سپس به ویژه طیّ سالهای ۱۳۴۵-۱۳۴۶ که دشوارترین سال‌ها برای #انقلابیون بود و شاه همه‌ی گروه های مقاومت سیاسی را قلع و قمع و از میدان خارج کرده بود بسیاری از شخصیت های نهضت اسلامی، گرایش به خط دوم(خطِّ روشنگری) را ترجیح دادند. کسانی بودند که هم در آغاز و هم در پایانِ زندگیِ جهادی خود در #میدان_مقاومت حضور داشتند، اما در سال‌های یاد شده، همِّ خود را مصروفِ #روشنگری کردند. شهیدانِ بزرگوار، #مطهری و #بهشتی و #باهنر از این جمله اند ...! در اینجا باید برای #ثبتِ_در_تاریخ بگویم که من از اندک افراد معدودی بودم که در همه‌ی لحظاتِ #نهضت، هردو خطِّ مقاومت-روشنگری را با هم آمیختم؛ و به این ویژگی معروف بودم. 📚 خون دلی که لعل شد #اقا @hojre_name

#منشِ‌حسینی‌را‌این‌سید‌دارد...! والله حیف وقت حجت‌الاسلام رفیعی! سطح طرف، جز استدلال این‌گونه نیست: بسم‌الله! مشکل شما با ذوالفقار علی است! منتهای مراتب، نقد به علی صرف ندارد؛ سیدعلی را می‌زنید! به جوانکان نُنُر و کج‌فهم این نسل که امثال این یارو را(#آقامیری) خطیب می‌خوانند برنخورد! ما دهه‌ی شصتی‌ها که چهار تا کتابِ #مطهری را خواندیم، شدیم این؛ وای به حال شما که توهم زده‌اید رحمانی است این اسلام! رحمانی به معنای درست آن، اسلام خامنه‌ای است که با وجود آن همه فتنه‌آفرینی رفسنجانی در اواخر عمر، باز هم در حق رفیقش برادری کرد! آقای آقامیری! دختربازِ این نسل را شاید بتوانی بفریبی اما تیله‌بازِ عصر جنگ را هرگز! من گناه‌کار را بدون ابراز ندامت، پذیرفته این سید؛ از بس منِش حسینی دارد! صداقت اگر داشته باشم، اتفاقا باید گله کنم از #اباعبدالله! چه گله‌ای؟ مولای یا مولای! #حر که خودش نادم شد؛ هنر در یارکشی #شمر است! چرا عباس را بابت جرم نابخشودنیِ نپذیرفتن امان‌نامه‌ی اقوامش اقلا جریمه‌ی مالی نکردی؟ حالا کوتاه می‌آمدی، بل‌که یزید کوفی هم بایزید بسطامی می‌شد! ببین آقای امام حسین! شما #آقامیری را الگوی خودت قرار ندادی؛ این‌جوری شد! 👤حسین قدیانی #آقامیری @hojre_name

#خدا هست و دیگر هیچ نیست ح‌ق: حرف حساب خدا با خامنه‌ای همان حرف حساب خدا با خمینی است! آن روز که نسل بابااکبرها، عاشق ایمان عظیم روح‌الله به خدا شدند؛ از قضا خداوند آن حد از ایمان امام را کافی نمی‌دانست! خمینی نه‌تنها سوم خرداد را کار خدا می‌خواند، بل‌که علیه شعار «ما همه سرباز توییم» هم می‌شورید، لیکن همان خدایی که دم به دم بر ایمان ابراهیم نبی افزود، خمینی را نیز مؤمن‌تر می‌خواست: «گوش کن روح‌الله! می‌خواهی #بهشتی را از تو بگیرم و #مطهری را نیز و #رجایی و #باهنر را نیز و مفتح را نیز و نیز همه‌ی آن اطفال درون گهواره‌ی نیمه‌ی خرداد چهل و دو را که عجیب روی حمایت‌شان حساب باز کرده بودی؟ می‌خواهی چمرانت را از تو بگیرم و نیز دورانت را، باکری‌هایت را، زین‌الدین‌هایت را، دستواره‌هایت را، همتت را، خرازی‌ات را، باقری‌ات را، کاوه‌ات را و نیز املاکی و کشوری و شیرودی و فلاحی و فکوری‌ات را؟ و در صحنه‌ای دیگر؛ مدنی و دستغیب و اشرفی اصفهانی و صدوقی را؟ و حتی خودت را نیز؟ ولی می‌خواهی با وجود آن جام زهر که از دست روزگار گرفتی، کاری کنم که به شهادت جانشینت خامنه‌ای، شاه‌بیت وصیتت این باشد که دلت آرام باشد و قلبت مطمئن؟» و اینک: «با تو هستم سیدعلی! با حاج‌قاسمت، نه پس؛ می‌خواستی بعد از #کربلا به #قدس نرسی! بگذار پرده بردارم از رازم! من بنا دارم #سلیمانی را؛ آری! سلیمانی را از تو بگیرم! هم‌چنان که آوینی را از تو گرفتم و صیاد را هم! و ستاری را هم! و احمد کاظمی را هم! خیلی دوستش داشتی! هان؟ خیلی حاج‌حسین همدانی را دوست داری؟ باشد! او را هم از تو می‌گیرم! و حتی طهرانی‌مقدم را! با وجود طهرانی‌مقدم که قطعا حیفا و تل‌آویو را روزی با خاک یکسان می‌کردی اما نه موشک، دست حاج‌حسن است و نه هسته‌ای، دست حاج‌محسن! بعد از مجید و مصطفی و مسعود و داریوش، استادشان را هم از تو می‌گیرم ولی خدا نیستم من، اگر با همه‌ی این فقدان‌ها، تو را به همه‌ی اهداف مقدست نرسانم و ایمانت را به مرز ایمان ابراهیم نرسانم!» و اینک حرف ما به خدا: «هر جور که می‌خواهی، خامنه‌ای را امتحان کن! این سید، جز مهر کربلای حسین تو، سجده بر هیچ خاک دیگری نخواهد کرد! اما یا الله! یک رجز هم ما در پیشگاه تو بخوانیم! اگر پدران ما عاشق ایمان روح‌الله بودند، ما چنان خیال‌مان از ایمان سیدعلی به تو جمع است که خواه رهبر انقلاب بخوانندش، خواه حتی رهبر ضدانقلاب! ما به این عناوین کاری نداریم! با #سید بودیم؛ با سید هستیم و با سید هم خواهیم ماند! هیهات! هرگز گمراه نخواهد شد، آن‌که در شب جور، راهش را با نور #ماه هماهنگ می‌کند... #حسین_قدیانی