به نظرم براندازها و ضد انقلاب ها بسیار عجول و نادان هستند که راه ستیز با جمهوری اسلامی ایران را برگزیده اند، با دیدگاه نئولیبرالیسم حاکم بر عرصه اقتصاد و مدیریت در ایران و سرعت و شتاب آن، نه تنها نیازی به براندازی نیست بلکه به زودی چیزی از ارزش های اسلامی که چه عرض کنم، از ارزش های انسانی هم در ایران باقی نخواهد ماند تا لزومی به براندازی باشد.
مهمترین فلسفه نئولیبرالیسم مبارزه برای سود و پول عاری از هر ارزش انسانی و فطری است این سود از هر طریقی و از هر روشی مجاز است، پولی که منشاء آن بورس بازی، سفته بازی و تغییر قیمت هاست! مردم در چنین جامعه ای یا عرضه کننده هستند یا مصرف کننده، در هر صورت طبقه سرمایه دار و به اصطلاح بخش خصوصی صاحب ثروت است که ضوابط اجتماعی را تعیین و تحمیل می کند و دولت فقط یک مترسک سخنگو است که توان اجرای سیاست های خود را هم ندارد.
وقتی دولت در ایران در حوزه اقتصاد تصمیم گرفت دیگر در اقتصاد دخالت نکند، همه چیز را به دست بازار و صاحبان پول بسپارد و هر روز با خصوصی سازی و عقب نشینی شاهد افزایش قیمت ها و تاختن صاحبان ثروت بر همه چیز باشد، این اقتدار از دست رفته، خود به خود به آزادی از ارزش های فرهنگی، اسلامی و اخلاقی کشیده خواهد شد، حجاب که سهل است غربی شدن به معنای واقعی کلمه رخ خواهد داد.
@hokmraniirani
✍محمد حق شناس
❇️ اقتصاد ایران در چاه ویل نئولیبرالیسم_ قسمت اول
همانطور که بیشتر شما می دانید، نئولیبرالیسم به احیای جهانی سیاست های لیبرالیسم اقتصادی در دهه 1980 اشاره دارد که به طور فریبنده حاکمیت بازارهای آزاد و سرمایه داری آزاد را ترویج و تجویز می کرد.
کوچک سازی بخش دولتی؛ کاهش هزینه های دولت با کاهش کالاهای عمومی و کنترل کمتر بر اقتصاد توسط دولت(از جمله مقررات زدایی از بخش مالی)، گسترش بخش خصوصی و خصوصی سازی دارایی های عمومی و خدمات عمومی (از جمله بانک ها و موسسات مالی)، زیرساخت ها و شرکت های دولتی و البته تجارت آزاد از جمله ایدها و برنامه های نئولیبرالیسم بود.
در ایران در طی 3 دهه گذشته، نئولیبرالیسم به طور موثر و بسیار زیرکانه و البته نامرئی در همه بخش های حکمرانی اقتصادی گسترش یافته و تقریبا غیر قابل کنترل شده است.
نئولیبرالیسم در ایران با وجود زمینه سازی برای بحران های مالی و اقتصادی مکرر، تحمیل تورم لجام گسیخته به کشور، ارمغان فقر برای عموم، تخریب گسترده محیط زیست و ایجاد بحرا های متعدد آب و هوایی، همچنان هواخواهان بزرگی در عرصه سیاسی و کارشناسی دارد که مدام این ایدها را به عنوان راه حل برون رفت از مشکلات به دولت مردان و سیاست گذاران پیشنهاد و توصیه می کنند.
