🌸امام على عليه السلام: ✨قيمَةُ كُلِّ امرِىًءما يُحسِنُ ❣ارزش هر انسان، [ به] چيزى است كه نيك مى داند 📚حکمت 81 نهج البلاغه @Shamim_best_gift

🌸 مناجات ماه رمضان وقت آن است به ما باده ی نابی برسد جام در دست گرفتیم، شرابی برسد لن ترانی و ترانی چه تفاوت دارد هدف آن است فقط از تو جوابی برسد گنج ها هست نهان در دل هر ویرانه پس چه خوب است به ما حال خرابی برسد عاشق آن است که بر دیده ی منت بنهد  اگر از جانب معشوق عتابی برسد من به بخشندگی و مهر تو ایمان دارم چه خیالی است اگر روز حسابی برسد گر قرار است گنهکار بخوانید مرا روز محشر به من ای کاش نقابی برسد همه امید من این است که در روز جزا زود از حضرت صدیقه خطابی برسد: عاشقان پسرم را سوی دوزخ مبرید نگذارید بر این قوم عذابی برسد تا که آید به میان نام حسین بن علی برگه ی بخشش ما با چه شتابی برسد 🌹✨🌹✨🌱✨🌹✨🌹 @Shamim_best_gift

✍اسمم :رمضان ⏰عمرم:چهارهفته 💚قلبم:یکی ازبناهای اسلام ❣موجودم‌:ثواب 😍وجودم‌:برکت مرابه دوستیت قبول داری? پس👇 🎁به عنوان هدیه به بهترین دوستات ارسال کن.😊 🎉🌙رمضان پیشاپیش مبارک🌙🎉 التماس دعا😊✋ @Shamim_best_gift

بوی بهار می آید بهاری از جنس استغفار و بخشیده شدن رمضان در راه است و من اینجا دلم سخت معجزه می خواهد.... چشم انتظار ضیافت آسمانی توام شاید معجزه قلب من در مهمانی تو @Shamim_best_gift

❤️هو العشق❤️ ✅پارت شصت و چهار 🌻پلاڪ پنهاݩ فاطمه_امیری آنقدر دویده بود که نفس کشیدن برایش سخت شده بود،نفس نفس می زد ،گلویش میسوخت،پاهایش درد می کرد اما آن مرد خیلی ریلکس پشت سرش می امد و همین آرامش او را بیشتر به وحشت می انداخت. الان دیگر مطمئن شده بود که یک مزاحمت ساده نبود،کم کم یاد حرف های کمیل افتاد،سریع گوشی اش را درآورد ،و بدون نگاه به تماس های بی پاسخش در حالی که می دوید شماره را گرفت. ** کمیل در جلسه مهمی بود،با ماژیک روی تخته چیزهایی را یادداشت می کرد و بلافاصله توضیحاتی را در مورد آن ها می داد،این پرونده و عملیاتی که در پیش داشتند آنقدر مهم و حساس بود،که همه جدی به صحبت ها و توضیحات کمیل گوش سپرده بودند. صفحه ی گوشی کمیل روشن شد اما کمیل بدون هیچ توجه ای یه توضیحاتش ادامه داد،احساس بدی داشت اما بی توجه به احساسش صلواتی زیر لب فرستاد و ادامه داد. چرخید و از میز برگه ای برداشت تا نشان دهد که چشمش به اسم روی صفحه افتاد،با دیدن اسم سمانه ناخوداگاه نگاهش به ساعت که عقربه ها ساعت۱۰را نشان می داد خیره شد،ناخوداگاه ترسی بر دلش نشست ،عذرخواهی کرد و سریع دکمه سبز را لمس کرد و گوشی را بروی گوشش گذاشت. ــ الو جوابی جز نفس زدن نشنید،با شنیدن صداها متوجه شد که در حال دویدن هست . از جمع فاصله گرفت و ارام گفت: ــ الو سمانه خانم جوابی نشنید اینبار با نگرانی و صدایی بلند تر او را صدازد اما با هم جوابی نشنید. میخواست دوباره صدایش بزند اما با شنیدن صدای مردانه ای که گفت: ــ گرفتمت و جیغ بلند سمانه که با التماس صدایش می کرد قلبش فشرده شد: ــ کــــمــــیـــل کمیل با صدای بلندی سمانه را صدا می کرد: ــ سمانه خانم،سمانه باتوم جواب بده الو همه با تعجب به کمیل خیره شده بودند،امیرعلی سریع به طرفش امد و گفت: ــچی شده کیل با داد گفت: ــ سریع رد تماسو بزن سریع امیرعلی سریع به طرف لپ تاپش رفت ،کمیل دوباره گوشی را به گوشش نزدیک کرد ،غیر صداهاس جیغ سمانه چیز دیگری نمی شنید،دیگرتسلطی بر خودش نداشت،سریع کتش را برداشت و به طرف ماشین دوید و خطاب به امیرعلی فریاد زد: ــ چی شد؟ امیرعلی سریع به سمتش دوید و کنارش روی صندلی نشست . ــ حرکت کن پیداش کردم کمیل پایش را تا جایی که میتوانست روی گاز فشار داد مه ماشین با صدای بدی از جایش کنده شد. کمیل عصبی مشتی بر فرمون زد و داد زد: ــ دختره ی احمق این وقت شب کجارفته؟ ــ آروم باش کمیل ــ چطور آروم باشم،چطور؟؟ فریادهای خشمگین کمیل، اتاقک کوچک ماشین را بلرزه انزاخته بود،بارش باران اوضاع جاده ها را خراب تر کرده بود،کمیل با دیدن هوا و یادآوری جیغ های سمانه قلبش فشرده شد و خشم تمام وجودش را به آتش کشاند. 🍁☘🍁☘🌸☘🍁☘🍁 @Shamim_best_gift

