دو عامل نرم افزاری امام (ره) در ایجاد تحولات ✍️مهدی میرزاجانی، نماینده محترم طلاب ارومیه و استاد حوزه علمیه قم نوشت: امام (ره) به عنوان کسی یکی از سرآمدان تاریخ موجب تحولاتی شدند که مسیر تاریخ را تغییر دادند؛ و همین مورد راز ماندگاری او است. ایشان سه تحول بزرگ به وجود آورد: 1-کشور ایران؛ پایه های سیاسی، سلطنتی و دیکتاتوری را منهدم و مردم سالاری را جایگزین آن کرد. 2- میان امت اسلامی؛ موجب جریان بیداری اسلامی شد و امت اسلامی را که دچار انفعال و بی تحرکی شده بود؛ بیدار کرد. 3_ سطح جهان؛ امام (ره) فضای معنوی را در دنیا زنده کردو مردم دنیا متوجه اسلام ناب و معنویت اصیل قرار گرفتند. سوال این است که امام با چه نیرویی توانست این تحولات عظیم را به وجود آورد؟ قطعاً عوامل سخت افزاری نبود، چون امام (ره) نه پول داشت و نه رسانه ای و نه حامی سیاسی، عوامل سخت افزاری امام (ره) یک صفحه کاغذ و نواری بود که پیام خود را به دیگران می رساند، پس این میان عوامل نرم افزاری بود که به نیروی آنها توانست تحولاتی بنیادی به وجود آورد که مهمترین شان عبارتند از: اول: ایمان در وجود امام (ره) چهار ایمان دیده می شود: الف) : ایمان به هدف هدف امام (ره) پیاده کردن احکام اسلامی بود چرا که احکام اسلامی در حال فراموشی بود. با اینکه به اعمال ظاهری کم و بیش عمل می شد ولی روح اسلام که همان تسلیم نشدن در برابر غیر خدا و گردن ننهادن در مقابل طاغوت،بود از بین رفته بود. ب): ایمان به راه راه امام (ره) مبارزه بود؛ مبارزه با مستکبران و بزرگان کفر، و این همان راهی که قرآن آن را مطرح می کند: «وَمَا لَكُمْ لَا تُقَاتِلُونَ فِي سَبِيلِ اللَّهِ وَالْمُسْتَضْعَفِينَ مِنَ الرِّجَالِ وَالنِّسَاءِ وَالْوِلْدَانِ... چرا در راه خدا جهاد نمی‌کنید و در راه (آزادی) جمعی ناتوان از مرد و زن و کودک ...»( نساء 75) امام (ره) به این رسیده بود که جز راه شهادت و جهاد و مبارزه راه دیگری برای رهایی از چنگال مستکبران وجود ندارد. ج): ایمان به مردم یعنی همان چیزی که خداوند متعال درباره پیغمبر صلوات الله علیه و آله می فرماید: «...يُؤْمِنُ بِاللَّهِ وَيُؤْمِنُ لِلْمُؤْمِنِينَ... به خدا ایمان آورده و به مؤمنان هم اطمینان دارد» توبه 61. امام (ره) امت را خوب شناخته بود و به امت خوش بین بود و به جوهر رشد مردم پی برده بود؛ایشان می دانست که مردم اگر تشخیص بدهند که این راه، راه خداست همه مشکلات را تحمل می کنند؛ با این توجه بود که از بین مدلهای حکومت، جمهوریت را مطرح فرمود و این یعنی اعتماد به مردم و اعتماد به رای مردم و با این نگاه بود که استعدادها و قوّه های نهفته مردم را تشخیص داد و به فعلیّت رساند. د): ایمان به ربّ این ایمان از همه بالاتر است؛ ایمان به ربّ یعنی: نترسیدن از غیر خدا و دل نبستن به غیر خدا و باور داشتن به هدایت الهی و اعتماد کردن به وعده های خدای متعال، امام (ره) می دانست اگر به خاطر خدای متعال اقدام کند و دین خدای متعال را یاری کند خدای متعال هم او را یاری می کند. و ثمره این باور و ایمان بود که توانست در مقابل مستکبران ایستادگی کند و