#اشرف_خر اصطلاح "اشرف خر" برای افراد حریص و طماع به کار می رود، مخصوصا اشخاصی که حرص و طمع آنها در نهایت به پشیمانی و ندامت منجر شود و به قول معروف طرف در طول زندگیش نه خودش خورد و نه به دیگران خوراند.حال ببینم این عبارت از کجا آمده است. در واقع این اصطلاح از نام «ملک اشرف بن تیمور تاش چوپانی» معروف به #اشرف آمده است. اشرف از امرای ستمگر و بی رحم چوپانیان در آذربایجان بود که در حرص، طمع و بخل نظیر نداشت. اشرف به حدی به سکه ی طلا عشق می ورزید که پس از رسیدن به قدرت هر جا و نزد هر کس از زر ناب و سکه های طلا اثر و نشانی می یافت آن را به زور می ستاند و در خزانه خودش جمع می کرد، برخی از مورخان اعتقاد دارند که شدت علاقه ملک اشرف به مسکوکات طلا موجب شد که سکه زر از آن تاریخ به نام اشرفیه نامگذاری شود و مقصود از کلمه اشرفی همان ملک اشرف چوپانی است . (البته این نظر بین همه ی تاریخ نگاران مورد قبول نيست.) ظلم وستم ملک اشرف به حدی بالا گرفت که علما و روحانیون و مشایخ بزرگ را نیز از خود رنجانید در نهایت عده ای از بزرگان به نزد «جانی بیگ خان» از فرمانروایان غازان رفتن و از او خواستن که آنها را از دست ظلم و ستم اشرف نجات دهد. سرانجام جانی بیگ خان با سپاهی متشکل از ناراضیان، ستم کشیده ها و افراد خودش که در طول یک ماه جمع آوری کرده بود به سوی آذربایجان حمله کرد و چون سکنه ی آذربایجان همه ناراضی بودن، جنگ خیلی زود به نتیجه رسید و اشرف شکست خورد و در نهایت کشته شد. بعد از مرگ اشرف حکومت چوپانیان نیز منقرض شد و تمام ثروتی که در طی چهارده سال جمع کرده بود به دست دیگران افتاد و این بیت شعر میان مردم آن روزگار با دیدن سرنوشت اشرف رایج شد که : دیدی که چه کرد اشرف خر او مظلمه برد و جانی بیک زر ‎‌‌‌‎‌‌‌‌‌‎‌‌‌‎‌‌‌‌✍ @hekayate_qurani 💚 @Mojezeh_Elaahi