متاسفانه اکثر سیاست مداران جناح های مختلف سیاسی در ایران به اشتباه و تحت تاثیر رسانه های اقتصادی، از نئولیبرالیسم بیشتر یا توسل بیشتر به ایدهای آن برای رسیدگی به مشکلات ایجاد شده توسط خود نئولیبرالیسم در این سه دهه حمایت کرده و می کنند؛ خصوصی سازی بیشتر، واگذار کردن های بیشتر، کوچک کردن بیشتر دولت، کم کردن خدمات دولتی به مردم، برداشتن یارانه ها یا اصطلاح هدفمند کردن آن ها، دلاریزه کردن اقتصاد، بازار آزاد ارز و آزادی در خروج سرمایه از کشور، باز گذاشتن دست سرمایه داران، گسترش بورس، سفته بازی و... از جمله همین سیاست های توسل بیشتر به نئولیبرالیسم برای حل مشکلات حاصل از نئولیبرالیسم در این سه دهه است.
🛑 بارزترین جلوههای نئولیبرالیسم در ایران، افزایش قدرت طبقه دلال و سوداگر نوکیسه و تسلط مالی و مالیسازی در اقتصاد ما بوده است. دولتها در ایران در این سه دهه بدون آنکه خود بدانند در حال بازنویسی قواعد اقتصادی برای تقویت منافع گروه های مالی و سوداگر بوده اند، این دولت ها هر روز از اقتدار و توانایی خود برای اعمال قدرت در اقتصاد به نفع منافع عمومی و عموم مردم کم کرده اند و با نفوذ اتاق بازرگانی و دوزیست های سرمایه دار سیاست مدار که منافع این گروه ها را تامین می کنند، اراده سیاسی کمی برای نظم بخشیدن یا حتی برخورد با جرایم مالی مجموعه بانک ها، موسسات مالی، ارزی، تجاری و ... از خود نشان داده اند و هر روز مردم را نسبت به عدالت ورزی در حوزه مالی و پولی کشور ناامید ساخته اند!
با این سیر #نئولیبرالیسم که دولت های ایران در پیش گرفتند، ایران بهشت مالیاتی، سفتهبازی مدیران صندوقهای مالی و بورسی، غارت منابع عمومی توسط الیگارشی های مالی، نوسان گیران قیمتی، سوداگران، دلالان و قاچاقچی ها، اختلاس گر ها و کلاهبردارهای بانکی(وام گیرندگان خلاف جو) و ... شده است.
به جای اینکه در مورد نئولیبرالیسم به طور کلی صحبت کنیم، باید در مورد چگونگی تجلی نئولیبرالیسم در بخش های مهم اقتصادی کشور و تباهی که این وضعیت می تواند در آینده ایران ایجاد کند صحبت شود.
نئولیبرالیسم تقریبا در همه جای دنیا با شعارهای فریبنده و جذب افراد ظاهرا خیرخواه کار خود را پیش می برد، وقتی افراد ظاهرا متعهد از بورس بازی حمایت می کنند یعنی اسیر رسانه نئولیبرالیسم شده اند، رسانه هایی که دروغ ها را رنگی نشر می دهند تا سیاهی آن را مخاطبان نبیینند، وقتی از خصوصی سازی، افراد دلسور به بهانه افزایش کارایی و کارآمدی بخش خصوصی نسبت به بخش دولتی حمایت می کنند، نفوذ فریبنده نئولیبرالیسم را نشان می دهد که فروش اموال بیت المال به اشخاص و افزایش انحصار و شکاف طبقاتی را به دروغ مثبت جلوه می دهند.
