمت و طهارت: ‏من غلط کردم و از رسول خدا (ص) و‌ حضرت زهرا (س) و‌ امیرالمومنین علی (ع) و‌ حسین (ع) و حسن (ع) عذرخواهی می‌کنم. ✍ پ‌ن: در برخی کانال‌های فضای مجازی این فرد به عنوان امام جمعه مسجد الاقصی معرفی شده در حالی که امام جمعه مسجد الاقصی و رئیس هیئت عالی اسلامی در قدس اشغالی، «شیخ عکرمه صبری» است. برخی نوشته‌اند امام جماعت مسجدالاقصی که نشانه‌ای برای آن نیست. این فرد صلاح‌الدین ابوعرفه است که ویکی‌پدیا نوشته متولد اورشلیم است و در لندن درس خوانده.

✅ مغز متفکر عملیات طوفان الاقصی و کسی که توانست نهادهای اطلاعاتی اسرائیل را فریب دهد کیست؟ 📍 "او گوینده این جمله معروف است: کاری با نتانیاهو میکنم که بگوید ای کاش زاده نمی‌شدم؛ به زبان عبری مسلط و کارشناس مسائل داخلی اسرائیل است و کسی بهتر از او رژیم اسرائیل، سیاست و رسانه های آن را نمی‌شناسد!" ☑️ @Kavoshplus

ایشان پسر عموی همسر هاشمی رفسنجانی هستند.تا می توانید منتشر کنید تا مردم ببینند چه زالوهایی به اسم انقلاب بیت المال را تاراج کرده اند.

اظهاراتی که خون هوشنگ امیر احمدی را به جوش آورد؛ در زمان شاه نصف جنوب تهران فاحشه خانه بود! «هوشنگ امیر احمدی» تحلیلگر سیاسی: در دوره پهلوی هشتاد درصد روستاهای ایران آب و برق نداشتند، فقط ۳۵ درصد مردم از سواد کافی برخوردار بودند؛ ما در زمان شاه پزشک از هندوستان، پاکستان و بنگلادش وارد می‌کردیم! 👉 @roshangarii 🚩

مشکوک‌ شدن یکی از فرمانده ها به امام خمینی(ره) 👤استاد #رائفی_پور 🇮🇷@Shakhes3🔜#شاخص

