🔴 "پارک سو"یم آرزوست‼️ 🔻آقای پارک سو داک، قائم مقام سفیر کره جنوبی در تهران به دفتر نود اقتصادی رفته و در آنجا گفته که: "متاسفم که با خروج ال‌‎جی و سامسونگ از ایران، مردم ایران عصبانی شدند... مقاله‌ای در وب سایت «نود اقتصادی» خواندم که اطلاعاتش نادرست بود، به دفتر شما آمدم تا درباره‌اش توضیح بدهم.... ما دفاتر خود را در تهران باز نگه داشتیم و کارمندانمان در تهران ماندند!" 🔹 آقای پارک وقتی فضای افکار عمومی ایران را برای تولیدات کره ای مناسب ندیده، رفته در دفتر یکی از نشریات معتبر اقتصادی و در آنجا توضیحاتی ارائه کرده است تا ذهن مردم و نخبگان ایران را علیه محصولات کره ای تلطیف کند... 🔹اگه کره جنوبی پیشرفت کرده و لوازم خانگی اش کل دنیا را تسخیر نموده است به خاطر داشتن چنین سفارتخانه هایی است. 🔹در دولت قبلی که جای پارک سوها در سفارتخانه ها کاملا خالی بود . امیدواریم در دولت جدید وزارت خارجه و دولت ایران از این رفتار ها درس بگیرند. اگه چند تا رایزن اقتصادی مثل اقای پارک سو داشتیم، خیلی از مشکلات ما در بخش صادرات حل می شد . 🖌 #علی_محمدی #ثامن

🔰آیا اندازه دولت در ایران کوچک است؟ 🔰 نسبت مخارج دولت به تولید ناخالص داخلی (GDP) در ایران حدود ۱۲/۹٪ است، که در مقایسه با بسیاری از کشورها بسیار پایین‌تر است. بر این اساس آیا می‌توان نتیجه گرفت که دولت ایران کوچک است؟ پاسخ ساده نیست و ابتدا باید موارد دیگری هم بررسی شود: ابتدا باید بدانیم که بزرگی دولت فقط به معنای سهم مخارج دولت از GDP نیست و معیارهای دیگری هم اهمیت دارند: 🔺اندازه‌ی بخش عمومی (تعداد کارمندان و سازمان‌ها).تعداد کارمندان و سازمان‌ها در ایران نسبت به بعضی کشورهای توسعه‌یافته زیاد است.( بهره‌وری پایین و تودرتوی نهادی ). 🔺میزان تصدی‌گری و مالکیت دولت در اقتصاد (شرکت‌های دولتی، نهادها، بانک‌ها، صنایع بزرگ). که در ایران زیاد است. 🔺قدرت تنظیم‌گری و میزان مداخله‌گری دولت (کنترل قیمت‌ها، سیاست‌های ارزی و تجاری) نیز به دلایل متعددی در ایران بالا می باشد. 🔶با لحاظ جمیع شرایط، دولت ایران، حجیم و مداخله‌گر است. حتی اگر مخارج مستقیم آن در بودجه ( شاخص GE/GDP) پایین باشد. 🔸اما واقعا چرا نسبت مخارج دولت به GDP در ایران پایین است؟ اولا بخش بزرگی از اقتصاد ایران در آمار رسمی بودجه منعکس نمی‌شود. مثل شرکت‌های دولتی، نهادهای عمومی غیردولتی، صندوق‌ها و بنیادها سهم بالایی دارند اما در این نسبت حساب نمی‌شوند. ثانیا بخشی از هزینه‌ها مستقیماً از محل فروش نفت و صندوق‌ها تأمین می‌شود و لزوماً در قالب مخارج دولت در بودجه عمومی ثبت نمی‌شود. مثل تخصیص ارز ترجیحی یا بخش هایی از تبصره ۱۴. ثالثا سهم بالای اقتصاد غیررسمی و یارانه‌ها باعث می‌شود مخارج واقعی دولت در ظاهر کوچک دیده شود. رابعا در ایران ، به نسبت، دولت کمتر از کشورهای اروپایی خرج آموزش، بهداشت و خدمات اجتماعی می‌کند، بنابراین سهم هزینه‌های رفاهی در GDP پایین است. مثلا وقتی فنلاند یا فرانسه بالای ۵۰٪ GDP را صرف مخارج دولت می‌کنند، بخش عمده‌ای از آن در قالب خدمات عمومی باکیفیت و رفاه اجتماعی به مردم برمی‌گردد. اما در ایران، با اینکه نسبت پایین است، دولت همچنان کنترل گسترده بر اقتصاد دارد، و خدمات عمومی و رفاه اجتماعی متناسب با آن کنترل گسترده، ارائه نمی‌دهد. 🔚دولت ایران از نظر هزینه‌های ثبت‌شده در بودجه کوچک به نظر می‌رسد (۱۲/۹٪ GDP). اما تاکید صرف بر این شاخص، ما را به اشتباه می اندازد. چراکه از نظر حجم واقعی، مداخلات، تصدی‌گری و نفوذ بر اقتصاد، دولت ایران بزرگ و گسترده می باشد. #علی_محمدی @tahlileghtesadi