eitaa logo
هجرت
11.1هزار دنبال‌کننده
2.9هزار عکس
404 ویدیو
5.6هزار فایل
کاربری مدیر هجرت و مدیر کانال @tarh_hejrat1
مشاهده در ایتا
دانلود
⭕️ سوال ⁉️ آیا آیه‌ای از قرآن در رابطه با اثبات امامت وجود دارد؟ 🔰 یکی از آیاتی که شیعه به وسیله آن بر امامت بلافصل آقا امیرالمومنین(ع) استناد می‌کند، آیه 55 سوره مائه است که به آیه «ولایت» معروف است؛ خداوند متعال در این آیه می‌فرماید: «إِنَّما وَلِيُّكُمُ اللَّهُ وَ رَسُولُهُ وَ الَّذِينَ آمَنُوا الَّذِينَ يُقِيمُونَ الصَّلاةَ وَ يُؤْتُونَ الزَّكاةَ وَ هُمْ راكِعُون» 🌹 یعنی سرپرست و رهبر شما تنها خدا است، و پيامبر او، و آن‌ها كه ايمان آورده‌‏اند و نماز را بر پا مى‏‌دارند و در حال ركوع زكات مى‌‏پردازند». شان‌النزول آیه زمانی بوده است که امیرالمومنین(ع) در حال رکوع نمازش انگشتر خود را به فقیر داد. ⁉️ امّا این آیه چگونه ولایت و امامت بلافصل حضرت، بعد از نبی مکرم اسلام(ص) را اثبات می‌کند؟ ✅ اين آيه با كلمه «انما» كه در لغت عرب به معنى انحصار مى‌‏آيد، شروع شده و مى‏‌گويد: «ولى و سرپرست و متصرّف در امور شما تنها سه نفر هستند: خدا و پيامبر و كسانی‌كه ايمان آورده‌‏اند، و نماز را برپا مى‏‌دارند و در حال ركوع زكات مى‏‌دهند». 👈بدون شک، ركوع در اين آيه به معنى ركوع نماز است، نه به معنى خضوع؛ زيرا در عرف شرع و اصطلاح قرآن، هنگامی‌كه ركوع گفته مى‌‏شود، به همان معنى معروف آن يعنى ركوع نماز است، هم‌چنین در هيچ مورد در قرآن نداريم كه تعبير شده باشد زكات را با خضوع بدهيد، بلكه بايد با اخلاص نيت و عدم منّت داد. ✳️ هم‌چنين بدون شک، كلمه «ولى» در آيه به معنى دوست و يا ناصر و ياور نيست؛ زيرا «ولايت» به معنى دوستى و يارى كردن مخصوص كسانى نيست كه نماز مى‏‌خوانند، و در حال ركوع زكات مى‏‌دهند، بلكه يك حكم عمومى است كه همه مسلمانان را در بر مى‏‌گيرد، همه مسلمين بايد يكديگر را دوست داشته باشند و يارى كنند، حتّى کسانی‌که زكات بر آن‌ها واجب نيست، و اصولاً چيزى ندارند كه زكات بدهند، تا چه رسد به اين‌كه بخواهند در حال ركوع زكاتى بپردازند، آن‌ها هم بايد دوست و يار و ياور يكديگر باشند. از اين‌جا روشن مى‏‌شود كه منظور از «ولى» در آيه فوق، ولايت به معنى سرپرستى و تصرف و رهبرى مادى و معنوى است، بخصوص اين‌كه اين ولايت در رديف ولايت پيامبر(صلی‌الله‌علیه‌وآله) و ولايت خدا قرار گرفته و هر سه با يك جمله بیان شده است. 👈نظر شیعه این است که این آیه بیان می‌کند، ولی و سرپرست شما تنها خداست و رسول او و کسی که در زکوع نمازش زکات داد، که کسی جز امیرالمومنین(ع) نبوده است. به اين ترتيب، این آيه از آياتى است كه به عنوان يك نص قرآنى، دلالت بر ولايت و امامت على بن ابی‌طالب(ع) دارد. ❗️تمام تلاش اهل سنت در مورد این آیه این است که بگویند، ولایت در آیه، به معنای سرپرستی و رهبری نیست، و به معنای دوست داشتن و نصرت است؛ و همان‌طور که در بالا اشاره شد، این تفسیر با ظاهر آیه سازگاری ندارد؛ زیرا آیه با «انما» شروع شده که دال بر حصر است، یعنی تنها و تنها ولی شما این افرادند. _________ 📚 لینک مطلب: https://btid.org/fa/news/49554 📎 📎 📎 🔰معاونت تبلیغ و امور فرهنگی حوزه های علمیه 🌐 btid.org
