🔻ضرب شست مقاومت فلسطین سنگین‌ترین ضربه تاریخی 🔸رژیم جنایتکار اسرائیل به خوبی می‌داند موضوع تسلیح کرانه و پشتیبانی تسلیحاتی از آن نسبت به ابتدای زمانی که از آن سخن گفته می‌شد، تحول کیفی پیدا کرده و با تکنولوژی‌های جدید می‌تواند به صورتی تکامل‌یافته‌تر و پرحجم‌تر به این منطقه وارد شود. این چیزی نیست که رژیم بتواند در مقابل آن پادزهری تهیه کند. یادداشتی از آقای #سعدالله_زارعی ⬅️ ادامه یادداشت را اینجا بخوانید. 👇🏻حلقه وصل در ایتا؛ ▫️@Hvasl_ir |#طوفان_الاقصی |#یادداشت |#فلسطین 💠 پایگاه جامع محتوایی هیأت ▫️@heyat_co

🔰یادداشت ▫️نشانه‌ای از شکست راهبرد اسرائیل بخش اول 🔻جنگ رژیم صهیونیستی علیه مردم مظلوم غزه و کرانه باختری هفته پنجم را پشت‌سر گذاشت اما هنوز رژیم غاصب به آن‌چه به‌ عنوان «هدف اصلی» در جنگ ترسیم کرد، نزدیک نشده است. | هدف‌گذاری آن نه کشتار ساکنان غزه و نه ورود زمینی به غزه بوده است؛ هدف‌گذاری آن اخراج مقاومت و به‌خصوص حماس از غزه بود که به‌طور مکرر در اظهارات مقامات ارشد رژیم غاصب آمده است. اسرائیل، آمریکا و دولت‌های اروپایی به‌طور آشکار و بعضی دولت‌های دیگر به‌صورت غیرآشکار در هدف از میان برداشتن یا اخراج مقاومت فلسطینی از غزه همداستان شدند و امکانات عظیمی را برای آن پای‌کار آوردند و هنوز هم شاهد اعزام روزانه هواپیماهای باری حامل سلاح از آمریکا و اروپا به تل‌آویو هستیم. مخالفت دولت‌های غربی با آتش‌بس در جنگ هم از یک‌سو این همدستی را بیان می‌کند و از سوی دیگر صعب بودن رسیدن به این هدف را نشان می‌دهد. | بر این اساس به‌نظر می‌آید این جنگ حتی اگر با اعلام آتش‌بس موقت هم - بنا به مصالح غرب و رژیم غاصب - همراه شود، فعلاً از نفس نمی‌افتد و تا زمانی که کاملاً از هدف در نظر گرفته شده مأیوس گردند، تهاجمات مشترک آنان علیه مردم غزه استمرار پیدا می‌کند. در این خصوص گفتنی‌هایی وجود دارد: ۱. خالی کردن غزه از مقاومت فلسطین یک هدف توافق‌شده بین‌المللی و منطقه‌ای بوده که مدت‌ها پیش از وقوع عملیات عظیم طوفان ‌الاقصی طراحی گردیده است. یک سند که از درون دولت نتانیاهو بیرون آمده بیانگر آن است که آنان در روند عادی‌سازی عربی - اسرائیلی، مقاومت فلسطین را مهم‌ترین مانع به حساب آورده‌اند و از میان برداشتن مقاومت فلسطین را شرط لازم احیای روند عادی‌سازی - که طی دو سال اخیر متوقف شده بود - دانسته و بر این اساس اجرای یکی از این سه سناریو را برای اداره غزه ضروری خوانده‌اند؛ اول تسری وضع اداری کرانه باختری به نوار غزه - یعنی ترکیب ارتش اسرائیل و حکومت خودگردان - به‌گونه‌ای که یگان‌هایی از ارتش اسرائیل در غزه حضور داشته باشند و تشکیلات خودگردان هم اداره عمومی ظاهری آن را به‌عهده بگیرد، به‌گونه‌ای که این ترکیب هرگونه اقدام ضداسرائیلی را از غزه سلب نماید. دوم اشغال کوتاه‌مدت غزه توسط ارتش اسرائیلی و سپس سپردن آن به تشکیلات خودگردان فلسطین و گرفتن ضمانت‌هایی از آن که مهار مقاومت غزه جزو آن می‌باشد و در عین حال پذیرش این نکته از سوی دولت خودگردان که در صورت ضرورت