🗒به هنر حکمرانی و توسعه بپیوندید👇
@hokmraniirani
هدایت شده از دکتر حمیدرضا مقصودی
🔴 چرا عدالت آموزشی خیلی اهمیت دارد؟
[به بهانه پته آموزشی، طرح جدید دولت درباره آموزش و پروش]
1⃣: در مساله آموزش و پرورش قبل از مقوله تربیت باید تکلیف جایگاه مدرسه را به لحاظ "اقتصاد سیاسی" مشخص کرد. مدرسه را سه جا میشود تعریف کرد ۱: نهاد اجتماعی، یک فرآیند کاملا مردمی که در دورههایی ما در ایران به عنوان مکتبخانه یاد میکنیم ۲: دولت، که بعد از دوره تاسیس آموزش و پرورش مدرن ایجاد شد. بر اساس قانون اساسی ما اصل ۳۰ امر آموزش( مدرسه) ذیل دولت تعریف میشود ۳:بازار، که با شروع سیاستهای نئولیبرالیسم در ۱۹۶۰ در جهان رقم خورد. در این نگاه آنچه وظیفه دولت و حق مردم بود کم کم تبدیل به کالا و بازاری شد مثل بهداشت، آموزش، امنیت و...مدرسه به عنوان پلتفرم آموزش در این دوره به مناسبات بازار وارد شد و آموزش عمومی که قبلا حق مردم بود بر عهده دولت یا در نهاد اجتماعی با اقتصادهای تبرعی و... قرار داشت، به صورت ساختاری به یک کالای سرمایهای مبدل شد که کاملا قابل خرید و فروش بود!
2⃣: عدالت اجتماعی سه ساحت دارد
الف: فرصتها
ب: منابع و امکانات
ج: توزیع درآمدها
عدالت در توزیع فرصتها به این معناست که فرصتهای عمومی برای رشد باید به طور برابر در اختیار همه باشد لذا عدالت در این ساحت چون فرصتهای اولیه حاصل دستاورد کسی نیست به معنای برابری است. عدالت آموزشی اگر چه شامل هر سه ساحت میشود ولی بخش اصلی آن این بخش از عدالت است. اصل ۳۰ قانون اساسی که خروجی فتوای جمعی جمع زیادی از فقهاست برای تامین عدالت آموزشی است که فرصت آموزش با کیفیت را حق همه مردم و بر عهده دولت قرار داده است.
3⃣: آموزش وقتی از حق(حق فرصت رشد تحصیل)که بر عهده دولت است تبدیل به کالای سرمایهای شدو مدرسه از نهاد دولت به نهاد بازار منتقل شد این ساحت از عدالت به حاشیه میرود یعنی فرصت پیشرفت که قرار بود عمومی باشد حالا پولی میشود. طبیعتا فقرا در دهکهای پایین به خاطر نداشتن پول از این حق آموزش با کیفیت بازمیمانند و آموزش عملا تبدیل به یک کالای طبقاتی میشود وقتی فرصتهای اولیه آموزش نابرابر توزیع شد؛ در ادامه تحصیل در دانشگاهها و رشتههای برتر برای گروه خاصی میشود و در ادامه فرصتهای شغلی بالای جامعه مثل مدیران، پزشکان، وزرا و...همه برای یک طبقه خاص سرمایهدار میشود( آمار در ایران کاملا این مساله را تایید میکند، ۶۷٪ پنج دانشگاه برتر از سه دهک بالا و ۸٪ از سه دهک پایین!، ۵۰٪ درصد ورودی دانشگاه شریف در رشتههای فنی از دهک ۱۰[پولدارترین افراد جامعه]، ۸۴٪ ورودی پزشکی از سه دهک بالا ۸،۹،۱۰ و...)
4⃣: خروجی مساله کالایی شدن آموزش که بواسطه خصوصی سازی آموزش رقم میخورد تبعات بسیار وحشتناکی برای جامعه دارد. با این وضعیت در دهه آینده بسیاری از مدیران میانی و به تدریج بالای حکمرانی و حتی نهاد علم برای طبقه سرمایهدار خواهد شد و سهم طبقات محروم در مناصب تاثیرگذار بسیار اندک خواهد بود! طبیعتا خروجی سیاستگذاری( مالیات، توزیع امکانات و...) مدیرانی که از طبقه سرمایهدارند عموما ضد طبقات محروم خواهد بود و عدالت در دو ساحت دیگر را با چالش مواجه میکند و این برای انقلابی که بر دوش طبقات محروم و مستضعفین به پیروزی رسیده بسیار خطرناک است. امروز لیبرالترین کشورها مثل آمریکا هم ترمز خصوصیسازی در آموزش را کشیدند. از وجوه مشترک کشورهای موفق در امر آموزش مثل کشورهای اسکاندیناوی این است که اجازه ندادند آموزش به نهاد بازار منتقل شود و دولتها وظایفشان را کاملا برعهده گرفتند. در این کشورها آموزش کاملا دولتی است.
