شوری‌ست در سرم که به لیلا نمی‌دهم دل را به دست عالم بالا نمی‌دهم این تحفه را به عرش معلّی نمی‌دهم "اشکی بوَد مرا که به دنیا نمی‌دهم این است گوهری که به دریا نمی‌دهم" راهی‌ست راه عشق که باشد پر از نشیب باید مراقبت بنمایم ز هر فریب حاجت نباشدم به تمنای هر طبیب "گر لحظه‌ای وصال حبیبم شود نصیب آن لحظه را به عمر گوارا نمی‌دهم" از کودکی مرید مریدان حضرتم از خادمان مخلص بیت ولایتم سرمست از حلاوت یک‌لحظه صحبتم "عمری بوَد که گوشه‌نشین محبتم این گوشه را به وسعت دنیا نمی‌دهم" در جان من محبت مولا نشسته است این رشته تا ابد به خدا ناگسسته است هرچند قلب من ز گناهان شکسته است "در سینه‌ام جمال علی نقش بسته است این سینه را به سینۀ سَینا نمی‌دهم" دست طلب ز حُسن تمنا نمی‌کشم چشم از نگاه سرو دل‌آرا نمی‌کشم در بحر عشق منت صحرا نمی‌کشم "تا زنده‌ام ز درگه او پا نمی‌کشم دامان او ز دست تمنا نمی‌دهم" تا نوکر حسینی و دل‌بسته‌ی حسن ای دل فقط به محضر مولات رو بزن بیرون کن از خود آرزوی جنت عدن "سرمایۀ محبت زهراست دین من من دین خویش را به دو دنیا نمی‌دهم" یک‌عمر می‌شود که دم شادی و عزا این عشق بوده در دل من مِهر جان‌فزا گفتم به خویش بابت این لطف؛ حَبّذا "گر مهروماه را به دو دستم نهد قضا یک ذره از محبت زهرا نمی‌دهم" مهر علی و آل علی در سرشت ماست زیبا کننده‌ی همه اعمال زشت ماست خدمت به خاندان علی سرنوشت ماست "امروز بزم ماتم زهرا بهشت ماست این نقد را به نسیۀ فردا نمی‌دهم" دل را گره زدم به تماشای کربلا از کاظمین تا دم ایوان سامرا چشمم اسیر غربت آن گنبد طلا "در سایۀ رضایم و همسایۀ رضا این سایه را به سایۀ طوبی نمی‌دهم" #محمدصادق_عبادی_راد #عضوکانال @hoseiniye_ye_del