❤️هو العشق❤️ ✅پارت شصت و پنج 🌻پلاڪ پنهاݩ فاطمه_امیری به محض رسیدن کمیل بدون اینکه ماشین را خاموش کند،از ماشین پایین پرید و به سمت چند نفر که دور هم جمع شدند دوید. چند نفری را کنار زد ،با دیدن دختری که صورتش را با دستانش پوشانده و شانه هایش از ترس و گریه میلرزیدند،قلبش فشرده شد ،کنارش زانو زد و آرام صدایش کرد: ــ سمانه سمانه که از ترس بدنش میلرزید و از حضور این همه غریبه اطرافش حس بدی به او دست داد بود ،با شنیدن صدای آشنایی سریع سرش را بالا آورد و با دیدن کمیل ،یاد اتفاق چند دقیقه پیش افتاد،سرش را پایین انداخت و به اشک هایش اجازه دوباره باریدن را داد. کمیل حرفی نزد اجازه داد تا آرام شود،سری برگرداند، امیرعلی مشغول صحبت با چند نفر بود و از آنها در مورد اتفاق میپرسید. چند نفر هم هنوز کنارشون ایستاده اند و به او و سمانه خیره شده بودند. سمانه با هق هق زمزمه کرد:توروخدا بهشون بگو اد اینجا برن کمیل که متوجه حرف سمانه نشده بود و بی خبری از حال سمانه واتفاقی که برایش افتاده کلافه شده بود،تا می خواست بپرسد منظورش چیست،متوجه حضور چند نفر بالای سرشان شد،حدس می زد که سمانه از حضورشون معذب است. ــ اینجا جمع نشید چند نفری رفتن اما پسر جوانی همانجا ایستاد و خیره به سمانه نگاه می کرد،کمیل با اخم بلند شد و گفت: ــ برو دیگه،بی چی اینجوری خیره شدی ــ به تو چه باید به خاطر کارام به تو جواب پس بدم کمیل عصبی به سمتش رفت که بازویش کشیده شد،به امیرعلی نگاهی انداخت که با آرام زمزمه کرد: ــ آروم باش کمیل،الان وقتش نیست،سمانه خانم الان ترسیده اینجوری داری بدترش میکنی کمیل نگاهش را به سمانه که وحشت زده به او و پسره نگاه می کرد ،انداخت،استغرالله ای زیر لب گفت و دستش را کشید. امیرعلی روبه پسره گفت: ــ برو آقا پسر برو شر به پا نکن پسرجوان هم وقتی متوجه وخامت موضوع شد ترجیح داد که برود. ــ کمیل این آقا کامل توضیح داد چه اتفاقی افتاده از سمانه خانم بپرس که اگه واقعا بی گناهه بزاریم بره تا کمیل میخواست چیزس بگوید ،صدای لرزان و خش دار سمانه آن دو را به خود آورد: ــ بزارید بره،او فقط کمکم کرد امیرعلی نگاهی به کمیل انداخت ،کمیل با یک بار پلک زدن به او فهماند که مرد را ازاد کنند،امیرعلی سری تکان داد و از آن ها دور شد،کمیل بار دسگر جلوی پاهای سمانه زانو زد‌،دلش می خواست که الان سمانه برایش همه چیز را تعریف می کرد،بگوید که حالش خوب است و آسیبی به او نزدند،اما نمی توانست بپرسد. 🌹🕊🌹🕊🌸🕊🌹🕊🌹 @Shamim_best_gift