سیاری از مشکلات امروزه اجتماع ما حل خواهد شد؛ زیرا علم بدون دین و معرفت ناقص بوده و دین بدون علم و پیشرفت هم محل پیشرفت ندارد.     این دسته معتقدند: دانشمند بدون ایمان برای جامعه مضر بوده و عالم دینی بدون علوم روز جای پیشرفت نداشته و برای جامعه سودمند نخواهد بود. در هر صورت وحدت حوزه و دانشگاه یکی از پیچیده ترین مباحث در این حوزه است که نیازمند مطالعه و بررسی در کار گروههای تخصصی و علمی است تا مبانی و اصول وحدت اندیشی به روشنی تبیین و با شناخت آفتها و آسیبها، زمینهها و بسترهای لازم برای عینیت بخشیدن به این هدف متعالی فراهم گردد.         وحدت حوزه و دانشگاه از نظرگاه آیت الله جوادی آملی     درباره وحدت حوزه و دانشگاه بحثهای زیادی مطرح و نظرات مختلفی ارائه شده است که برخی از دیدگاههای مطرح در این موضوع به شرح ذیل است:         1. وحدت فیزیکی: این دیدگاه میگوید: باید نظام آموزشی حوزه و دانشگاه در هم ادغام شده و یک ساختار آموزشی واحد ایجاد شود تا بتواند اهداف دو ساختار سابق را تأمین کند.البته عده ای نیز در همین جا به تعدیل این نظریه پرداخته و تنها به تبادل طلبه، دانشجو و استاد میان این دو نهاد بسنده میکنند.         2. وحدت سیاسی - اجتماعی: در این نگرش باید با در نظر گرفتن اشتراکات موجود به برطرف کردن سؤ تفاهمها و اختلافات اهتمام کنند و در مقابل حوادث اجتماعی و سیاسی به یک موضع واحد دست یابند.         3. وحدت موضوعی: یعنی اینکه باید در دانشگاه علاوه بر رشتههای فعلی، به علوم متداول حوزوی نیز بطور تخصصی پرداخته شود. در مقابل، حوزه نیز باید فعالیتهای علمی خود را به مباحث تجربی گسترش دهد. این نوع وحدت با وحدت فیزیکی که در ابتداء به آن اشاره شد، بی ارتباط نیست، چرا که تبادل طلبه و دانشجو میتواند زمینه چنین وحدتی را فراهم آورد.         4. وحدت رویکردی: این نظریه - که ما از آن به وحدت رویکردی تعبیر میکنیم - از سوی آیت الله جوادی آملی مطرح شده است. ایشان با نگاهی جامع، مسئله وحدت را در کنار بحث علم دینی و غیر دینی و اسلامی شدن دانشگاهها بررسی میکند.     ایشان عنصر محوری دینی بودن علم را رویکرد الهی عالم به معلوم می دانند؛ یعنی فیزیک و شیمی وقتی اسلامی است که فیزیکدان و شیمیدان متوجه باشند، که قوانین فیزیکی و شیمیایی را چه کسی آفریده و برای چه آفریده است؟ اسلامی شدن دانشگاهها به اسلامی شدن علوم و فعالیتهای آن است(به معنایی که بیان شد).     باتوجه به آنچه گفته شد، هر گاه حوزه و دانشگاه به سمت دینی شدن علوم خود گام بردارند به وحدت حقیقی دست یافته اند، چرا که هر دو در یک عرصه مشترک - علوم دینی - فعال هستند و تنها تفاوت این دو نهاد در محدوده فعالیت علمی است. حوزه علمیه در آن بخش از علوم دینی فعالیت میکند که از منبع وحی و نقل؛ مانند فقه، کلام و حدیث و عقل مانند فلسفه و کلام استخراج میشود و دانشگاه نیز به بخش دیگر که از تجربه با کمک عقل و عقلا به دست می آید؛ مانند فیزیک، شیمی و ریاضیات اهتمام می ورزد.     مرکز فکر، تصمیمگیری، اندیشیدن و راهنمایی کردن اگر متحد و متشکل باشد، آنگاه است که نظیر سلسله اعصاب به همه ابعاد و اعصاب انقلاب اسلامی سرایت میکند و به اتحاد می رسد. بنابراین تا مرکز اندیشه و فکر یگانه و یکتا نشود، راهی برای سرایت وحدت در ابعاد گوناگون نخواهد بود.         وحدت حوزه و دانشگاه، وحدت و استقلال جامعه اسلامی     برخلاف دیدگاه مغرضان، وحدت حوزه و دانشگاه نه تنها امری غیر ممکن نیست، بلکه اساسآ ریشه در سنت علمی و پیشینه تاریخی در دین اسلام دارد. اگر امروزه برخی حوزویان به حضور در دانشگاهها و فراگیری علوم دانشگاهی جدید علاقهمند هستند، به آن دلیل است که پیش از این نیز بسیاری از علوم دانشگاهی امروزی بخشهای مهمی از درسها و بحثهای گذشته حوزههای علوم دینی را در بر میگرفته است، بسیاری از طلایه داران و بنیانگذاران علوم به اصطلاح جدید که تا به امروز نیز اندیشههای آنان در دانشگاههای مطرح دنیا مورد تدریس و بحث و نظر قرار دارد، از میان همین حوزههای علوم دینی برخاسته اند. وحدت حوزه و دانشگاه هیچ گاه به مفهوم سلب استقلال فکری یا نفی هویت مستقل یکی از این دو نهاد و یا سلطه یکی بر دیگری نیست، بلکه مفهوم اصلی این وحدت در جامعیت دین اسلام است که در تأمین نیازهای بشری بر هر دو بعد مادی و معنوی آن تأکید داشته است که بدون آن آزادی و پیشرفت جامعه اسلامی تحقق نمییابد.     حضرت امام (ره) در سال 1346 شمسی اختلاف حوزه و دانشگاه را به غفلت و خوابی گران تشبیه نمودند، که بر اثر نغمههای خواب آور عمال استعمار بر ملتهای مسلمان تحمیل گردید و در مقابل، پیوستگی این دو قشر را اولین گام در راه آزادی ملتهای مظلوم و زیر دست و زیر بنای رهایی از دست چپاول گران و عمال آن می دانستند. حضرت امام (ره) ضمن اینکه روحانی و دانشگاهی را مکمل یکدیگر توصیف مینمودند، بر هویت مستقل هر ی

