دو پس ما باید که قوی باشیم و با ابزار فرهنگی همانند به مبارزه برویم. اینجا چند مسئله به وجود می‌آید. آیا اصلا می‌توان از طریق داستان و رمانی که در ایران از طریق جریان چپ‌گرا و غربی وارد شده، مفاهیم و مضامین دینی را به صورت هنرمندانه ساخت؟ سوال شبیه این است که جراحان و پزشکان ما جدیدترین روش‌های درمان یک بیماری را به کار نبرند چون از غرب آمده. صنعت موشک‌سازی ما دست به کاری نزند چون اول از همه آن‌ها داشته‌اند. پس ما قادر به بومی‌سازی ادبیات هم هستیم. فقط باید راهش را یاد بگیریم. برای یاد گرفتن نباید از آثار ضعیف و متوسط شروع کنیم بلکه باید از بهترین‌ها و برجسته‌ترین‌ها آغاز کنیم. حالا چرا ما با آن‌ها ارتباط نمی‌گیریم؟ چون سلیقه‌مان در حد متوسطی مانده. با فاکتورهای یک اثر فاخر آشنا نیستیم. رهبری دوباره در جایی می‌فرمایند که " آن کسانی که تصور می‌کنند انقلاب اسلامی ایران با ادبیات و با هنر سرو کاری ندارد، ربطی ندارد، خیلی پرت‌ از معرکه‌اند. این انقلاب بیش از همه به یک ادبیات قوی، به یک فرهنگ غنی نیازمند است. به یک هنر سطح بالا که نداریم؛ به شدت نیازمندیم." حتی به ما می‌گویند که در چه بخش‌هایی و چطور باید پیشرفت حاصل شود: " متولیان امور فرهنگی کشور باید تلاش کنند که در دو بخش پیشرفت کنند؛ یک بخش گسترش کمّی فرهنگ در داخل آحاد و نفوس مردم است. گسترش کتاب‌خوانی، گسترش کتاب و کتابخانه، افزایش مدارس و پژوهشگاه‌ها و... بخش دوم گسترش و توسعه‌ی کیفی فرهنگ است. ما لازم است که مردم را کتاب‌خوان کنیم، اما از این واجب‌تر آن است که استعداد نویسندگی را در بین مردم بیابیم و تولید کتاب کنیم." حالا کتاب در چه زمینه‌ای؟ " مثلا در زمینه‌ی قصه و داستان. داستان مقوله‌ی خیلی مهمی است. رژیم‌هایی که مدعی بودند با مسائل ایرانی سر و کار دارند ( آن‌ها اسلام را مدعی نبودند ولی بالاخره دم از ایرانی‌گری که می‌زدند) نتوانستند در زبان فارسی که زبان ملی ایران است، چیزی را عرضه و تولید کنند که قابل ترجمه به زبان‌های دیگر باشد. ما در آن قسمت‌ها خیلی ضعیف هستیم. " دوست بزرگواری که ته هدفت را نوشتن کتب کم‌جانی در آن نشر متوسط گذاشته‌ای! آقا دنبال اثری از توست که آنقدر قوی باشد که قابلیت ترجمه به زبان‌های دیگر را داشته باشد. می‌توانی کتاب متعهدی به تعداد انگشتان دست معرفی کنی که چنین ویژگی‌ای داشته باشند؟ بزرگواری که کتاب چهلم و پنجاهمت که به هیچ دردی نمی‌خورد درحال چاپ است، برای چه کسی می‌نویسی؟ هنرجوی نویسندگی که تن به خواندن آثار خوب نمی‌دهی، سعی در یادگیری درست تکنیک‌ها نمی‌کنی، برای چاپ اثر عجله داری، فقط دنبال رزومه‌ای، متاسفانه ضعیف می‌مانی! ممکن است روزگاری آدم‌هایی اطرافت پیدا شوند اما جریان‌ساز و اثرگذار روی طیف زیادی از آدم‌ها نیستی. فرهنگ کشورت را بالا نمی‌کشی. حالا چه کنیم؟ اگر اهل کتاب خواندن نیستی، لطفا بخوان. لطفا بهترین‌ها را بخوان. اگر مواجهه با آن‌ها سخت است، کم‌کم سلیقه‌ات را تربیت کن. آرام آرام ارتقا بده. در جمع‌های کتابخوان باش. اگر علاقمند به نویسندگی هستی، امتحانش کن. برایش هزینه کن. تلاش کن. استمرار داشته باش. این میدان کم از میدان جنگ نیست. سعی کن قوی‌ترین در همه جا باشی نه فقط جبهه‌ی متعهد. بزرگواری که نه می‌خواهی بخوانی و نه بنویسی. مشکلی نیست. فقط اگر به قول خودت پیرو خط ولایتی، از جوانی که دغدغه‌ی خواندن و نوشتن دارد حمایت کن. با جمله‌هایی مثل " این همه کتاب می‌خونی کجا رو بگیری؟ نویسنده بشی که چی؟ داری وقتتو تلف می‌کنی. دین و ایمونت رو به باد ندی. خیلی بیکاری! پول برای کتاب میدی که چی؟ مثلا خیلی روشنفکری و....." دیگران را سست نکن! منتقد انقلابی و ولایی! لطفا ایرادهای بنی‌اسرائیلی نگیر. به جای نقد غیرسازنده، گاهی راهی نشان بده. به جای حرف، گاهی بساز! به جای ارائه‌ی نظریه‌های غیرعملی، بیا وسط گود. https://daigo.ir/secret/41456395944 #دو #جبهه_متعهد #ادبیات @hofreee

