تفسیر آیه دوم سوره مبارکه حمد
حجت الاسلام محسن قرائتی با موضوع تفسیر سوره حمد - آیه دوم
«ربّ» به کسى گفته مىشود که هم مالک وصاحب چیزى است و هم در رشد و پرورش آن نقش دارد.
خداوند هم صاحب حقیقى عالم است و هم مدبّر و پروردگار آن. پس همه هستى حرکت تکاملى دارد و در مسیرى که خداوند معیّن کرده، هدایت مىشود.
علاوه بر سوره حمد، چهار سوره انعام، کهف، سبأ وفاطر نیز با جمله «الحمدللّه» آغاز گردیده، ولى فقط در سوره حمد بعد از آن «ربّ العالمین» آمده است.
مفهوم حمد، ترکیبى از مفهوم مدح و شکر است. انسان در برابر جمال و کمال و زیبایى، زبان به ستایش و در برابر نعمت و خدمت واحسان دیگران، زبان به تشکّر مىگشاید. خداوند متعال به خاطر کمال و جمالش، شایسته ستایش وبه خاطر احسانها و نعمتهایش، لایق شکرگزارى است.
«الحمدللّه»، بهترین نوع تشکّر از خداوند است. هر کس در هرجا، با هر زبانى، هرگونه ستایشى از هر کمال و زیبایى دارد، در حقیقت سرچشمه آن را ستایش مىکند. البتّه حمد خداوند منافاتى با سپاسگزارى از مخلوق ندارد، به شرط آنکه به امر خداوند و در خط و مسیر او باشد.
خداوند، پروردگار همه آفریده هاست. «و هو ربّ کلّ شىء» آنچه در آسمانها و زمین و میان آنهاست، پروردگارشان اوست. «ربّ السّموات والارض و مابینهما» حضرت على علیه السلام مىفرماید: «من الجمادات والحیوانات»؛ او پروردگار جاندار و بىجان است. «له الخلق والامر تبارکاللّه ربّ العالمین» هم آفرینش از اوست و هم اداره آن، و او مربى و پرورش دهنده همه است.
مراد از «عالَمین» یا فقط انسانها هستند، مانند آیه ۷۰ سوره حجر که قوم لوط به حضرت لوط گفتند: «أوَ لم ننهک عن العالمین» آیا ما تو را از ملاقات با مردم نهى نکردیم؟ و یا مراد همهى عوالم هستى است. «عالَم» به معناى مخلوقات و «عالَمین» به معناى تمام مخلوقات نیز استعمال شده است. از این آیه فهمیده مىشود که تمام هستى یک پروردگار دارد و آنچه در جاهلیت و در میان بعضى از ملّتها اعتقاد داشتند که براى هر نوع از پدیده ها خدایى است و آن را مدبّر و ربّ النّوع آن مىپنداشتند، باطل است.
https://eitaa.com/joinchat/1551696168Cb46a380120
🍃🍃🍃🍃🍃🍃🍃
آیه 3سوره الفاتحه (حمد)
الرحمن الرحیم🌹
#آیه_3_سوره_حمد
ترجمه:بخشنده ومهربان است 🌺
🍃🍃🍃🍃🍃🍃🍃🍃
سوره حمد آیـ🦋ـه (3)
الرَحمانِ = بخشنده هستي بخش
الرَّحِيم = مهربان
https://eitaa.com/joinchat/1551696168Cb46a380120
🍃🍃🍃🍃🍃🍃🍃
61be3beccef72ac8457b416c_-2079433591885953791.mp3
1.91M
آیه 3 ازسوره حمدحجت الاسلام محسن قرائتی با موضوع تفسیر سوره حمد - آیه ی سوم - اَلرّحمن اَلرّحیم
#تفسیر_آیه_3_سوره_حمد
خداوند رحمت را برخود واجب کرده است، «کتب ربّکم على نفسه الرّحمة» و رحمت او بر همه چیز سایه گسترده است. «و رحمتى وسعت کلّ شىء»
همچنین پیامبر و کتاب او مایه رحمتند، «رحمةً للعالمین» آفرینش وپرورش او براساس رحمت است و اگر عقوبت نیز مى دهد از روى لطف است.
بخشیدن گناهان و قبول توبه بندگان و عیبپوشى از آنان و دادن فرصت براى جبران اشتباهات، همه مظاهر رحمت و مهربانى اوست.
۱- تدبیر وتربیت الهى، همراه محبّت و رحمت است. (در کنار کلمه «ربّ»، کلمه «رحمن» آمده است.) «ربّ العالمین الرحمن الرحیم»
۲- همچنان که تعلیم نیازمند رحم و مهربانى است، «الرّحمن علّم القرآن» تربیت و تزکیه نیز باید بر اساس رحم و مهربانى باشد. «ربّ العالمین الرّحمن الرّحیم»
۳- رحمانیّت خداوند، دلیل بر ستایش اوست. «الحمدللَّه... الرّحمن الرّحیم»
https://eitaa.com/joinchat/1551696168Cb46a380120
🍃🍃🍃🍃🍃🍃🍃
سوره حمد
آیه 4 سوره الفاتحه (حمد) 🌸
#آیه_4_سوره_حمد
مالک یوم الدین (4)🌺
ترجمه آیه:صاحب روز جزاست
🍃🍃🍃🍃🍃🍃🍃
مالک :صاحب
یوم:روز
الدین :جزا
https://eitaa.com/joinchat/1354432864C963df33dd7
AUD-20220614-WA0023.mp3
2.27M
تفسیر آیه 4 سوره حمد
#تفسیر_آیه_4_سوره_حمد
https://eitaa.com/joinchat/1551696168Cb46a380120
👇👇👇👇👇
تفسیر آیه ۴ سوره حمد
حجت الاسلام محسن قرائتی با موضوع تفسیر سوره حمد - آیه چهارم
مالکیّت خداوند، حقیقى است و شامل احاطه و سلطنت است، ولى مالکیّتهاى اعتبارى، از سلطه مالک خارج مىشود و تحت سلطه واقعى او نیست. «مالک یوم الدین»
با آنکه خداوند مالک حقیقى همه چیز در همه وقت است، ولى مالکیّت او در روز قیامت و معاد جلوهى دیگرى دارد
* در آن روز تمام واسطهها واسباب نسبت به کفار قطع مىشوند. «تقطّعت بهم الاسباب»
* نسبتها و خویشاوندىها نسبت به کفار از بین مىرود. «فلا انساب بینهم»
* براى کفار مال و ثروت و فرزندان، سودى ندارند. «لاینفع مال و لابنون»
* بستگان و نزدیکان نیز فایدهاى نمىرسانند. «لن تنفعکم ارحامکم» * نه زبان کفار، اجازه عذر تراشى دارد و نه فکر آنها، فرصت تدبیر. تنها راه چاره لطف خداوند است که صاحب اختیار آن روز است.
