🔺چگونگی برخورد با دشمنان اسلام تهیه شده توسط استاد محمد ابراهیم کفیل حفظه الله استاد فرزانه و انقلابی #آمریکا #دزدی_نفتکش #سپاه_پاسداران_انقلاب_اسلامی #دشمن_شناسی #ایران_قوی🇮🇷 @hekmatvahokumat

🔸دو دیدگاه بسیار مهم علامه طباطبایی ذیل یک آیه: 1- فقر و غنای مفرط عامل اکثر گناهان بشر 2- افساد بزرگی که از حاکمیت اهل کتاب و به خصوص یهود بر جامعه بشریت حاصل میشود پس از آیه 33 سوره توبه " هُوَ الَّذِي أَرْسَلَ رَسُولَهُ بِالْهُدى‏ وَ دِينِ الْحَقِّ لِيُظْهِرَهُ عَلَى الدِّينِ كُلِّهِ وَ لَوْ كَرِهَ الْمُشْرِكُون‏" که غایت بسیار مهم غلبه و حاکمیت دین اسلام بر تمامی ادیان دیگر را بیان میکند آیه بعد در خصوص اهل کتاب است."يَأَيهُّا الَّذِينَ ءَامَنُواْ إِنَّ كَثِيرًا مِّنَ الْأَحْبَارِ وَ الرُّهْبَانِ لَيَأْكلُُونَ أَمْوَالَ النَّاسِ بِالْبَطِلِ وَ يَصُدُّونَ عَن سَبِيلِ اللَّهِ" علامه طباطبایی این آیه را در ارتباط با آیه قبل تفسیر میکند و معتقد است که آیه در این مقام است که اگر اهل کتاب بسط ید پیدا کنند جامعه انسانی را به افساد می کشند. سپس به دیدگاه خود در باب ریشه اکثر گناهان بشر می پردازند که از دیدگاه ایشان فقر و غنای مفرط عامل اغلب معاصی در جامعه انسانی است و اهل کتاب از این طریق است که نظام انسانی را مختل کرده و گناهان را در جامعه انسانی گسترش می دهد: «براى اهل كتاب و مخصوصا براى يهود جرائم و گناهان بسيار بطور مفصل برشمرده، و ليكن در اين آيه [آیه 34 سوره توبه] متعرض جرائم و تعديات مالى آنان شده، چون اولا تعدى به حقوق مالى مردم در ميان گناهان اهميت خاصى دارد، و ثانيا در مقامى كه گفتگو از تباه‏كارى‏هاى ايشان نسبت به مجتمع بشرى صالح است ذكر اينگونه جرائم از ايشان مناسبت دارد، زيرا با نشان دادن تعديات آنان به خوبى ثابت مى‏شود كه اگر زمام حكومت بشر به دست اهل كتاب بيفتد، چه بر سر بشر خواهد آمد آری، هيچ جرم و گناهى بقدر تعدى به حقوق مالی، جامعه را فاسد نمى‏سازد. زيرا مهم‏ترين چيزى كه جامعه انسانى را بر اساس خود پايدار مى‏دارد، اقتصاديات جامعه است كه خدا آن را مايه قوام اجتماعى قرار داده، و ما اگر انواع گناهان و جرائم و جنايات و تعديات و مظالم را دقيقا آمارگيرى كنيم و به جستجوى علت آن بپردازيم خواهيم ديد كه علت بروز اغلب آنها يكى از دو چيز است: يا فقر مفرطى است كه انسان را به اختلاس اموال مردم از راه سرقت، راهزنى، آدم‏كشى، گرانفروشى، كم‏فروشى، غصب و ساير تعديات وادار مى‏كند، و يا ثروت بى حساب است كه انسان را به اسراف و ول خرجى در خوردن، نوشيدن، پوشيدن، تهيه سكنى و همسر، و بى بند و بارى در شهوات، هتك حرمتها، شكستن قرقها و تجاوز در جان، مال و ناموس ديگران وامى‏دارد.» ترجمه المیزان، ج 9، ص 330 #عدالتخواهی @hekmatvahokumat