⭕️ اشکال بر استدلال شیعه به آیه ولایت ⁉️ کلمۀ «إنّما» دلالت بر حصر ندارد. 👈فخر رازی در معنای کلمه «إنّما» می‌نویسد: «كلمه "انّما" برای حصر نيست به اين دليل كه قرآن می‌فرمايدِ: «إِنَّمَا مَثَلُ الْحَيَاةِ الدُّنْيَا كَمَاء أَنزَلْنَاهُ مِنَ السَّمَاء[یونس/24] به درستی که مثل زندگى دنيا بسان آبى است كه آن را از آسمان فرو ريختيم» و ترديدی نيست كه در قرآن مثل‌های ديگری غير از اين برای حيات دنيا هست؛ مانند اين‌كه قرآن می‌فرمايد: «إِنَّمَا الحَيَاةُ الدُّنْيَا لَعِبٌ وَ لَهْوٌ[محمد/36] زندگى اين دنيا لهو و لعبى بيش نيست» چه اين‌كه لهو و لعب در غير از زندگاني دنيا وجود دارد».[2] بنابراین، وقتی که ولایت منحصر در خدا و رسول و علیّ نباشد قطعا دیگری هم می‌تواند بر مردم جامعه ولایت داشته باشد. ✅ پاسخ 1️⃣ اولاً: کلمۀ «إنما» در مرتبه اول، دلالت بر انحصار مطلق می‌کند و اگر برای حصر اضافی و قیاسی به کار رود، حتما باید همراه قرینه‌ای باشد تا آن را بیان نماید. و در آیه ولایت نیز نه تنها قرینه‌ای در این معنا وجود ندارد، بلکه قرائنی وجود دارد که انحصار مطلق را می‌رساند. از جمله این قرائن ذکر اوصاف است که انحصار را می‌رساند. 2️⃣ ثانیاً: خود فخر رازی در ذیل آیه 108 سوره انبیاء «انما» را دلالت کننده بر حصر می‌داند. 3️⃣ ثالثاً: فخر رازی در استدلالش مغالطه نموده، زیرا او مَثَل حیات دنیا و خود حیات دنیا را یکی گرفته است در حالی که قرآن تنها يك مَثَل با دو بيان درباره حيات دنيا زده و انحصار آن در اين مثل می‌باشد. 4⃣رابعاً: نسفی از مفسرین اهل سنت درباره معنای «انّما» می‌گوید: «از كلمه «إنما» استفاده می‌شود كه فقط افراد نامبرده شده، ولايت دارند». _________ 📚 لینک مطلب: https://btid.org/fa/news/86085 📎 📎 📎 🔰معاونت تبلیغ و امور فرهنگی حوزه های علمیه 🌐 btid.org
⭕️ آیا استدلال به آیه ولایت مخدوش است؟ ⁉️از جمله اشکالات مهمی که فخر الدين رازی بر استدلال شیعه به ایه ولایت، وارد می‌سازد این است که می‌گوید: «ولايتی كه در اين‌جا به آن امر شده، قبل از آن (در آیات سابق) نهی شده است و چون ولايتی كه از آن در آیات قبل نهی شده، به معنای نصرت و یاری رساندن [به کفار] است؛ پس ولايتی كه در این آیه امر به آن شده نيز به معنای نصرت است». 👈لذا فخر رازی و دیگران معتقدند كه در اين‌جا ولی به قرينه سياق و آيات قبل به معناي محبت و نصرت است و نه به معنای امير و سرپرست. 🔰پاسخ ✅ معنای «ولیّ» در هر دو آیه (آیه 51 و 55 مائده) به معنای ریاست، سرپرستی و سلطه بر مومنین است به دلیل آن‌که در انتهای آیه 51 می‌فرماید: «إِنَّ اللَّهَ لَا يهْدِي الْقَوْمَ الظَّالِمِينَ» و این تعبیر بسیار سنگین است و نمی‌توان پذیرفت که به مجرد دوستی و محبت با یهود، خداوند کسی را زمره ظالمین قرار دهد. بلکه حتما در صورت تسلط و فرمان‌پذیری از آنان است که مستحق چنین تعبیری می‌باشد. 