🌱پله های ترقی 🍀دومین روز ماه مبارک رمضان 🍃 یک شنبه ۹۹/۲/۷ #حوزه علمیه قرآنی امام حسین علیه السلام 🌹حجت الاسلام و المسلمین باقری

✅✅ قطره های از ادبیات قرآنی ✅✅ ☘️بسم الله الرحمن الرحیم☘️ 🌹جلسه دوم🌹 99/02/7دوشنبه 🌴تحذیر و اغراء جزء باب مفعول به هستند. تحذیریعنی توجه دادن مخاطب (گاهی برای غیر مخاطب نیز واقع می‌شود) بر امر مکروه و ناگوار جهت اجتناب از آن، با نصب اسمی مذکور«محذّرمنه یا محذّر یا هر دو» توسط فعل محذوف "إحذر" و نظائر آن. روش های تحذیر از إغراء بیشتر است: الف) ذکر فقط يكی از محذَّر‌منه یا محذّر؛ سه گونه است: 1. تکرار مانند «الغیبةَ الغیبةَ» «قلبَک قلبَک»؛ دومی تأکید لفظی است 2. عطف واو مانند «الغیبةَ و النمیمةَ» «قلبَک و لسانَک»؛ دومی معطوف است. 3. بدون عطف و تکرارمانند «الغیبةَ»؛ «لسانَک»؛ در همه مثال ها عامل الغیبة را اُترُک یا تجنّبْ و عامل قلبَک را اِحفَظ و صُن می توانيم بگیریم. 🌱 ب) ذکر هر دوی محذّر و محذّر منه؛ سه گونه است: 1. عطف واو مانند «إیّاک و التکبرَ» 2. جر با مِن مانند «إیّاک من الحسد» 3. بدون عطف و جر مانند «إیّاک المعاصیَ». می توانیم تقدیر را در مثال اول أحذِّرُک و أبغِّضُ التکبّرَ (عطف جمله به جمله) و در مثال دوم جنِّبْ نفسَک من الحسد و در مثال سوم أبعِّدُک المعاصیَ بگیریم. إغراء یعنی توجه دادن مخاطب (إغراء فقط نسبت به مخاطب واقع می‌شود) به امر محبوب جهت انجام آن، با نصب امر محبوب توسط فعل محذوفِ ‌"إلزم" و نظائر آن؛ إغراء به سه شکل تکرار و عطف و بدون تکرار و عطف بکار می رود «القرآنَ القرآنَ» «الصلاةَ و الصومَ» «الأبَوینِ». عامل را به ترتیب إلزَمْ و واظِبْ و راعِ و نظایر اینها می توانیم بگیریم. 🌱 🌺ذکر چند مورد از قرآن🌺 1. «فقال لَهم رسولُ الله ناقةَ الله و سُقیاها» دو ترجمه می شود ارائه کرد الف: به آنان گفت زنهار! متعرض شتر خدا و محل آب خوردنش نشوید یعنی تقدیر اِحذَروا ناقةَ الله و لاتتعرّضوا سقیاها و از باب تحذیر باشد. ب: به آنان گفت شتر خدا و نوبت آب خوردنش را حرمت نهید یعنی تقدیر راعُوا و احترِمُوا ناقةَ الله و الزَموا سقیاها و از باب اغراء باشد. البته عمده مفسرین و مترجمین آن را تحذیر (و البته تنها تحذیر قرآن!) می دانند. می توان عطف "و سقیاها" را عطف جمل یا عطف مفردات دانست. سُقیا در اصل اسم مصدر و به معنی آب خوردن است و در اینجا به محل آب خوردن یا نوبت آب خوردن اطلاق شده است. 🌱 2. «فأقم وجهَک للدینِ حنیفاً فِطرةَ الله الّتی فطَرَ الناسَ علیها» پس روی خودرا "با گرایش تمامِ به حق" به سوی این دین کن، با همان سرشت خدایی که خداوند مردم را به آن سرشته است. فطرةَ مفعول به برای الزَمْ و ازباب اغراء است یعنی همراه و ملازم فطرت باشید. اشاره دارد به اینکه این دین توصیه شده در آیه همان است که فطرت الهی ما، ما را به آن رهنمون می شود. فطرة به معني نوع آفرينش مصدر نوع است از فَطْربه معنی ایجاد و ابداع. 🌱 3. «صبغةَ الله» صبغة مصدر نوع از صَبْغ است به معنی رنگ کردن. دو وجه در نصب صبغة؛ الف: صبغة مفعول مطلق برای فعل محذوف أی صبغنا اللّهُ صبغةَ الله یا برای فعل آمنّا در آیه قبل أی آمنّا إيمانَ الله و ایمان را صبغه نامیدن جنبه بلاغی (استعاره مصرحه) دارد. ب: مفعول به برای الزَمُوا یا بادِرُوا و از باب اغراء است یعنی رنگ الهی بگیرید یا به نگارگری خدا بشتابید؛ که البته آن رنگ و نگار ایمان است. هر دو وجه نصب اشاره دارد که ایمان مذکوردر آیه قبل صبغه الهی داشته بلکه أحسن الصِبَغ است نه مسیحی یا یهودی شدن کذایی موصوف. 🌱 4. «ما جعَل َ علیکُم فی الدین من حرجٍ ملّةَ أبیکم إبراهیم» ملّة اسمی جامد و در اصل به معنی کیش و آیین است و گاه به گروهی که به یک شریعت هستند گفته شده. در اینجا منصوب است از باب اغراء با تقدیر اتّبِعوا. و ممکن است نعت مقطوع یا عطف بیان مقطوع از الدین باشد با تقدیر أعنی و أقصُدُ. 🌱 ⭕️سوال امروز⭕️ 5. با عنایت به آنچه گذشت نصب در دو آیه مبارکه «و المؤمنون یؤمنون بما أنزل.. و المقیمینَ الصلاةَ و المؤتون الزکاة» و «و لکنّ البرّ مَن آمن بالله..و الموفون بعهدهم إذا عاهدوا والصابرین فی البأساء» چه وجوه ترکیبی دارد؟ ♦️♦️ جواب سوال را به آیدی @mrtztpak ارسال کنید ♦️♦️ 🔷🔷 هر روز یک سوال و یک جایزه 🔷🔷