🔸ماهیت پیش رونده شیطان و راهبرد شریعت در مقابل آن برخی از روحانیون و روشنفکران دینی صورت مطلوب نقش آفرینی حوزه علمیه و علمای اسلام را در زمان حاضر مطابق با شیوه آیت الله بروجردی و مرجعیت فعلی در عراق برمی شمارند و معتقدند حکومت اگر سکولار باشد در این صورت ناکارامدی حکومت اسلامی به پای دین نوشته نخواهد شد و دین محبوبیت خود را حفظ خواهد کرد. این دیدگاه یک موضع انفعالی در مقابل دستگاه ولایت طاغوت است و به جهات متعدد نمی تواند صحیح باشد زیرا ماهیت شیطان پیش رونده است وقتی شما میگویی من به سکولاریسم قائلم به این معناست که به شیطان میگویی من این ساحتها را به تو واگذار می کنم چون ما بین ولایت الله و ولایت شیطان و طاغوت شق سومی وجود ندارد. شما اگر بگویی من ساحت حکومت و جامعه را رسما به شیطان میسپارم علاوه بر اینکه خود این فعل خطاست و با آموزه های دین کاملا در تضاد است. شیطان به دایره ای که به او اعطا کرده ای بسنده نخواهد کرد. شیطان درون هم همینگونه است. اگر انسان در مقابل وسوسه حرام کوتاه بیاید و قدری از حرام را به شیطان درون تقدیم کند او به این مقدار راضی نخواهد شد. قدری نگاه به نامحرم، قدری بردن از مال مردم، قدری ظلم به دیگران و... قطعا در آن مقدار اندک باقی نخواهد ماند. تازه اگر بخواهیم دیدگاه فوق را در درون انسان پیاده کنیم به این معناست که مرکز فرماندهی وجود خودمان را به ابلیس واگذار کرده ایم نه گوشه ای از حریم وجود مان را. زیرا ولایت جایگاه فرماندهی جامعه است. وقتی شما قدرت را فروگذار کردی عنان قدرت دست شما نیست که تعیین کنی کجا برود و کجا نرود لذا هیچ ضمانتی وجود ندارد که رضاخان یا صدام یا دیکتاتور دیگری بر شما حاکم نشود که اجازه زیست اولیه اسلام را هم ندهد. جریان معاویه به جریان یزید ختم میشود. مخالفت همراه با نفاق به مخالفت بدون نفاق ختم میشود همان که یزید به سراحت گفت: "لعبت هاشم بالملک فلا خبر جاء و لا وحی نزل" لذا استراتژی دین پیشرونده است نه پس رونده. آموزه های متعدد دین دلیل بر این مدعاست. جعل ولایت امر و نفی سبیل و نفی طاغوت و هجرت و جهاد دفاعی و جهاد ابتدایی و اصل دعوت و انواع امر به معروف و نهی از منکر و حدود جزایی اسلام و «اعدوا ما استطعتم من قوه» و «لیظهره علی الدین کله» و «قاتلوهم حتی لاتکون فتنة و یکون الدین کله لله» و حرمت عقب نشینی در جهاد «یا ایها الذین آمنوا الذین کفروا زحفا فلاتولوهم الادبار» و تجمعات قدرت ساز دینی جماعت و جمعه و صلاه عیدین و حج و برائت از مشرکین و نهی از رابطه ولایی با کفار و کلیه آموزه های وحدت ساز و... همه و همه نشاندهنده استراتژی پیشرونده دین است که اگر جز این بود شیطان بی شک غالب میشد چون راهبرد او پیشرونده است (فبعزتک لأغوینهم اجمعین) و همان عبادت و دینداری فردی را هم جلوگیری میکرد. «ولولا دفع الله الناس بعضهم ببعض لهدمت صوامع و بیع و صلوات و مساجد یذکر فیها اسم الله کثیرا» معلوم است