🔴 ویژگی‌های مشترک حضرت عباس با پدرش امیرالمؤمنین علیهماالسلام ویژگی اول: علمداری ومایه آرامش بودن: یکی از کارهایی که ایشان انجام داده است علمداری است، یکی از موارد امید لشکر بودن است، در تاریخ آمده است که تا وقتی امیر المؤمنین (علیه السّلام) در جنگ حضور دارند سپاه در آرامش بود، اگر فرار هم می‌کردند هم می‌دانستند که اسلام شکست نمی‌خورد. حضرت عباس علمداری را از پدرش امیرالمؤمنین به ارث برده‌ است. قمربنی‌هاشم هم تا زمانی که در لشکر بود خاندان عصمت وطهارت در آرامش و امنیت بودند این‌که امیر المؤمنین (صلوات الله علیه) به برادرش عقیل می‌فرمایند: از یک خانواده و عشیره‌ی مهم، شجاع، سابقه‌دار، مجاهد کسی را انتخاب کن برای آن است که فرزندی به‌دنیا بیاورد که آن کارهایی که حضرت خودش برای پیغمبر انجام داده است، او برای حسین علیه السلام انجام دهد. سرانجام عقیل ام البنین را از قبیله شجاع و دلیر بنی‌کلاب انتخاب کرد برای خواستگاری. ادامه دارد.... برگفته از سخنان استاد کاشانی #میلاد_حضرت_عباس @hosein_darabi

🔵مقام حضرت عباس در کلام امام سجاد(ع) حضرت زین العابدین امام سجاد علیه السّلام فرمود: خدا حضرت عباس را رحمت کند! حقا که امام حسین را بر خویشتن مقدم داشت و جان خود را فدای آن حضرت نمود تا اینکه دستهای مبارکش قطع شد. خدای مهربان در عوض دستهای عباس‏ علیه السّلام دو بال‏ به وی عطا کرد تا بوسیله آنها در بهشت با ملائکه پرواز نماید. کما اینکه این نعمت را نیز به جعفر بن ابی طالب عطا کرد. عبّاس را نزد خداوند منزلتی‏ است ‏که در روز قیامت همه‏ شهیدان بر آن رشک‏ می ‏برند. امام سجاد علیه السلام: رَحِمَ‏ اللَّهُ‏ الْعَبَّاسَ‏ فَلَقَدْ آثَرَ وَ أَبْلَی وَ فَدَی أَخَاهُ بِنَفْسِهِ حَتَّی قُطِعَتْ یَدَاهُ فَأَبْدَلَهُ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَ‏ بِهِمَا جَنَاحَیْنِ یَطِیرُ بِهِمَا مَعَ الْمَلَائِکَةِ فِی الْجَنَّةِ کَمَا جَعَلَ لِجَعْفَرِ بْنِ أَبِی طَالِبٍ وَ إِنَّ لِلْعَبَّاسِ عِنْدَ اللَّهِ تَبَارَکَ وَ تَعَالَی مَنْزِلَةً یَغْبِطُهُ بِهَا جَمِیعُ الشُّهَدَاءِ یَوْمَ الْقِیَامَةِ. «امالی صدوق، صفحه462- بحارالانوار ،ج22، ص274» #حسین_دارابی #میلاد_حضرت_عباس

🔴 ویژگی‌های مشترک حضرت عباس با پدرش امیرالمؤمنین علیهماالسلام ویژگی دوم: کاشف الکرب بودن یکی از صفات امیر المؤمنین (علیه السّلام) که در زیارتنامه‌های ایشان بارها تکرار می‌شود این است «وَ كَاشِفِ الْكَرْبِ عَنْ وَجْهِهِ» یعنی تو «كَاشِفِ الْكَرْبِ عَنْ وَجْهِ الرّسول» هستی، یعنی برطرف کننده غم و اندوه از صورت پیامبری. این مقام بسیار بالایی است. پیغمبری که هیچ چیزی در این عالم وجود نمی‌توانست قلبش را منفعل کند. خدا میفرماید: من او را بردم و آسمان‌ها را به او نشان دادم که بخشی از آن را به ابراهیم (علیه السّلام) هم نشان داده بودم؛ ابراهیم تماشا کرد و محمّد (صلّی الله علیه و آله و سلّم) «ما زاغَ الْبَصَرُ» گوشه‌ی چشمی هم نینداخت، یعنی چشم او به سمت آن‌ها منحرف نشد که آن‌ها را ببیند چون عالم وجود برای پیغمبر چیزی نداشت که تماشایی باشد. پیامبری که قرآن براو او نازل می‌شد که اگر به کوه‌ها نازل می‌گشت هرآیینه خاضع و متصدّع می‌شد از خشیت خدا. حالا چنین فردی با چنین مقامی اگر کسی «كَاشِفِ الْكَرْبِ عَنْ وَجْهِ» این موجود بشود. چه مقامی دارد؟ تنها امیر المؤمنین (علیه السّلام) این مقام را دارد. شما این مقام را در قمر بنی هاشم (علیه السّلام) هم می‌بینید. یکی از ویژگی‌های قمر منیر بنی هاشم این است او "كاشِفَ الْكَرْبِ عَنْ وَجْهِ الْحُسَیْنِ " است. ادامه دارد.... برگفته از سخنان استاد کاشانی #میلاد_حضرت_عباس @hosein_darabi