#دستخط | ما به شما یک عذر خواهی بزرگ بدهکاریم ‌ ▪️ ما همیشه یک عذرخواهی بزرگ به شما بدهکاریم قصه مهربانی شما را با دشمن و بخشیدن حر علیه‌السلام را شنیده‌ایم، اما میان اتفاقات روزانه‌مان سر چهارراه، توی یک جر و بحث ساده به دشمن که هیچ به هم‌کیش و دوستانمان هم رحم نمی‌کنیم. ما داستان برادری شما را با عباس علیه‌السلام شنیده‌ایم ولی برادری بلد نیستیم. از رفاقت شیرین و دیرینه شما با حبیب خوانده‌ایم اما سر یک دوتا دوتا چارتای روزانه برادری‌مان را به حساب و کتاب دنیا می‌فروشیم. ما پای حکایت کوچک‌نوازی شما با جون بن حوی و غلامان نشسته‌ایم ولی به محض رسیدن به جایی هوا برمان می دارد تا به همه از بالا به پایین نگاه کنیم. ما خبر داریم و می‌دانیم که در اوج تنهایی روز عاشورا به اصحابی که حق‌الناس به گردنشان بود اجازه همراهی ندادید، اما باز هم از شما دم می‌زنیم و می‌گذاریم تا چیزهای کوچک و بزرگ دنیا بار حق‌الناس آدم‌ها روی گردنمان سنگینی کند. ‌ ▪️ می‌گویند آدم‌های عاشق تلاش می‌کنند آرام آرام شبیه محبوبشان شوند... ما به شما همیشه یک عذرخواهی بزرگ بدهکاریم... چرا؟چون ما ادعا کردیم عاشقیم... ما قرار بود لااقل ذره‌ای شبیه شما باشیم، اما نشدیم... نویسنده: رویاسادات هاشمی @helyat_almotaghin

🖤 #دستخط | رزقی به نام عشق ▪️ از هیئت که بر می‌گردم مداحی محمود کریمی توی گوشم تکرار می‌شود "دل دادن گناه نیست... عشقت دل‌بخواه نیست" یادم می‌افتد که قدیمی‌ها و بزرگترهای دین همیشه در گوشمان خوانده‌اند که وقتی توی دستگاه خاطرخواهان سیدالشهدا علیه‌السلام کاری می‌کنی این کار کردن رزقی است که نباید آن را دست کم گرفت چون ساده‌لوحانه است که خیال کنی به اختیار خودت پایت به مجلسشان باز شده... اصلا عشق به حسین رزقی است که نصیب هرکس نمی‌شود اما نصیب ما شده... اتفاقات کوچک و بزرگی که خیال می‌کنیم شاید تصادفی باشد اما خودمان هم خوب می‌دانیم روزی است  اینکه امامت تو را از بین یک جمعیت چند میلیاردی برای خودش خریده باشد روزی است. ▪️ پوشیدن لباس مشکی روزی است... اشک برای عاشورا روزی است... قدم برداشتن و رسیدن به مجلس عزایش روزی است... اتفاقی رفتن و رسیدن به ایستگاه‌های صلواتی‌اش روزی است... یک راه باز کردن ساده برای ماشین‌‌ها و دسته‌های عزاداری‌اش روزی است... غلاف کردن خطاهای یومیه‌مان به احترام ماه محرمش روزی است‌... جابه‌جا کردن یک استکان نعلبکی‌ ساده در مجلس روضه‌اش روزی است...این شبها و روزها تا می‌توانید این رزق‌ها را جدی بگیرید و توی قلک دلتان جمع کنید برای روز مبادا ... برای شب‌هایی که اشک، بالش زیر سرتان را خیس می‌کند... برای لحظه‌هایی که گره به کارتان افتاده و همه چیز روی دلتان سنگینی می‌کند.. برای وقتی که از همه عالم و آدم بریده‌اید اما خوب می‌دانید که با این رزق‌ها اهلیِ امام حسینی شده‌اید که در خانه‌اش پناهگاه همه آدم‌های دلشکسته‌ است... آنهایی که غیر از خدا کسی را ندارند. نویسنده: رویاسادات هاشمی @helyat_almotaghin

#دستخط | تو لبخند حسینی ‌▪️ بی‌خود نیست صدایش می‌زنند "کاشف الکرب عن وجه الحسین" یعنی برطرف کننده غم و اندوه از چهره حسین علیه‌السلام... روی ماه عباس همیشه برای برادرش معجزه می‌کرد... او دلبری را خوب بلد است... چهارم شعبان سال ۲۶ هجری وقتی پسر ام‌البنین به دنیا آمد. برادری بعد از ۱۵ سال اندوه بی‌مادری از پر قنداق روی ماهش را که دید خندید... عباس چشم امید سیدالشهداست... تا قمربنی‌هاشم هست امام لبخند می‌زند... ‌ ▪️ واقعه عاشورا پر از لحظه‌هایی است که همه دوست داریم یک "کاش حداقل" پیش از آن اضافه کنیم... مثلا کاش حداقل به علی‌اصغر آب می‌دادند... کاش حداقل اهل حرم به اسارت نمی‌‌رفتند... کاش حداقل کربلا آفتاب نداشت... اما بین همه این‌ها "کاش‌ حداقل‌های" قمر‌بنی‌هاشم از همه بیشتر است... به اندازه‌ای که هربار  و هر سال که مرورش می‌کنیم آتش می‌گیریم... مثلا می‌گوییم کاش حداقل عباس توی روضه‌ کوچه بود... کاش حداقل علمدار برای یکبار هم که شده به میدان می‌زد... کاش پایان قصه عموی بچه‌ها جور دیگری رقم می‌خورد... کاش حداقل تیر دشمن به مشک عباس نمی‌خورد... کاش حداقل آب به خیمه‌ بچه‌ها می‌رسید... آن وقت علی‌اصغر سیراب می‌شد... دل رباب نمی‌لرزید... رقیه نمی‌ترسید... و باز هم حسین روی ماه را که می‌دید ته دلش قرص می‌شد و می‌خندید... نویسنده: رویاسادات هاشمی @helyat_almotaghin