ارتش اسرائیل به غزه ورود نماید. سوم اشغال کوتاه‌مدت غزه، خلع مقاومت و سپس سپردن اداره آن به هیئتی مرکب از مصر و اردن و تحت نظارت سازمان ملل. |رژیم غاصب پس از وقوع عملیات عظیم طوفان‌‌الاقصی، ابتدا با نگاه به سناریو اول وارد غزه شد و مقامات آن از ریشه‌کن کردن مقاومت از غزه صحبت کردند. روش آنان این بود که با بمباران شدید غزه و زدن همه زیرساخت‌های خدماتی و عمومی آن، امکان زندگی در غزه را سلب کرده و مردم را ناگزیر کنند از باریکه غزه خارج شوند و پس از تسلط کامل بر غزه، بخشی از جمعیت آن پس از غربالگری به غزه بازگردند و به اداره مشترک غزه توسط ارتش اسرائیل و تشکیلات خودگردان تن دهند. |اینک دو هفته از ورود زمینی رژیم غاصب به غزه گذشته است اما اثری از موفقیت رژیم غاصب در کوچاندن مردم از باریکه و تضعیف توان مقاومت گروه‌های جهادی دیده نمی‌شود. در این اثنا دولت‌های آمریکایی، اروپایی و بعضی دولت‌های منطقه‌ای به رژیم فهمانده‌اند، این طرح عملی نیست و باید به سراغ گزینه‌های دیگر رفت. بر این اساس محمود عباس در روز جمعه گذشته، پس از شکست این مرحله، این‌طور جمع‌بندی کرد «هرگز تکرار نکبت ۱۹۴۸ یا آوارگی ۱۹۶۷ را نخواهیم پذیرفت و هرگز نیز با اشغال غزه یا اشغال بخش‌هایی از آن تحت هر عنوانی موافقت نخواهیم کرد». ۲. هم‌اینک طرح دوم روی میز است. دولت‌های آمریکایی، اروپایی و بعضی دولت‌های عربی که در خارج کردن قدرت از دست حماس همداستان می‌باشند، روی طرح بازگرداندن دولت خودگردان به غزه کار می‌کنند و رفت و آمدهایی هم شروع کرده‌اند. بعضی خبرها بیانگر آن است که در روزهای گذشته رؤسای سیا و موساد در قطر با نخست‌وزیر این کشور ملاقات و درباره طرح اداره غزه صحبت کرده‌اند. کما اینکه هیئت‌های دیگری از آمریکا، فرانسه در این خصوص با بعضی دولت‌های عرب منطقه رایزنی نموده و روی احیای طرح ۲ دولتی و تسلط تشکیلات خودگردان بر غزه صحبت کرده‌اند. ✏️یادداشتی از آقای #سعدالله_زارعی |#طوفان_الاقصی |#یادداشت |#فلسطین |#تحلیل پایگاه جامع محتوایی هیأت؛ تلگرام | ایتا | بله | اینستاگرام | وب‌گاه

🔰یادداشت ▫️نشانه‌ای از شکست راهبرد اسرائیل بخش دوم 🔻در این میان مقامات آمریکایی از جمله جان کربی گفته‌اند نمی‌توانند مانع ادامه جنگ شوند اما درباره لزوم متوقف کردن تلفات بالای انسانی به مقامات اسرائیل تذکر داده‌اند. معنای حرف آنان این است که جنگ در غزه با هدف شناسایی نیروهای مقاومت و از بین بردن آن‌ها و انهدام تأسیسات متعلق به آنان از جمله تونل‌ها ادامه پیدا کند ولی با شدت کمتر و در نهایت پس از دستیابی اسرائیل به تضعیف جدی مقاومت فلسطین، تشکیلات تحت ریاست محمود عباس در رام‌الله، اداره غزه را نیز به‌دست گیرد. این گزینه هم البته با مشکلات زیادی مواجه است. مشکل اول آن، خود فلسطینی‌ها هستند؛ چرا که از یک‌سو مردم غزه و مقاومت فلسطین درهم تنیده‌اند و امکان جداسازی آنان از یکدیگر وجود ندارد کمااینکه این فاصله‌گذاری طی دو هفته اخیر به اندازه یک میلی‌متر هم پیشرفت نداشته است و از سوی دیگر محمود عباس و تشکیلات