گوشه ای از نظر ملامحسین فیض در مورد حروف مقطعه در قرآن کریم: که دارند این حروف اشاره به سری دارند .....ودر ادامه دارند از چینش این حروف میرسیم به جمله زیر؛ علیٌ صراط حق نُمسِکهُ علی(علیه السلام) خود صراط حق است و ما همان صراط  را می پوئیم #خاص

#خاص #معاشرت 48 - وَ قالَ رسول الله صلى الله عليه وآله وسلم: مَنْ جَلَسَ مَعَ ثَمانِيَةِ اَصْنافٍ مِنَ النَّاسِ، زادَهُ اللَّهُ تَعالى ثَمانِيَةَ اَشْياءَ، مَنْ جَلَسَ مَعَ الْأَغْنِياءِ، زادَهُ اللَّهُ تَعالى حُبَّ الدُّنْيا وَ الرَّغَبْةَ فِيها ، وَمَعَ الْفُقَراءِ، حَصَلَ لَهُ الشُّكْرُ وَ الرِّضا بِقِسْمِ اللَّهِ تَعالى وَ مَعَ السُّلْطانِ، زادَهُ اللَّهُ تَعالَى الْقَسْوَةَ وَالْكِبْرَ، وَ مَعَ النِّساءِ، زادَهُ اللَّهُ تَعالَى الْجَهْلَ وَ الشَّهْوَةَ، وَ مَعَ الصِّبْيانِ، اِزْدادَ مِنَ الْجُرْأَةِ عَلَى‏الذُّنُوبِ وَتَسْوِيفِ التَّوْبَةِ، وَمَعَ الصَّالِحِينَ، اِزْدادَ رَغْبَةً فِى الطَّاعاتِ، وَ مَعَ الْعُلَماءِ، اِزْدادَ مِنَ الْعِلْمِ، وَ مَعَ الزُّهَّادِ، اِزْدادَ رَغْبَةً فِى الْآخِرَةِ. هر كس با هشت طايفه از مردم بنشيند خداوند متعال هشت چيز را در وجودش زياد كند: 1- كسى كه با توانگران و ثروتمندان بنشيند خداوند متعال محبت دنيا و ميل به آن را در او زياد كند. 2- و هر كس با فقراء بنشيند شكر و رضايتش نسبت به تقسيمات خداوند متعال زياد شود. 3- و هر كس با سلاطين بنشيند خداوند متعال قساوت و تكبر را در او زياد كند. 4- و هر كس با زنان بنشيند خداوند متعال بر جهل و شهوت او بيفزايد.5 - و هر كس با كودكان بنشيند خداوند جرأت بر گناهان و تأخير توبه را در او زياد كند. 6- و هر كس با افراد صالح بنشيند ميل و رغبتش به طاعت و بندگى زياد شود.7- و كسى كه با علماء بنشيند علمش زياد شود 8- و كسى كه با زهّاد بنشيند ميل و رغبتش به آخرت زياد شود. کتاب احادیث الطلاب ص 64

#اهل_بیت #خاص 155 - قالَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وآله وسلم:نَحْنُ سَفِينَةُ النَّجاةِ، مَنْ تَعَلَّقَ بِها نَجا، وَ مَنْ حادَ عَنْها هَلَكَ، فَمَنْ كانَ لَهُ اِلَى اللَّهِ حاجَةٌ، فَلْيَسْأَلْ بِنا اَهْلَ الْبَيْتِ. ما كشتى نجات هستيم، هر كس به آن پيوست نجات يافت، و هر كس از آن كناره گرفت نابود شد، پس هر كس از خداوند حاجتى دارد بايد به وسيله ما اهل بيت بخواهد. کتاب احادیث الطلاب

🔅#پیامبر_اکرم (ﷺ) : ✓ «خداوند متعال دوست دارد كه هرگاه فردى از شما كارى مى كند آن را درست (بى عيب) انجام دهد». ⁙ «إنَّ اللّهَ تَعالى يُحِبُّ إذا عَمِلَ أحَدُكُم عَمَلاً أن يُتقِنَهُ». کنز العمال #خاص #عمل #محبوب_خدا

#عرفانی #خاص #مومن امام باقر (علیه السلام) قَدْ أَفْلَحَ اَلْمُؤْمِنُون َ تَدْرِي مَنْ هُمْ قُلْتُ أَنْتَ أَعْلَمُ قَالَ قَدْ أَفْلَحَ اَلْمُؤْمِنُونَ اَلْمُسَلِّمُونَ إِنَّ اَلْمُسَلِّمِينَ هُمُ اَلنُّجَبَاءُ فَالْمُؤْمِنُ غَرِيبٌ فَطُوبَى لِلْغُرَبَاءِ

#خاص #عرفانی 🔅#امام_حسن_عسکری_علیه_السلام : ✓ «رسيدن به خداوند متعال [و دیدار قلبی او، نیازمند] سفرى است كه جز با نشستن بر مَركب شب، میسور نشود». ⁙ «إنَّ الوُصولَ إلَى اللّٰهِ تَعالیٰ سَفَرٌ لايُدرَكُ إلّا بِامتِطاءِ اللَّيلِ». 📚 بحار الأنوار: ج۷۸ ص۳۸۰ ح۴

الباقر (علیه السلام)- الْعَبْدُ بَیْنَ ثَلَاثَهًٍْ: بَلَاءٍ وَ قَضَاءٍ وَ نِعْمَهًٍْ فَعَلَیْهِ فِی الْبَلَاءِ مِنَ اللَّهِ الصَّبْرُ فَرِیضَهًًْ وَ عَلَیْهِ فِی الْقَضَاءِ مِنَ اللَّهِ التَّسْلِیمُ فَرِیضَهًًْ وَ عَلَیْهِ فِی النِّعْمَهًِْ مِنَ اللَّهِ عَزَّ‌وَ‌جَلَّ الشُّکْرُ فَرِیضَهًْ. امام باقر (علیه السلام) بنده‌ی خدا همواره بین این سه امر است: گرفتاری، قضا و نعمت؛ در هنگام گرفتاری باید صبر کند؛ در هنگام قضاء باید تسلیم گردد و در هنگام نعمت باید سپاسگزار باشد. تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱، ص۷۳۶  نورالثقلین/ بحارالأنوار، ج۶۸، ص #خاص

#خاص #ذکر #عرفانی  فَاذْكُرُوني أَذْكُرْكُمْ وَ اشْكُرُوا لي وَ لا تَكْفُرُونِ [152] پس مرا ياد كنيد، تا شما را ياد كنم؛ ‌و شكر مرا به‌جاى آوريد و [نعمت‌هاى مرا] كفران نكنيد. پس مرا یاد کنید، تا شما را یاد کنم ۱ -۱ (بقره/ ۱۵۲) الباقر (علیه السلام)- فِی قَوْلِهِ تَعَالَی وَ لَذِکْرُ اللهِ أَکْبَرُ یَقُولُ ذِکْرُ اللَّهِ لِأَهْلِ الصَّلَاهًِْ أَکْبَرُ مِنْ ذِکْرِهِمْ إِیَّاهُ أَ لَا تَرَی أَنَّهُ یَقُولُ فَاذْکُرُونِی أَذْکُرْکُمْ. امام باقر (علیه السلام) درباره‌ی این سخن خداوند: و یاد خدا بزرگتر است. (عنکبوت/۴۵) می‌فرماید: برای اهل نماز، اینکه خداوند به یاد آن‌ها باشد، به مراتب با ارزش‌تر از آن است که آن‌ها به یاد خدا باشند؛ چرا که او می‌فرماید: فَاذْکُرُونی أَذْکُرْکُمْ تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱، ص۷۳۲  بحارالأنوار، ج۷۹، ص۲۰۶/ القمی، ج۲، ص۱۵۰/ بحارالأنوار، ج۷۹، ص۱۹۹/ مستدرک الوسایل، ج۳، ص۸۰/ نورالثقلین

