eitaa logo
حدیث (کلامکم نور)
63 دنبال‌کننده
61 عکس
2 ویدیو
9 فایل
کَلَامُکُمْ نُورٌ وَ أَمْرُکُمْ رُشْدٌ وَ وَصِیَّتُکُمُ التَّقْوَی وَ فِعلِکَم الخَیر.... نشر معارف ودرر کلام اهل بیت سلام الله علیهم
مشاهده در ایتا
دانلود
امیر المومنین علیه السلام وَ اللَّهِ لَوْ أُعْطِيتُ الْأَقَالِيمَ السَّبْعَةَ بِمَا تَحْتَ أَفْلَاكِهَا عَلَى أَنْ أَعْصِيَ اللَّهَ فِي نَمْلَةٍ أَسْلُبُهَا جُلْبَ شَعِيرَةٍ مَا فَعَلْتُه[2] به خدا قسم، اگر هفت اقليم را با آن چه زير آسمان‌هاست، به من دهند تا خدا را نافرماني کنم و پوست جويي را به ناحق از مورچه‌اي بگيرم، چنين نخواهم کرد
توضیح سه حرف ( زهد) 1802 - وَ قالَ‏امیر المومنین علی عليه السلام: أَلزُّهْدُ فِى الدُّنْيا ثَلاثَةُ أَحْرُفٍ: زاءٌ، وَ هاءٌ، وَ دالٌ، فَأَمَّا الزَّاءُ فَتَرْكُ الزِّينَةِ، وَ أَمَّا الْهاءُ فَتَرْكُ الْهَوى، وَ أَمَّا الدَّالُ فَتَرْكُ الدُّنْيا زهد در دنيا از سه حرف تشكيل شده است: 1 - زاء 2 - هاء 3 - و دال، پس زاء (يعنى) ترك زينت و زيور، و هاء يعنى ترك هوسرانى، و اما دال ترك دنيا است کتاب احادیث الطلاب ص 503
🔻 کجای قرآن را بخوانم که فضائل علی عليه‌السلام در آن نباشد؟ 🔹معاویه وارد مکه شد، گروهی بر معاویه وارد شدند و گفتند: آیا می‌دانی که ابن عباس تفسیر قرآن می‌کند. معاویه گفت: ابن عباس پسر عمه‌ی پیغمبر بوده، او از هاشمیان است! اگر او نکند که تفسیر کند؟! گفتند: تفسیر می‌کند آیات را به نفع علی بن ابیطالب! ما از این شاکی هستیم معاویه گفت: خودم رسماً وارد مجلس می‌شوم و جمع شان را برهم می‌زنم. معاویه وارد مجلس تفسیر ابن عباس می‌شود، ابن عباس با چنان کیفیتی تفسیر آیات می‌کرد که معاویه هیچ جای اعتراضی برخود ندید! بعد از مجلس معاویه رو به ابن عباس کرد و گفت: ابن عباس تو تفسیر آیات می‌کنی یا فضائل علی بن ابیطالب را بازگو می کنی؟! ابن عباس گفت: معاویه به من بگو کجای قرآن است که فضائل علی بن ابیطالب نیست؟ از خودت هم سوال می‌کنم جواب می‌دهی؟ 🔹ابن عباس گفت:✨انَّما اَنتَ مُنذِرُ وَلِکُلِ قَومِ هاد✨این آیه برای کیست معاویه؟ معاویه گفت: رسول خدا فرمود منذر این امت منم و هادی وجود علی بن ابیطالب است! ولی ابن عباس حتما باید این آیه را بخوانی؟! 🔹ابن عباس گفت:✨انَّما یُریدُ اللهُ لِیُذهِبَ عَنکُمُ الرِّجسَ اَهلَ البَیتِ وَ یُطَهِّرَکُم تَطهیرا✨بگو این آیه برای کیست معاویه؟ معاویه گفت: این هم قصه‌ی طهارت و عصمت علی بن ابیطالب و اهل بیتش است، درست! ولی حتما باید این را بخوانی؟ 🔹ابن عباس گفت:✨انَّما وَلیُّکُمُ اللهُ وَ رَسولُه وَالَّذینَ یُقیمونَ الصَّلوهَ وَ یُوتونَ الزَّکوةَ وَ هُم رکِعون✨معاویه این آیه برای کیست؟ معاویه گفت: زمانی که علی بن ابیطالب انگشتر در راه خدا داد این آیه بر حق علی نازل شد، قبول دارم! ولی حتما این را باید بخوانی؟ 🔹ابن عباس گفت:✨عمَّ یَتَساءَلون عَنِ النَّبَاِ العَظیم✨معاویه بگو این آیه در حق کیست؟ معاویه گفت: رسول خدا فرمود خبر عظیم علی بن ابیطالب است که هم مردم ازش می پرسند و هم من از علی خواهم پرسید، ولی ابن عباس حتما باید این را بخوانی؟ 🔹ابن عباس گفت:✨و اعتَصِموا بِحَبلِ اللهِ جَمیعا وَ لا تَفَرَّقوا✨بگو ببینم این آیه برای کیست؟ معاویه گفت: پیغمبر فرمود حبل الله علی بن ابیطالب است دست به دامن علی بزنید و جای دیگر نروید که گمراه می‌شوید. ولی باید همین را تفسیر کنی؟ 🔹ابن عباس گفت:✨کفی بِاللهِ شَهیدا بَینی وَ بَینَکُم✨ این آیه برای چیست معاویه؟ معاویه گفت: این قصه قصه‌ی علم علی ابن ابیطالب است که خدا همه‌ی علم جاری رو در سیره‌ی او تعریف می‌کند، ولی لازم است حتما این را بخوانی؟ 🔹ابن عباس گفت:✨قلْ تَعَالَوْا نَدْعُ أَبْنَاءَنَا وَ أَبْنَاءَکُمْ وَ نِسَاءَنَا وَ نِسَاءَکُمْ وَ أَنْفُسَنَا وَ أَنْفُسَکُمْ✨بگو به من که این آیه برای کیست؟ معاویه گفت: این هم ماجرای مباهله با اهل نجران است که خدا در این آیه علی بن ابیطالب را نفس پیغمبر می‌خواند، ولی برای مردم حتما باید همین را بخوانی؟ 🔹ابن عباس گفت:✨ساَلَ سائِلٌ بِعَذابِ واقِع✨این آیه برای چیست معاویه؟ معاویه گفت: روز غدیر شخصی نزد رسول خدا آمد و گفت این سخنان از خودت بود یا از خدا؟ پیغمبر فرمود امر رسالت بود، شخص رو به پیغمبر کرد و گفت به خدا بگو بر من عذاب وارد کند که تحمل ولایت علی را ندارم و خداوند جلوی همگان دشمن علی را هلاک کرد، ابن عباس قبول دارم! آیا باید همین آیه را بخوانی؟ 🔹ابن عباس گفت:✨یا اَیُّهَا الرَّسولُ بَلِّغ ما اُنزِلَ اِلَیک✨این آیه دیگر برای چیست معاویه؟ معاویه گفت: این هم ماجرای ابلاغ ولایت علی بن ابیطالب است قبول دارم! ولی این را حتما باید بازگو کنی؟ 🔹ابن عباس گفت: ✨الیومَ اَکمَلتُ لَکُم دینَکُم✨معاویه به من بگو این دگر برای کیست؟ معاویه گفت: این آیه هم اکمال دیانت در پرتوی ولایت علی بن ابیطالب است ولی آیه ای دیگر بخوان نه این! 🔹ابن عباس از جا بلند شد و گفت: معاویه به من بگو کجای قرآن را بخوانم که فضل علی بن ابیطالب نباشد؟! کجا را بخوانم که از علی بیان نشده باشد؟! 🔹معاویه گفت: اصلاً ابن عباس بخوان ✨اذا زُلزِلَتِ الارضُ زِلزالَها✨ابن عباس: معاویه در این مورد هم شرمنده ات هستم که حتی این آیه هم فضل علی بن ابیطالب است!!! 🔹معاویه گفت: علی در این آیه دگر چه می‌کند ابن عباس؟! ابن عباس گفت: نشنیدی بعد از رسول خدا یک سال نگذشته بود که زلزله‌ای بر مدینه آمد که همه‌ی مردم از شدت وحشت از خانه به در شده بودند و علی در میان شان حاضر شد و خواند این آیه را و پایش را بر زمین کوبید و فرمود: زمین! ابوتراب بر تو امر می‌کند آرام گیر! معاویه که از غضب بر خود می‌پیچید، گفت: ابن عباس راحت بگو تا قرآن باشد، علی هم خواهد بود! 📚 بحار الانوار ج ۴۴ ص ١٢٥
امير المؤمنين علي عليه السلام : ذُروَةُ الغاياتِ لا يَنالُها إلاّ ذَوُو التَّهذيبِ وَ المُجاهَداتِ ؛ ۵۱۹۰ بر بلنداى اهداف نرسد ، مگر كسى كه خود را مهذّب ساخته و با نفس خويش ، جهادها كرده باشد
هو الدلیل السلام علی الدلیل علی ذات الله یا اباعبد الله....