🌱پله های ترقی 🍀سومین روز ماه مبارک رمضان 🍃 دو شنبه ۹۹/۰۲/۰۸ #حوزه علمیه قرآنی امام حسین علیه السلام 🌹حجت الاسلام و المسلمین باقری

🌱 باسمه تعالی 🍃 برنده جلسه اول "قطره هایی از ادبیات قرانی" 🌹طلبه ارجمند :جناب اقای امیرحسین جوادی 🍃🍃هر روز یک سوال و یک جایزه🍃🍃

#شهدا 🌹

❤️به برادران وخواهرانم تأکید می‌کنم وقتی یک کمکی را برای یک خانواده میبرید،هیچ فیلم یاعکسی نبایدگرفته شود. ♦️این خانواده به هیچ‌وجه نبایدلحظه‌ای احساس خجالت،نقص،یاخواری کند.این روش باکاری که برای«وجه الله»باشد منافات دارد چون پافشاری بر کرامت،آبرو واحترام مردم نیز از اوجب واجبات است. (سید حسن نصرالله ۳ اردیبهشت ۱۳۹۹ در سخنرانی تلویزیونی به مناسبت آغاز ماه مبارک رمضان)

✅✅ قطره های از ادبیات قرآنی ✅✅ ☘️بسم الله الرحمن الرحیم☘️ 🌹جلسه سوم🌹 99/02/8 سه شنبه ☘️صفت مشبِهَه یا مشبَّهه اسمى است كه دلالت كند بر صفتى و صاحبش و ثبوت آن صفت براى صاحبش.مشبِهَه اسم فاعل از باب افعال است به معنی شبیه شونده(به اسم فاعل). مشبَّهه اسم مفعول از باب تفعیل است به معنی شبیه شده (به اسم فاعل). ✳️نکته بسیار مهم: معنی این که صفت مشبهه فقط از فعل لازم ساخته می شود چیست؟ این است که چون "تنها" بر ثبوت صفت برای موصوف(دوام اتصاف) دلالت می کند فرقی نمی کند که از فعل لازم باشد یا متعدی! و چون "تنها" بر این ثبوت دلالت می کند گویا از مصدر فعل لازم گرفته شده است. این که صفت مشبهه به مفعول به نصب نمی دهد دلیلش همین است. در واقع لازم يا متعدي بودن آن مصدري كه صفت مشبهه از آن ساخته مي شود موضوعيتي ندارد بلكه مهم اين است كه صفت مشبهه را هميشه بصورت لازم يا مطاوعه معنا كنيم و اگر هم اصل آن متعدي بود ابتدا آن را لازم فرض کرده، سپس صفت مشبهه از آن می سازیم مانند: رَحِمَه »» رحُم »» رحيم \ علِمَه »» علُم »» علیم. البته اگر این دو را مأخوذ از نفس فعل متعدی بدانیم اسم مبالغه اند. 🌷 🍃 میدانیم وزن صفت مشبهه از ثلاثى مجرد با شروطی أَفعَل فَعلاءاست و در باقی موارد سماعى بوده و اوزان مختلفى (حدود 30 وزن) دارد. علاوه بر اوزان ویژه، قاعده كلى این است كه هرگاه از وزن اسم فاعل و مفعول قصد ثبوت شود، صفت مشبهه است و فارق، وزن نیست قصد است. البته روشن است که قرينه عقلی یا لفظی یا حالی برای این تفهیم قصد لازم است. در ثلاثی مجرد چه‌بسا كلماتى بر وزن فاعل و مفعول هستند ولى صفت مشبهه‌اند مانند: صادِق الوَعد، محمود المقاصِد، رابطُ الجَأش؛ زيرا كسى باوفاء، خوش‌نيّت، قوی دل است که این اوصاف در او دائمى باشد. در غير ثلاثى مجرد نیز اگر از وزن اسم فاعل و مفعول ابواب، قصد ثبوت ‌شود صفت مشبهه است مانند: مُستطِیل الشَکل، مُظلِم القلب، موسَّع الرزق. نکته مهم باقی مانده: آیا می توان از اوزان ویژه(سماعی) صفت مشبهه در صورت امکان، قصد حدوث کرد و آن ها را اسم فاعل و مفعول به شمار آورد؟ جواب: این ممکن نیست ولی بنا بر قول محققین نحوی در صورت چنین قصدی، آن ها را به وزن فاعل و مفعول وارد می کنیم مانند: کارِم، ضائِق، باصر، عاطِش و مُبدَع در قصد حدوث از کریم، ضیِّق، فَرِح، بصیر، عطشان و بدیع. 💐 بررسی چند مورد در آیات☘️ 1. جاعل؛ «إِنِّی جاعِلٌ فِی الْأَرْضِ خلیفة» این جاعِلٌ صفت مشبهه است و معنای ثبوت و دوام دارد، یعنی من دائماً در عالَم خلیفه دارم. امام از خلفای الهی است و امامت از سنخ ولایت است، از سنخ وکالت نیست، نصبی است، رأی دادن مردم نیست، برای این که در امام، عصمت شرط است، عصمت هم مثل عدالت نیست که با تجربه به دست بیاید لذا جعل خلیفه معصوم جز از طریق وحی ممکن نیست. از طرفی چون هیچ وقت زمین از خلیفه الهی خالی نمی ماند «لولا الحجة لساخت الأرض بأهلها» جعل خلیفه استمرار دارد(برگرفته از تفسیر تسنیم). طبق این قول نصب خلیفة را به عامل مقدّر "أَجعَلُ" باید گرفت چون صفت مشبهه در مفعول به عمل نمی کند. 🍃 2. کاذب؛ «أَ لَمْ تَرَ إِلَي الَّذِينَ نَافَقوا يَقُولُونَ لِإِخْوَانِهِمُ الَّذِينَ كَفَروا مِنْ أَهْلِ الْكِتَابِ لَئِنْ أُخْرِجْتُمْ لَنَخْرُجَنَّ مَعَكُمْ وَ لاَ نُطِيعُ فِيكُمْ أَحَداً أَبَداً وَ إِن قُوتِلْتُمْ لَنَنصُرَنَّكُمْ وَ اللَّهُ يَشْهَدُ إِنَّهُمْ لَكَاذِبُونَ» خداوند فرمود: اصلاً منافق دروغگوست، آن روزي كه با مسلمين بودند با مسلمين دروغ گفتند. گفتند مي‌آييم، اما نيامدند، امروز هم كه با شما هستند به شما دروغ مي‌گويند, مي‌گويند مي‌آييم، ولي نمي‌آيند. اصولاً در إِنَّهُمْ لَكَاذِبُونَ اين كاذب صفت مشبهه است نه اسم فاعل؛ يعني سيرهٴ نفاق كذب است، اين‌چنين نيست كه فقط با سایر مسلمين دروغ بگويند و با شما دروغ نگويند، اصلاً نفاق با صِدق جمع نمي‌شود. [كسي كه با خود دروغ مي‌گويد، هرگز با غير راست نمي‌گويد، منافق که با خودش دروغ مي‌گويد ممكن نيست با غير دروغ نگويد.] پس اين كاذب هم صفت مشبهه است. 💢💢💢ادامه دارد💢💢💢

