💥حضرت امیرالمومنین علی(ع) را خشکه مقدسی و تحجر به شهادت رساند!
✍ #استاد_شهید_مطهری:
اولین جریان جمودی که در دنیای اسلام پیش آمد همین جمودی است که اینها به خرج دادند. اگر بخواهید بفهمید جمود با دنیای اسلام چه کرده است، همین موضوع را در نظر بگیرید که علی بن ابیطالب را چی کشت؟ یک وقت می‌گوییم علی را کی کشت و یک وقت می‌گوییم چی کشت؟ اگر بگوییم علی را کی کشت؟
البته عبد الرحمن #ابن_ملجم، و اگر بگوییم علی را چی کشت، باید بگوییم جمود و خشک مغزی و خشکه مقدسی. همینهایی که آمده بودند علی را بکشند، از سر شب تا صبح عبادت می‌کردند. واقعاً خیلی تأثرآور است. علی به جهالت و نادانی اینها ترحم می‌کرد، تا آخر هم حقوق اینها را از بیت المال می‌داد و به اینها آزادی فکری می‌داد. بالاخره توطئه چیدند که سه نفر را از بین ببرند، همان جریان توطئه ای که می‌دانید. تنها کسی که موفق شد، عبد الرحمن بود و البته او از دیگران هم کمک گرفت.
ابن ابی الحدید می‌گوید: اگر می‌خواهید بفهمید که جمود و جهالت چیست، به این نکته توجه کنید که اینها وقتی که قرار گذاشتند این کار را بکنند، مخصوصاً شب نوزدهم رمضان را انتخاب کردند. گفتند: ما می‌خواهیم خدا را عبادت بکنیم و چون می‌خواهیم امر خیری را انجام بدهیم، پس بهتر این است که این کار را در یکی از شبهای عزیز قرار بدهیم که اجر بیشتری ببریم.
.
📚اسلام و نیازهای زمان ، ج۱ ، ص۷۷
کانال ماملت امام حسینیم درایتا
https://eitaa.com/hohiny
#تاریخ_مستند
🔴روایتی عجیب از شدت عداوت #ابن_ملجم ملعون با اهلبیت سلام الله علیهم اجمعین .
▪️[فرحة الغری] عَبْدُ الصَّمَدِ بْنُ أَحْمَدَ عَنْ أَبِی الْفَرَجِ الْجَوْزِیِّ قَالَ قَرَأْتُ بِخَطِّ أَبِی الْوَفَاءِ بْنِ عَقِیلٍ قَالَ: لَمَّا جِی ءَ بِابْنِ مُلْجَمٍ إِلَی الْحَسَنِ- قَالَ لَهُ إِنِّی أُرِیدُ أَنْ أُسَارَّکَ بِکَلِمَةٍ فَأَبَی الْحَسَنُ علیه السلام وَ قَالَ إِنَّهُ یُرِیدُ أَنْ یَعَضَّ أُذُنِی فَقَالَ ابْنُ مُلْجَمٍ وَ اللَّهِ لَوْ أَمْکَنَنِی مِنْهَا لَأَخَذْتُهَا مِنْ صُمَاخِهِ
🔻 هنگامی که ابن ملجم را نزد امام حسن علیه السلام آوردند ، به آن حضرت گفت : می خواهم در گوش شما چیزی بگویم ، امام حسن علیه السلام خودداری کردند و فرمودند : او می خواهد گوشم را به دندان بگیرد ،
پس ابن ملجم گفت : به خدا سوگند اگر اجازه می داد گوش او را از بیخ می کندم.
📚فرحة الغریّ : ۱۰- ۱۱
📚بحار الأنوار ج ۴۲، ص ۳۰۷