👈 چنان‌چه حتی اگر اهل سنت این معنا را قبول نکنند و «ولیّ» را در این آیه 51 به معنای نصرت و یاری بگیرند، باز هم نمی‌توانند به سیاق آیه استدلال کنند؛ زيرا شرط سياق در دو آيه اين است كه در يك زمان نازل شده باشند و سبب نزول‌شان يكی باشد. اما در تفاسیر آمده بین این دو آیه هیچ وحدتی وجود ندارد و سبب نزول‌شان متفاوت است و در دو زمان نازل شده‌اند. 🌹بنابراین استدلال فخر رازی و ابن تیمیه در استفاده از سیاق آیات قبلی مخدوش است و درست نیست؛ چرا که اساسا چنین سیاقی وجود ندارد و زمان و سبب نزول این آیات با هم فاصله دارد. ✳️ از طرفی در این آیه معنای «ولیّ» در هر سه مورد _ خداوند، رسولش و مومنان _ به یک معناست، زیرا اگر معنای «ولیّ» در الله و رسولش با مومنان متفاوت بود، می‌بایست لفظ «ولیّ» تکرار می‌گشت. ✅ هرگز نمی‌توان کلمه «ولیّ» را به معنای نصرت و یاری گرفت، زیرا: 1️⃣ اگر کلمه ولی به معنای دوست و یاور باشد، جمله «يُؤْتُونَ الزَّكاةَ وَ هُمْ راكِعُون» مبهم و زائد خواهد بود و دیگر معنایی نخواهد داشت. 2️⃣ اگر کلمه «ولیّ» به معنای دوست و ناصر باشد با آیات دیگر قرآن متعارض خواهد شد، از جمله آیه 82 سوره مائده: «وَ لَتَجِدَنَّ أَقْرَبَهُمْ مَوَدَّةً لِلَّذِينَ آَمَنُوا الَّذِينَ قَالُوا إِنَّا نَصَارَی ذَلِكَ بِأَنَّ مِنْهُمْ قِسِّيسِينَ وَ رُهْبَانًا وَ أَنَّهُمْ لَا يَسْتَكْبِرُونَ [مائده/82] مسلّماً يهوديان و كسانی را كه شرك ورزيده‌اند، دشمن‌ترين مردم نسبت به مؤمنان خواهی يافت و قطعاً كسانی را كه گفتند: «ما نصرانی هستيم»، نزديك‌ترين مردم در دوستی با مؤمنان خواهی يافت، زيرا برخی از آنان دانشمندان و رهبانانی‌اند كه تكبر نمی‌ورزند». اين آيه درباره‌ی نجاشی نازل شده است كه خداوند نصارا را دوست و محبّ مؤمنين معرفی می‌كند. چنان‌چه اگر «ولیّ» به معنای دوست و یاور باشد با این آیه در تعارض خواهد بود زیرا در آیه ولایت، دوستان مومنین را منحصر در سه نفر کرده ولی این آیه نصاری را نیز دوست مومنین می‌شمارد. از این‌رو نمی‌توان «ولیّ» را به معنای دوست و یاور گرفت. _____________ 📚 لینک مطلب: https://btid.org/fa/news/86085 📎 📎 📎 🔰معاونت تبلیغ و امور فرهنگی حوزه های علمیه 🌐 btid.org
⭕️ سوال ⁉️ آیا گریه کردن بر مرده و بر پایی مراسم برا آنان اشکال دارد؟ 👈یکی از موارد اختلاف بین وهابیت و جهان اسلام (اعم از شیعه، مالکی، حنبلی، حنفی و شافعی) این است که فرقه جعلی و ساختگی وهابیت، هر گونه عزاداری و گریه بر مرده را حرام دانسته و با آن مبارزه می‌کنند، به خصوص در رابطه با برپایی مراسمات عزاداری یا جشن برای اهل بیت(ع) موضع‌گیری کرده و آن را شرک به خدا می‌دانند و می‌گویند این اعمال به معنای عبادت این افراد است. 🌹 پاسخ ✅ قرآن کریم در رابطه با حضرت یعقوب(ع) از بزرگ‌ترین پیامبران الهی می‌فرماید: «وَ ابْيَضَّتْ عَيْناهُ مِنَ الْحُزْنِ فَهُوَ كَظِيم [یوسف/84] و چشمان او از اندوه سفيد شد؛ اما او خشم خود را فرو مى‌‏برد (و هرگز كفران نمى‌‏كرد)». این آیه به صراحت بیان می‌کند، حضرت یعقوب(ع) در فراق فرزند خود حضرت یوسف(علیه‌السلام) ناراحت بود و آن‌قدر گریه کرد که چشمان او بینایی خود را از دست داد و سفید شد. ✅ هم‌چنین