در مقابل جریان تکوینی تجاوزگر شیطان برنامه تشریعی پیش رونده لازم است و الا هدف خلقت محقق نخواهد شد. این مسأله نیز حائز اهمیت است که قائلان این دیدگاه، که دغدغه دینداری مردم را مطرح میکنند چطور میخواهند در مقابل تمدن بزرگ غرب که با همه امکاناتش راهبرد ضدیت با اسلام را در پیش گرفته است به وسیله یک حوزه علمیه محدود تحت سلطه طاغوت مقابله کنند و موازنه برقرار کنند و دینداری مردم را حفظ کنند؟! و شاید از این باب بود که امام (ره) در جریان انقلاب بارها فریاد زدند که «اسلام در خطر است» زیرا جریان انحطاط دینی با وجود هجمه همه جانبه غرب معلوم نبود چه عاقبتی می یافت. دیدگاه اکتفا به حوزه فردی و واگذار کردن حکومت به سکولارها اشکالات متعدد دیگری دارد که متعرض آن نیستم و مساله از یک زاویه مورد واکاوی قرار گرفته است. @hekmatvahokumat

ارائه بحث غضب در مراسم مجازی خانوادگی عناوین بحث: - مروری کوتاه بر مباحث امام خمینی در مورد غضب - تفاوت های شجاعت و افراط در غضب - راهکاری روایی برای دوری از القائات شیطانی - غضب الهی و غضب حیوانی - انواع غضب حیوانی غضب گرگ، سگ، خرس، شیر و شغال - راهکارهای علمی و عملی برای کنترل غضب - حساسیت کنترل غضب در خصوص خانواده @hekmatvahokumat

🔻عبدالکریم سروش در این‌ گفتار به این پرسش پاسخ می‌گوید که چرا نماز می‌خوانیم؟🔺 تعلیقه حقیر بر کلام ایشان: اشکال اول: معنای عبد بودن پیامبر ص که بالاترین مقام ایشان است در این تبیین گم میشود. درست است که سجده و رکوع پیامبر تقلیدی نیست و برخاسته از یک خضوع حقیقی در نفس ایشان است اما این مطلب منافات ندارد با اینکه منشأ اقامه صلات توسط پیامبر هم امتثال امر الهی باشد. امر تشریعی الهی با حالات حقیقی پیامبر هماهنگ است. چون دین و فطرت یک حقیقت هستند و دو روی یک سکه. لذا امر به نماز و رکوع و سجود و... در وجود انسان کامل که فطرتش ناب و خالص است، با حقیقت همان حالات در اوج هماهنگی است. اساسا انبیاء هر فعلشان با اذن و امر خاص الهی است چه برسد به واجبات و محرمات. حضرت یونس ع چون بدون امر قوم خود را ترک کرد مورد بلای الهی قرار گرفت و ماهی او را بلعید و خداوند به رسول الله فرمود مثل او نباش: «فلا تکن کصاحب الحوت» اشکال دوم: در تبیین ایشان تواضع و عبودیت پیامبر متأثر از تواضع سایر مخلوقات است. در حالیکه دریافت تجلیات الهی که منشأ تسبیح مخلوقات است در خصوص نبی اکرم از همه مخلوقات بیشتر است لذا مخلوقات نمیتوانند برای تسبیح و خضوع در برابر خداوند موثر و الهام بخش ایشان باشند. جدا از اینکه اگر مقام نورانیت حضرت ملاحظه شود همه تجلیاتی که مخلوقات از حضرت حق دریافت میکنند و به سجده و تسبیح می افتند با واسطه ایشان است. نه اینکه آنها واسطه شوند برای درک تجلیات الهی. در نتیجه پیامبر هم از لحاظ رتبه و هم از لحاظ میزان دریافت تجلیات بر مخلوقات مقدم است. @hekmatvahokumat