♦️عن باقر العلوم علیه السلام: واعلَمْ بأنّكَ لا تكونُ لنا وَلِيّا حتّى لَوِ اجتَمعَ علَيكَ أهلُ مِصرِكَ وقالوا : إنّكَ رجُلُ سَوءٍ لَم يَحزُنْكَ ذلكَ ، ولَو قالوا : إنّكَ رجُلٌ صالِحٌ لَم يَسُرَّكَ ذلكَ ، ولكنِ اعرِضْ نَفسَكَ على كِتابِ اللّه ِ ؛ فإن كنتَ سالِكا سَبيلَهُ ، زاهِدا في تَزهِيدِهِ ، راغِبا في تَرغيبِهِ، خائفا مِن تَخويفِهِ ، فاثبُتْ وأبشِرْ ، فإنّهُ لا يَضُرُّكَ ما قيلَ فيكَ ، وإن كنتَ مُبائنا للقُرآنِ فماذا الّذي يَغُرُّكَ مِن نَفسِكَ ؟ تحف العقول ص ۲۰۶ ♦️امام باقر عليه السلام ـ به جابر بن يزيد جعفى ـ فرمودند : و بدان كه تو ولیّ ما نخواهی بود مگر آن گاه كه اگر همه ی اهل سرزمینت بر ضد تو همداستان شوند و بگويند: تو مرد بدى هستى، اين سخن تو را اندوهگين نسازد و اگر بگويند: تو مرد خوبى هستى، اين سخن شادمانت نگرداند. بلكه خودت را با قرآن بسنج، اگر پوينده راه آن بودى و به آنچه به بى اعتنايى بدان فراخوانده است بى اعتنا و به آنچه بدان ترغيب كرده است راغب بودى، پس پايدارى كن و خوش باش؛ زيرا كه آنچه درباره تو گفته شده به تو زيانى نرساند و اما اگر از قرآن جدا بودى، چرا بايد فريب نفست را بخورى؟
فهرست دعاهای صحیفه سجادیه متن دعای ۲۸ صحیفه سجادیه پناه به خدای بی نیاز، نه خلق محتاج؛ وَ کانَ مِنْ دُعَائِهِ علیه‌السلام مُتَفَزِّعاً إِلَی اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ: اللَّهُمَّ إِنِّی أَخْلَصْتُ بِانْقِطَاعِی إِلَیک وَ أَقْبَلْتُ بِکُلِّی عَلَیک وَ صَرَفْتُ وَجْهِی عَمَّنْ یحْتَاجُ إِلَی رِفْدِک وَ قَلَبْتُ مَسْأَلَتِی عَمَّنْ لَمْ یسْتَغْنِ عَنْ فَضْلِک. وَ رَأَیتُ أَنَّ طَلَبَ الْمُحْتَاجِ إِلَی الْمُحْتَاجِ سَفَهٌ مِنْ رَأْیهِ وَ ضَلَّةٌ مِنْ عَقْلِهِ، فَکمْ قَدْ رَأَیتُ -یا إِلَهِی- مِنْ أُنَاسٍ طَلَبُوا الْعِزَّ بِغَیرِک فَذَلُّوا، وَ رَامُوا الثَّرْوَةَ مِنْ سِوَاک فَافْتَقَرُوا، وَ حَاوَلُوا الارْتِفَاعَ فَاتَّضَعُوا، فَصَحَّ بِمُعَاینَةِ أَمْثَالِهِمْ حَازِمٌ وَفَّقَهُ اعْتِبَارُهُ، وَ أَرْشَدَهُ إِلَی طَرِیقِ صَوَابِهِ اخْتِیارُهُ. فَأَنْتَ یا مَوْلَای دُونَ کلِّ مَسْئُولٍ مَوْضِعُ مَسْأَلَتِی، وَ دُونَ کلِّ مَطْلُوبٍ إِلَیهِ وَلِی حَاجَتِی، أَنْتَ الْمَخْصُوصُ قَبْلَ کلِّ مَدْعُوٍّ بِدَعْوَتِی، لَا یشْرَکک أَحَدٌ فِی رَجَائِی، وَ لَا یتَّفِقُ أَحَدٌ مَعَک فِی دُعَائِی، وَ لَا ینْظِمُهُ وَ إِیاک نِدَائِی. لَک -یا إِلَهِی- وَحْدَانِیةُ الْعَدَدِ، وَ مَلَکةُ الْقُدْرَةِ الصَّمَدِ، وَ فَضِیلَةُ الْحَوْلِ وَ الْقُوَّةِ، وَ دَرَجَةُ الْعُلُوِّ وَ الرِّفْعَةِ. وَ مَنْ سِوَاک مَرْحُومٌ فِی عُمُرِهِ، مَغْلُوبٌ عَلَی أَمْرِهِ، مَقْهُورٌ عَلَی شَأْنِهِ، مُخْتَلِفُ الْحَالاتِ، مُتَنَقِّلٌ فِی الصِّفَاتِ، فَتَعَالَیتَ عَنِ الْأَشْبَاهِ وَ الْأَضْدَادِ، وَ تَکبَّرْتَ عَنِ الْأَمْثَالِ وَ الْأَنْدَادِ، فَسُبْحَانَک لَا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ.