قرآن کریم خطاب به پیامبر اکرم(ص) می‌فرماید: «قُلْ لا أَسْئَلُكُمْ عَلَيْهِ أَجْراً إِلَّا الْمَوَدَّةَ فِي الْقُرْبى(شوری/23): بگو من هيچ پاداشى از شما بر رسالتم درخواست نمى‌‏كنم، جز دوست داشتن نزديكانم». با توجه به این آیه بدون شک یکی از فرائض الهی محبت و دوست داشتن عترت و اهل بیت پیامبر اکرم(صلی‌الله‌علیه‌وآله) است؛ هم‌چنین ده ها روایت صحیح السند در منابع اهل سنت وارد شده که منظور از «قربی» در آیه خصوص اهل‌بیت است. 🔰 حال سوال ما از وهابیت این است که در زمان کنونی و بعد از گذشت 14 قرن از زمان پیامبر و عترت طاهرین ایشان این دوست داشتن و ابراز محبت چگونه است؟ آیا به این نیست که ما یاد و خاطره آنان را بزرگ بشماریم و در شادی‌های آنان شاد بوده و مراسمات شادی و میلادی برپا کنیم و در عزای آنان محزون بوده و مراسم عزاداری برپا کنیم. 🔰آیا به راستی اگر ما برای بزرگ‌داشت پیامبر و ائمه اطهار(صلوات‌الله‌علیهم‌اجمین) مراسمی گرفته و در آن به ذکر فضائل و مناقب و ظلم‌هایی که بر آنان رفته است و... بپردازیم، آیا واقعا این کار عبادت آنان و شرک به خداست؟ ✳️ برپایی چنین مراسماتی کاملا عادی بوده و در تمامی جوامع بشری انجام می‌شود، به هر جامعه‌ای بنگریم، آنان برای بزرگان خود یادبود گرفته و هر ساله مراسماتی می‌گیرند که یاد و خاطره آنان از جامعه رخت بر نبندد. ❗️آیا اگر ما در زمان کنونی نیز مانند حضرت یعقوب(ع) برای پیامبر و اهل بیت ایشان حزین باشیم و به خاطر ظلم و ستمی که بر آنان روا داشته شده است، ابراز ناراحتی کرده و گریه و ناله کنیم، این عمل عبادت و پرستش آنان است؟ این چه حکمی است؟ این مطلب از کجای اسلام برداشت می‌شود؟ کدام آیه یا روایت این را تایید می‌کند؟ _________ 📚 لینک مطلب: https://btid.org/fa/news/67600 📎 📎 📎 🔰معاونت تبلیغ و امور فرهنگی حوزه های علمیه 🌐 btid.org
⁉️چرا امام حسین(ع) با حرکت به سوی کوفه، خود را به شهادت نزدیک کرد ، در حالی که قرآن می‌فرماید: «وَ لا تُلْقُوا بِأَیْدیكُمْ إِلَى التَّهْلُكَة: [(بقره/195)] و خویشتن را به دست خویش به هلاكت میندازید» 🌹 پاسخ: 🔰 هلاکت توبیخ شده هر گونه هلاکتی نیست، در واقع تنها نوع خاصی از هلاکت مورد نکوهش قرآن است که به همراه این نوع هلاکت، آخرت افراد هم نابود شود، مانند خودکشی با این توصیف هر نوع هلاکت مورد نکوهش نیست. 💠 اتفاقا در برخی موارد خود خداوند متعال دستور می‌دهد خود را به هلاکت و جان فشانی و شهادت بیاندازدید، مانند جهاد در راه خدا، به یقین این‌جا هلاکت و ضرر وجود دارد، ولی امر به این کار از ناحیه خدا صادر شده است. ❇️ این هلاکت به خاطر یک هدف بالاتر و مهم تر، ارزشمند می‌شود و آن جایی است که انسان خود را فدای دین خدا و آیین پاک الهی کند. 🔶 قرآن می‌فرماید: «انْفِرُواْ خِفَافًا وَثِقَالاً وَجَاهِدُواْ بِأَمْوَالِكُمْ وَأَنفُسِكُمْ فِی سَبِیلِ اللّهِ ذَلِكُمْ خَیْرٌ لَّكُمْ إِن كُنتُمْ تَعْلَمُونَ(توبه/41): سبكبار و گرانبار، بسیج شوید و با مال و جانتان در راه خدا جهاد كنید. اگر بدانید، این براى شما بهتر است». و این آیه یعنی جان خود را هم میتوان برای خدا قربانی کرد. ______________________ 📚 لینک مطلب: https://btid.org/fa/news/7370 📎 📎 📎 📎 🔰معاونت تبلیغ و امور فرهنگی حوزه های علمیه 🌐 btid.org