🔸پرسش و پاسخی فقهی تربیتی از آیت الله مرتضی تهرانی(ره) 🔹پرسش: چند روز قبل در برنامه‌ای با عنوان فلسفه برای کودکان در پژوهشگاه علوم انسانی شرکت کردم. خانمی را از کشور فرانسه دعوت کرده بودند و ایشان با زبان انگلیسی، البته با لهجۀ فرانسوی، با دانش‌آموزان دبیرستانی گفت‌وگوی فلسفی می‌کرد. از طرفی ایشان سخنان سنجیده‌ای می‌گفتند و از طرف دیگر از اینکه فردی خارجی در فکر و ضمیر نوجوانِ ایرانی اثر می‌گذاشت ناراحت بودم. ملاک و معیار برای این حدیث از امام علی علیه‌السلام که فرموده‌اند: «اُنظُر اِلی مَا قال وَ لا تَنُظر اِلی مَن قال»؛ به سخن بِنگر نه به گوینده، چیست؟ 🔹پاسخ: اگر کسی خارج از دین اسلام دعوت شود و این دعوت موجب محبت مسلمانان به او شود، حتی اگر کلام ایشان مفید و صحیح باشد، چنین دعوتی حرام است. خصوصاً زمانی که گفتار نیک او در کلام مبلغین دینی و دانشمندان دینی وجود دارد و انسان می‌تواند از آنها بهره بگیرد و شنوندۀ کافر، که دشمن اسلام است، قرار ندهد. کاری که موجب بدبینی به مسلمین و یا سبکی ایشان بشود از نظر همه فقهای اسلام حرام است. یک صورت از حدیثِ «اُنظر اِلی ما قال وَ لا تَنظُر اِلی مَن قال» این است که انسان با یک غیرِمسلمان روبه‌رو می‌شود و آن فرد حرفِ درستی به زبان می‌آورد. در این وضعیت، وظیفۀ اسلامی ما این است که درستیِ حرف او را تأیید کنیم و با این عمل به او بفهمانیم که ما روحیۀ حق‌پذیری داریم. اما از این حدیث شریف برنمی‌آید که ما یک خانمی را از فرانسه دعوت کنیم تا برای کودکانِ مسلمان حرفِ خوب بزند. چرا که بهترین سخنان خوب در فرمایشات اهل‌بیت صلوات‌الله‌علیهم‌اجمعین وجود دارد. چیز خوبی نیست مگر اینکه در فرمایشات اهل‌بیت وجود دارد. اینکه بعضی افراد می‌گویند فرزندان ما به خارجی‌ها عادت کرده‌اند و اگر حرفی از زبان آنها بیان شود، فرزندان بهتر و زودتر می‌فهمند، نظری ناصواب است. ما حق و منبع حق را از منظر و چشمانِ فرزندانِ خود پوشانده‌ایم و همین حقیقت ناقص را در دشمنان حق یافته‌ایم. به همین دلیل دشمنان حق را به فرزندان خود نشان می‌دهیم. متأسفانه فضای فرهنگی ایران الان بسیار مختلط است. بسیاری از افرادی که هستند، افرادی‌اند که رنگ غربی دارند. اینها در مقابل غرب خود را باخته‌اند. اینها اطلاعات مذهبی هم ندارند. ریش هم ممکن است داشته باشند؛ خود را هم انقلابی بدانند، اما به مقدار لازم اطلاعات مذهبی از بزرگان اسلام و حجج اسلام مثل ائمه طاهرین صلوات‌الله‌علیهم‌اجمعین ندارند. اینها نباید این نقص خود را به خورد بچه‌های من و شما بدهند. این حدیث را این‌طور باید معنا کرد. دارید می‌بینید که یک مسیحی حرف درستی زده، بگویید حرف درست است. نگویید شما درست هستید! بلکه بگویید حرف درست است. این را هم به رخ بچۀ خود نکشید، زیرا که کودکان هنوز به این تشخیص نرسیده‌اند که گوینده را از خودِ سخن جدا کنند، لذا نباید آنها را در معرضِ سخنانِ غیرِمسلمان قرار داد. امیرالمؤمنین صلوات‌الله‌علیه می‌خواهند قول را از قائل جدا نمایند؛ اگر مجذوب قول شدید، مواظب باشید که مجذوب قائلِ غیرمسلمان و غیرموحد نشوید. این حدیث را علما باید بفهمند و به مردم بگویند. مگر آن حدیث «بعثت لاتمم مکارم الاخلاق» را فراموش کرده‌اید؟ که جایگاه مکارم اخلاق قبل از توحید است. این همان تقوای عقلایی است که عرض شده است. فضایل عقلایی و تقوای عقلایی قبل از خداپرستی است. کتاب سفر چهارم اثر آیت الله مرتضی تهرانی (ره) @hekmatvahokumat

یادداشت حقیر در خبرگزاری حوزه 🔸یادداشت رسیده | جبران ناتمام حجت الاسلام نقویان https://www.hawzahnews.com/news/999891 @hekmatvahokumat

🔸جبران ناتمام حجت الاسلام نقویان قطعه فیلمی از حجت الاسلام نقویان منتشر شد و بازخوردهای زیادی در پی داشت ایشان در بخشی از صحبتهایشان می گویند: "اگر یک عده ای شب تا صبح به نماز بایستند ولی از همه دوستان و یاران و بستگان دور باشند و یک عده ای سفره شراب پهن کنند اما دور هم باشند خدا به اون دورهمی بیشتر عنایت و توجه می کند." در پی واکنشها به این قطعه از فیلم، ایشان توضیحی ارائه می دهند مبنی بر اینکه نکات مطرح شده، حاصل برداشت از روایتی است در این زمینه. 🔹روایت مورد استناد ایشان: عدة من اصحابنا عن احمد بن ابی عبدالله عن أبیه رفعه عن أبی حمزة الثمالی قال قال أمیرالمؤمنین علیه السلام فی خطبته: أعوذ بالله من الذنوب التی تعجل الفناء فقام الیه عبدالله بن الکوّاء الیشکری فقال یا أمیرالمؤمنین أ وَ تکون ذنوبٌ تعجّل الفَناء فقال نعم ویلک قطیعة الرحم انّ أهل البیت لیجتمعون و یتواسون و هم فجرة فیرزقهم الله و إنّ اهل البیت یفترّقون و یقطع بعضهم بعضا فیحرمهم الله و هم أتقیاء.(کافی، ج 2، ص 347) امير المؤمنين عليه السّلام در خطبۀ خود فرمود: از گناهانى به خدا پناه برم كه زود نابود كنند،عبد اللّه بن كوّاء خدمت آن حضرت برخاست و گفت:يا امير المؤمنين!آيا گناهانى هستند كه زود نابود كنند؟فرمود:آرى،واى بر تو،آن قطع رحم است، به راستى كه خاندانى باهم باشند و به هم كمك كنند و با اينكه بدكارند خداوند به آنها روزى مى‌دهد،و خاندانى كه از هم جدا هستند و با يكديگر قطع رحم مى‌كنند و خداوند آن‌ها را از لطف خود محروم مى‌سازد با اينكه پرهيزكارند. (اصول کافی / ترجمه آیت اللهی: ج ۴، ص۸۱) بازتاب گسترده این سخنان و حواشی آن، لازم می دارد بحث ایشان، از منظر علمی مورد دقت قرار گیرد. در مورد این روایت، ناظر به توضیحات حجت الاسلام نقویان نکاتی ارائه می گردد: ▪️روایت از حیث سلسله روات دچار ضعف سند است و مرفوعه است. ▪️محل بحث در این روایت هر دوستی و دورهمی ای نیست، ارتباط و اتصال خویشاوندان و ارحام است و عظمت گناه قطع رحم را گوشزد میکند در حالیکه در بیان ایشان سخنی