عجَب‌‌اَم می‌آید از این مردمان که بی آن بشارت شاد‌‌اَند. اگر هر یکی را تاجِ زرّین بر سر نهادَندی، بایستی که راضی نشُدَندی که: «ما این را چه کنیم؟! ما را آن گشاد اندرون می‌باید. کاشکی این‌چه داریم، بِسِتَندی، و آن‌چه از آنِ ماست به حقیقت، به ما دادَندی». شمس تبریزی | محمدعلی موحّد | طرح نو | ص 181 #تکه_اثر @horqlia