✿❀ ﴾﷽﴿ ❀✿ ❣ رمان از سوریه تا منا 🌻قسمت سی و یکم دلم گرفته بود. همه را به اصرار به مراسم تشیع فرستادم و خودم هم روی تخت نشسته بودم و تلویزیون را روشن کردم که پخش مستقیم مراسم را ببینم. هنوز خبری نبود و دل گرفته و بی حوصله شبکه ها را می گشتم. دل درد امانم را بریده بود و نمی توانستم درست و صاف سر پا بایستم. انگار کمرم خم خورده بود. کمی که صاف می شدم دردم صد چندان می شد. نزدیک به 10 صبح بود که تلفن منزل زنگ خورد. "حتما صالح جونمه" با اشتیاق خودم را به تلفن رساندم و دردم را فراموش کردم. ــ الو... بفرمایید ــ سلام خواهرم. صدای مردی جا افتاده و جدی توی گوشی پیچید. ــ سلام بفرمایید. ــ منزل آقای صبوری؟ با تردید گفتم: ــ بفرمایید. ــ ببخشید شما با آقای صبوری چه نسبتی دارید؟ ــ با کدومشون؟ ــ آقا صالح... دلم فرو ریخت. "چی شده که اینجوری میگه؟" باید احتیاط می کردم. نمی خواستم خودم را لو دهم. من که نمی دانستم چه کسی پشت خط بود؟ ــ چطور مگه؟ ــ من مسئول قرارگاهشون هستم خواهرم. صالح الان اینجاست. یعنی... نگران نباشید یه چیز جزئیه. بیمارستان امام حسین... نمی فهمیدم چه می گفت؟ صالح من؟؟! زخمی شده بود؟ ایران بود و من اینجا گیج و سردرگم مانده بودم؟ تلفن از دستم افتاد. نمی دانم چطور...اما لباس پوشیدم و با حال خراب راهی شدم. گیج بودم انگار نمی دانستم بیمارستان امام حسین کجاست... طول کوچه را دویدم و چند بار سکندری خوردم. چادرم دور دست و پایم می پیچید و از درد خم و راست می شدم. یک لحظه تمام بدنم یخ زد و چیزی میان دلم فرو ریخت. توان حرکت نداشتم. روی پیشانی ام عرق سردی نشست و چشمم سیاهی رفت. حس بدی داشتم و نا امید به شکمم چشم دوختم. به هر ترتیبی شد بلند شدم و دست به دیوار خودم را به سر خیابان رساندم. درد داشتم اما صالح... "خدایا خودت رحم کن..." جلوی درب بیمارستان نمی دانستم باید کجا بروم. اورژانس یا بخش جراحی یا... ــ زهر مار و سردخونه سرم را به طرفین تکان دادم و به همه ی بخش ها سر کشیدم. اول اورژانس و شلوغی های آن. حالم بد بود و دیدن چند صحنه ی دلخراش بدترم کرد. کودکی تصادف کرده بود و بی حال و با صورتی غرق خون روی برانکارد بود. حالم بهم خورد. بوی خون را حس کردم و دلم بهم پیچید. درد امانم را بریده بود و سرم به شدت سنگین شده بود و چشمم