ملّت را "موسی وار" از چنگال فرعونیان نجات داد. دوم: امید دومین مؤلفه ای که عامل نرم افزاری امام (ره) بود؛ نیروی امید بود. امید یعنی آینده را روشن دیدن و باور داشتن به نتیجه مثبت اتفاق ها یا شرائط زندگی ؛ امید در دل امام (ره) یک عنصر دائمی بود. امید، موتور محرک حرکت امام بزرگوار بود. ایشان در جایی می گوید:«من در طول سالهای مبارزه تا پس از پیروزی هرگز دچار یأس نشدم و معتقد بودم که وقتی ملّت چیزی را بخواهد، آن چیز حتماً تحقّق پیدا میکند.» (صحیفه‌ی امام، ج ۹، ص ۱۸۱) #امام_خمینی(ره) #امید #ایمان #نویسندگان_حوزوی_آذربایجان_غربی @howzavian_westazarbaijan

از_خمین_تا_خامنه(1) من پاپ نیستم... ✍ محمدباقر حسن‌زاده مدیر محترم حوزه علمیه امام خامنه ای نوشت: از همان عنفوان جوانی، طاقتِ ظلم و زور را نداشت! وقتی به فیضیه رسید و دید همه جمع شدند. چرایی را جویا شد؛ گفتند: یکی از اتباع وارد حجره ی طلبه شده و بیرون هم نمیاد؛ مام زومان نمی رسد! او تبعه را به لطایف الحیل به وسط فیضیه کشاند و یک کشیده ی محکم بر گوشش کشید و طَرَف از ترس فرار کرد! همان موقع، او به جرم فلسفه خوانی از طرف عده ای مطرود می شد! عصری که کتب فلسفی را با لیفتراک دستی به نام انبردست جا به جا می کردند و جامِ آبِ آقا روح الله را آب می کشیدند. پسرش می گفت: امام، فقط رو سرش، یازده تا زخم داشت و فقط یکی از دستان او نشکسته بود و گرنه از بس بالای دیوار به دویدن و بازی کردن روزگار سپری می کرد، سابقه ی شکستگی در دو پا و یک دست و سرش اتفاق افتاده بود! اگر امروز بود که به هر کُنش و واکُنشی یک برچسب می زنند،می گفتند: ایشان به اختلال بیش فعالی مبتلا است! آقا روح الله شیفته ی عمّه خانوم بوده؛ عمّه هم از آن کنشگران اجتماعی-سیاسی بوده است و مشق شب آقا روح الله هم نزد عمّه یادگیری شجاعت و دل به دریا زدن بود. او در وقتی که هنوز مرجع هم نبود و از اشکال کنندگان مجلس درس پُرجماعت آیت الله العظمی بروجردی بود، خیلی کنشگری ها داشته است و سرِ قصّه ی غصّه فدائیان با دفتر و حتی خود آیت الله العظمی به محاجّه و استدلال و جهاد تبیین روی می آورد! حتی قبل اعدام فدائیان به دفتر آیت الله العظمی می رود و می گوید: أُستادُنا اگر مانع اعدام فدائیان نشوید دیگر سنگ روی سنگ بند نمی شود! ولی دفتر و خود آیت الله العظمی به هر دلیل که شاید پرهیز از تنش و تندروی! دلیل آن بوده است، مانع اعدام نمی شوند! برخی گفته اند: آقا روح الله حتی عمّامه بر زمین کوبید و گفت: به داد این سیّد و اولاد پیامبر برسید! ولی باز افاقه نکرد که نکرد! آقا روح الله بعد اعدام فدائیان، آمد و شد خویش را به دفتر کم کرد! اما اینها برای آقا روح الله، درد نبود! گذشت و آیت الله العظمی آقای بروجردی درگذشت و رحلت او عالم شیعه را سوزاند! آقا روح الله سر قصّه تحقیر آمیز کاپیتولاسیون بر فراز منبر رسول خدا در مسجد أعظم قم، داد واسلاما سر داد و همگان را از پرچمداران حوزه و غیر حوزه به مبارزه فراخواند و گفت در صورت نیامدن و عافیت طلبی و کنجِ حجره گُزینی، بایستی فاتحه ی اسلام را خواند! این نیز گذشت و روزگار