میشه دو متن بالایی رو درصورت تایید بفرستید به اهلش و پخش کنید؟ :)

شما فقط رهبر من نیستی. شما روشنفکرترین آدمی هستی که در این عصر نفس‌ می‌کشه. الهی حنجره‌هامون خرجِ شما بشه. الهی قلم‌هامون از آرمان‌های شما بنویسه. الهی تهش تابوت‌مون با پرچم وطن‌مون پوشیده بشه و دستای شما با رضایت خاطر و غرور روی مزارمون ضربه بزنه. #نهم_دی #ره‌بر #کاش‌فقط‌عکس‌شما‌رو‌دیوار‌اتاقم‌نباشه @hofreee

من دارم چه کار می‌کنم؟ شده‌ام مثل هزارتا پکیج فروش اینترنتی که به آدم‌ها رویای رسیدن به چیزی را می‌فروشند؟ شده‌ام دکان‌داری که یک گوشه فضای مجازی دارد پول‌پارو می‌کند؟ آدم سرخوشی هستم که توی زمانه فشارهای اقتصادی و تهدیدهای نظامی و درگیری‌های سیاسی، دنبال هنر و ادبیات و این قرتی‌بازی‌ها هستم؟ نه برادر من، نه خواهر من. من وسط لجن‌زار همه فریب‌هایی که توی فضای مجازی هست، کنار فلان سلبریتی دوزاری که ذکر و ورد می‌فروشد و آن یکی که غذا تست می‌کند و دیگری که ادای آرایش و پوشش را آورده جلو دوربین و آن ابلهی که بچه‌هایشان را تبدیل کرده‌اند به اسباب دیده شدن و آن یکی که فحش سیاسی می‌دهد و آن دیگری که عینک بدبینی و بدبختی می‌زند به چشم مخاطب‌هایش، من چراغ زندگی دست گرفته‌ام. من دارم از ادبیات حرف می‌زنم نه چون قشنگ است، نه چون می‌شود تبدیلش کرد به ژست‌هایی برای استوری، نه چون پز روشنفکری دارد اهل ادبیات بودن، نه. من ادبیات را آورده‌ام دم دست همه تا زندگی‌شان معنا و هویت پیدا کند. من تکنیک‌های نویسندگی را پیوند زده‌ام به زندگی تا آدم‌ها وقتی می‌نویسند، زندگی‌شان را بهتر کشف کنند. ادبیات خیلی چیز مهمی است. تزیینی نیست. ادا نیست. خود خود زندگی است. من دارم چه کار می‌کنم؟ من دارم برای انقلاب اسلامی آدم جمع می‌کنم. می‌خواهم آن‌هایی که دغدغه انقلاب دارند، بلدند زندگی را بدون شعار بفهمند، دوست دارند روی خودشان و روی دیگران اثر بگذارند و همه آن‌هایی که ایده و حرفی و تجربه‌ای برای گفتن دارند، روایت کردن را، ماجراگویی را، درست تعریف کردن را و داستان نوشتن را یاد بگیرند. و شما چه می‌دانید برای انقلاب اسلامی آدم جمع کردن چقدر سخت است. حالا زمستان است و این روزها ترم جدیدمان دارد شروع می‌شود. من آن شیخم که گفت با چراغ همی گشت دور شهر، کز دیو و دد ملولم و انسانم آرزوست. من در آرزوی شما هستم. بیایید تا دیر نشده. https://eitaa.com/mabnaschoole https://eitaa.com/mabnaschoole . «محمدرضا جوان آراسته» zil.ink/mrarasteh

🔴 امروز آخرین مهلت ثبت‌نام هست....