امام خامنه‌ای (حفظه الله) یکی از روش‌های دشمنان یک ملت برای از بین‌بردن قهرمان ملت‌ها؛ به فراموشی سپردن نام آن قهرمان و ممنوع کردن یاد اوست. یک وقت هست که یک شخصیت را بکلی پایمال می‌کنند. یعنی ذکر و یاد او را و اسم او را انساء میکنند؛ بعدها درباره‌ی یک انسانی، توطئه‌ی سکوت به وجود می‌آورند؛ درباره‌ی او حرف نمی‌زنند، از او سخنی نقل نمی‌کنند؛ یا بالاتر، اگر کسی نام او را برد، این را گناهی به شمار می‌آورند که مستحق مجازاتی است. مثل چه؟ مثل روش معاویه در زمان حکومتش. از طرف شام یک بخشنامه‌ای به تمام قلمرو اسلامی صادر شد: «الا برئت الذّمّه ممّن روی فی آل ابی تراب»؛ هر کس که جمله‌ای را درباره‌ی علی و خاندان علی (علیه السلام) نقل کند، من ذمّه‌ی اسلام را از او برداشتم. یعنی او مسلمان نیست و با او باید معامله‌ی کافر حربی شود. یعنی هر کار توانستید، با او بکنید؛ اگر مالش را گرفتید، جانش را گرفتید، کتکش زدید، فحشش دادید، اسمش را از دیوان بیت المال حذف کردید، اشکالی ندارد، یعنی یک انسانی است که از نظر جامعه اسلامی اصلا حیثیت اجتماعی ندارد، از حقوق جامعه اسلامی برخودار نیست. بنده حاکم و خلیفه‌ی دیگری را بعد از معاویه سراغ ندارم، که یک چنین وضعی را به وجود آورده باشد در زمان عبدالملک و هشام تا یک حدودی این‌جور بود اما نه آن‌چنان وسیع و نه آن‌چنان پیگیر که در زمان معاویه بود. 📚همرزمان حسینی، ص۳۵-۳۶ #ساحت_اعتقادی #دشمن_شناسی #قهرمان_زدایی 🚩 هیئت مجازی