⭕️ سوال ⁉️بیان بفرمایید چگونه قیام کربلا شکل گرفت؟ 🌹 با نگاهی گذرا به تاریخ، خواهیم دید «معاویه» چهره‌ای دو رو و منافق دارد و ظاهر دین را به خوبی رعایت می‌کند، بنابراين مردم می‌پنداشتند او انسان مومنی است. لذا شرایط به گونه‌ای بود که هر گونه حرکت در مقابل او باعث می‌شد که با تبلیغاتی که خود معاویه به راه می‌انداخت، به عنوان یک حرکت ضد اسلام و مسلمین تلقی شود. 👈 معاویه در ظاهر به نماز و قرآن و روزه و دین مردم، بسیار اهمیت می‌داد، به تفسیر قرآن و بیان احادیث می‌پرداخت. اگر چه او در باطن، کمر اسلام را در هم شکست و به جعل احادیث و انحراف در دین و تفسیرهای نادرست از قرآن پرداخت، ولی چون در ظاهر به شریعت عمل می‌کرد، مردم عادی می‌پنداشتند او خلیفه‌ای مومن و شایسته است. 🔰 اما چهره یزید (لعنه الله علیه) بسیار با پدر خود تفاوت داشت، او اصلا به دین و دیانت و حتی ظاهر شریعت اهمیتی نمی‌داد و تنها به فکر شهوت‌رانی و عیش و نوش خود بود؛ او مردی سگ‌باز، میمون‌باز، شراب‌خور، بسیار شهوت‌ران و... بود، لذا با وجود او، حتی ظواهر دین و اسلام در خطر عظیمی قرار می‌گرفت؛ به همین خاطر است که حضرت بعد از این‌که یزید به خلافت رسید فرمود: «آن‌گاه كه امت گرفتار حاکمی چون يزيد گردد، بايد فاتحه اسلام را خواند». ✅ هم‌چنین حضرت، در نامه‌ای به کوفیان نوشتند: «آگاه باشید همانا این قوم طاعت شیطان را واجب می‌دانند و از اطاعت خداوند رحمان سر باز داده‌اند، به فساد پرداخته و حدود الهی را تعطیل کرده‌اند؛ حلال خدا را حرام و حرام خدا را حلال می‌شمارند». ✳️ با این اوصاف دیگر درنگ جایز نبود، و حرکت اباعبدالله الحسین (علیه السلام)‏ شروع شد؛ اتفاقا به خاطر جایگاه رفیع حضرت در میان مردم، حرکت ایشان حال؛ یا بیعت کنند یا قیام، از اهمیت ویژه‌ای برخوردار بود، چرا که حضرت، فرزند پیغمبر و فاطمه زهرا (س)، خامس آل عبا و بزرگ و عالم بنی هاشم بود، بنابراين قیام یا بیعت او بازتاب بسیار گسترده‌ای در میان مردم داشت و به منزله تایید یا عدم تایید تلقی می‌شد. 👈 حضرت به محض شنیدن خبر خلافت یزید حرکت خود را شروع کردند و برای فرار از بیعت و اعلام انزجار از دولت یزید شبانه از مدینه خارج شدند و به سمت مکه حرکت کرد. حضرت با تدبیری عالی مکه را برای سکونت انتخاب کرد، زیرا ایام حج نزدیک بود و مسلمین از اقشار مختلف و از تمام بلاد اسلامی برای حج می‌آمدند، بهترین فرصت برای رساندن پیام انزجار از دولت، برای حضرت بود؛ لذا حضرت تا لحظات پایانی اعمال حج در مکه ماندند، سپس حج را رها کرده و به سمت کوفه حرکت کرد. 🔶 از این به بعد، حرکت حضرت رنگ و بوی تازه‌ای به خود گرفت، تا آن زمان تنها سخن از این بود که حضرت بیعت نمی‌کند، اما از این به بعد سخن از این است که حضرت قیام کرده و بر علیه یزید فاسد، به پا خواسته و اصل حکومت او را مشروع نمی‌داند؛ لذا حرکت به سمت کوفه بسیار مهم و ارزش‌مند بود و با تمام حرکت‌ها فرق می‌کرد. 