از ارحام نبود. البته روایاتی وجود دارد که دوستی 20 ساله را خویشاوند برمی شمارد ولی مهم آن است که روایت مورد قبول فقها در حد فتوای شرعی قرار بگیرد. ▪️مهمترین بحث در مورد این روایت آن است که ما چگونه میتوانیم مضمون این روایت را با برخی ادله دیگر جمع کنیم. از جمله آیه شریفه: الأخلاء يومئذ بعضهم لبعض عدو إلا المتقين (زخرف: 67) در آن روز[روز جزا]، یاران بعضی دشمن دیگری است مگر پرهیزکاران. از این آیه استفاده می شود که هر دوستی و دورهمی که بر محور تقوا نباشد باطنش دشمنی است. زیرا قیامت باطن این دنیا است. پس چطور میتوان جمع، دوستی و دورهمی فاجران را از منظر شارع مقدس ممدوح دانست؟ با فرض اعتبار روایت، برای جمع عرفی میان روایت و آیه شریفه باید بر محور دوستی دقت کرد. ممکن است عده ای از فاسقان و فاجران بر محور یک امر ممدوح اجتماع و دوستی کنند. محور دوستی در این روایت رابطه خویشاوندی، مواسات و کمک به نیازهای یکدیگر برشمرده شده است. درست است که اجتماع گنه کاران است اما از این حیث مورد مدح قرار گرفته است که در آن روابط خانوادگی و مواسات برقرار است . از این جهت، این نوع ارتباط را می توان رابطه ای بر محور "بِرّ و تقوا" دانست در نتیجه ممدوح خواهد بود و تعارضی با معنای آیه شریفه نخواهد داشت. به عبارتی میتوان گفت فسق فردی به انضمام یک تقوای جمعی(صله رحم و مواسات)، عمل را ارجح میکند از تقوای فردی به انضمام فسق جمعی(قطع رحم). مشابه این معنا در روایاتی دیگری نیز قابل مشاهده است از جمله روایاتی که تقوای جمعی در پیروی از امام عادل را ارجح بر فسق فردی میشمارد و برعکس: لَأُعذبنَّ كل رَعيَّةٍ فِي اَلْإِسلاَمِ دانَت بولايةِ إِمَامٍ جَائِرٍ لَيْسَ من اَللَّهِ، و إن كانت الرعيةُ في أَعمَالِهَا بَرَّةً تَقِيَّةً، و لَأعفُوَنَّ عَن كل رعية دانت لوَلاَيَةِ إِمَامٍ عادِل مِنَ اَللَّه و إن كانت الرعيةُ في أَعمَالِهَا طالحةً مُسيئَةً. (الأمالي للطوسی ج ۱، ص ۶۳۴) ادامه در پیام بعد

ادامه... اما تصویری که حجت الاسلام نقویان ارائه می دهند که عده ای دوست با هم در بزم شراب بنشینند با معنای روایت مورد استناد ایشان منافات دارد. زیرا ظاهر کلام ایشان یعنی بزم شراب (به انضمام جملات پیشین ایشان در مورد شراب)، این معنا را متبادر میکند که محور این اجتماع و دورهمی فسق است. لذا این چنین جمعی نمی تواند مصداق روایت شریفه باشد بلکه باطن این بزم دوستانه، دشمنی است مطابق مفاد آیه شریفه. می توان گفت ظاهر بیان ایشان نه تنها مطابق با روایت مذکور نیست بلکه نسبت به روایت معکوس و مقلوب است. زیرا "بزم شراب" خود یک "فسق جمعی" است در حالیکه روایت در صدد بیان "تقوای جمعی" است. البته ممکن است ایشان منظور دیگری داشته باشند چناچه که سعی داشتند که آن مطلب را جبران کنند؛ آنچه در این یادداشت بررسی شد براساس ظواهر کلام ایشان بود و آنچه یک مخاطب عام از الفاظ ایشان در آن قطعه فیلم می تواند برداشت کند. @hekmatvahokumat