5⃣ دولت سیزدهم که با شعار عدالت و مردمی بودن سر کار آمد قرار شد با توجه به هزینههای کمرشکن مدارس غیرانتفاعی برای طبقات پایین و اجرای اصل ۳۰ قانون اساسی و تحقق کامل عدالت آموزشی به سمت تحول و کیفیت بخشی مدارس دولتی حرکت کند اما اخیرا طرحی به عنوان #پته_آموزشی نوشته شده و آقای رئیسی هم امضا و ابلاغ کردند! ایده پته آموزشی برای فریدمن تئورسیون لیبرال است که بنا بر شواهد جهانی و نظر کارشناسان خروجی آن عملا کمرنگ کردن نقش دولت در وظایف خود در آموزش و پرورش و سپردن مدرسه به نهاد بازار است!(نقد فنی)
eitaa.com/m_amin_rezai/2955.
eitaa.com/m_amin_rezai/2954
مساله مردمیسازی آموزش هم اگر ملاحظاتی که گفته شد رعایت نشود عملا مدرسه از ذیل دولت خارج و وارد بازار میشود.
◀️ بارها این نکته تاکید شده که سرمایهداری یک پدیده کاملا پیچده و به تعبیر شهید مطهری راس مسائل مستحدثه است لذا اگر از طرفی بر مبانی اسلامی مسلط نباشیم و از سمت دیگر بازی سرمایهداری و ورژنهای نو آن را دقیق نشناسیم با عناوین زیبا مثل کار تربیتی یا مردمیسازی در بازی سرمایهداری قرار میگیریم و تحقق عدالت که مهمترین وظیفه حکومت است را به دست خودمان عملا به حاشیه میبریم.
✍ #محمدامین_رضایی
eitaa.com/joinchat/3252879362C12bea3a2ca
دولت سیزدهم بی شک رکورددار گرانی و تورم در بین همه دولت های تاریخ ایران خواهد شد، گواه این ادعا عادی سازی قیمت شکنی و همسویی دولت در گرانی است، گویا تمام تصمیم گیران دولتی در این دولت هم قسم شده اند جملگی برای گران کردن همه چیز تلاش کنند و از هیچ کوششی دریغ نکنند.
آن از وزیر صمت که به جای کاستن از قیمت خودروهای بازار آزاد با ابزار ممنوعیت فروش خودروهای مصرفی، مالیات بر عایدی سرمایه و جریمه،به جای این اقدامات با به راه انداختن بورس بازی، باعث شد ظرف یک سال و نیم از شروع دولت سیزدهم قیمت خودرو بیشتر از دو برابر شود و همچنان در بر روی همان پاشنه می چرخد.
آن هم از وزارت جهاد کشاورزی که به بهانه های واهی هیچ اقدامی برای کنترل نرخ میوه ها و محصولات کشاورزی و حذف دلال ها نمی کند و شنیدها حاکی از آن است که برای پیش از عید امسال هم، مردم برای تهیه میوه مورد نیاز خود داستان دارند!
آن هم از رئیس بانک مرکزی قبلی که با راه انداختن بازار آزاد ارز و ایجاد تسهیل خروج سرمایه از کشور نرخ ارز را به اوج خود رساند و رئیس جدید هم با عرضه طلا کشور، این منابع گران بها را وارد بازار تحریمی کرد تا قیمت طلا بالا برود!!!!