🔷 حضرت نیز برای رسیدن به این هدف که مردم بدانند حسین (ع) اصل حکومت یزید (لعنه الله علیه) را مشروع نمی‌داند فرمود: «همانا من به خاطر شرارت و فساد و ظلم کردن قیام نکرده‌ام، بلکه تنها به خاطر اصلاح امّت جدم قیام کرده‌ام؛ من می‌خواهم امر به معروف و نهی از منکر کنم و بر طبق سیره جدم و پدرم علی بن ابیطالب (علیه السلام) عمل کنم».‏ 🔺 در این قیام می‌بینیم که حضرت، تمام هستی خود را قربانی دین خدا کرد و از تمام هستیش برای زنده شدن دین خدا گذشت؛ حتی فرزند شش ماهه خود را نیز فدای اسلام نمود تا دین حیات دوباره‌ای بگیرد. 🔴 مردم ایران اسلامی در 8 سال دفاع مقدس و جنگ تحمیلی، این مدعا را اثبات کردند و با الگو گرفتن از حضرت و سر مشق قرار دادن حضرت برای خود، تمام هستی خود را فدای اسلام و ایران کردند تا دشمنان دین و اسلام نتوانند حتی یک وجب از این خاک را تصرف کنند. ________________ 📚 لینک مطلب: https://btid.org/fa/news/19026 📎 📎 📎 📎 🔰معاونت تبلیغ و امور فرهنگی حوزه های علمیه 🌐 btid.org
⁉️ شیعه دروغ می‌گوید در کربلا تشنگی نبوده است، این سخن از زمان صفویه وارد کتب ما شده است و در منابع اولیه نیست. 🔰 وجود عطش و تشنگی در روز عاشورا در میان سپاه حضرت اباعبدالله الحسین(ع) از مسلمات تاریخی و از وقایع قطعی کربلا است که در همه کتب تاریخی و روایی و مقاتل مختلف به آن اشاره شده است. طبق نقل‌های تاریخی ابن زیاد دستور داد تا حر، سپاه امام حسین(ع) را در جایی بی‌آب و علف و به دور از آب فرود آورد و او نیز این دستور را اجرا کرد و حضرت را در کربلا که بیابانی بدون آب و علف بود فرود آورد و اجازه نقل مکان به آن‌ها نداد. هم‌چنین نقل شده ابن زیاد دستور داد پانصد سوار را در کنار رودخانه مستقر کند و از رسیدن سپاه امام به آب، ممانعت کند. لذا از 7 محرم آب را بر سپاه امام بستند و راه رسیدن به آب را سد کردند. ❇️ این مطلب در کتاب «انساب الاشراف» بلاذری نقل شده که سنی مذهب بوده و از منابع اولیه و در قرن سوم بوده و ربطی به صفویه ندارد. 👈دشمن به کتاب لهوف استناد کرده است، اما در همین کتاب تشنگی و عطش امام و یارانش نیز بیان شده، به طور مثال در مورد حضرت علی اکبر می‌نویسد: «آن‌گاه به نزد پدر بازگشت و عرض كرد: پدر جان، تشنگى مرا كشته، و سنگينى آهن - سلاح- توان را از من برده، آيا جرعه‌ی آبى هست؟» 🔶 همچنین نقل می‌کند: تشنگى بر حسين(ع) سخت شد، و بر مركب نشسته و اراده فرات را نمود و اين در حالى بود كه برادرش عباس در پيش رويش، قرار داشت. 🔶 در مورد حضرت علی اصغر نیز می‌نویسد: امام به جنگ اشتغال داشت، زينب خواهر امام، كودكی را آورد و گفت: اين طفل تو سه روز است كه آب نياشاميده، برايش آبى طلب كن. امام(ع) كودك را بر روى دست گرفت و فرمود: «اى قوم! شيعيان و اهل بيتم را كشتيد و فقط اين طفل باقى مانده كه از عطش به خود مى‏‌پيچد، او را با جرعه‌ای از آب، سیراب كنيد». 🌐 کتاب لهوف از سید بن طاووس است که در قرن هفتم بوده و ربطی به صفویه که در قرن دهم سرکار می‌آید ندارد. __________________________ 📚 لینک مطلب: https://btid.org/fa/news/153983 📎 📎 📎 📎 📎 🔰معاونت تبلیغ و امور فرهنگی حوزه های علمیه 🌐 btid.org
