⁉️ #تداوم_وضع_موجود، #یا_تغییر ؟؟
✋با سلام؛
❌ شواهد و قرائن گویای آن است که مسئله *مذاکره و متغیر سیاست خارجی،* محوریترین مفهومی است که *در دستور کار یک جریان سیاسی در آستانه انتخابات ریاست جمهوری* قرار گرفته است.
بر این اساس ساختن *دوگانه ی موافقین و مخالفین مذاکره* یکی از مهمترین اقدامات این جریان برای *جمع آوری رای* و جلب نظر مردم خواهد بود.
*نکات تحلیلی:*
در اینکه بتوان با چنین جریانی که به دنبال عمومی کردن دوگانه موافقین و مخالفین مذاکره است، گفتگو کرد و *آنان را بر حذر داشت که آدرس غلط به جامعه ندهد،* امکان و *زمینهای تصور نمیرود.*
*😔 علت هم کاملاً روشن است؛* جریان سیاسی که بعد از گذشت 8 سال در اختیار داشتن مدیریت اجرایی کشور، هماینک که *کارنامه قابلتوجهی برای ارائه ندارد و نارضایتیهای عمومی را بهشدت افزایش داده* است؛
❌چه چیز بهتر از این دارد که *صورتمسئله را عوض کند و آدرس غلط به مردم دهد!* آنها *منافع خود را در جابجایی اولویتها و تغییر زمینبازی* یافتهاند.
فرهیختگان و عقلای جامعه میبایست *واقعیتهای جاری و آنچه در این سالها بر کشور گذشته* را باید صادقانه با مردم در میان بگذارند.
باید *سهم مدیریت داخلی و اجرائی* کشور و *نیز تحریمها* را بصورت جداگانه در پدید آمدن *وضعیت دشوار معیشتی کنونی مردم* مد نظر قرار داد.
🔸نکته مهم این است که *جریان انقلابی و دلسوز کشور، هیچگاه مخالف مذاکره نبوده و نیستند،* بلکه مذاکره را ابزار کار در عرصه سیاست خارجی میدانند و *حتماً باید کوشید تا تحریمهای ظالمانه از سر مردم کم گردد و از منافع ملی صیانت کرد.*
❗اما باید توجه داشت؛ تفکری که آب خوردن مردم و حتی تخممرغ و مرغ را به تحریمها پیوند میزند، حتماً *تفکری نیست که در زمانهها و بزنگاههای سخت مسئولیتپذیر و دارای راهکار باشد.*
*‼️این تفکر عافیت طلب است و در روزهای دشوار، خود را در کنار مردم نمیبیند و عمدتاً از دریچه روابط خارجی و بصورت تک بعدی و منفعلانه* به مسائل و مشکلات مینگرد.
👈نکته پایانی:
*دوگانه ی حقیقی* در انتخابات پیشرو، دوگانه ی *تداوم وضع موجود* و *تغییر وضعیت موجود* است.
شرایط دشوار معیشتی پیشآمده *حاصل بدکارکِردی تفکر و اداره اجرایی کنونی کشور است؛*
اندیشهای که در سامان دادن به مسائل معیشتی مردم و هماهنگسازی درونی خود درمانده است،
*👈 تداوم آن هزینهزاست و لازم است جای خود را به تفکر و مدیریتی هوشمندانه، قوی و جهادی دهد.*
✍️با اقتباس از مقاله عزیز غضنفری