از آنجا که هر کسی دارای ویژگی های خاصی در مبارزه است باید هنر رزمی انتخاب کنید که با روحیات و فیزیک شما سازگار باشد و بتوانید در آن مهارت کسب کنید. اگر با هنرهای رزمی ژاپنی آشنایی زیادی ندارید در اینجا آنها را به شما معرفی می کنیم: - کنجوتسو (Kenjutsu) : آموزش با کاتانا و سلاح های دیگر (نوع سلاحی که با آن تمرین می کنید به باشگاهی بستگی دارد که در آن فعالیت می کنید) برای استفاده در مبارزه - کندو (Kendo): هنر شمشیر زنی ژاپنی. مبارزه با shinai با استفاده از زره. - لایدو (Iaido): هنر طراحی شمشیر 2- تجهیزات لازم را تهیه کنید

تجهیزات ممکن است بسته به نوع هنر رزمی متفاوت باشند. بعضی از سلاح های مشترک عبارتنداز: - Shinai: یک شمشیر از جنس بامبو برای کندو و کنجوتسو - Bokken: شمشیر تمرینی ساخته شده از چوب که بسیار شبیه کاتانا یا واکیزاشی می باشد. از این شمشیر نیز بیشتر در کنجوتسو استفاده می شود. - Tanto: خنجر ژاپنی که در حدود 0.5 فوت (0.2 متر) تا 1 فوت (0.3 متر) طول دارد. - واکیزاشی Wakizashi: یک شمشیر کوتاه که در حدود 1.5 فوت (0.5 متر) تا 2 فوت (0.6 متر) طول دارد. - کاتانا (Katana): یک شمشیر که در حدود 3.5 فوت (1.1 متر) طول دارد. - نینجاتو (Ninjato): پسر عموی کاتانا اما یا یک تیغه مستقیم - Nodachi/Odachi:: یک کاتانای واقعا طولانی که از 86 تا 150 سانتی متر طول دارد. 3- یک کتاب بردارید پس از پیدا کردن یک فرم هنری که احساس کردید برای شما مناسب است و به آن علاقه دارید و همچنین تجهیزات لازم برای آن را تهیه کرده اید، شروع به تهیه کتاب هایی در مورد آن هنر رزمی کنید و تحقیقات خود در آن مورد را شروع کنید. تلاش برای یادگیری تکنیک ها به تنهایی ممکن است کاری بسیار دلسرد کننده و همچنین اشتباه باشد. زیرا انجام این کار ممکن است منجر به آن شود که از پایه حرکات را اشتباه یاد بگیرید. 4- پیدا کردن یک مربی خوب

هیچ راهی وجود ندارد که بتوانید بصورت خود آموز و بدون کمک گرفتن از راهنمایی های دیگران بطور کامل یک هنر رزمی را یاد بگیرید. سعی کنید یکی باشگاه ورزشی معتبر پیدا کرده و فعالیت خود را از آنجا شروع کنید. 5- تمرین

کاتاهای معین یا روتین را تا زمانی که می توانید آنها را به صورت روان و موثر انجام دهید تمرین کنید. اگر دوست داشتید یک شریک تمرینی پیدا کرده و با او مشغول تمرین کردن شوید. فراموش نکنید که کلید اصلی پیشرفت در هر چیزی و بخصوص هنرهای رزمی تمرین مداوم می باشد. 6- اکوئویرای واقعی را بدست بگیرید