سیاهی می رفت. می ترسیدم... از مواجه شدن با هر چیزی می ترسیدم. کاش سلما یا زهرا بانو را کنار خود داشتم تنها بودم و بی کس دنبال نفسم می گشتم. نفسی که نمی دانستم بند آمده بود یا بریده بریده و به شماره افتاده بود. نوار راهنمای روی دیوار، سردخانه را نشان می داد. چشمم را بستم و به بخش جراحی رفتم. نزدیک سرپرستاری که شدم آقای میان سالی با پرستاران صحبت می کرد. به نظرم صدایش شبیه به همان مرد بود. جلو تر نرفتم. از همان دور گوش هایم را تیز کردم... ــ چقدر عملشون طول می کشه؟ ــ نمی دونم. این آقا دیروز صبح زخمی شدن. مطمئنا تا حالا خون زیادی از دست دادن. رگاشونم خیلی باز بوده و زخمش عمیق بود. فکر نکنم دوباره پیوند بخوره. ــ خدا بزرگه. عمه ی سادات خودش کمک می کنه. اسم عمه ی سادات را که شنیدم مطمئن شدم. کمی روی صندلی نشستم و سرم را لحظه ای به دیوار تکیه دادم. بدنم می لرزید. " محکم باش مهدیه. حداقل خیالت راحته که هنوز هست. قوی باش" آرام خودم را به آن مرد رساندم و با صدایی که از ته چاه بلند می شد، گفتم: ــ آقا... رویش را برگرداند و سرش را پایین انداخت. ــ امرتون... ــ من همسر صالح هستم... ــ سرش رابلند کرد و نگاهی آشنا به من انداخت... نمی دانست باید چه بگوید. نگاهش را به زمین دوخت و گفت: ــ نگران بودم خواهرم. هنوز حرفم تموم نشده بود که قطع کردید!!! ــ کی آوردینش؟ ــ امروز صبح. نگران نباش خواهر من. انشاء الله خیره. سرم گیج رفت و قدمی به عقب رفتم. ــ چی شد؟ بفرمایید بشینید رنگتون پریده. چادرم را جمع کردم و نشستم. ــ نگران نباشید حالش خوب میشه. ــ چطور شد؟ ــ این روزا کمی اوضاع بهم ریخته بود و بچه هامون فشار زیادی رو متحمل شدن. فقط بدونید که از ناحیه ی دست مورد اصابت قرار گرفته. "فکر نکنم دوباره پیوند بخوره" صدای پرستار مثل مته مغزم را سوراخ می کرد. اصلا حالم خوش نبود. حتی موبایلم را نیاورده بودم. مطمئنم نگرانم می شدند. دکتر از اتاق عمل بیرون آمد و آن مرد همراه، به سراغش رفت. نای ایستادن نداشتم. به زحمت بلند شدم و خودم را به آنها رساندم. ــ متاسفانه نتونستیم کاری براش بکنیم. مجبور شدیم دست رو قطع کنیم. دیگر نفهمیدم چه شد. معلق میان زمین و آسمان با زجه گفتم: ــ یا قمر بنی هاشم... نویسنده: طاهــره_ترابـی 🌴🕊🌴🕊🌸🕊🌴🕊🌴 @Shamim_best_gift

