رنگ رخساره خبر می‌دهد از سرّ درون! ادای واژه‌های لغو یا زشت از زبان کسی، هم نشان‌دهنده‌ی زشتیِ باطن اوست! هم زشت کننده‌ی باطن اوست! باید تمرین کنیم ؛ با کنترل زبان و استفاده از دایره‌ی واژگان صحیح، آرام آرام به تطهیر باطن‌مان کمک کنیم.

قُل لِعبادی، یَقولُ الّتی هِیَ أحْسَن... مهم‌ترین عامل پیوند قلوب انسان‌ها، نه بکارگیری کلمات خوب؛ بلکه بکارگیری بهترین کلمات ممکن، و رعایت "ادب زبان" است! علّت تعداد کثیری از دعواها، طلاق‌ها، گسستگی‌ها و ... عدم رعایت ادب در مرتبه‌ی زبان است.

حق #زبان بر ما، این است که بوسیله‌ی آن؛ ـ هم به خودمان خیر برسانیم، ـ هم به دیگران! زبان تند، تیز، طعنه‌انگیز، بی‌ادب... دائماً در میان دو آتش دست و پا میزند؛ ـ آتشی که بر صاحب خود میزند! ـ آتشی که بر اطرافیانش می‌زند!

#سکوت، بالاترین "هنر" آدمی است ... و #پرحرفی کلیدی ترین "ضعف" او ! پرحرفی، حتی با حرفهایی که زشت و آلوده هم نیستند؛ مانع رشد معنوی انسان است، چه رسد به کلام لغو و آلوده و زشت ... کم گوی و گزیده گوی، چون دُر🌟

صَمت و جوع و سحر و خلوت و ذکری به دوام ... ناتمامانِ جهان را، کُند این پنج، تمام 😊 تمام شدنِ مراتب انسانی و دَرنَوردیدن پله‌های تکامل، مستلزم رعایت این پنج قانون است ... ▫️و سکوت، یکی از این قوانین رساننده‌ی این مسیر ....

بخش مهمی از مسیر خودسازی؛ رعایت مراتب ادب در کلام است، که در برابر اشخاص مختلف در زندگی ما متفاوت است! - مراتب ادب در برابر کودک ما، با نوجوان ما، متفاوت است. - رعایت ادب در برابر والدین ما، با همسرمان متفاوت است ... ✓ باید برای آموختن‌شان وقت گذاشت و تمرین کرد.

ادب در کلام، فقط منحصر به دایره‌ی واژگان ما نیست، بلکه بیش از کلام، زبان بدن ما را نیز شامل می‌شود! گاهی اشارات چشم و ابرو و نوع نفوذ چشم، چنان خنجر برّنده‌ای در قلب مخاطب وارد می‌کند، که می‌تواند ما را از چشمان خدا، ساقط کند.

مقدماتی ترین تمرین برای رسیدن به ادبِ در کلام، کنترل خیال است! بدون مهار کردن قوّه‌ی خیال و ممانعت از اسارت آن در چنگالِ خیالاتِ منفی، محال است زبان کسی اصلاح شود! از همین حالا، قدم قدم، تمرینات کنترل خیال را، آغاز کنیم...

خروجی زبان ما، نشان‌دهنده‌ی میزان ظرفیتِ قلب ماست! انسان‌هایی که توانایی سکوت، در برابر مجادله‌ها، غیبت‌ها، سخن‌چینی‌ها و... را دارند و زبان خویش را آلوده نمی‌کنند، در نهایت قلب و روح سالم‌تری داشته و ظرف ایمان‌شان بزرگتر و پاک‌تر است.

برای رسیدن به اَمنیّت زبان و ادبِ کلام بطوریکه دیگران در کنارمان احساس امنیّت کنند، باید بسرعت از روحِ #قضاوت فاصله بگیریم... خودمان را دائماً بجای دیگران قرار داده و بتوانیم به آنها حق بدهیم. در اینصورت بخش عظیمی از تیزی‌ها و تندی‌های زبان ما از بین خواهند رفت...

#تقوا ، ترس از خدا نیست! ترس از خودمان است ... مبادا به عملی مبتلا شویم که ما را از مراتب انسانی‌مان، سقوط دهد. #تقوای_زبان یعنی؛ ترس از زبان یعنی؛ مراقب باشی کلامت تو را از رشد انسانی، ساقط نکند...

اگر چشم دلمان باز بود و زشتیِ باطنی #غیبت را می‌دیدیم، آنوقت شرم‌مان می‌آمد از این گناه، که هفتادبار کثیف‌تر از ارتباطِ نامشروع است! اگر گناهان و اشتباهات دیگران را دیدی و از آن زشت تر به زبان آوردی، بدان اوضاع تو، هزاران بار خراب تر از اوضاع کسی است که دهانت را به #غیبت ا‌َش آلودی ...