پس از آنکه احساس کردید به اندازه کافی اعتماد به نفس بدست آورده اید وارد مرحله بعدی شده و یک سلاح واقعی در دست بگیرید. یکی از کاتاناهای زیر را انتخاب کنید: - انتخاب کاتانایی که اغلب یک موضوع از اولویت است: برخی از کاتاناها سبک هستند در حالیکه کاتاناهای دیگر سنگین تر هستند. این بسته به شرایط و کاری است که انجام می دهید. از مربی یا یکی از اعضای ارشد کلاس تان بخواهید که یک مکان معتبر برای خرید کاتانا را به شما معرفی کند. با جستجو در اینترنت و مطالعه در مورد کاتاناهای مختلف و نحوه ساخت آنها، قادر خواهید بود که تفاوت انواع کاتانا را به خوبی درک کنید. - لبه برش "کیساکای" مناسبی ( نوک) برای آن انتخاب کنید: هنرهای رزمی گوناگون نیازمند کیساکای متناسب با آن هستند. انواع کیساکاهای معمولی عبارتنداز: o-kissaki ، chu-kissaki و Ko-kissaki که به ترتیب بزرگ، متوسط و کوچک هستند. معمولا اندازه کیساکای را فقط با نگاه کردن به تیغه مشخص می کنند. نوک را بچرخانید و شمشیر را از گوشه نگاه کنید. توجه کنید که تیغه در انتها باریک می شود و یک زاویه را با سمت راست نسبتا مستقیم از شمشیر شکل می دهد. اگر زاویه بیش از 45 درجه باشد معمولا o-kissaki است ، اگر زاویه حدود 45 درجه باشد chu-kissaki است و همچنین اگر کمتر از 45 درجه باشد Ko-kissaki است. - سوری (انحنای) مناسبی را انتخاب کنید: الزامات انحنای تیغه از یک شکل به شکل دیگر متفاوت است. الگوی سوری (sori) نه تنها در در درجه انحنا متفاوت است بلکه در جایی که عمیق ترین قسمت منحنی قرار دارد با کیساکای مرتبط است. - یک طرح را انتخاب کنید: منظور از طرح زیبایی شناسی شمشیر است، باور کنید یا نه زیبایی شناسی یک سلاح بر استفاده شما از آن تاثیر می گذارد. شمشیری را انتخاب کنید ذوق شما را بر انگیزد، اما انقدر نباشد که دلتان نیاید با آن کار کنید. انتخاب یک سلاح نچسب و غیر جذاب می تواند بطور بالقوه منجر به ایجاد بی نظمی در مهارت شما هنگام کار با آن شود. نکات مهم - نحوه صحیح گرفتن شمشیر را یاد بگیرید. دست راست ( یا دست غالب تان) باید باید درست زیر تسوا (گارد) باشد و دست چپ تان (دست غیر غالب) باید تا حد امکان از دست راست دور باشد. هنگام چرخش، دست چپ باید حرکت کششی را انجام دهد در حالیکه سمت راست باید سمت چپ را هدایت کند. - به دنبال کسی باشید که بتوانید با او تمرین کنید. این امر در مبارزه بسیار تاثیر گذار و حیاتی است. - پس از اتمام کار با شمشیر، بهترین کار این است که آن را با یک پارچه تمیز پاک کنید و چند قطره روغن به آن بمالید و با پارچه ای تمیز کنید. - یادگیری و تسلط به هر هنر رزمی می تواند 30 سال به طول بیانجامد. پس برای یادگیری عجله نکنید و صبور باشید. - هنرهای رزمی را برای انتقام گرفتن و یا بهتر انجام دادن جرایم خشونت آمیز یاد نگیرید.

🥋 #فلسفه_رزم، مهم ترین چیز در یادگیری #نینجوتسو است. آموزش #تکنیک به تنهایی اشتباه است. اگر کسی تنها به #آموزش تکنیک می پردازد.. او نینجا نیست.☯ #استاد #اکبرفرجی @honar_ninjutsu2 #فلسفه سبک @NIMJARNJR

#کاراته #نمایشی #کیوکوشین 🥋حرکات زیبای کاراته (کیوکوشین) 🥋اوس @karatehzanjan

عکس های استاد ماساکی هاتسومی پدر نینجاهای جهان

#آخرین نینجا واقعی در ژاپن @NIMJARNJR

#ذنکوتسو_داچی #کاراته_اموزش حرکت ذنکوتسو داچی یکی از داچی(حالت ایستادن) های پر کاربرد در کاراته است که باید از همان ابتدا ان را اصولی یاد گرفت تا در طول اموزش های بعدی دچار مشکل نشویم. #کیوکوشین #کاراته #کاتا اوس