امیر المؤمنین علی علیه السلام فرمود که من نشسته بودم در مسجد پیغمبر صلی الله علیه و آله و سلم که ابوذر داخل مسجد شد. و به رسول اللَّه صلی الله علیه و آله و سلم عرض کرد: «نزد شما (همراهی) جنازه عابد بهتر است یا مجلس عالم» فَقَالَ رَسُولُ اللَّهِ ص یا أَبَاذَرٍّ رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم فرمود: «ای اباذر: الْجُلُوسُ سَاعَةً عِنْدَ مُذَاکرَةِ الْعَالِمِ أَحَبُّ إِلَی اللَّهِ مِنْ أَلْفِ جَنَازَةٍ مِنْ جَنَازَةِ الشُّهَدَاءِ ساعتی نشستن در مجلس علم، محبوب تر است نزد خدای تعالی از (حضور در کنار) هزار جنازه از جنازه های شهیدان وَ الْجُلُوسُ سَاعَةً عِنْدَ مُذَاکرَةِ الْعِلْمِ أَحَبُّ إِلَی اللَّهِ مِنْ قِیامِ أَلْفِ لَیلَةٍ یصَلَّی فِی کلِّ لَیلَةٍ أَلْفُ رَکعَةٍ و نشستن ساعتی در مجلس علم محبوب تر است نزد خدا از قیام هزار شب که کسی در هر شب هزار رکعت نماز بخواند وَ الْجُلُوسُ سَاعَةً عِنْدَ مُذَاکرَةِ الْعِلْمِ أَحَبُّ إِلَی اللَّهِ مِنْ أَلْفِ غَزْوَةٍ و نشستن ساعتی در مجلس علم محبوب تر است نزد خدا از هزار جهاد (در کنار رسول خدا) وَ قِرَاءَةِ الْقُرْآنِ کلِّهِ و خواندن کل قرآن قَالَ یا رَسُولَ اللَّهِ مُذَاکرَةُ الْعِلْمِ خَیرٌ مِنْ قِرَاءَةِ الْقُرْآنِ کلِّهِ ابوذر عرض کرد: «یا رسول اللَّه مذاکره علم بهتر است از خواندن همه قرآن؟!» فَقَالَ رَسُولُ اللَّهِ ص یا أَبَاذَرٍّ الْجُلُوسُ سَاعَةً عِنْدَ مُذَاکرَةِ الْعِلْمِ أَحَبُّ إِلَی اللَّهِ مِنْ قِرَاءَةِ الْقُرْآنِ کلِّهِ اثْنَا عَشَرَ أَلْفَ مَرَّة رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم فرمود: ای ابوذر نشستن ساعتی در مجلس علم به خدا از خواندن دوازده هزار بار کلّ قرآن بهتر است. عَلَیکمْ بِمُذَاکرَةِ الْعِلْمِ فَإِنَّ بِالْعِلْمِ تَعْرِفُونَ الْحَلَالَ مِنَ الْحَرَامِ ملازم باشید به حضور در مجلس علم برای آن که به علم می دانید حلال را از حرام. وَ مَنْ خَرَجَ مِنْ بَیتِهِ لِیلْتَمِسَ بَاباً مِنَ الْعِلْمِ کتَبَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ لَهُ بِکلِّ قَدَمٍ ثَوَابَ نَبِی مِنَ الْأَنْبِیاءِ وَ أَعْطَاهُ اللَّهُ بِکلِّ حَرْفٍ یسْتَمِعُ أَوْ یکتُبُ مَدِینَةً فِی الْجَنَّةِ و هر که از خانه خود بیرون آید که بابی از علم را طلب کند؛ بنویسد خدای تعالی برای او، به هر قدمی ثواب پیغمبری از پیغمبران و بدهد او را به هر حرفی که می شنود یا می نویسد شهری در بهشت. وَ طَالِبُ الْعِلْمِ أَحَبَّهُ اللَّهُ وَ أَحَبَّهُ الْمَلَائِکةُ وَ أَحَبَّهُ النَّبِیونَ و خدای تعالی طالب علم را دوست دارد و دوست دارند او را فرشتگان و دوست دارند او را پیغمبران. وَ لَا یحِبُّ الْعِلْمَ إِلَّا السَّعِیدُ وَ طُوبَی لِطَالِبِ الْعِلْمِ یوْمَ الْقِیامَةِ و دوست ندارد علم را مگر نیکبخت و خوشا به حال طالب علم در روز قیامت یا أَبَاذَرٍّ وَ الْجُلُوسُ سَاعَةً عِنْدَ مُذَاکرَةِ الْعِلْمِ خَیرٌ لَک مِنْ عِبَادَةِ سَنَةٍ صِیامٍ نَهَارُهَا وَ قِیامٍ لَیلُهَا ای اباذر نشستن ساعتی در مجلس علم بهتر است از عبادت یک سال که روزه باشی روزهای آن را و قیام نمائی شب های آن را وَ النَّظَرُ إِلَی وَجْهِ الْعَالِمِ خَیرٌ لَک مِنْ عِتْقِ أَلْفِ رَقَبَةٍ و نظر کردن بر روی عالم بهتر است از آزاد کردن هزار بنده وَ مَنْ خَرَجَ مِنْ بَیتِهِ لِیلْتَمِسَ بَاباً مِنَ الْعِلْمِ کتَبَ اللَّهُ لَهُ بِکلِّ قَدَمٍ ثَوَابَ أَلْفِ شَهِیدٍ مِنْ شُهَدَاءِ بَدْرٍ و هر که از خانه خود بیرون رود تا بابی از علم را طلب کند؛ خدا برای او بنویسد به هر قدمی ثواب شهیدی از شهدای بدر وَ طَالِبُ الْعِلْمِ حَبِیبُ اللَّهِ و طالب علم حبیب و دوست خدا است وَ مَنْ أَحَبَّ الْعِلْمَ وَجَبَتْ لَهُ الْجَنَّةُ و هر که دوست دارد علم را بهشت برای او واجب شود وَ یصْبِحُ وَ یمْسِی فِی رِضَا اللَّهِ و صبح کند و شب کند در رضای خدا وَ لَا یخْرُجُ مِنَ الدُّنْیا حَتَّی یشْرَبَ مِنَ الْکوْثَرِ وَ یأْکلَ مِنْ ثَمَرَةِ الْجَنَّةِ و بیرون نرود از دنیا تا آن که بیاشامد از آب کوثر و بخورد از میوه بهشت وَ لَا یأْکلُ الدُّودُ جَسَدَهُ و نخورد کرم بدن او را وَ یکونُ فِی الْجَنَّةِ رَفِیقَ الْخَضِرِ ع و در بهشت رفیق حضرت خضر علیه السّلام باشد وَ هَذَا کلُّهُ تَحْتَ هَذِهِ الْآیةِ قَالَ اللَّهُ تَعَالَی و جمیع این مطالب در تحت این آیه است: یرْفَعِ اللَّهُ الَّذِینَ آمَنُوا مِنْکمْ وَ الَّذِینَ أُوتُوا الْعِلْمَ دَرَجات. (سوره مجادله/آیه11) خدای تعالی مؤمنین را به یک درجه، و علم داده شدگان را به چند درجه برتری داده. (جامع الأخبار(للشعیری)، صفحه 37؛ نوادرالأخبار (للفیض) / النص، صفحه 21؛ بحارالأنوار (ط - بیروت)، جلد 1، صفحه 203؛ مستدرک الوسائل، جلد 5، صفحه 396)
