تحلیل دیدگاه شیخ بهائی و اخباریان در علل تغییر شیوه اعتبارسنجی متاخران، احسان سرخه ای.pdf
582.9K
📕 تحلیل دیدگاه شیخ بهایی و اخباریان در علل تغییر شیوه اعتبارسنجی متأخران
🖊احسان سرخه ای
🔖 چکیده مقاله:
علامه حلی، به پیروی از استادش سید احمد بن طاووس، احادیث را در چهار گروه «صحیح»، «حسن»، «موثق/قوی» و «ضعیف» جای داد. این تقسیم پیش از آن از سوی قدما کاربرد نداشته است. شیخ بهایی، «نابودی منابع و از دست رفتن قراین» را علت تغییر در شیوه اعتبارسنجی احادیث دانسته است.
در این مقاله ضمن پذیرش نابودی بخشی از منابع حدیثی، دیدگاه شیخ بهایی با تکیه بر مستنداتی که ثابت میکند بخش قابل توجهی از منابع تا اواخر قرن هشتم در دسترس بوده، نقد شده است. البته بر فرض پذیرش این نظریه، بخشی از سؤالات مطرح نیز بیپاسخ مانده است.
از سوی دیگر، اخباریان، «پیروی از عامه» را دلیل اتخاذ شیوه جدید اعتبارسنجی معرفی نمودهاند. با مراجعه به منابع معتبر عامه پیش از این دوره و هماهنگی بین آنها و تقسیم ارائه شده از سوی علامه حلی، میتوان تا حدودی دیدگاه اخباریان را قابل تأیید ارزیابی کرد. برخلاف اعتقاد اخباریان، این به خودی خود اشکال و انحراف تلقی نمیشود، بلکه تفاوت در پیشزمینهها، و فقدان هماهنگی شیوه جدید با بستر نقل و انتقال احادیث در میان امامیه، کاربست این شیوه از اعتبارسنجی را نادرست نموده است.
📚 فصلنامه علوم حدیث، دوره 23، شماره 87، بهار 1397، صفحه 115-142
#️⃣ #رجال #علامه_حلی #متأخران #شیخ_بهایی #اخباریان #احسان_سرخه_ای
●؛••┈••✦•🌼📚🌼•✦••┈••؛●
🔷کانال رسمی معاونت آموزش حوزه علمیه خراسان
💠 @howzehamozesh
بسمالله
#تاریخ_فقه_و_روات
✔️قرینهی اطمینان بخشِ کتاب مُقنعه!
🔲 #استاد_سید_علی_خامنهای :
📚مُقنعه(ی شیخ مفید) یک دورهی تقریباً کامل فقه است. هیچ کتاب فقهی پیش از آن با این خصوصیت وجود ندارد. مقنع صدوق علاوه بر اینکه مانند کتاب علی بن بابویه متون روایات است، از لحاظ جامعیت مباحث فقهی هم به مقنعه نمیرسد و علاوه بر آن، مباحث آن مختصرتر و کوتاهتر است.
▪️ مفید در این کتاب، اگر چه استدلال بر فتاوای خود ذکر نکرده و لذا فهم چگونگی استدلال او بر این فتاوی آسان نیست، اما به استناد قرینهی اطمینان بخشی میتوان گفت که فتاوی او در این کتاب متکی به استدلال متین فقهی است و اگر این استدلال، مکتوب نیست تا آیندگان از آن استفاده کنند، اما چنان بوده که تلامذه و طبقهی فقهای متصل به او آن را سرمشق کار خود قرار دهند و بر آن، بیافزایند. آن قرینهی اطمینان بخش، کتاب تهذیب شیخ طوسی است.
▪️چنانکه میدانیم، تهذیب شرح مقنعه و بیان استدلالهای فقهی آن است. شیخ طوسی (ره) در مقدمهی آن کتاب روش خود را در استدلال بیان میکند که بطور خلاصه چنین است: استدلال در هر مسأله به ظاهر یا صریح قرآن و یا انواع دلالتهای مفهومی آن (مانند: مفهوم موافقه و مفهوم مخالفه و دلالت التزامیه و اشباه آن)، و نیز استدلال به سنت قطعیه به معنای خبر متواتر و یا خبر محفوف به قرینه، و نیز اجماع مسلمین یا اجماع امامیه، سپس ذکر احادیث مشهور در هر مسأله، و آنگاه مطرح کردن دلیل معارض (اگر وجود داشته باشد) و سعی در جمع دلالی میان دلیلین و اگر جمع دلالی ممکن نشود، رد دلیل مقابل به خاطر ضعف سند یا به خاطر اعراض اصحاب از مضمون آن، و در جایی که دو دلیل از لحاظ سند و امثال آن (مانند جهت صدور یا اعراض مشهور و غیره) برابر باشند و هیچیک ترجیحی بر دیگری نداشته باشد، ترجیح خبری که موافق اصول و قواعد کلیهی مستخرجه از شریعت است، و ترک دلیل مخالف اصل و قاعده، و در صورتی که هیچ حدیثی در مسأله نباشد عمل به مقتضای اصل، و همیشه ترجیح جمع دلالی بر ترجیح سندی، و جمع دلالی را بر طبق «شاهد جمع» منصوص انجام داده و حتی المقدور از آن تخطی نکردن.