آن هم از خود رئیس جمهور و معاون اول محترمشان که با حذف ارز ۴۲۰۰ مثلا جراحی اقتصادی کردند تا قیمت ارز هم اکنون به ده برابر آن رقم یعنی ۴۲ هزار تومان برسد و گرانی عمومی حدود ۷۰ درصدی به کشور تحمیل کردند، نه دلار با حذف این قیمت آرام گرفت و نه جلوی قاچاق گرفته شد فقط مردم طبقات ضعیف فقیرتر شدند و نرخ دلار و ارز ترمز برید.
واقعا چرا دولت مردان، اقتدار و تحکم را کنار نهاده اند و برای گران کردن سفره و معیشت مردم اینچنین تلاش می کنند؟! چه تعمدی وجود دارد؟!
تا کنون این دولت کدام ایده، کدام روش، کدام اقتدار و تحکم را در پایین نگه داشتن قیمت ها اجرا کرده است؟! گویا برای برخی دولت مردان گرانی عادی و دوای درد است که اینچنین بی محابا به جای مقابله با آن ولو با بگیر و ببند، برعکس عمل می کنند جاده صاف کن گرانی ها شده اند.
این بازی خطرناک اگر هرچه زودتر تمام نشود کشور را با شوک های عجیب گرانی و تورم روبرو می کند!
یکی از علت های پایین بودن ساخت و ساز و تولید مسکن در ایران که موجب گرانی و کمبود شدید آن در کشور شده است، پیچیدگی ها و هزینه های زیاد متقاضیان برای دریافت پروانه ساخت است!
در حالی که در بحران مسکن از همه شهرداری های کشور توقع می رود که با رایگان کردن پروانه های ساخت و ساز برای خانه اولی ها و تسهیل مجوز های لازم، به رونق تولید مسکن کمک کنند تا کشورمان از این بحران عبور کند اما بلعکس عمل می شود و هر ساله شهرداری ها با بالا بردن دریافتی خود از سازندگان مسکن، ضمن گران کردن قیمت هر واحد مسکونی نوساز، مانع از سرمایه گذاری عمومی در حوزه ساخت و ساز می شوند!
این دقیقا یکی از تجلی های نئولیبرالیسم در حکمرانی کشور است، تقریبا بخش عمده بودجه شهرداری ها با مانع تراشی برای تولید و ساخت سرپناه مردم تامین می شود و این موضوع باعث شده که مسکن و ساخت آن در ایران علی رغم این وسعت جغرافیایی، به کالایی دست نیافتنی تبدیل شود.
نمودار فوق را بنگرید...
به هنر حکمرانی و توسعه بپیوندید 👇
@hokmraniirani
کاش آقای رئیس جمهور به جای سیاست های نئولیبرالیستی، در شرایط فعلی از سیاست" بسیج همه منابع داخلی برای ساختن " برای پیشرفت و توسعه کشور و رفع فقر استفاده می کرد؛
به جای روی آوردن به خصوصی سازی، آزادسازی قیمت ها، رها کردن بازارهای مختلف و ایجاد بستر فساد، دلالی و خروج سرمایه و نهایتا فاصله طبقاتی و فقر، برنامه خود را بر پایه بسیج همگانی همه منابع دولتی و خصوصی به شکل برنامه ریزی شده برای ساخت کشور قرار می داد!
🔴 بسیج همه منابع در بخش اقتصاد با بسیج فرهنگی و سیاسی از جنبه هایی متفاوت و از وجوه بسیاری مشابه است؛
در بسیج منابع، دولت محور سامان دهی به وضعیت اقتصادی است او اقدامات کلیدی را برای بسیج همه ظرفیت ها و منابع برای ساخت و تولید به کار می گیرد، نمونه تاریخی این سیاست ها، پیشرفت شتابان ایالات متحده در ابتدای قرن 20، قدرتمند شدن بریتانیا در اوایل قرن 18 و 19، چین در قرن 21 و ... است؛ همه آن ها با اقتدار دولتی و جمع تمام ثروت و پتانسیل های یک کشور با برنامه ریزی دقیق دولتی به چنین قدرتی نائل شدند نه سیاست های نئولیبرالیستی فریبنده؛
🟠در بسیج منابع، دولت باید اقدامات زیر را انجام دهد:
1-تمام ظرفیت های انسانی، سیاسی، مالی خود را برای رفع مشکلات و ایجاد ابرسازه ها و شرکت های تولیدی پای کار بیاورد، هیچ ابایی از دخالت مستقیم خود یا ایجاد شرکت ها و سازه های تولیدی مستقیم توسط خودش نداشته باشد!