از ورزش موی تای (Muay Thai)؛ مشت‌زنی تایلندی چه می دانید؟

ورزش های رزمی که بیشتر در مناطق آسیایی و به ویژه شرق آسیا رواج دارند از تنوع خاصی برخوردارند. به گزارش گروه ورزش باشگاه خبرنگاران جوان ورزش های رزمی که بیشتر در مناطق آسیایی و به ویژه شرق آسیا رواج دارند از تنوع خاصی برخوردارند و هر کدام به نوبه خود می توانند ورزشکاران حرفه ای و با استقامتی را پرورش دهند. یکی از این ورزش های رزمی موی‌تای یا مشت زنی به سبک تایلندی هاست در این مطلب اطلاعاتی را در خصوص این ورزش در اختیار شما قرار دهد، پس با ما همراه باشید. ورزش Muay Thai موی‌تای؛ به معنای مشت‌زنی تایلندی است و به همین جهت تای‌بوکس نیز خوانده می‌شود. موی به معنی مبارزه و تای نیز یعنی تایلند این رشتهٔ ورزشی دارای قدمتی بیش از ۲۰۰۰ سال در کشور‌های تایلند و میانمار و کامبوج و مالزی می‌باشد موی‌تای ورزش ملی تایلند و یکی از مهم‌ترین سمبل‌های فرهنگی این کشور است روز ۱۷ مارس در این کشور روز موی‌تای نامیده شده‌است. بیشتر بخوانید: ورزش‌هایی برای کاهش وزن + جدول کالری سوزی موی‌تای یکی از سبک‌های آزاد ورزش‌ های رزمی است مبارزات آن به صورت برخورد کامل و در رینگ برگزار می‌شود و به همین دلیل این ورزش به عنوان قوی‌ترین و خشن‌ترین' و زیباترین رشته رزمی دنیا نیز یاد می‌شود. تکنیک‌های مشت در موی‌تای شباهت زیادی به بوکس غربی دارند و وجود فنون گلاویزی این رشته را به کیک بوکسینگ و ساندا نزدیک ساخته است و به دلیل این شباهت‌ها بسیاری از ورزشکاران موی‌تای در مسابقات کیک بوکسینگ و کی ۱ و ساندا نیز شرکت می‌کنند. درسال ۱۳۶۸ موای تای توسط «محمد توحیدی» کاپیتان اسبق تیم ملی کاراته ایران به کشور آورده شد. @Muay_Thai_martial_king1

وی دورهٔ آموزش ورزش رادر کشور هلند به پایان رسانده و به ایران برگشت. این ورزش از سال ۱۳۷۳ به صورت رسمی از سوی فدراسیون ورزش‌ های رزمی به رسمیت شناخته می‌شود و تیم ملی موای تای زیر پوشش وزارت ورزش به مسابقات گوناگون برون مرزی اعزام می‌شود. موی تای به عنوان بخش ضروری فرهنگ تایلند از دوران کهن بر جای مانده است و افرادی که تای بوکسور بودند یا در این رشته مهارت داشتند، اغلب لقب «مردان شریف» را می‌گرفتند. @Muay_Thai_martial_king1