💢 حفظ احترام ناموس بزرگ خدا 💠 آیت الله میرزا جواد آقا ملکی تبریزی: «سزاوار است حال دوستان آل محمد (ص) در دهه اول محرم تغییر نموده و در دل و سیمای خود آثار اندوه و درد این مصیبت های بزرگ را آشکار نمایند. باید مقداری از لذایذ زندگی را که از خوردن و نوشیدن و حتی خوابیدن به دست می آید ترک نموده و مانند کسی باشند که پدر یا فرزند خود را از دست داده است. نباید احترام ناموس بزرگ خدا و احترام پیامبر و امام، کمتر از احترام خود و نزدیکانش باشد. 🔷 اگر کسی نتواند در تمام دهه محرم این کار را انجام دهد حداقل در روز تاسوعا و عاشورا و شب یازدهم دست از برخی لذایذ بردارد. [مثلاً نان خالی بخورد یا آب کمتر بنوشد و خود را به یاد آن روزهای سخت اهل بیت، به سختی اندازد.]. (المراقبات، ص 45-50) 📎 📎 📎 🔰معاونت تبلیغ و امور فرهنگی حوزه های علمیه 🌐 btid.org
هدایت شده از تولیدات بخش تبلیغ مجازی
💠 پیاده، محض تسلای قلب خواهرتان وظیفه بود بیایم ببخش جا ماندم... 📎 📎 📎 📎 🔰 معاونت تبلیغ و امورفرهنگی حوزه های علمیه 🌐 btid.org
⭕️ سوال ⁉️ مساله فدک چه بود و چرا آن را از حضرت زهرا(سلام‌الله‌علیها) پس گرفتند؟ 🔰 فدک دهکده‌ای در شمال مدینه بود، این دهکده در شرق خیبر و در حدود هشت فرسنگی آن واقع بود و همه ساکنان آن یهودی بودند. بعد از فتح خیبر خودشان مسالمت آمیر تسلیم شدند و قرار شد در همان منطقه بمانند و نصف درآمد خود را به مسلمین تحویل دهند. ✅ از طرفی قرآن کریم سرزمین‌هایی که با صلح گشوده می‌شد؛ یعنی مردم آن منطقه با پیمان صلح، خود را تسلیم می‌کردند، را تنها به رسول خدا(صلی‌الله‌علیه‌وآله) سپرده است و مسلمانان در آن هیچ حقی نداشتند. این موارد در اصطلاح فقهی «فِیّ» نامیده می‌شوند. قرآن در این رابطه می‌فرماید: «يَسْئَلُونَكَ عَنِ الْأَنْفالِ قُلِ الْأَنْفالُ لِلَّهِ وَ الرَّسُول[انفال/ 1] از تو در باره انفال سوال مى‏‌كنند، بگو: انفال مخصوص خدا و پيامبر است.» ❇️ از طرف دیگر طبق آیات قرآن کریم آن‌چه پیامبر اکرم(صلی‌الله‌علیه‌وآله) دستور می‌دهد، حکم خداست و نافذ است و باید آن را اجرا نمود. حکم پیامبر(صلی‌الله‌علیه‌وآله) به هر نحوی باشد حتی اگر به کسی هدیه‌ای خاص بدهد، نافذ است و مخالفت با آن، مخالفت با خداوند متعال است. 🔶 تاریخ گواه است که نبی اکرم(صلی‌الله‌علیه‌وآله) در زمان حیات خود، منطقه فدک را به دخت گرامی خود حضرت زهرا(سلام‌الله‌علیها) هدیه دادند و ملک شخصی حضرت شد و همه مردم نیز شاهد این امر بودند. امّا ابتدا خلیفه اول، فدک را از حضرت پس گرفت و بعد از صحبت حضرت زهرا(سلام‌الله‌علیها) با او، مجاب شد و فدک را به ایشان برگرداند، ولی خلیفه دوم با خشونت تمام آن را گرفت و دیگر به او پس نداد. ✳️ این عمل آن دو، مخالفت صریح با حکم پیامبر اکرم(صلی‌الله‌علیه‌وآله) و مخالفت با حکم صریح قرآن و خداوند متعال بود چرا که حضرت، در زمان حیات خود، فدک را به دخترش هدیه دادند؛ و این مطلب، لكّه ننگی تا ابد بر دامان آنان است که هرگز پاک نخواهد شد. ⁉️ در زمان کنونی برخی از وهابی‌ها برای توجیه کار این دو خلیفه، می‌گویند: فدک جزو اموال عمومی مسلمین بوده و خلیفه دوم، تنها آن‌را به بیت المال برگرداند. 