2- تمام عناصر رسانه ای و تبلیغی را در جهت ترویج مفاهیم کار کردن، تلاش کردن و تولید کردن در چارچوب برنامه ها و نیازهای کشور سامان دهد به گونه ای که این برنامه ها فرهنگ غالب مردم شود.
3-با اصلاح نظام مالیاتی، تجار، بازرگانان و گروه های صاحب ثروت و اختیار را که از این برنامه ها پیروی می کنند و به ساخت کشور همت می گمارند تشویق کرده و آنان که تعدی می کنند و راه بی راهه و منفعت شخصی را در پیش می گیرند مجازات مالیاتی و طرد کند.
4- بستری برای سرمایه گذاری عموم مردم و مشارکت آن ها در ساخت ابرسازها و شرکت ها در قالب دارایی اندک و خرید سهام این مجموعه ها ایجاد کند، تعاونی ها ایده فوق العادی برای تحقق این موضوع است، کارایی 50 درصدی این ایده برابری می کند با همه وضعیت هرج و مرج در اقتصاد بازار آزاد!
5- نظام بانکی کشور در خدمت تولید قرار گیرد و تمام سپرده ها جز برای ساختن و تولید کردن از هر گونه فعالیت مالی غیر بازدهی ارزش افزوده منع شود و سود و بهره بانکی منوط به ارزش افزوده ایجادی در تولید شود ولاغیر!
6- از نیروی انسانی کشورهای اطراف همچون افغانستان و پاکستان و سرمایه ایرانیان خارج از کشور و کشورهای منطقه برای ساخت و سازها و عمران خود بهره ببرد!
7- در ساختن و ایجاد کردن هرگز توقف نکند حتی اگر کسانی کارایی و بازدهی این ساختن ها را پایین ارزیابی کنند و از آن انتقاد کنند موفقیت 10 درصدی آن برابری می کند با یک اقتصاد موفق رانتی یا دلال محور فعلی!
به هنر حکمرانی و توسعه بپیوندید👇
https://eitaa.com/hokmraniirani
پیش بینی این روزهای اقتصاد ایران کار سختی نبود، کسی که تا حدی با سیاست های آزادسازی قیمت ها و بازار در شرایط تحریم آشنا باشد می تواند به سهولت چنین وضعیتی را پیش بینی کند.
دولت آقای رئیسی را باید به دو مقطع تقسیم کرد:
مقطع اول از ابتدای حکم تنفیذ تا انتهای سال ۱۴۰۰ بود که به طور متوسط با تکیه بر قدرت نرم دولت و تامین حداقل ها مثل افزایش ۵۷ درصدی دستمزد کارگران سعی کرد ثبات اقتصادی را حفظ کند.
و مقطع دوم از اردیبشهت ۱۴۰۱ شروع شد که به یکباره در دام فرزندان شیکاگویی اقتصاد خوانده افتاد و با حذف ارز ۴۲۰۰ و قرار گرفتن در مسیر سیاست های تعدیل نئولیبرالیسم، خودش را مستغرق دریایی بدون ساحل کرد! اگر آن روزها را به یاد بیاورید بسیاری از نئولیبرال های ریش دار بر اقتصاد دستوری تاختند، قیمت گذاری دولتی را مضر دانستند و دائم از کلید واژه رانت برای ارز ۴۲۰۰ استفاده کردند آن ها معتقد بودند حذف ارز ترجیحی ۴۲۰۰ تنها باعث افزایش نرخ چند قلم کالا می شود و نهایتا موجب رونق اقتصادی با تورم نهایتا ۸ درصدی می شود، اما الان نرخ ارز از مرز ۴۳ هزار تومان عبور کرده و طوفان تورم همه چیز را در می نوردد .... و اما آن ها ساکت شده اند.