بر آقا روح الله که اکنون دیگر آیت الله العظمی آقا روح الله خمینی است، تنگ شد! نه این که او را به گوشه مبارزه کشانند، نه! ولی به جلای وطن و توطّن در بلاد غربت مبتلایش کردند! از مملکتی به ممالکی دیگر؛ به خیال این که دست پرورده ی عمّه خانم در دوران طفولیت و کودکی و معرفت یافته فقه و فقاهت و دیانت از مبارزه باز خواهد ایستاد! کسی که در عمر خود حتی یکبار هم نترسیده است، با او چه توان کرد! تهدید بالاتر از این که در کنار دریاچه نمک قم، به دریاچه انداختن تهدید شوی ولی خوفی نداشته باشی! خودش بعدها قسم به خدا خورده بود که والله نترسیدم! او فریاد می کشید که اگر مرا بر روی امواجی سهم گین و در کشتی های متلاطم به روی دریاها به خیال خود سرگردان کنید، باز ندای تظلّم و یاری طلبی برای مردم مظلوم ایران و دین محمد را فریاد خواهم زد! #امام_خمینی #نویسندگان_حوزوی_آذربایجان_غربی @howzavian_westazarbaijan

از خمین تا خامنه (۲) ✍محمدباقر حسن‌زاده در گفته‌ها و نکته‌ها نوشت: او در تبعید خود در عراق بیش از همه جا مورد اذیت واقع شد! خود به احمد گفت: احمد جان با این که در نجف در جوار حضرت حیدر علیه السلام، از معنویت و دانش، لبریز می شدم ولی خدا می داند که اینجا از دست هم لباس هایم چه ها کشیدم! کتاب پنج جلدی «برداشت های از سیره ی امام خمینی» لبریز از این گفته ها و نکته ها ست. روزی احمد با گرفتگی نزد آیت الله العظمی آمد و گفت: اینجا پچ پچ می کنند که خمینی را چه به مرجعیت! او نه ریش بلندی دارد و نه عمّامه ای بزرگ! امام فرمود: برو بگو من هنوز مُشرک نشدم که برای مرجعیت ریش بگذارم و به متراژ عمّامه بیندیشم! معروف است که وقتی حرم مشرّف می شده، عده ای در مسیرش، پشت به او می کردند و وقتی کنار ضریح حضرت مولا می ایستاد؛ شیطان به زبان آنها می گفت: تُف به ریا! می گفتند: آقا؛ سخنان شما علیه شاهنشاه مملکت ایران، موجب فشار بر حوزه نجف می شود و خوف تعطیلی اش می رود! امام با نگاه به دور دست ها و دیدن آنچه خیلی ها از درکش زمین گیر بودند، می گفت: من حوزه را برای اسلام می خواهم، وقتی در ایران، اسلام به صلیب می کشند و با انحراف و تحریف و تخریب، حتی نام اسلام را هم خفّه می کنند، حوزه علمیه ی نجف را می خواهم چکار!؟... من پاپ نیستم که هفته ای یکبار سری به کلیسا زنم و به داد مظلوم خاموش باشم و فریاد بر سر ظالم نکشم! آری! حضرت آیت الله العظمی امام خمینی با این خون دل ها و جام زهر بر سر کشیدن ها، انقلابی را رقم زد که مردم با دیدنش به خدا می رسیدند و با گفتارش، جان برای حقّ قربانی می کردند! او زنده است! او نمرده است! بلکه آنها که خواستند یاد او را زیر خروارها خاک، خاک کنند، اکنون در محضر الهی، جیغ شان بابت سکوت شان مقابل ظلم، گوش فلک را کَرّ کرده است! اکنون قبای او بر تن بزرگی از شاگردانش_بلکه بزرگترین شاگردش_ به خوبی جای گرفته است! همو که به قول خمینی کبیر، به مثابه ی خورشیدی بین دوستان می درخشد!همو که در لسان سدید خمینی بت شکن به خامنه ای عزیز مزیّن است! #امام_خمینی #نویسندگان_حوزوی_آذربایجان_غربی @howzavian_westazarbaijan