💢 امّا این توجیه، هرگز انسان را قانع نمی‌کند. مگر قرآن کریم راجع به نبی اکرم(صلی‌الله‌علیه‌وآله) نفرمود: «وَ ما يَنْطِقُ عَنِ الْهَوى‏ إِنْ هُوَ إِلاَّ وَحْيٌ يُوحى‏ [نجم/ 3-4] و هرگز از روى هواى نفس سخن نمى‏‌گويد، آن‌چه آورده چيزى جز وحیی نيست كه به او وحى شده است.» یعنی پیامبر اکرم(صلی‌الله‌علیه‌وآله) هر تصمیمی اتخاذ کند، حکم خداست و خداوند متعال بدان راضی است. 💠 آیا خلفا می‌خواستند بگویند پیامبر(صلی‌الله‌علیه‌وآله) اشتباه کرد و ما درست می‌گوییم که فدک را از حضرت گرفتند؟ آیا می‌خواستند بگویند قرآن اشتباه کرده که گفته پیامبر(صلی‌الله‌علیه‌وآله) دستورش نافذ است؟ و (نعوذبالله) پیامبر نفمیده که چه کار می‌کند و ما کار درست را می‌دانیم؟ ____________________ 📚 لینک مطلب: https://btid.org/fa/news/38969 📎 📎 📎 📎 📎 📎 📎 📎 🔰 معاونت تبلیغ و امور فرهنگی حوزه های علمیه 🌐 btid.org 🌐@hejrat_ir
⭕️ سیره حضرت زهرا(سلام‌الله‌علیها) در تربیت فرزند 💢 دانشمندان علوم تربیتی می‌گویند: کودکان در تمام دوران کودکی به محبت و اظهار علاقه نیازمندند. کودک می‌خواهد پدر و مادر او را دوست داشته باشند و نسبت به او اظهار علاقه کنند. کودک چندان توجهی به لباس، خوراک و محل زندگی ندارد؛ اما به این موضوع توجه دارد که آیا او را دوست دارند یا نه؟ 💠 سلمان فارسی می‌گوید: «روزی حضرت فاطمه زهرا(سلام‌الله‌علیها) را دیدم، که مشغول آسیاب کردن غله است. فرزندش حسین(علیه‌السلام) گریه و بی‌تابی می‌کرد. عرض کردم: برای کمک به شما، غله را آسیاب کنم یا بچه را آرام کنم؟ حضرت فرمود: من به آرام کردن فرزند اولی هستم. شما آسیاب را بچرخانید.» ____________________ 📚 لینک مطلب: https://btid.org/fa/news/59492 📎 📎 📎 📎 📎 📎 📎 🔰 معاونت تبلیغ و امور فرهنگی حوزه های علمیه 🌐 btid.org 🌐@hejrat_ir
💠 اسرار شیعه شدن ایرانیان 🔸 مذهب شیعه؛ مذهبی است که ریشه در فطرت انسان‌ها دارد، از این روی پذیرش آن، توسط مردم سرعت بیشتری می‌گیرد؛ هر چند این هم نیاز به زمینه سازی دارد. 🔸 اولین اقدام برای مسلمان شدن ایرانیان توسط خود پیامبر (صلی الله علیه و آله) صورت گرفت. 🔸شواهد تاریخی نشان می‌دهد که اسلام در زمان خود پیامبر(صلی الله علیه و آله) توسط امام علی (علیه السلام) به ایران رسید. 🔹عوامل مختلفی در شیعه شدن ایرانیان موثر بودند از جمله: 1️⃣ تغییر مرکز حکومت امیر المومنین (علیه السلام) از مدینه به کوفه که به خاطر نزدیکی به ایران در آشنایی ایرانیان با اهل بیت(علیهم‌السلام) بسیار موثر بود. 2️⃣ هجرت امام رضا (علیه السلام)، امامزادگان، و شاگردان امامان به ایران نیز تاثیر فوق العاده ای در شیعه شدن ایرانیان داشت. 3️⃣ قدرت گیری برخی از پادشاهان و حکومت‌های شیعه از جمله آل بویه و صفویه در ایران. 🌐 جهت مطالعه‌ی بیشتر، کلیک کنید. https://btid.org/fa/news/200267 📎 📎 📎 📎 🔰 معاونت تبلیغ و امور فرهنگی حوزه های علمیه 🌐 btid.org 🌐@hejrat_ir