خودگردان جایگاهی در میان فلسطینی‌ها و به‌خصوص در میان ساکنان غزه ندارند. شاید به همین دلیل است که محمود عباس دو روز پیش و پس از جدی شدن بحث بازگرداندن تشکیلات خودگردان بر غزه گفت «تنها در چارچوب یک راه‌حل فراگیر سیاسی آماده انجام مسئولیت خود در کرانه باختری، قدس و غزه است» این در حالی است که رژیم غاصب هرگز اجازه تسلط کامل تشکیلات خودگردان بر کرانه باختری و قدس شرقی نمی‌دهد و سیاست‌های آن دایر بر محدود کردن مداوم صلاحیت‌های محمود عباس در اداره کرانه باختری بوده است. ۳- جنگ مقاومت و ارتش اسرائیل در غزه تازه آغاز شده و هنوز به نیمه راه هم نرسیده است. بر این اساس سرنوشت درگیری‌های کنونی را مذاکرات سیاسی طرف‌های غربی ، عربی تعیین نمی‌کند. ارسال پی‌در‌پی سلاح از سوی غرب برای رژیم غاصب و روند رو به تشدید اقدامات جریانات مقاومت در منطقه علیه اسرائیل نشان می‌دهد، جنگ روند صعودی خود را طی هفته‌های آینده حفظ می‌کند و مذاکرات سیاسی تأثیر عمده‌ای بر آن نخواهد داشت. البته این جنگ ممکن است از سوی دو طرف کیفی‌تر شود یعنی از یک‌سو عملیات نظامی اسرائیل با اقدامات امنیتی و اهداف خاص شناسایی شده دنبال شود و از سوی دیگر عملیات مقاومت در منطقه که طی۳۷ روز گذشته با هدف حفظ بازدارندگی در مقابل رژیم طراحی و اجرا شده، به سمت اهداف خاص که برای اسرائیل جنبه حیاتی دارد، سوق پیدا کند. بر این اساس می‌توان گفت روند کنش‌ها و واکنش‌ها طی یک تا دو هفته آینده به احتمال زیاد بسیار تعیین‌کننده خواهد بود. اگر مقاومت فلسطین طی این بازه زمانی بتواند مثل دو هفته گذشته مانع دست‌یابی نیروهای زرهی دشمن به اهداف خود در غزه شده و در عین حال روند تلفات‌گیری از آن را افزایش دهد، روند آینده را تعیین می‌کند و به‌طور طبیعی بر روند سیاسی هم اثر می‌گذارد. ۴- مقاومت فلسطین در غزه تا این لحظه پیروز صحنه رزم است و البته ارتش اسرائیل می‌تواند با استناد به بیش از ۱۱ هزار کشته و بیش از ۲۷ هزار زخمی که از زنان و کودکان و افراد غیرنظامی غزه گرفته است، در صحنه کشته‌گیری خود را نزد یهودیان پیروز بداند و روی آن تبلیغ کند، اما واقعیت این است که در هیچ تقویم تاریخی از حجم جنایت به پیروزی جنایتکار تعبیر نمی‌شود. همین‌که مقاومت هنوز به مناطقی خارج از غزه شلیک می‌کند و همزمان به‌طور روزانه به شکار تجهیزات و نیروهای زرهی دشمن در غزه می‌پردازد، پیروز میدان است. این در حالی است که به میزانی که دست مقاومت برای گرفتن تسلیحاتی عادی بسته است، دست رژیم برای دریافت بمب‌های چند تنی سنگرشکن باز می‌باشد. در این صحنه نامتوازن، موفقیت از آن کسی است که پیروزی خود را در میدان جنگ و نه در مقابل زنان و کودکان بی‌پناه جست‌وجو می‌کند. مردم در غزه می‌مانند و این یعنی مقاومت جایگزین ندارد. کمااینکه «ایلان ماسک» مدیرعامل اسپیس‌اکس (توئیتر سابق) دو روز پیش خطاب به ارتش جنایتکار اسرائیل نوشت «اگر یک کودک را در غزه بکشید باعث خواهد شد تعداد اعضای حماس افزایش یابد، افرادی که برای از بین بردن شما آماده جان‌فشانی هستند». ✏️یادداشتی از آقای #سعدالله_زارعی |#طوفان_الاقصی |#یادداشت |#فلسطین |#تحلیل پایگاه جامع محتوایی هیأت؛ تلگرام | ایتا | بله | اینستاگرام | وب‌گاه

