eitaa logo
حوزه‌علمیه‌شهرستان‌بابل
1.5هزار دنبال‌کننده
23.4هزار عکس
2.4هزار ویدیو
1.1هزار فایل
مدیر ۰۹۱۱۳۱۴۱۳۳۲ آموزش ۰۹۱۹۹۲۱۷۴۱۰ پژوهش ۰۹۱۰۹۶۴۶۶۳۸ امور صیانتی ۰۹۱۲۸۵۲۵۳۸۰ تهذیب ۰۹۳۵۲۳۸۸۲۲۹ تبلیغ ‌۰۹۱۹۳۵۱۱۰۶۹ منابع‌انسانی ۰۹۱۱۹۰۴۸۶۷۸ امین‌مالی ۰۹۱۱۲۱۸۱۳۸۳ امورطلاب‏ ۰۹۱۱۲۱۲۰۲۷۴ دفترموقوفات ۰۹۱۱۲۱۲۰۲۷۴
مشاهده در ایتا
دانلود
محضر استاد نیکزاد باسمه تعالی چهار نکته مهم قرآنی ازایه ۱۰۵ سوره مائده بر اساس تفسیر المیزان «يَأَيهَا الَّذِينَ ءَامَنُوا عَلَيْكُمْ أَنفُسكُمْ لا يَضرُّكُم مَّن ضلَّ إِذَا اهْتَدَيْتُمْ إِلي اللَّهِ مَرْجِعُكُمْ جَمِيعاً فَيُنَبِّئُكُم بِمَا كُنتُمْ تَعْمَلُونَ‏(105)» «اي كساني كه ايمان آورده‏ ايد بر شما باد رعايت نفس خودتان ، چه آنان كه گمراه شده‏ اند گمراهيشان به شما ضرر نمي‏ رساند اگر شما خود در راه هدایت باشید (راه هدایت را از دست ندهيد) ، بازگشت همه شما به خداست و پس از آن آگاهتان مي‏كند به آنچه عمل مي‏ كرديد .» علامه طباطبایی رحمه الله علیه در ذیل این آیه نکات جالبی را بیان می فرمایند که به برخی از آنها اشاره می کنیم. نکته اول ذیل آیه به هدایت و ضلالت اشاره می کند می دانیم که این دو مفهوم، دو وصف راه هستند یعنی راه هدایت و راه گمراهی. همین نشان می‌دهد که همه انسان‌ها در راهند برخی در راه هدایت و برخی در راه ضلالت. نکته دوم راه و هدایت و ضلالت در راه، در جایی مطرح می شود که غایت و مقصدی در کار باشد. نکته سوم ذیل آیه که می فرماید بازگشت همه شما به سوی خدا است بیانگر این نکته است که مقصد همه خداست یعنی همگان به سوی خدا می روند ( انا لله و انا الیه راجعون ) یعنی چه آنهایی که در راه هدایت اند و چه آنهایی که در راه صلالتند به سوی خدا می روند برخی با پیمودن راه هدایت و برخی با پیمودن راه ضلالت. در آیه ۶ به بعد سوره انشقاق آمده است:(يَا أَيُّهَا الْإِنْسَانُ إِنَّكَ كَادِحٌ إِلَىٰ رَبِّكَ كَدْحًا فَمُلَاقِيهِ ....) اى انسان حقا كه تو به سوى پروردگار خود بسختى در تلاشى و او را ملاقات خواهى كرد. به دنبال آن به دو گروه اصحاب یمین و اصحاب شمال که دو فرجام متضاد دارند اشاره می کند. از این آیات هم به وضوح فهمیده می‌شود که فرجام همه انسانها لقای پروردگار است اما با دو وضعیت متضاد. نکته چهارم ازایه مورد بحث استفاده می شود که راه همان نفس انسان است یعنی هر انسانی در درون خودش در سیر و سلوک است. زیرا بعد از این که به انسان امر می کند که خود را دریاب و به خویش توجه کن، به راه هدایت و راه ضلالت اشاره می کند. به صورت طبیعی جا داشت که به انسان سفارش کند که مواظب راهت باش زیرا تو خواهی نخواهی در راهی و دو راه در پیش پایه تو است: راه هدایت و سعادت و راه ضلالت و شقاوت، اما به جای آن به انسان سفارش می کند که مواظب خودت باش. به تعبیر دیگر به جای اینکه بفرماید مواظب راهت باش می فرماید مواظب خودت باش، همین نشان می‌دهد که انسان همان راه است که باید مواظب آن باشد. بنابراین همه انسان ها در خود سیر می کنند یعنی هر انسانی هم راه است و هم رونده راه . روی این حساب هر انسانی باهر فکر و عقیده و باهر عمل و اخلاق و رفتار در حقیقت در خود در حال سیر و سلوک است . همه انسانها در پایان سیر و سلوک خود به لقای پروردگار خود می رسند بادو فرجام متضاد. روی این حساب نمی توان گفت آنها که در راه هدایت اند به لقای خدا می رسند و آنها که در راه ضلالت اند به لقای خدا نمی رسند بلکه باید گفت هر دو گروه ه به لقای پروردگار خود می رسند. هدایت یافتگان به لقای پروردگار خود یعنی پروردگار رحمت و مغفرت و لطف و عنایت می رسند و گمراهان و منحرفان هم به لقای پروردگار خود یعنی پروردگار غضب می رسند. تجسم این دو گونگی لقای پروردگار، همان بهشت و جهنم است. بهشت مظهر رضای پروردگار و جهنم مظهر خشم و غضب پروردگار است. هم بهشتیان و هم جهنمیان پروردگار متناسب با وضعیت خود را ملاقات می کنند. بارخدایا ما را به راه راست هدایت فرما راه آنان که به آنها نعمت دادی نه راه گمراهان و نه راه غضب شدگان. آمین یا رب العالمین
سلام و ادب محضر همکاران(نمایندگان) محترم دفتر در استان ها با احترام و آرزوی قبولی سوگواری و عزاداری ها، فایل پی دی اف pdf دریافتی نخست(بهار) سال ۱۴۰۱ از استان ها، پس از بررسی و زیاد محتوایی و شکلی و اصلاح تیترها و....(توسط اینجانب و همکاران) تقدیم می شود👇👇 ۱۴۰۱/۰۵/۱۱