لفظ «دین» در معانى گوناگون به کار رفته است:
الف: مجموعهى قوانین آسمانى. «إنّ الدّین عنداللَّه الاسلام»
ب: عمل و اطاعت. «للّه الدّین الخالص»
ج: حساب و جزا. «مالک یوم الدّین»
«یوم الدّین» در قرآن به معناى روز قیامت است که روز کیفر و پاداش مىباشد. «یسئلون ایّان یوم الدّین» مىپرسند روز قیامت چه وقت است؟
قرآن در مقام معرّفى این روز، مىفرماید: «ثم ما ادراک ما یوم الدّین . یوم لا تملک نفس شیئاً و الامر یومئذ للّه»(اى پیامبر!) نمىدانى روز دین چه روزى است؟ روزى که هیچ کس براى کسى کارآیى ندارد وآن روز تنها حکم و فرمان با خداست.
«مالک یوم الدّین» نوعى انذار و هشدار است، ولى با قرار گرفتن در کنار آیهى «الرّحمن الرّحیم» معلوم مىشود که بشارت و انذار باید در کنار هم باشند. نظیر آیه شریفه دیگر که مىفرماید: «نبّىء عبادى انّى أنا الغفور الرّحیم . و أنّ عذابى هو العذاب الالیم»به بندگانم خبر ده که من بسیار مهربان و آمرزندهام، ولى عذاب و مجازات من نیز دردناک است. همچنین در آیه دیگر خود را چنین معرّفى مىکند: «قابل التَّوب شدید العقاب»خداوند پذیرندهى توبه مردمان وعقوبت کنندهى شدید گناهکاران است.
در اوّلین سورهى قرآن، مالکیتَ خداوند عنوان شده است، «مالکِ یوم الدّین» و در آخرین سوره، مَلِکیت او. «ملک النّاس»
https://eitaa.com/joinchat/1551696168Cb46a380120
🌹 #آیه_5_سوره_حمد
🌸ایاک نعبد و ایاک نستعین (5)
ترجمه:فقط تو را می پرستیم و فقط از تو یاری می جوییم.
🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸
اياك = فقط تو را
نعبد = می پرستيم ،عبادت مي كنيم
و اياك = و فقط از تو
نستعين = ياری می جوييم
https://eitaa.com/joinchat/1551696168Cb46a380120
61be3beccef72ac8457b416c_-6842364090650332106.mp3
3.45M
تفسیر آیه ۵ سوره حمد
حجت الاسلام محسن قرائتی با موضوع تفسیر سوره حمد - آیه پنجم
#تفسیر_آیه_5_سوره_حمد
انسان باید به حکم عقل، بندگى خداوند را بپذیرد. ما انسانها عاشق کمال هستیم و نیازمند رشد و تربیت، و خداوند نیز جامع تمام کمالات و ربّ همهى هستى است. اگر به مهر و محبّت نیازمندیم او رحمان و رحیم است و اگر از آینده دور نگرانیم، او صاحب اختیار و مالک آن روز است. پس چرا به سوى دیگران برویم؟! عقل حکم مىکند که تنها باید او را پرستید و از او کمک خواست. نه بنده هوى و هوس خود بود و نه بنده زر و زور دیگران.
در نماز، گویا شخص نمازگزار به نمایندگى از تمام خداپرستان مىگوید: خدایا! نه فقط من که همهى ما بنده توایم، ونه تنها من که همهى ما محتاج و نیازمند لطف توایم.
خدایا! من کسى جز تو را ندارم «ایّاک» ولى تو غیر مرا فراوان دارى و همه هستى عبد و بندهى تو هستند. «ان کلّ من فى السموات و الارض الاّ اتى الرّحمن عبداً»در آسمانها و زمین هیچ چیزى نیست مگر این که بنده و فرمان بردار خداوند رحمان هستند.
جمله «نعبد» هم اشاره به این دارد که نماز به جماعت خوانده شود و هم بیانگر این است که مسلمانان همگى برادر و در یک خط هستند.
مراحل پرواز معنوى، عبارت است از: ثنا، ارتباط و سپس دعا. بنابراین اوّل سورهى حمد ثناست، آیهى «ایّاک نعبد» ارتباط و آیات بعد، دعا مىباشد.
گفتگو با محبوب واقعى شیرین است، شاید به خاطر همین کلمه «ایّاک» تکرار شد.
https://eitaa.com/joinchat/1354432864C963df33dd7