#با_علی_اکبر_علیه_السلام 🥀🌷🥀السَّلامُ عَلَیكَ یا أوَّلَ قَتیلٍ مِن نَسلِ خَیرِ سَلیلٍ مِن سُلالَةِ إبراهیمَ الخَلیلِ 👈🏼👈🏼دربین فرزندان بنی هاشم تنها به حضرت علی اکبر(علیه‌السلام) لقب (نَارِئُ القُرَی) داده‌اند. واین لقب بکسی گفته می‌شد که؛ بربام خانه خود، شعله آتشی را برمی‌افروخت تااگر مستمندی یا بیچاره‌ای ویا مهمانی که پناه ندارد، بسمت شعله‌های کرامت بیاید وپای سفره اطعام ومهمان نوازی‌اش بنشیند. واین شخص، بقدری هیزم میهمان نوازی‌اش را زیاد میکرد که هرفقیر ودرمانده‌ای ازدورترین نقطه آن را میدید ونظرش راجلب میکرد.(۱) نقلست که؛ 📋وَلَم تُذكَر هَذِهِ المُكَرَّمَةُ مِن نَارِ القُرَى لِوَاحِدِِ مِن أَبنَاءِ الأَئِمَّةِ إِلَّا لِشَبِيَهِ رَسَوُلِ اللهِ(صلّی‌الله‌علیه‌وآله) عَلِيَّ الأَكبَرِ(علیه‌السلام) ♦️این لقب با کرامت نارئ القری بهیچ یک از فرزندان ائمه اطهار(علیهم‌السلام) نسبت داده نشده است، مگربه علی اکبر(علیه‌السلام) که شبیه رسول اکرم(صلّی‌الله‌علیه‌وآله) بود.(۲) علی اکبر(علیه‌السلام) دربالای پشت بام منزل خود، آتشی میافروختند که درمیان عرب، آن آتش به معنای این است که؛ درآن محل میهمانی است وهرفقیر ومسکین وغریبی در آن، راه دارد. واین نشان از سخاوت زیاد علی اکبر(علیه‌السلام) دارد. آن حضرت، در دامان عمویش امام حسن مجتبی، کریم اهلبیت(علیهم‌السلام) پرورش یافته بود، وحضرتش مربی ومعلم حضرت علی اکبر(علیه‌السلام) بوده است. تا جایی که در زیارتنامه علی اکبر(علیه‌السلام)میخوانیم؛ 📋السَّلامُ عَلَیْکَ یَابْنَ الْحَسَنِ وَالْحُسَیْنِ(علیه‌السلام) ♦️سلام برتو ای پسر حسن وحسین(علیهماالسلام)!(۳) درنقلی آمده است که؛ 📋اَشْبَهُ النَّاسِ خَلْقاً وَخُلْقاً وَمَنْطِقاً بِرَسُولِ الله(ص) ♦️علی اکبر(علیه‌السلام) شبیه ترین فرد به پیامبر از لحاظ خَلقاً (چهره)، خُلقاً(اخلاقی) ومنطقاً(نوع صحبت کردن) بود.(۴) مغیره نقل میکند که معاویه روزی دربین کسانی که درمجلس او نشسته بودند، پرسید: 📋مَن أَحَقَّ النَّاسِ بِهَذَا الْأَمْرِ؟ ♦️دربین مردم، چه کسی لایق حکومت است؟ گفتند: شما لایق وسزاوارید! معاویه گفت: 📋لَا! أَولَى النَّاسِ بِهَذَا الأَمرِ عَلِيُّ بنُ الحُسَينِ بنِ عَلِيِِّّ(علیه‌السلام) جَدُّهُ رَسَولُ اللهِ(صلّی‌الله‌علیه‌وآله)، وَفِيهِ شُجَاعَةُ بَنِي هَاشِمِِ وَسَخَاءُ بَنِي أُمَيِّةِ وَزَهوُ ثَقِيفِِ ♦️نه! سزاوارترین مردم به حکومت، علی بن الحسین(علیه‌السلام) است که جدّ او رسول‏خدا(صلّی‌الله‌علیه‌وآله) می‏باشد و دراو شجاعت بنی‏ هاشم، وسخاوت بنی ‏امیه وبزرگی وخوشرویی بنی ‏ثقیف جمع می‏ باشد.