🔸وارده از یکی مخاطبین محترم: شاید برای روایت علیرغم ضعف سند اما علی فرض صحته تببین دیگری را ارائه داد که برخی اعمال هستند که برخی اثرات وضعی دارند که این اثرات وضعی به کافر نیز می رسد و صله رحم نیز از جمله آنهاست یعنی حتی فساق نیز اگر صله رحم کنند؛ ولو اینکه بخاطر فسقشان در قیامت معاقَب باشند؛ لکن اثر وضعی دنیویش ازدیاد رزق آنهاست 🔹پاسخ: تشکر از مطالعه و دقت نظرشما🙏 بله ممکن است صرفا اثر وضعی و دنیوی مراد باشد و در این صورت تفاضلی هم ثابت نمی شود چون تفاضل در تنعم دنیوی، ملازمه ای با برتری اخروی ندارد لذا خوب بود که بنده در متن یادداشت این احتمال را ذکر میکردم. اما بعید نیست عبارات "یرزقهم"، "یحرمهم" مطلق باشد و رزق و حرمان اخروی را هم شامل شود. خصوصا که لفظ "فاجر" به کار رفته است نه "کافر". زیرا اثر وضعی مختص فاجر نیست اثر وضعی صله رحم و نیکی کردن برای کافر هم مترتب است. لذا فاجر/فاسق در اثر صله رحم و مواسات علاوه بر اثر وضعی دنیوی، بهره اخروی نیز خواهد داشت و وقتی بحث بر سر اثار اخروی باشد، نکات بنده در یادداشت فوق، بایستی مورد دقت قرار بگیرد.

🔸پرسش و پاسخ: آیاظلم هایی که به اهل بیت شده است را بیش از اندازه جلوه نمیدهند؟ 🔹پرسش: مگر کم پیش می آید که زنی در مقابل چشمان مردش اذیت وآزار می شود مگر کم پیش امده که زن وبچه ها از تشنگی مرده اند، مگرکم پیش آمده دختران سه ساله و کوچکتر وبزرگتر مورد اذیت هایی شده اند که حتی نمیتوان صحنه های ان را دید، کودکانی که از گرسنگی وتشنگی مرده اند و مردمانی که موردظلم قرار گرفته اند پس چرا بلایای اهل بیت فقط بازگو میشود، وهرساله برای آن ها عزاداری میشود، آیاظلم هایی که به اهل بیت شده است را بیش از اندازه جلوه نمیدهند؟ لطفا عوام فهم توضیح بدهید 🔹پاسخ اول: تصور کنید که هزار نفر در حال عبور از یک مسیر بسیار خطرناک عبور هستند. دره های عمیق، مسیر برفی و یخبندان و مخاطرات متعدد دیگر. در مسیر اگر بمانند از سرما و گرسنگی تلف میشوند در این جمع هزار نفر یک نفر فقط میداند که چطور میشود این مسیر صعب العبور را به سلامت طی کرد. او نه تنها، تنها بلد راه است و راه به این هزار نفر نشان میدهد بلکه از همه مهربانتر است. کمترین غذا و امکانات را برای خود بر میدارد و هر کس غذا کم بیاورد از غذای خودش به او میدهد. از امکانات خودش به همه ضعیفان میدهد. زخمها را او پانسمان می کند. نمیگذارد قوی ترها از آذوقه ضعیفترها بردارند و برکات دیگر حال در این اثنا یک نفر از این هزار نفر با او به جنگ بر میخیزد و نه تنها قدردان او نیست. به او توهین میکند و کتک میزند و سرانجام او را می کشد. بعد از کشته شدن او، وضعیت این جمع چه میشود. چقدر سختیها و ملالتها به انها افزوده میشود؟ چقدر راه های خطا که این قافله هزار نفری میروند و اشتباه از آب در میآید؟ درماندگان و ضعیفان انها تلف میشوند. قویترها امکانات ضعیفترها را غصب میکنند و هزاران ظلم و جنایت با نبود ان شخص اتفاق می افتد ظلم و کشته شدن این فرد با ظلم با سایر افراد متفاوت است ظلم به او، ظلم به همه آن هزار نفر است. از دست دادن او از دست دادن هزاران نعمت است و اضافه شدن هزاران بلا نقش اهل بیت چنین جایگاهی است و ظلم به آنها به همین دلیل ظلم به همه بشریت است. گریه برای مظلومیت انها گریه برای همه مظلومیتهای بشر است. @hekmatvahokumat

🔸آیاظلم هایی که به اهل بیت شده است را بیش از اندازه جلوه نمیدهند؟ 🔹پاسخ دوم: یکی از آشنایان ما که آنچنان حزب اللهی هم نیست تعریف میکرد که در زمان حضرت امام(ره) یک بار به صورت خصوصی آنها را به ملاقات امام(ره) می برند. در ابتدای ملاقات به همه افراد حوله دادند! پرسیدند حوله برای چه؟ گفتند لازمتان میشود برای گریه. گفته بود مگر ما میخواهیم گریه کنیم؟ گفته بودند ببرید لازم میشود. می گفت به محض ورود به محضر امام گریه من شروع شد و تا انتهای ملاقات بی اختیار فقط اشک ریختم و فهمیدم حکمت این حوله دادن چه بود! بزرگواری از نسل اول انقلاب میگفت از زمانی که امام خمینی را شناختیم نگاهمان به اهل بیت تغییر کرد. تا قبل از امام(ره) فکر میکردم پیامبران و اهل بیت مثل ما هستند یک مقدار خوش اخلاقتر. یک مقدار معنوی تر و عالم تر اما با دیدن امام خمینی فهمیدیم اهل بیت و انبیاء چه کسانی هستند و چقدر بزرگ بودند! او تعریف میکرد که ما در جبهه رزمنده هایی را دیدیم که حتی یکبار تصویر امام را هم از تلویزیون ندیده بودند! روستایی بوده وتا به حال در قاب تلویزیون هم امام را ندیده بود ولی به عشق امام و با محبت امام به جبهه آمده بود که جانش را هم بدهد! حقیقتا به خاطر محبت به امام نه انگیزه دیگر! عموما این سوالها حاصل آن است که افراد نتوانسته اند بزرگی اولیاء خدا و میزان اثرگذاری آنها را درک کنند. خداوند در قران می فرماید: "الذین آمنوا و عملوا الصالحات سیجعل لهم الرحمن ودا" خداوند محبت مومن اهل عمل را در دل ها قرار میدهد. هر چقدر ایمان و عمل صالح بیشتر محبت بیشتری را جلب میکند در نقطه اوج ایمان، که ایمان اهل بیت باشد آن شخص چه مقدار جاذبه خواهد داشت؟ محضر اهل بیت یک محضر معمولی نبوده است مغناطیس محضر ایشان قابل تصور برای ما نیست حال چقدر قساوت لازم است که شخصی به اینها بی ادبی و جسارت کند؟ آنها چون ذره ای آلودگی ندارند نمایانگر تمام کمالات الهی هستند. دست آنها یدالله است. خون آنها ثار الله است. صورت آنها وجه است. آن ها مظهر تمام زیبایی های معنوی هستند. اگر کسی به صورت آنها بزند گویا به صورت خداوند ضربه زده است و اگر خون آنها را بریزد گویا خون خدا را ریخته است دشمنی با آنها دشمنی با خداست دشمنی با همه خوبیهاست @hekmatvahokumat