اصلاحیه 🌱عرض سلام خدمت اساتید گرامی حوزه قرانی 🍀با توجه به شروع دور جدید کلاس های مجازی در ایام ماه مبارک رمضان ان شاالله حضور و غیاب دروس تدریسی خود را تا شنبه ۹۹/۲/۶ (اولین روز ماه مبارک رمضان ) برای ثبت در سایت نجاح برای معاونت آموزش ارسال بفرمایید 💢 لازم به ذکر است فرصت های لازم جهت ارسال خلاصه نویسی ها به طلاب داده شده است . ❌❌لذا غیبت ها کاملا ثبت شود .❌❌ 🌹باتشکر

پایه اول

🌱شنبه 99/02/06 🌹اولین روز رمضان المبارک #پله های ترقی #حوزه قرآنی امام حسین علیه السلام همدان

. . #امتحانات ترم دوم سال تحصیلی # حوزه قرآنی امام حسین علیه السلام

🌱بسم الله الرحمن الرحیم 🔷جلسه اول یک شنبه99/02/07 ♦️ به ضمیر شأن و قصه ضمیرمجهول، امر و حدیث نیز مى گویند عرب هرگاه بخواهد جمله اى را بیاورد که مفهومى مهم و در خور توجه دارد به گونه اى که سزاوار است توجه شنوندگان بدان جلب شود با تاکید بر اینکه آن معنی واقع شده یا شدنی است آن را مستقیماً بیان نمى کند بلکه توضیح بعد الابهام می آورد یعنی ابتدا ضمیرى که مرجع متقدم ندارد را به کار مى گیرد تا کنجکاوی شنونده را برانگیزد و وى را راغب و مشتاق کند به استماع بقیه کلام، سپس مفاد خبر را می آورد. این ضمیر که مبتدا یا اسم نواسخ بوده و همیشه مفرد است فایده اش گرامی داشت و تعظیم و تقویت مخبر عنه است مانند: "قل هوالله احد؛ بگو: البته خداوند یگانه است. ❇️ذکر چند مورد از ضمایر شأن در قرآن: 1. «و هو محرّم علیکم إخراجهم» در حالی كه البته بیرون ساختن آنان بر شما حرام بود. هو ضمیر شأن و مبتدا، و خبر آن جمله «محرّم علیكم إخراجهم» است؛ بنابراین كه إخراجهم مبتداى مؤخّر و محرّم با ضمیر مستتر نایب فاعل، خبر مقدّم باشد. 💢 2. « إنّه من یتّق و یصبر فإنّ الله لا یضیع أجر المحسنین» بی گمان هرکه تقوا پیشه کند خدا پاداش نیکو کاران را تباه نمی کند. هاء ضمیر شأن و اسم ناسخ است، وجمله شرطیه اسمیه یعنی من یتّق الخ خبر آن است. [در ادامه: من شرطیه مبتدا، و مجموع جمله شرط و جواب خبر من است..] نظیر این ترکیب در دو آیه «أنّه من یحادد الله و رسوله فأنّ له نار جهنّم» «إنّه من یشرک بالله فقد حرّم الله علیه الجنّة» هم جاری است. باید دانست که «لفظ فعل شرط» در این مثال ها مجزوم است اما « جمله شرط + جمله جواب» مجموعا خبر انّ و مرفوع است. 💢 3. «إنّه ربّی أحسن مثوای» در تفسير «قال مَعاذَ اللَّهِ إِنَّهُ رَبِّي أَحْسَنَ مَثْوايَ» دو احتمال داده‌اند الف: خداوند پروردگار من است كه مقام مرا گرامى داشته است. ب: عزيز مصر مالك من است و به من جای نیکو داده است. ضمیر هاء را که اسم إنّ است گاه به الله و گاه به عزیز مصر برگردانده اند و ربّی را خبرآن گرفته اند اما آیا می توان آن را ضمیر شآن گرفت؟ ترجیحا خیر. از آنجا که ضمیر شأن از پنج جهت مخالف باب ضمایر است، نحویون جایی ضمیر شأن می گیرند که غیر آن ممکن نباشد. (پنج جهت: مرجعش مؤخر است- مرجعش جمله است – صرف نمی شود – جز مبتدا و معمول نواسخ قرار نمی گیرد – متبوع توابع نمی شود). البته اهل المعانی و البیان امکان این مساله را منوط به سیاق و اقتضای کلام می دانند نه مرجحات نحوی. 💢 4. «ویکأنّه لایفلح الکافرون» ای وای، گویی که کافران رستگار نمی گردند. ویکأنّ مرکب از (وَیْ) و (کَأَنَّ) یا (وَیْکَ) و (أَنَّ). واژه (وَیْ) یا (وَیْکَ با حرف خطاب) اسم الفعل مضارع است و برای تعجّب و تندّم به کار می‌رود، و در اینجا معنی تندّم یعنی اظهار پشیمانی دارد. ناسخ در حالت اول کأنّ است و در حالت دوم أنّ. البته حالت سومی هم متصور است که کاف حرف جر تعلیل و أنّ ناسخ باشد، کأنّ = لأنّ با این معنی: أعجب لعدم فلاح الکافرین. ترجمه ما بر اساس ترکیب اول بود. در اینجا هاء ضمیر حتما برای شأن و قصه است چون در غیر این صورت بین اسم و خبر ناسخ، رابطی نخواهد بود. 💢 5. با توجه به مسائل ضمیر شأن به نظر شما آیا می توان ضمیر را در آیه مبارکه «و ما هو بمزحزحه من العذاب أن یعمّر» ضمیر شأن گرفت؟ 🌹🌹جواب سوال را به آیدی @mrtztpak ارسال کنید و هدیه بگیرید 🌹🌹 ✅هر روز یک سوال و یک جایزه ✅