(۵) 🏴در کربلا بعد از وداع با پدر، راهی میدان شد. جنگ نمایانی کرد. 📋ثُمَّ ضَرَبَهُ مُرّةُ بنُ مُنقِذِ عَلَى مَفرَقِ رَأسِهِ ضَربَةً صَرَعَتهُ، وَ ضَرَبَهُ النَّاسُ بِأَسيَافِهِم ♦️تا اینکه مُرّة بن مُنقِد ناجوانمردانه باشمشیر ازپشت، براوحمله کرد وبرسر على اکبر(علیه‌السلام) کوبید، وسرش را شکافت و او بروى زین اسب افتاد. 📋ثُمَّ اِعتَنَقَ فَرَسَهُ، فَاحْتَمَلَهُ الْفَرَسُ الى‏ عَسْکَرِ الْأعْداءِ ♦️تا اینکه ازشدت زخم، حضرت على اکبر(علیه‌السلام) دست بر روی گردن مرکب انداخت واسب اورا درمیان لشکر دشمن برد. این علیست! پسر حسین(علیه‌السلام)! نامش علی(علیه‌السلام)! واشبه الناس بالنّبی(صلّی‌الله‌علیه‌وآله)! لحظه لحظه عقده گشایی وانتقام گیری است. پس بدین ترتیب، لشكر دشمن دورش را گرفتند. 📋فَقَطََّعُوهُ بِسُیُوفِهِم إربَاً إربَاً ♦️از هر طرف شمشیر باو زدند واورا قطعه قطعه کردند.(۶) واینگونه بدن علی اکبر(علیه‌السلام) میزبان میهمانان ناخوشی چون تیر وشمشیر ونیزه شد. وقتی امام حسین(علیه‌السلام) وقتی بالای سر جوانش آمد، دید بدن او را قطعه قطعه کردند. بجوانان بنی هاشم فرمود : 📋یافَتَیانَ بَنِی هَاشِم! اِحمِلُوُا اَخاکُم اِلَی الفُسطَاطِ ♦️جوانان بني‌هاشم بياييد وجنازه برادرتان را بسوي خيمه‌ها ببريد.(۷) زیارتى که از امام صادق(علیه‌السلام) نقل شده است درباره شدت این مصیبت مى‌‏خوانیم : 📋وَلاتَسْکُنُ عَلَیْکَ مِنْ أَبیکَ زَفَرَةٌ ♦️ای علی اکبر(علیه‌السلام)! سوز و گداز پدرت بر داغ تو هرگز تسلّى نیافت.(۸) {وَسَيَعْلَمُ الَّذِينَ ظَلَمُوا أَيَّ مُنْقَلَبٍ يَنْقَلِبُونَ} 📝شعر : دیدم اعضای تنت را جگرم سوخت علی  پاره های بدنت را جگرم سوخت علی  ناگهان زانویم افتاد زمین چون دیدم  طرز چانه زدنت را جگرم سوخت علی  باورم نیست که جسمت ز نظر پنهان است  نیزه بینم کفنت را جگرم سوخت علی  یوسفم! کاش که می شد به میان حرمت  ببرم پیرهنت را جگرم سوخت علی  👤محمود ژولیده 📚منابع ۱)مجمع البحرين یازجی، ج۱،ص۳۵ ۲)فرسان الهیجاء، ج۱،ص۴۱۶ ۳)کامل الزیارات، ص۲۰۰ ۴)بحارالانوار، ج۴۵، ص۴۲ ۵)مقاتل الطالبيّين، ص۵۲ ۶)بحارالانوار، ج۴۵، ص۴۴ ۷)الارشاد، ج۲، ص۱۰۷ ۸)کامل الزیارات، ص٢٣٩