🔹اکنون این سؤال مطرح میشود که آیا شیخ مفید که خود، نویسندهی کتاب مقنعه است از این روش استدلال جامع که میتواند فقیه را به فتاوی سراسر آن کتاب برساند غافل بوده و بدون معرفت به این روشِ استدلال به آن فتاوی دست یافته است؟
▫️به عبارت دیگر آیا شیخ طوسی (ره) مبتکر این نحوه استدلال است؟ یا او آن را از استاد خود، مفید آموخته است؟
🔸جای شک باقی نمیماند که شیخ طوسی آن اسلوب استدلال فقهی را در محضر شیخ مفید و از خود آن بزرگوار آموخته و چون با روش استدلال استاد خود آشنا بوده توانسته کتاب وی را با اصول مورد نظر خود او مستدل سازد.
🔹این برداشت هنگامی تقویت میشود و قطعیت مییابد که مبانی اصولی شیخ مفید در کتاب اصول مورد توجه قرار گیرد. با ملاحظهی آن کتاب و تکیهی مفید بر کتاب و سنت متواتر و محفوف به قرینه یا مرسل مشهور و مورد عمل اصحاب و دیگر نظرات وی در اصول، به روشنی نشان میدهد که اسلوب استدلالی که شیخ طوسی در مقدمهی تهذیب بیان کرده همان است که استادش بدان معتقد بوده و عمل میکرده و به شاگردان خود میآموخته است.
🔸🔹نتیجه آنکه کتاب مقنعه اگر چه با استدلال مقرون نیست ولی از آنچه گفته شد معلوم میشود که شیوهی استدلالی به همان گونه که در هزار سال بعد از مفید همواره در حوزه فقاهت شیعه معمول و متداول بوده، آن فقیه نامدار را به فتاوی وی در آن کتاب رسانده است.
📜پیام به کنگره جهانی هزاره شیخ مفید_ سال ۱۳۷۲
#فقه
#رجال
•┈┈••••✾•🌿🌼🌿•✾•••┈┈•
📚کانال رسمی معاونت آموزش حوزه علمیه خراسان:
http://eitaa.com/joinchat/1842216994C8e88b82cfe
╔═📚📒════╗
@howzehamozesh
╚════📖🔖═╝
#مشایخ_ثلاثه
🔰 مراد از « مشایخ ثلاثة » چه کسانی هستند؟
💠 استاد محمدحسن #ربانی (حفظه الله):
1⃣ اگر در کتب روایی و فقهی گفته شود که این حدیث را « مشایخ ثلاثة » روایت کردهاند، مراد صاحبان کتب اربعه است:
🔸 شیخ کلینی
🔹 شیخ صدوق
🔸 شیخ طوسی
2⃣ اگر در کتب فقهی گفته شود که این فتوا را « مشایخ ثلاثة » دادهاند، مراد این اشخاص است:
🔸 شیخ مفید
🔹 سید مرتضی
🔸 شیخ طوسی
3⃣ اگر بگویند « مشایخ ثلاثة » فلان راوی را توثیق کردهاند، مراد این سه تن است:
🔸 شیخ طوسی
🔹 مرحوم نجاشی
🔸 مرحوم کشی
4⃣ در کتب رجال و فقه هم گاهی گفته میشود « مشایخ ثلاثة » از فلان راوی روایت کردهاند و نقل مشایخ ثلاثة از او موجب وثاقت راوی میشود. در این صورت مراد این سه تن است:
🔸 محمد بن ابی عمیر
🔹 احمد بن محمد بن ابی نصر بزنطی
🔸 صفوان بن یحیی
📚 ربانی، محمدحسن، کافی شناسی: ص۵و۶.
#رجال
🆔 @Dar_Masire_Feghahat
•┈┈••••✾•🌿🌺🌿•✾•••┈┈•
📚کانال رسمی معاونت آموزش حوزه علمیه خراسان:
http://eitaa.com/joinchat/1842216994C8e88b82cfe
╔═📚📒════╗
@howzehamozesh
╚════📖🔖═╝┛