ک نیز تأکید داشته و آن را زیر بنای استقلال جامعه می دانستند و وحدت حوزه و دانشگاه را به مفهوم وحدت و استقلال جامعه اسلامی عنوان کرده که تأمین نیازهای دینی و دنیوی و نیل به توسعه و پیشرفت به آن وابسته میباشد.         حوزه و دانشگاه: راههای وحدت     یکی از مهمترین و محوریترین راههایی که در رابطه با تحقق وحدت مطرح میشود، گفت و گوی علمی است، بدین معنا که بازگشت به مبانی وحدت و همفکری، در سایه همدلی و گفت و گوی علمی در فضایی صمیمی بوده و پیش داوریها و علقهها بی اساس خواهد شد. پس از انقلاب اسلامی به این بعد، در سطح مطلوبی توجه شده و در سمینارهایی که برگزار شده، نتایج خوبی در جمع بندیها حاصل شده که در ادامه به برخی از آنها اشاره خواهیم کرد:     -بحث تعامل و وحدت حوزه و دانشگاه از آن سطح ایده آل و آرمانی که در اوایل انقلاب مطرح شده بود خارج گردیده و به واقعیات اجتماعی نزدیکتر و انتظارات و توقعات از این وحدت واقع بینانهتر شده است.     -موضوع وحدت حوزه و دانشگاه به عنوان یک مقوله اجتماعی در تعامل با مؤلفهها و عوامل دیگر فکری و اجتماعی قرار دارد.     - حاکمیت دینی، ساختار آن، اعمال و رفتار حکومت و نیز مسائل اجتماعی حکومت، به مقوله وحدت حوزه و دانشگاه تأثیر فراوانی گذاشته و میگذارد. این هم واقعیتی است که باید به طور منصفانه و واقع بینانه به آن توجه شود.     - امروزه منازعات سیاسی و جناحی بر مقوله وحدت حوزه و دانشگاه بطور جدی سایه افکنده است.     - گسترش کمی دانشگاهها و حوزههای علمیه نیز پدیده اجتماعی دیگری است که در بحث حوزه و دانشگاه و وحدت آنها باید مورد تامل جدی قرار گیرد.     - تحولاتی که در عرصه جهانی شدن یا جهانی سازی در حال رخ دادن است و مسائلی که در عرصههای مختلف فرهنگی ،اجتماعی و دینی وجود دارد و نیز انتظارات جدیدی که حوزه و دانشگاه در قبال این مسائل به وجود آورده است، بالطبع این مسائل و انتظارات جدید نیازمند تلقی کار آمدتری از وحدت حوزه و دانشگاه و اهتمام بیشتری نسبت به این موضوع میباشد.     مطرح شدن آرمان مطلوب وحدت حوزه و دانشگاه در سالهای پس از پیروزی انقلاب اسلامی در عین نارساییها و آسیبهایی که متوجه آن بوده از توفیقات قابل توجهی نیز برخوردار بوده است، که میتوان به برخی از آنها اشاره نمود:         1. در حوزه مباحث فکری و آموزشی و پژوهشی، برداشته شدن مرزی که قبل از انقلاب میان حوزه و دانشگاه وجود داشت.     2. کاهش فاصله ای که به لحاظ شیوههای آموزشی، نوع پژوهش و تحقیق بین این دو نهاد وجود داشت.     3. تبادل استاد و دانشجو و شکلگیری گروههای جدید آموزشی و پژوهشی در نهاد حوزه و دانشگاه.     4. شکلگیری و پیدایش رشتههای جدید علمی با نگاه تطبیقی و جامع به دیدگاههای مطرح شده در وحدت حوزه و دانشگاه و نخبگان اجتماعی .     5. در عرصههای فرهنگی، اعتقادی، اجتماعی و مسائل حکومتی.     بطور کلی قطع نظر از بررسی سیر تاریخی وحدت حوزه و دانشگاه با مرور به تحلیلهای ارائه شده در خصوص محدوده و قلمرو آن میتوان به پنج تحلیل عمده نایل شد که عبارتند از: 1. وحدت آرمانی - اخلاقی، سیاسی - اجتماعی؛ 2. وحدت معرفت شناختی؛ 3. وحدت ساختاری؛ 4.وحدت ایدئولوژیک؛ 5. وحدت مبتنی بر تقسیم کار.         الف. وحدت معرفتی     این دیدگاه با فرض جدایی کامل معرفتی دو نهاد حوزه و دانشگاه عامل اصلی تعارض را جدایی معرفتی و عامل اصلی وحدت را وحدت معرفتی می داند. پیش فرضهای معرفتی، روشهای معرفتی و اخلاق و روحیه جداگانه معرفتی، سه بعد اساسی اختلاف بین این دو نهاد است.     در بعد پیش فرضها، قداست بخشی به معرفت دینی و بی توجهی به معرفت بشری و بی اعتنایی به صامتیت متون دینی از سوی حوزه، عامل اصلی اختلاف است.     در بعد روشهای معرفتی، وفاداری حوزه به روشهای عقلی، قیاسی و منطق قدیم و پای بندی دانشگاه به روشهای تجربی، استقرایی و منطق جدید، عامل عمده اختلاف در این سطح است و در بعد روحیه معرفتی نیز حوزه متهم به جزم اندیشی، نقد ناپذیری، خود سانسوری، اسیر خطوط قرمز خود ساخته بودن و محدودیتهایی در تحقق است و دانشگاه معرف آزاد منشی، نقد پذیری، نظریهپردازی، کم رنگ بودن خطوط قرمز،مطلق ناانگاری و پذیرش حدود و نسبیت است.     بر این دیدگاه شش نقد وارد است:     - بین علوم و روششناسی آنها مرز قاطعی وجود ندارد، اما بین علوم مختلف طبیعی، اخلاقی و دینی بده و بستان وجود دارد. حتی روشهای تجربی نیز مبتنی بر یکسری مفروضات غیر تجربی و ماوراء الطبیعی هستند که علی الاصول پرداختن به آنها از حیطه علوم تجربی و روشهای تجربی خارج است.     - این دیدگاه به لحاظ تاریخی پاسخی برای وحدت علوم و علما در حوزههای مختلف تمدن در گذشته و از جمله در تمدن اسلامی ندارد.     - تقدس گرایی و جزم اندیشی برخی از دانشگاهیان متعصب و پای بند به پارادیم پوزیتیویسم کلاسیک قابل مقایسه با قداست گرایی حوزههای علمیه نیست.     - در درو