#شعر_پایداری باز جنگی نابرابر در برابر داشتند دست امّا از سر چادر مگر برداشتند؟ گرچه‌ چادرها به‌ خون‌ غلتیده‌ و خاکی‌ ولی زیر چکمه بوی گل‌های معطّر داشتند دست بر ماشه نمی‌بردند این قزّاق‌ها شرم اگر که‌ از‌ حرم نه، از کبوتر داشتند.. لحظه‌ای‌ قبل‌ از صدای‌ وحشی‌ فرمان‌ تیر کودکانی در کنار خویش مادر داشتند چشم‌ کاشی های‌ فیروزه‌ به‌ گنبد خشک‌ شد؟ یا از اوّل طرح اِسلیمیِ پرپر داشتند؟ در وصیّت‌ نامۀ سرخ شهیدان دیده‌ای؟ جملگی‌ یک‌ خواسته در سطر آخر داشتند #زهرا_سپهکار #حجاب #بصیرت @hoseiniye_ye_del

جنگلی از سرو در های و هوی باد و در آرامش باران ریشه دواندم از گذشته تا همین الان از گیسوی آشفته‌ام برگی نمی‌ریزد از پیکر من شاخه‌ای نشکسته در طوفان بر شانه‌های خسته‌ام گنجشک‌ها خوابند من کیستم؟ نیمی درختم، نیمه‌ای انسان حاشا اگر در گوشه‌ای آرام بنشینم فرقی ندارد کنج خانه، گوشۀ زندان در سایه‌ام همسایه‌ها آرام می‌گیرند آرام می‌گیرند از تبریز تا تهران آن‌ها که می‌گفتند می‌مانند، برگشتند «تنها» به پایان می‌رسد این راه بی‌پایان راه پس و پیش مرا بن‌بست می‌بینند این سو به دریا می‌رسم آن سو به کوهستان جمع تبرها، اَرّه‌ها، اَرّابه‌ها جمع است این سال‌خورده سرو تنها مانده در میدان آتش گرفته نیمی از من در تنور نان آتش گرفته نیمی از من بر سر قلیان من؛ جنگلی از سروهای چکمه پوشیده من زنده‌ام‌، امضا؛ ارادتمند؛ کوچک‌خان ✍🏻 #مجتبی_حاذق #شعر_پایداری #میرزا_کوچک‌خان_جنگلی @hoseiniye_ye_del