دولت اگر دست از این آزادی اقتصادی برندارد و تصمیم به کنترل تقاضا، اصلاح نظام نابرابر درآمدی، حذف حقوق های نجومی و درآمدهای نجومی برخی کسب و کارها نکند اوضاع بسیار وحشتناک می شود...
@hokmraniirani
گاهی علت مشکلات بزرگ، حاصل چشم پوشی از وظایف حداقلی است، اگر دولت محترم از ابتدای مسئولیت فکری به حال نابرابری درآمدی مردم در ایران و شکاف طبقاتی می کرد و به جای پرداختن به موضوع انحرافی یارانه ها تلاش می کرد با قله تراشی ثروتمندان، دره های فقر را پر کند دیگر تا این حد شاهد شوک های ارزی و گرانی نبودیم.
بخشی از گرانی و تورم حاصل این اختلاف طبقاتی است، بخش مرفه جامعه با پول بادآورده زیاد به راحتی نظام عرضه و تقاضای متعارف کالاها را تغییر می دهد و با درآمد زاینده خود هر روز موجب گرانی کالاهای مبنایی کشود(ارز، طلا، مسکن و مستغلات و خودرو) می شود و بخش فقیر هر روز فقیرتر و در حسرت یک زندگی معمولی می ماند.
@hokmraniirani
✍ محمد حق شناس
شروع دوران #رکود_تورمی و آینده اقتصاد ایران
تقریبا از روی نشانه ها و قرائن اقتصادی کشور می توان حدس زد که دوران رکود تورمی در اقتصاد ایران پس از شوک حاصل از حذف ارز 4200 تومانی در خردادماه 1401، شروع شده است، مهمترین ویژگی رکود تورمی، بالا رفتن مداوم قیمت ها بدون رشد ملموس اقتصادی و بزرگ شدن کیک اقتصادی کشور است.
در دوران رکود تورمی بدترین اتفاق که شاهد آن هستیم هجوم نقدینگی و سرمایه ها به سوی بازارهای غیر مولد است، تقریبا اکثر ثروتمندان به سرعت به خرید املاک و مستغلات، طلا، ارز، خودرو و اوراق بهادر ارزشمند روی می آورند و با این کار از سرمایه گذاری جدید و مولد در حوزه های زایشی که باعث رشد اقتصادی می شود طفره می روند و جریان طبیعی اقتصاد دچار اخلال جدی می شود!
نتیجه رکود تورمی فعلی، تنگنا گسترده اقتصادی بیشتر، بالا رفتن نرخ اقلام مصرفی، تشدید شکاف طبقاتی و نابرابری درآمدی و فقرزایی مداوم در اقتصاد است.
اگر دولت آگاه از این رکود تورمی باشد با ابزار کنترلی فوری تلاش خواهد کرد مانع از تشدید و تداوم آن شود، اما اگر خود را به ندانستن و نفهمیدن بزند و مجددا بر روی همان ایده های تک بعدی اقتصاد متعارف(نئولیبرالیسم افراطی) تاکید بورزد، قطعا وضعیت اقتصادی کشور رو به بهبودی نخواهد رفت، نشانه های فعلی حکایت از آن دارد که دولت عمیقا در حال تقویت کردن این رکود تورمی با ایده های نئولیبرالیستی است، به شدت مردم را مالی زده کرده، درگیر بورس و سفته بازی و سرمایه گذاری بر امور غیر مولد کرده و هر گونه فعالیت مولد و اثربخش در اقتصاد را با چالش زیاد مواجه ساخته است!