ادامه 💢💢 🍃 3. مصلی؛ در سورهٴ ماعون خدا فرمود وای بر اینها؛ «فویل للمصلّین» این کدام نمازگزار را می‌گوید؟ «الذین هم عن صلاتهم ساهون» آن ها که نمی‌دانند چه می‌کنند ولی نمازگزار هستند، بر اینها که مصلّی اطلاق شده است جنبهٴ صفت مشبهه دارد و معنای دوام دارد نه جنبه اسم فاعل که به معنای حدوث باشد. مثل اینکه ما در فارسی می‌گوییم راستگو و راست‌گوینده. یکی اسم فاعل است یکی صفت مشبهه. یکی صادق است به معنای صفت مشبهه، یکی صادق است به معنای اسم فاعلی. مصلّی معنای صفت مشبهه دارد یعنی کسی که کارش این است که اهل نماز است، خلاصه نمازش را ترک نمی‌کند ولی با این وجود هم خدا می‌فرماید: «ویلٌ للمصلّین» وای بر اینها. چرا؟ برای اینکه اینها از نمازشان غافلند. از نمازشان غافلند نه به آن معنا که یادشان برود نماز بخوانند، نه! نماز می‌خوانند شاید اول وقت هم بخوانند اما یادشان نیست چی می‌گویند. نمی‌دانند چی می‌گویند. نه معنایش را می‌دانند، نه به آن معنا معتقدند. اصلاً نمی‌دانند چه می‌کنند. سهو از صلاة دارند. (ملخّص از تفسیر تسنیم). (بنا بر نظر صحیح و بر خلاف نظر رایج در بین طلاب به تبعیت از مغنی) صفت مشبهه می تواند صله أل موصوله باشد و خیلی هم رایج است! لذا أل المصلّین را می توان موصوله گرفت و می توان نوعی تعریف عهد گرفت. ☘️ 4. شاکر و صابر؛ در آیه «و کذلک نجزی الشاکرین» ما جزاي شاكرين را مي‌دهيم. شاكر اسم فاعل نيست صفت مشبهه است. شاكر کسی است اين صفت سپاس گزاری براي او ملكه شده و جزء سیرت او شده) امّا جزاي شاكرين چقدر است؟ خدا مي‌داند. سرّ عدم ذكر جزای شاكران تعظیم و تفخیم پاداش آن هاست. در مورد صابر در «انما یوفی الصابرون أجرهم بغیر حساب» هم باید گفت صفت مشبهه است چون اساسا صبر و شکر از خصال پایدار درونی هستند نه عوارض گذرا و مقطعی، البته می توان به اقتضای مقام از آن دو معنی حدوث هم قصد کرد. ولی اتصاف در این دو آیه به لفظ صابر و شاکر صفت مشبهه است مگر آنکه قرینه بر خلاف آن باشد. 🍃 5. ألدّ الخصام؛ در آیه مبارکه «و من الناس من یعجبک قوله فی الحیاة الدنیا و یشهد الله علی ما فی قلبه و هو ألدّ الخصام» أَلدّ از ریشه «لدد» صفت مشبّهه و به معنی سرسخت و شدید است اگر خصام مصدر باب مفاعله و به معنی خصومت و دشمنی باشد یعنی «و هو شدید الخصومة» یا این که اسم تفضیل و به معنی سرسخت ترین و گردنکش‌ترین است اگر خصام جمع مکسّر خَصْم، به معنی دشمنان باشد یعنی «و هو أشد المخاصمین و أشد الأعداء». 🍃 سوال مسابقه⭕️⭕️⭕️ 6. وزن فاعل در آیات «فَلَعَلَّكَ تَارِكٌ بَعْضَ مَا يُوحَىٰ إِلَيْكَ وَضَائِقٌ بِهِ صَدْرُكَ أَنْ يَقُولُوا..» «قالَ هيَ راوَىَتْني عن نفسي و شهِدَ شاهدٌ من أهلِها» «و إنّا لجمیعٌ حاذِرونَ» اسم فاعل است یا صفت مشبهه؟؟ ♦️♦️ هر روز یک سوال و یک جایزه ♦️♦️ 🔷🔷🔷🔷پاسخ سوال را به آیدی @mrtztpak ارسال کنید 🔷🔷