✿❀ ﴾﷽﴿ ❀✿ ❣رمان از سوریه تا منا 🌸قسمت سی و دوم آنقدر به سر و صورتم زده بودم که استخوان های گونه ام درد می کرد. دل دردم که بماند. حسابی بی حال و بی رمق بودم. پرستار متوجه حالتم شده بود و مدام ما بین آرام کردنم سوالاتی درمورد بارداری ام می پرسید. اصلا کنترل حالم دست خودم نبود و مدام صالح را با دست بریده اش تصور می کردم و زجه می زدم. آنها هم نمی توانستند آرامبخش تزریق کنند. توی اتاقی با یک پرستار تنها ماندم. سعی داشت آرامم کند. حالم بهتر شده بود و از آن همه هیجان کاذب و منفی خبری نبود. چشمم می سوخت و تمام صورتم درد می کرد. سلما وارد اتاق شد و با چشمان متورم و خیس به سمتم آغوشش را باز کرد. نمی دانم چه کسی به آنها خبر داده بود؟ اصلا چرا من تنها آمده بودم؟ چرا اینطور دلم ضعف می رود و چقدر تنم سرد بود و می لرزیدم. از شرایطم بی خبر شدم و گیج و سردرگم توی بغل سلما فرو رفتم. ــ الهی دورت بگردم آروم باش. چیکار می کنی با خودت؟ خدا رو شکر کن صالح زنده س... "صالح؟! مگه قرار بود بمیره؟ چرا این حرفا رو می زنه؟ تلنگری به روحم کافی بود که موقعیتم را دوباره به یادم آورد و زجه ام بلند شود. ــ سلمااااا صالحم... مرد زندگیم... میگن دستش قطع شده... نتونستن پیوندش بزنن. ای خدااااااا سلما محکم مرا توی بغلش گرفته بود و به پرستار گفت: ــ داره می لرزه... تنش یخ زده... انگار به حرفم گوش نمی داد. با پرستار مرا روی تخت خواباندند و صدای مبهم سلما که شرایطم را برای عده ای سفید پوش توضیح میداد به گوشم می رسید. گوش هایم پر از هوا شده بود. کم کم صداها مبهم و قطع شد و چشمانم سیاهی رفت. دیگر نفهمیدم چه شد... چشمم که باز شد لباس بیمارستان به تنم بود و سِرُم به دستم. زهرا بانو کنارم نشسته بود و ذکر می گفت. صدای گریه ی نوزادی توی گوشم پیچید. دلم ضعف رفت. گیج بودم و نمی دانستم چه بلایی سرم آمده. خواستم بلند شوم که دردی عمیق و خشن روی خط شکمم بی حالم کرد و صدایم را درآورد. ــ آاااااخ ــ بلند نشو دخترم. حالت خوب نیست از شدت درد اشکم درآمد و به چشمان سرخ زهرا بانو زُل زدم. بلند شد و از اتاق بیرون رفت. انگار تاب تماشای خواهش نگاهم را نداشت. "خدایا... چی به روزم اومده؟" دستم را آرام روی شکمم کشیدم و دلم فرو ریخت. " یا خدا... بچه م... چرا اینقدر دلم ضعف میره؟ چرا نبض نمیزنه؟ سلما وارد اتاق شد و با لبخندی تصنعی کنارم نشست و پیشانی ام را بوسید. ــ بهتری؟ چیزی نگفتم. انگار صالح را هم فراموش کرده بودم. نه... فراموش نکرده بودم. گیج بودم از مصیبت های وارده. خلاء بود که آزارم می داد. خلاء دستی که دیگر نبود و طفلی که هنوز به رشد نرسیده، از بطنم خارج کرده بودند و ناکام از حس مادری... حسی که تجربه اش نکردم. اشکم سرازیر شد. عمق فاجعه را فهمیدم. دلتنگ صالح بودم. خیلی دلتنگ صدا و نگاهش بودم. دلتنگ آغوشش... آغوش نیمه شده اش دلتنگ دلداری هایش و توکل عمیقی که داشت و آرامشش در اوج طوفان ها... ــ صالحم کجاست؟ ــ تو بخش آقایونه سلما خندید و گفت: ــ انتظار نداری که بیارنش اینجا "بیخود نخند سلما... دلم مُرده... ــ حالش چطوره؟ ــ خوبه... نگران نباش. خوابیده. همش سراغتو میگیره و مدام میگه بهش نگید که هول نکنه نمی دونه تو هم اینجایی و... گریه ام گرفته بود و بی وقفه اشک می ریختم. غم این فاجعه را تنهایی باید به دوش می کشیدم. صالحم نقص عضو شده بود و بچه... "ای خدااااااا کمکم کن" صدای گریه ی نوزادان مدام روی دل پاره پاره ام چنگ می کشید. تا صبح از کابوس و خواب آشفته نخوابیدم. با هر نوای زیبا و دلنشین گریه ی نوزادی که می شنیدم می مردم و زنده می شدم. دستم روی شکمم بود و به حال خودم و صالح و طفل ناکامم گریه می کردم. صدای اذان صبح از پس پنجره های بسته ی اتاق به گوشم رسید. چشمم گرم شد و خوابم برد. نویسنده: طاهــره ترابـی 🌸🌱🌸🌱✨🌱🌸🌱🌸 @Shamim_best_gift