در دوران قدیم افرادی که می‌خواستند به فرمانروایی و حکومت دست یابند، مجبور بودند که از بین هجده سبک موی تای، چهار سبک آن را بیاموزند. این چهار سبک شامل «کانیکا» (Kanika) هنر حرکات بدن، «آتیاسا» (Atihasa) تاریخچه‌ی اجداد قهرمان، «مایا» (Maya) هنر مشت‌زنی و «مونتا» (Munta) دانستن طلسم افسانه‌ای بود و به همین علت موی تای یکی از مهارت‌های پادشاهان در زمان‌های قدیم بوده است. بیشتر بخوانید: آیا می‌دانید تفاوت بین فیتنس و بدنسازی در چیست؟ این هنر رزمی در دوره قبل از آیودهایا «سبک چای یوت» (Chaiyuthstyle) «روش مبارزه چند وجهی» نامیده می‌شد و از آن زمان که کشور سیام (Siam) نام خود را به تایلند تغییر داد، این ورزش هم «موی تای» (Muaythai) نامیده شد و باید توجه داشت که تلفظ صحیح نام این ورزش در زبان دری، «موی تای» است و اگر به شکل دیگری تلفظ گردد، معنی آن تغییر خواهد یافت. @Muay_Thai_martial_king1

موی تای در قرن اخیر مورد توجه نقاط مختلف جهان قرار گرفت و در نقاط مختلف جهان به خصوص کشور‌های اروپایی مکرراً مسابقه‌های آن برگزار شد. از این رو از دو دهه‌ی اخیر به بعد، اداره‌ی تربیت بدنی کشور تایلند مصمم گرفت ورزش موی تای را به طور جدی و در سطح بین‌المللی گسترش دهد و فعالیت خود را از سال ۱۹۸۵ با تأسیس «انجمن موی تای آماتور تایلند» و با نام اختصاری (AMAT) آغاز کرد. در سال ۱۹۹۹ در جلسه‌ای که با حضور اعضای کمیته المپیک آسیا در کشور کویت برگزار شد، اعضای کمیته‌ی المپیک آسیایی با درخواست کمیته‌ی ملی المپیک تایلند، مبنی بر پیوستن ورزش موی تای آماتور به المپیک آسیایی موافقت نمودند. @Muay_Thai_martial_king1

موی تای « بوکس تایلندی » به معنی « مشت زدن » و یکی از سبکهای آزاد ورزش رزمی است که ازجمله مهمترین سمبول‌ فرهنگی و ملی کشور تایلند بشماررفته وهمه ساله تاریخ « 17 مارچ » بنام روز« موی تای » در این کشور تجلیل میگردد.سپورت رزمی « موی تای» که در زبان انگلیسی بنام « تای بوکسینگ » یاد میشود ، درزمانیکه کشور « سیام » نام خود را به « تایلند » تغییر داد ، این ورزش رزمی نیز بنام « موی تای » مسمی شد. موی تای به قبیله « تای » از سلطنت پادشاهی « تای مونگ و یا تای موآنگ » قبل از دوره دین « بودا » ارتباط دارد که در دو سمت رود « هوانگ هو و یانگ تسه » در سچوان و هوپی در جنوب کشور چین قرار داشت . در آن زمان مردم « تای » بنابر هجوم وتعرض مجبور شدند تا به سمت جنوب مهاجرت نمایند که در آنجا نیز مورد حمله غیر بومیان قرار گرفتند، بنآ این قبیله به فکرافتاد تا برعلاوه استفاده از اسلحه های موجود آن زمان ،از ضربه های« مشت، آرنج ، زانو و لگد » در نبردهای تن به تن استفاده نمایند . @Muay_Thai_martial_king1

کونگ فو یک بازی نیست صنعتی است بس پیچیده که اگر توسط نوآموز به طور غلط به کار رود می تواند مرگ آفرین باشد حتی قبل از آنکه شروع به فکر کردن در مورد انجام حرکات تمرینات و فنون . کونگ‌فو را هیچ وقت به هنگام عصبانیت به کار نگیرید و البته استفاده از آن برای محافظت خود در برابر حملات خطرناک قابل تصدیق است اما به کارگیری آن بدون انگیزه و یا ضرورتی ناشایسته و غیرقابل توجیه می باشد. به خاطر بسپارید غالباً بزرگ‌ترین رشادتی که هر مرد و زنی می تواند از خود نشان دهد همانا کنار آمدن در برابر دشمنی است که می توان به سادگی بر او فائق آمد. فلیکس دنیس. @KongFoo #كونگ فو