🔰#یادداشت ▫️ دروازه‌ای که به روی پیروزی باز شد (۱) 🔸«حماس تعیین می‌کند که چه اسیری و در چه زمانی آزاد شود.... موازنه جنگ با حماس اصلاً رضایت‌بخش نیست و اسرائیل در یک موقعیت افتضاح قرار دارد» این بخشی از مقاله «عاموس هرئیل» در روزنامه ‌‌هاآرتص است و عینی‌ترین روایت از اتفاقی است که عصر روز یکشنبه گذشته و پس از ۴۷۱ روز جنگ در غزه اتفاق افتاده است. این شرایط برای رژیم جنایت‌کاری که این جنگ طولانی را به راه انداخت، آن‌قدر شکننده و افتضاح است که وزیر امور خارجه رژیم غاصب (گدعون ساعر) ادعا کرد آتش‌بس در نوار غزه موقت است! و این در حالی است که براساس مفاد توافقی که میان اسرائیل و جنبش انقلابی حماس صورت گرفته است، آتش‌بس دائمی است کما اینکه روز پنجشنبه هفته پیش، کاخ سفید طی بیانیه‌ای اعلام کرد «توافق غزه، جنگ را متوقف می‌کند». از این گذشته چه این توافق به این جنگ خاتمه دهد و چه اسرائیل به بهانه یا بی‌بهانه جنگ را پس از آتش‌بس مرحله اول یا دوم یا سوم از سربگیرد، تغییری در این معادله راهبردی نمی‌دهد که «اسرائیل نتوانست با جنگ به آزادی اسرای خود دست پیدا کند و بعد از ۴۷۰ روز جنگ در یک باریکه، ناگزیر شد با نماینده جنبشی که از بین رفتن کامل آن یکی از اصلی‌ترین اهداف اعلامی اسرائیل از راه‌اندازی این جنگ سنگین بوده است، دور یک میز در کشور حامی حماس، بنشیند و ورقه تبادل نابرابر اسیران را امضا کند و به اجرای آن تن دهد. بیش از این نیاز نیست تا طرف شکست‌خورده در جنگ معلوم باشد. جالب این است که در روز اول دی یعنی همین یک ماه پیش، بنیامین نتانیاهو که شعله جنگ غزه را روشن نمود، برای چندمین بار اعلام کرد «جنگ در غزه بدون نابود کردن حماس، پایان نخواهد یافت». اما وقتی نخست‌وزیر رژیم جنایت‌کار اسرائیل از بایدن «به‌خاطر تلاش برای توافق» تشکر می‌کند به این معناست که توافق با بمباران‌ها و تخریب‌های اسرائیل به دست نیامده است. و زمانی که «برت مگ گرک» فرستاده ویژه بایدن در روز یکشنبه یعنی روز آغاز اجرای آتش‌بس می‌گوید «ما به شدت و با پشتکار با اسرائیلی‌ها کار کردیم تا اینکه به آنچه امروز دست یافتیم، برسیم و این تنها راه توقف جنگ بود» به این معناست که بیش از ۱۲۰ هزار تن سلاح اهدایی آمریکا و آلمان به رژیم جنایت‌کار در حین جنگ، نتوانسته سرنوشت جنگ غزه را تعیین کند و کاملاً هم پیداست که کسی که این حجم از سلاح را در اختیار طرف متجاوز قرار داده، اعتقاد داشته که باید از این طریق یعنی با شیوه نظامی بر طرف مقابل پیروز شد. پس این گزاره که این اراده آمریکا بود که «جنگ» را متوقف کرد، کاملاً نادرست است. این مثل این است که بگوییم اراده اسرائیل مبتنی بر توقف جنگ بوده است. توقف جنگ یک ابتکار فلسطینی ـ مقاومتی بود چرا که از اول، استراتژی آن توقف جنگ بود و استراتژی طرف مقابل از اول تا آخر خاتمه دادن به موجودیت طرف مقابل از طریق جنگ بوده است. ✏️یادداشتی از آقای #سعدالله_زارعی 👇🏻روزنامه کیهان: ▫️@Kayhan_online |#فلسطین |#غزه 💠 پایگاه جامع محتوایی هیأت ✅ @heyat_co 🌐 www.heyat.co