عنه عليه السلام ـ أيضا ـ : حُبُّ اللّه ِ إذا أضاءَ عَلى سِرِّ عَبدٍ أخلاهُ عَن كُلِّ شاغِلٍ . وكُل ذِكرٍ سِوَى اللّه ِ تَعالى ظُلمَةٌ . وَالمُحِبُّ أخلَصُ النّاسِ سِرّا للّه ِِ تَعالى ، وأصدَقُهُم قَولاً ، وأوفاهُم عَهدا ، وأزكاهُم عَمَلاً ، وأصفاهُم ذِكرا ، وأعبَدُهُم نَفسا ، يَتَباهَى المَلائِكَةُ بِهِ عِندَ مُناجاتِهِ ، ويَفخَرُ بِرُؤيَتِهِ ، وبِهِ يَعمُرُ اللّه ُ بِلادَهُ ، وبِكَرامَتِهِ يُكرِمُ عِبادَهُ ، يُعطيهِم إذا سَأَلوا بِحَقِّهِ ، ويَدفَعُ عَنهُمُ البَلايا بِرَحمَتِهِ . فَلَو عَلِمَ الخَلقُ ما مَحَلُّهُ عِندَ اللّه ِ ومَنزِلَتُهُ لَدَيهِ ما تَقَرَّبوا إلَى اللّه ِ تَعالى إلاّ بِتُرابِ قَدَمَيهِ . [ مصباح الشريعة : 521 ، بحار الأنوار : 70 / 23 / 23 . ] مصباح الشريعة ـ در سخنى كه به امام صادق عليه السلام نسبت داده شده است ـ : دوستى خدا چون بر ضمير بنده اى بتابد ، او را از هر مشغوليتى مى پردازد (خالى مى كند) . هر يادى جز ياد خداوند متعال ، تاريكى است . شخص دوستدار ، ضميرش از همه مردم براى خدا خالص تر، سخنش راست تر، عهدش وفادارانه تر ، كردارش پاك تر، يادش پاكيزه تر و جانش بنده تر است . چون مناجات كند ، فرشتگان به او مباهات مى ورزند و به ديدارش افتخار مى كنند . خداوند به سبب او ، سرزمين ها را آباد مى كند ، و به سبب گراميداشت او ، بندگانش را گرامى مى دارد و به سبب حقّ او ، چون بندگان از او درخواستى كنند ، به آنان مى بخشد ، و به سبب رحمت بر او ، بلاها را از آنان برطرف مى كند . اگر خلق مى دانستند كه وى در نزد خداوند ، چه جايگاه و منزلتى دارد ، جز با خاكِ پاى او ، به خداوند عز و جلتقرّب نمى جستند .
خاص الإمام زين العابدين عليه السلام ـ فِي مُناجاةِ الذّاكِرين ـ : إلهي . . . أستَغفِرُكَ مِن كُلِّ لَذَّةٍ بِغَيرِ ذِكرِكَ ، ومِن كُلِّ راحَةٍ بِغَيرِ اُنسِكَ ، ومِن كُلِّ سُرورٍ بِغَيرِ قُربِكَ ومِن كُلِّ شُغلٍ بِغَيرِ طاعَتِكَ . [ بحار الأنوار: 94 / 151 . ] امام سجاد عليه السلام ـ در «مناجاةُ الذاكرين» ـ : بارالها ! ... از هر لذّتى جز ياد تو ، از هر آسايشى جز همدمى تو ، از هر شادمانى اى جز نزديكى به تو ، و از هر كارى جز فرمانبرى ات، به درگاه تو آمرزش مى خواهم
🏴 امام کاظم علیه‏ السلام فرمودند: اِذَا مَرَّ بِک اَمْرَانِ لَا تَدْرِی اَیهُمَا خَیرٌ وَ اَصْوَبُ فَانْظُر اَیهُمَا اَقْرَبُ اِلَی هَوَاک فَخالِفْهُ فَاِنَّ کثِیرَ الصَّوَابِ فِی مُخَالِفَةِ هَوَاک ؛ هر گاه دو کار برایت پیش آمد که ندانستی کدام یک بهتر و درست‌تر است، بنگر که کدام یک از آنها به هوس تو نزدیک‌‍‌تر است با همان مخالفت کن؛ زیرا بسیاری از درستی‌ها در مخالفت نفس است. 📒تحف العقول / صفحه 398