🇮🇷جایگاه «انقلاب اسلامی و رهبری حضرت امام (ره)» در سیر رشد و توسعه‌ی «دین‌داری»🇮🇷 ❇️#قسمت_سوم 🔰تعلقات سیاسی، تعلقات قلبی و دلبستگی‏ها در زیربنایی‏ترین امر حكومت جامعه قرار دارد كه حتماً حول محوری است، نمی‏شود بدون #محور باشد. این محور هم در زمان مشروطه و هم قبل از آن و هم بعد از آن وجود داشته و آن هم پرستش خدای متعال بوده است لكن این محور در چه افقی طرح شود و سپس چگونه تغییر كند كه آثار آن نسبت به قلب‏ها، فكرها و نسبت به عینیت خیلی بیشتر از قبل شود؟ این امر بدون «متكفل» و «سازمان» و «نظام» ممکن نیست و این نظام داشتن، یعنی مدیریت حكومت تا وضعیت جامعه را از سطحی به سطح دیگر منتقل کند. 🔸اگر قرار شد تعلقات جامعه حول یک محور (#ولایت_فقیه) در نظام اسلامی توسعه یابد و دائماً تغییر موضوع پیدا کنند، اولین نیاز جامعه اسلامی به «#مدل_توسعه_قدرت_اسلام» خواهد بود. یعنی مدلی که قدرت شناخت موضوعات و زمان و مکان را داشته باشد و آن را بصورت کمّی رقم بزند. یعنی همان طور كه بدون داشتن یك جدول خوب از اعداد طبیعی، اندازه‏گیری كمّی از پدیده‏ها دچار مشكل خواهد شد (می‌توانید نظر دهید که مثلاً چیزی کم یا زیاد شده است اما نمی‌توان نظر داد که چند برابر شده و به چه عددی خواهد رسید) و همان‌طور که روش محاسبه‌ای لازم است تا بتوان چیزی را بعنوان یک نظریه مورد سنجش قرار داد، در امور خیلی بالاتر هم که توسعه از آن امور است، بدون در دست داشتن «روش» محال است بتوان به جایی رسید. 🔹 روش، ابزار كار است و مدل، ابزار سنجش. بدون ابزار نمی‏شود كار كرد. زیرا بشر علم امامت ندارد تا بتواند به اشیاء كماهی احاطه پیدا کند و اگر سؤالی از عینیت‏ها مطرح شود، جواب آن بدون ابزار، امكان ندارد. البته بصورت تخمینی می‏شود كار كرد؛ همان‏گونه كه قبل از كشف علم حساب، مردم در دنیا زندگی می‏كردند. اما «توسعه تأثیر» را نمی‏توان تخمینی حساب كرد. زیرا توسعه تأثیر رهین سنجش شما در مقیاس بالاتری است که قدرت تغییر موضوع را داشته باشد و این بدون مدل توسعه، امكان ندارد. 🎙فرازی از سخنان مرحوم علامه سیدمنیرالدین حسینی الهاشمی _ 1369/7/23 (با اندکی ویرایش) 🇮🇷https://eitaa.com/hosseiniehandisheh