أَمَّا بَعْدُ، فَإِنَّ اللّهَ ـ سُبْحَانَهُ وَ تَعَالَى ـ خَلَقَ الْخَلْقَ حِینَ خَلَقَهُمْ غَنِیًّا عَنْ طَاعَتِهِمْ، آمِناً مِنْ مَعْصِیَتِهِمْ، لاَِنَّهُ لاَ تَضُرُّهُ مَعْصِیَةُ مَنْ عَصَاهُ، وَ لاَ تَنْفَعُهُ طَاعَةُ مَنْ أَطَاعَهُ. فَقَسَمَ بَیْنَهُمْ مَعَایِشَهُمْ، وَ وَضَعَهُمْ مِنَ الدُّنْیَا مَوَاضِعَهُمْ. فَالْمُتَّقُونَ فِیهَا هُمْ أَهْلُ الْفَضَائِلِ: مَنْطِقُهُمُ الصَّوَابُ، وَ مَلْبَسُهُمُ الاِقْتِصَادُ، وَ مَشْیُهُمُ التَّوَاضُعُ. غَضُّوا أَبْصَارَهُمْ عَمَّا حَرَّمَ اللّهُ عَلَیْهِمْ، وَ وَقَفَوا أَسْمَاعَهُمْ عَلَى الْعِلْمِ النَّافِعِ لَهُمْ. نُزِّلَتْ أَنْفُسُهُمْ مِنْهُمْ فِی الْبَلاَءِ کَالَّتِی نُزِّلَتْ فِی الرَّخَاءِ. وَ لَوْلاَ الاَْجَلُ الَّذِی کَتَبَ اللّهُ عَلَیْهِمْ لَمْ تَسْتَقِرَّ أَرْوَاحُهُمْ فِی أَجْسَادِهِمْ طَرْفَةَ عَیْن، شَوْقاً إِلَى الثَّوَابِ، وَ خَوْفاً مِنَ الْعِقَابِ. عَظُمَ الْخَالِقُ فِی أَنْفُسِهِمْ فَصَغُرَ مَادُونَهُ فِی أَعْیُنِهِمْ، فَهُمْ وَ الْجَنَّةُ کَمَنْ قَدْ رَآهَا، فَهُمْ فِیهَا مُنَعَّمُونَ، وَ هُمْ وَ النَّارُ کَمَنْ قَدْ رَآهَا، فَهُمْ فِیهَا مُعَذَّبُونَ. قُلُوبُهُمْ مَحْزُونَةٌ، وَ شُرُورُهُمْ مَأْمُونَةٌ، وَ أَجْسَادُهُمْ نَحِیفَةٌ، وَ حَاجَاتُهُمْ خَفِیفَةٌ، وَ أَنْفُسُهُمْ عَفِیفَةٌ. صَبَرُوا أَیَّاماً قَصِیرَةً أَعْقَبَتْهُمْ رَاحَةً طَوِیلَةً. تِجَارَةٌ مُرْبِحَةٌ یَسَّرَهَا لَهُمْ رَبُّهُمْ. أَرَادَتْهُمُ الدُّنْیَا فَلَمْ یُرِیدُوهَا، وَ أَسَرَتْهُمْ فَفَدَوْا أَنْفُسَهُمْ مِنْهَا

حضرت امام موسی بن جعفر علیه‌السلام فرمودند: «إن الله تبارک و تعالی کان لم‌یزل بلازمانٍ ولامکان و هو الآن کما کان، لایخلو منه مکان ولایشغل به مکان و لایحلُّ فی مکان: (ما یَکونُ مِن نَجوی ثَلثَةٍ اِلاّهُوَ رابِعُهُم ولا‌خَمسَةٍ اِلاّهُوَ سادِسُهُم ولا‌اَدنی مِن ذلِکَ ولا‌اَکثَرَ اِلاّهُوَ مَعَهُم اَینَ ماکانوا). (مجادله/7) لیس بینه و بین خلقه حجاب غیرخلقه. احتجب بغیر حجاب محجوب واستتر بغیر ستر مستور لا إله إلاّ هو الکبیر المتعال». (التوحید، ص۱۷۸

#همنشین #خاص قالَ اَميرُالْمُؤْمِنين عليه‏السلام:صُحْبَةُ الأشرارِ تَكْسِبُ الشَّرَّ، كَالرّيحِ اِذا مَرَّتْ بِالنّتِنِ حَمَلَتْ نَتِناً، صُحْبَةُ الأخْيارِ تَكْسِبُ الْخَيْرَ، كَالرّيحِ إذا مَرَّتْ بِالطّيبِ حَمَلَتْ طيباً.  حضرت على عليه‏السلام فرمود:همنشينى با بدان، براى انسان بدى مى‏آورد، مثل باد، كه وقتى بر بوى بد مى‏گذرد، با خودش عفونت مى‏آورد. و همنشينى با نيكان، نيكى مى‏آورد، مثل باد، كه وقتى بر بوى خوش بگذرد، با خودش بوى خوش به همراه مى‏آورد. منبع: ميزان الحكمه، ج 5، ص 278 (به نقل از غرر الحكم)  

الإمامُ عليٌّ عليه السلام : مَن زَهِدَ في الدنيا ، و لم يَجزَعْ مِن ذُلِّها ، و لَم يُنافِسْ في عِزِّها ، هَداهُ اللّه ُ بغَيرِ هِدايَةٍ مِن مَخلوقٍ ، و عَلَّمَهُ بغَيرِ تَعلِيمٍ ، و أثبَتَ الحِكمَةَ في صَدرِهِ و أجراها على لِسانِهِ .[بحار الأنوار : 78/63/155 .] امام على عليه السلام : هر كه دل از دنيا بركنَد و از خوارى آن بيتابى نكند و براى رسيدن به ارجمندى آن به رقابت برنخيزد ، خداوند او را هدايت كند، بى هدايت مخلوقى و علمش آموزد، بى آن كه از كسى تعليم گيرد و حكمت را در سينه اش استوار دارد و آن را بر زبانش جارى سازد #خاص #دنیا #توحیدی