#صاحب_سال لبخند می‌زنیم... ولی غم داریم! لباسِ نو می‌پوشیم... روزگارمان اما، سیاه است! به دلِ خیابان می‌زنیم... کسی از دل‌مان خبر ندارد! وقتی تو نیستی... هیچ‌چیز سَرِ جایش نیست! کدام عید؟! کدام شادی؟! کدام گشت‌وگذار؟! از اعماقِ قرون... مِهرَت را به‌ دل‌مان انداختی... ما را دچار کردی... بی‌آن‌که ببینیم تو را! خدا را خوش نمی‌آید! این‌همه چشم‌انتظاری... این‌همه سرگشتگی... این‌همه دلداگی! ما اما... جماعتِ صبوری هستیم! صبر می‌کنیم! یا می‌آیی... یا یک روز تو را سخت در آغوش می‌گیریم! ایرادی ندارد! شاید تقدیر ما جماعتِ آخرالزمانی... این‌طور رقم خورده! سال که تمام شد... اما نگذار روی تو را ندیده... صورت به خاک بگذاریم!

#صاحب_سال لبخند می‌زنیم... ولی غم داریم! لباسِ نو می‌پوشیم... روزگارمان اما، سیاه است! به دلِ خیابان می‌زنیم... کسی از دل‌مان خبر ندارد! وقتی تو نیستی... هیچ‌چیز سَرِ جایش نیست! کدام عید؟! کدام شادی؟! کدام گشت‌وگذار؟! از اعماقِ قرون... مِهرَت را به‌ دل‌مان انداختی... ما را دچار کردی... بی‌آن‌که ببینیم تو را! خدا را خوش نمی‌آید! این‌همه چشم‌انتظاری... این‌همه سرگشتگی... این‌همه دلداگی! ما اما... جماعتِ صبوری هستیم! صبر می‌کنیم! یا می‌آیی... یا یک روز تو را سخت در آغوش می‌گیریم! ایرادی ندارد! شاید تقدیر ما جماعتِ آخرالزمانی... این‌طور رقم خورده! سال که تمام شد... اما نگذار روی تو را ندیده... صورت به خاک بگذاریم!