eitaa logo
حوزه‌علمیه‌شهرستان‌بابل
1.5هزار دنبال‌کننده
23.5هزار عکس
2.4هزار ویدیو
1.1هزار فایل
مدیر ۰۹۱۱۳۱۴۱۳۳۲ آموزش ۰۹۱۹۹۲۱۷۴۱۰ پژوهش ۰۹۱۰۹۶۴۶۶۳۸ امور صیانتی ۰۹۱۲۸۵۲۵۳۸۰ تهذیب ۰۹۳۵۲۳۸۸۲۲۹ تبلیغ ‌۰۹۱۹۳۵۱۱۰۶۹ منابع‌انسانی ۰۹۱۱۹۰۴۸۶۷۸ امین‌مالی ۰۹۱۱۲۱۸۱۳۸۳ امورطلاب‏ ۰۹۱۱۲۱۲۰۲۷۴ دفترموقوفات ۰۹۱۱۲۱۲۰۲۷۴
مشاهده در ایتا
دانلود
امام علی علیه السلام هنگام به خاك سپردن رسول الله (صلى الله عليه و آله) بر سر قبر آن حضرت، چنين فرمود: صبر نيكوست، مگر بر مرگ تو و بيتابى زشت است، مگر در فراق تو. اندوهى كه از مرگ تو رسد بزرگ است و هر اندوه ديگر، چه پيش از آن و چه پس از آن، خرد است و بى مقدار. حکمت292نهج البلاغه
11.37M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
🔶بخشی از خطبه هشتاد و نهم نهج البلاغه در وصف روزگاران بعثت پیامبر صلی الله علیه و آله و سلّم 🔹پیامبر ص از نگاه نهج البلاغه بخش اول
11.38M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
🔶بخشی از خطبه صد و شصت و یکم نهج البلاغه در توصیف پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلّم 🔹پیامبر ص از نگاه نهج البلاغه بخش دوم
امام حسن علیه السلام: إنَّ أَحسَنَ الحَسَنِ الخُلُقُ الحَسَنِ. نیکوترین نیکو، خُلق نیکو است. الخصال، ص ۲۹
امام رضا(ع): مَن زارَنِی عَلَی بُعدِ دارِی، أتَیتُهُ یومَ القِیامَةِ فی ثلاثِ مَواطِنَ حتّی اخَلِّصَهُ مِن أهوالِها: إذا تَطایرَتِ الکتُبُ یمینا و شِمالًا، و عِندَ الصِّراطِ و عِندَ المِیزانِ. هر که مرا در دیار غربت زیارت کند، روز قیامت در سه جا به داد او می رسم و از هراسها و سختیهای آنها نجاتش می دهم: وقتی که نامه های اعمال از راست و چپ پراکنده شوند و هنگام گذشتن از صراط و موقع سنجیدن میزان [اعمال ]. عیون أخبار الرِّضا: ۲/ ۲۵۵/ ۲
امام رضا (ع) می فرماید: هر که در مجلسی بنشیند که در آن یاد ما (اهل بیت) زنده می شود، قلبش، در روزی که قلب ها می میرند، نمی میرد. (وسائل الشیعه، ج 44، ص 278 )
امام رضا (ع) می فرماید: مَن فَرَّجَ مِن مُؤمِنٍ، فَرَّجَ اللّه ُ عَن قَلبِهِ یَومَ القِیامَهِ هر کس اندوه مؤمنی را بزداید، خداوند در روز قیامت، غم از دلش می زداید. (الکافی، ج 2، ص 200)
امام رضا علیه‌السلام: وَ قَالَ إِنَّهَا تَشْتَهِی مِنْکَ مِثْلَ الَّذِی تَشْتَهِی مِنْهَا همسرت از تو همان را می خواهد که تو از او توقع داری. (بحار الأنوار (ط – بیروت)، ج‏73، ص:102)
امام حسن عسكرى عليه السلام:در تفسير آيه«وَ قُولُوا لِلنّاسِ حُسْنا» «با مردم به زبان خوش سخن بگوييد» فرمود: يعنى با همه مردم، چه مؤمن و چه مخالف، به زبان خوش سخن بگوييد. مؤمن، به هم مذهبان، روى خوش نشان مى دهد و با مخالفان، با مدارا سخن مى گويد تا به ايمان، جذب شوند و حتّى اگر نشدند، با اين رفتار، از بدى هاى آنان در حقّ خود و برادران مؤمنش، پيشگيرى كرده است. [مستدرك الوسائل، ج 12، ص 261]