🔰#یادداشت ▫️ دروازه‌ای که به روی پیروزی باز شد (۲) 🔸یک نکته مهم دیگر این است که ساده‌لوحانه است اگر تصور کنیم آمریکایی‌ها برای نجات فلسطینی‌ها طرح توقف جنگ را دنبال کرده‌اند چرا که در این صورت کافی بود آمریکا ارسال پی‌درپی محوله‌های نظامی به اسرائیل را متوقف می‌کرد، در حالی که حتی در یک مقطعی که بگو مگو میان بایدن و نتانیاهو بالا گرفت، کاروان ارسال سلاح‌های پرقدرت آمریکایی به تل‌آویو استمرار داشت و کاخ سفید رسماً اعلام کرد به حمایت نظامی از اسرائیل در جنگ ادامه می‌دهد و در این میان سخنگوی کابینه رژیم صهیونیستی در روز یکشنبه همزمان با آغاز اجرای توافق آتش‌بس رسماً اعلام کرد ترامپ و بایدن از حق اسرائیل برای از سرگیری جنگ غزه حمایت کرده‌اند و شبکه ۱۴ رژیم اسرائیل که به حزب لیکود به رهبری نتانیاهو تعلق دارد (در بیان نوام ‌آمیر) گفت آمریکا تعهد صریحی داده است که موج‌های جمعیتی فلسطینی‌ها پس از حرکت آن‌ها از جنوب به شمال ـ از طریق جاده الرشید ـ را کنترل می‌کند و مانع استفاده حماس از موج جمعیتی جهت دستیابی دوباره به شمال غزه می‌شود، البته کمی بعد این کانال با نشان دادن موج جمعیتی همراه با جمعی که سلاح‌های سبک نظیر کلاشینکف در دست داشتند، نومیدانه گفت «چگونه می‌توان این موج گسترده از مردم را کنترل کرد چه رسد به اینکه بتوان آنها را بازرسی نمود... این واقعیت که بتوان مانع از عبور افراد مسلح فلسطینی در مناطق شمال نوار غزه شد، امری در‌ هاله ابهام می‌باشد». پس کاملاً واضح است که نه آنچه آمریکا و اسرائیل را به استفاده از شیوه توافق متقاعد کرده، اعمال قدرت نظامی اسرائیل بوده و نه آنچه در غزه بعد از شکل‌گیری آتش‌بس رخ داده در اراده و یا توان کنترل آمریکا و اسرائیل بوده است. حماس در صحنه آتش‌بس نشان داد، ابتکار عمل دست آن است. کما اینکه از آغاز طوفان‌الاقصی در ۱۵ مهر ۱۴۰۲ تا روز توافق در ۳۰ دی ماه ۱۴۰۳ هم ابتکار عمل نظامی در دست حماس بوده است. 🔻در سوریه ارتشی که قدرتمند بود و نزدیک به ۳۰۰ هزار نیرو داشت، در برابر یک موج کم فشار ـ با حداکثر ۲۰ هزار نیرو ـ و طی ۱۱ روز در کشوری در اندازه ۱۸۵ هزار کیلومتر مربع و ۲۳ میلیون نفر جمعیت زانو زد و مضمحل شد و در غزه ارتشی بزرگ با نزدیک به ۵۰۰ هزار نیرو و علی‌رغم ۱۶ ماه جنگ در برابر یک جمعیت نزدیک به ۲/۵ میلیون نفر مقاوم زانو زد و پیروزی غزه را پذیرفت. در لبنان پنج لشکر ارتش رژیم غاصب بعد از یک ماه جنگ زمینی و دو ماه بمباران تنها توانست به‌طور میانگین ۳/۵ کیلومتر به داخل لبنان نفوذ کنند و ناگزیر تن به آتش‌بس دادند و برای تخلیه اراضی اشغال‌شده آماده‌ شده‌اند. غزه و لبنان به بارزترین وجه ثابت کردند، مقاومت پیروز می‌شود و دشمن را هر چند قدرتمند باشد، عقب می‌زند. ✏️یادداشتی از آقای #سعدالله_زارعی 👇🏻روزنامه کیهان: ▫️@Kayhan_online |#فلسطین |#غزه 💠 پایگاه جامع محتوایی هیأت ✅ @heyat_co 🌐 www.heyat.co