از مدیر موفقی پرسیدم: راز موفقیت شما چه بوده است؟ گفت؟ دو کلمه است. گفتم: آن چیست؟ 👈پاسخ داد: تصمیم های درست. گفتم:شما چگونه تصمیم های درست گرفتید؟ گفت: پاسخ یک کلمه است! گفتم: آن چیست؟ 👈جواب داد: تجربه. پرسیدم: و شما چگونه تجربه اندوزی کردید؟ گفت: پاسخ دو کلمه است! گفتم: آن چیست؟ 👈پاسخ داد: تصمیم های اشتباه !!! 🌼🍃🌼🍃🕊🍃🌼🍃🌼 @Shamim_best_gift

‌‌ ‌‌ظهر یعنے عشق و عشق یعنے سلامتے شما و سلامتے شما یعنے قشنگے این دنیا و من امروز دنیایے قشنگ براتون آرزو دارم 💓ظهرتون پُر از شادے💓 @Shamim_best_gift

انسان های بزرگ از خودشان توقع دارند و انسان های کوچک از دیگران.. اگر کسی خوبی‌های تو را فراموش کرد ، تو خوب بودن را فراموش نکن.. @Shamim_best_gift

💠پلکان عزت نفس ☑️خطاهای کوچیکُ، بزرگ نکن. نگو👈نباید اشتباه کنم، بگو👈حداکثر توانمُ بکار میگیرم! نگو👈نتونستم، بگو👈از شکستم این درس ها رو گرفتم! @Shamim_best_gift

☘️مراتب قرائت در نماز☘️ در قرائت نماز، مردم سه دسته اند: 1 ـ زبان حركت مى كند و قلب غافل و مشغول دنيا؛ «أصحاب الشمال». 2 ـ زبان حركت مى كند و قلب تابع زبان است، آنچه زبان مى گويد، قلب مى فهمد؛ «أصحاب اليمين». 3 ـ قلب معلم است و معانى را ايجاد مى كند و زبان تابع و ترجمان قلب است؛ «والسّابِقُون السّابِقُون أُولئك المُقَرّبُون» اينان بر حقند، كه در سرّشان جز خدا نمى يابى. 📚: اسرار الصلوه یا معراج عشق ☘🕊☘🕊🌸🕊☘🕊☘ @Shamim_best_gift

✅ مرحوم دولابی دربارهٔ کدورت و اندوه و مواردی نظیر آن میفرمودند : 1⃣ همین که گردی بر دلتان پیدا می شود 🌹 یک سبحان الله بگویید ، آن گرد کنار می رود. 2⃣ هرجا هم فیضی و نعمتی به شما رسید 🌹 الحمدلله بگویید ، چون شکرش را به جا آورده ای ، گرد نمیگیرد. 3⃣ هر وقت خطایی انجام دادید 🌹 استغفرالله چاره است. ☀️ با این ۳ ذکر با خدا صحبت کنید. صحبت کردن با خدا ، ذات غم و حُزن را میبرد. @Shamim_best_gift

🌻پیامبر اکرم(ص) ⚠️دزدترین مردم کسی است که به خاطر سرعت وشتابزدگی ازنماز خودکم کند،نماز چنین انسانی همچون جامه مندرسی درهم پیچیده شده،به صورت اوپرتاب میگردد. 📚میزان الحکمه،ج 5 @Shamim_best_gift

یه مرد و یه دانشمند تو یه کشتی بودن دانشمنده از مرده میپرسه: شما با این قیافت بیولوژی و اکولوژی و جیولوژی و پروتولوژی و ساژولوژی بلدی؟ یارو میگه: نه. دانشمنده میگه نصف عمرت بر فنا! یدفه طوفان میاد مرده از دانشمنده میپرسه: داداش تو شنالوژی بلدی؟ دانشمنده میگه: نه! مرده میگه: خب کل عمرت بر فنا چون الان طوفانولوژی غرقولوژیت میکنه بعد نهنگولوژوی تیکه تیکولوژیت میکنه تا دیگه مفتولوژی نخوری😂😅 ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ ☺️😂☺️😂😍😂☺️😂☺️ @Shamim_best_gift

بهداشت در تعویض مسواک وسواس به خرج دهید! مسواک نو در مقایسه با مسواکی که سه ماه مصرف شده سی درصد بیشتر پلاک میکروبی و لایه های رسوبی را از روی دندان ها پاک میکند. @Shamim_best_gift

- یک ساعت چند دقیقس؟ + بستگی داره کنار کی باشی! كلاه قرمزی🎬 @Shamim_best_gift

✅4 فایده‌ی کلروفیل برای پوست👇 🔻مقابله با چین و چروک 🔻تسریع بهبود زخم‌ها و اگزما 🔻کاهش قرمزی و تورم آن 🔻شاداب و خوشرنگ کننده‌ی پوست @Shamim_best_gift

✅توت سفید و خواص بی‌نظیر آن 🔹پیشگیری از سرطان 🔹تصفیه خون 🔹دوست کلیه ها 🔹درمان یبوست 🔹رفع کم خونی 🔹رفع حساسیت بهاره (ویتامینC) @Shamim_best_gift

🍄ميوه هاي قرمز رنگ، 🌸دست و پاي سرطان رامي بندند ✅چه افرادی حتما میوه های قرمزبخورند؟ خانم ها: کاهش کم خونی افرادغمگین: افزایش شادی کودکان: تقویت هوش و افزایش انرژی @Shamim_best_gift