در این میان جریان رسانه ای هم به کمک سیاست گذاران دولت آمده و به اشتباه بالا رفتن نرخ شاخص بورس و سبز شدن نمایشگر آن را مثبت و هر فعالیت سوداگری غیر مفید را به خاطر سودآور بودن مثبت مخابره می کنند و در مواجه با تورم با انگشت اشاره به "حجم نقدینگی" آن را به اشتباه علت تورم به مردم معرفی می کنند!
برای آگاهی بیشتر به هنر حکمرانی و توسعه بپیوندید👇
https://eitaa.com/hokmraniirani
سوال بی پاسخ در اقتصاد ایران؛ چرا مردم ارز می خرند؟ و چرا خریدن ارز توسط عموم مردم عادی و طبیعی است؟! چرا دولت به جای محدود کردن و بستن چنین بازار غیر مولد و زیان باری با ارز پاشی تلاش می کند این بازار را مدیریت کند؟!
نتیجه ارز پاشی در بهترین حالت خروج سرمایه و به تاراج رفتن منابع ملی کشور است، در ایران به جز تجار برای واردات کالاهای مجاز و مورد نیاز و سفرهای خارجی به قصد بازگشت، هر گونه خرید و فروش ارز نباید قانونی و عادی باشد!
قرار نیست با پر و بال دادن به بازارهایی که منافع عمومی را به خطر می اندازد به اقتصاد کشور لطمه بزنیم!؟ دولت حتما باید به نحوی با فرهنگ سازی، مکانیسم های مالی، مالیاتی، اداری و گاها برخوردهای سلبی مانع از رونق گرفتن این بازار و هدر رفت منابع کشور شود.
@hokmraniirani
هدایت شده از اقتصاد کاربردی - رضا غلامی
روایتی از ۵ دوره افزایش نرخ ارز رسمی/ طرفداران رهاسازی قیمتها؛ مهمترین حامیان سیاست افزایش نرخ ارز
یادداشت بنده، تسنیم خردادماه 1401
https://www.tasnimnews.com/fa/news/1401/03/07/2717844/%D8%B1%D9%88%D8%A7%DB%8C%D8%AA%DB%8C-%D8%A7%D8%B2-5-%D8%AF%D9%88%D8%B1%D9%87-%D8%A7%D9%81%D8%B2%D8%A7%DB%8C%D8%B4-%D9%86%D8%B1%D8%AE-%D8%A7%D8%B1%D8%B2-%D8%B1%D8%B3%D9%85%DB%8C-%D8%B7%D8%B1%D9%81%D8%AF%D8%A7%D8%B1%D8%A7%D9%86-%D8%B1%D9%87%D8%A7%D8%B3%D8%A7%D8%B2%DB%8C-%D9%82%DB%8C%D9%85%D8%AA-%D9%87%D8%A7-%D9%85%D9%87%D9%85%D8%AA%D8%B1%DB%8C%D9%86-%D8%AD%D8%A7%D9%85%DB%8C%D8%A7%D9%86-%D8%B3%DB%8C%D8%A7%D8%B3%D8%AA-%D8%A7%D9%81%D8%B2%D8%A7%DB%8C%D8%B4-%D9%86%D8%B1%D8%AE-%D8%A7%D8%B1%D8%B2
https://eitaa.com/DrRezaGholami
هنر حکمرانی و توسعه || محمد حق شناس
روایتی از ۵ دوره افزایش نرخ ارز رسمی/ طرفداران رهاسازی قیمتها؛ مهمترین حامیان سیاست افزایش نرخ ارز
توصیه می کنم این مقاله ارزشمند را بخوانید،
چندبار دیگر لازم است از همین سوراخ گزیده شویم تا مطمئن شویم این روش انتخابی دولت ها غلط است.