♦️ انتخابات میاندوره‌ای و چشم‌انداز سیاست داخلی آمریکا
#تحلیل_کوتاه
🔹 جو بایدن رئیس‌جمهور آمریکا در سخنرانی خود پس از اعلام نتایج انتخابات میاندوره‌ای، این انتخابات را یک «روز خوب برای دموکراسی و برای آمریکا» خواند که نشان می‌دهد دموکرات‌ها از نتایج به دست آمده خشنود هستند. به طور سنتی حزبی که در انتخابات ریاست‌جمهوری به پیروزی می‌رسد در اولین انتخابات میاندوره‌ای، نتایج مطلوبی کسب نمی‌کند. بایدن در سخنرانی خود به این موضوع اشاره کرد و مدعی شد که دموکرات‌ها کمتر از هر موقعیت مشابه دیگری در ۴۰ سال گذشته، در انتخابات مجلس نمایندگان کرسی از دست داده‌اند.
🔸 در حقیقت، انتخابات میاندوره‌ای اخیر نشان داد که شاید ناظران توانایی بایدن را در مدیریت فضای سیاسی، علی‌رغم میزان محبوبیت پایین، دستکم گرفته بودند. دولت وی لوایح اقتصادی متعددی را در یک و نیم سال اخیر در کنگره به تصویب رسانده است که این لوایح حاصل گفتگو با طرف‌های سیاسی مختلف بوده است. به عبارت دیگر، دولت بایدن توانسته با رویکردی معتدل، دستور کار خود را تا حدودی به پیش ببرد. بایدن در ماه‌های اخیر نیز با اتخاذ رویکردی میانه، سعی کرد هم به مسئله تورم پرداخته و هم به دغدغه کسانی که نسبت به ممنوعیت سقط جنین نگران بودند توجه نشان دهد.
🔸 در این میان نقش‌آفرینی دونالد ترامپ نیز حائز اهمیت است. در روزهای گذشته خبرهایی مبنی بر اعلام نامزدی وی برای انتخابات ریاست‌جمهوری پس از انتخابات میاندوره‌ای منتشر شده بود. به نظر می‌رسد ارزیابی ترامپ این بود که جمهوری‌خواهان به پیروزی بزرگی دست خواهند یافت و با مصادره این پیروزی می‌تواند اعتبار و انرژی لازم برای نامزدی مجدد را کسب کند.
🔸 شاید نتایج انتخابات میاندوره‌ای، تغییری در تصمیم ترامپ ایجاد نکند اما قطعاً تردیدهایی را در مورد احتمال پیروزی وی در انتخابات ریاست‌جمهوری به وجود می‌آورد. به خصوص آنکه «ران دوس‌سانتیس» فرماندار جمهوری‌خواه فلوریدا که از آن به عنوان رقیب ترامپ در حزب جمهوری‌خواه یاد می‌شود توانست به یک پیروزی آسان با اختلاف آرای حدود ۲۰ درصدی دست یابد. اهمیت این اختلاف آرا آنجا خود را نشان می‌دهد که در گذشته، انتخابات ایالت فلوریدا همواره صحنه رقابت نزدیک میان دموکرات‌ها و جمهوری‌خواهان بوده است. می‌توان گفت دوس‌سانتیس توانسته است این ایالت را به ایالتی جمهوری‌خواه بدل کند.
🔸 پیش از انتخابات میاندوره‌ای، احتمال تکرار رقابت بایدن-ترامپ در انتخابات ریاست‌جمهوری ۲۰۲۴ بالا به نظر می‌رسید. اما اکنون بایدن می‌تواند بدون دادن هزینه سیاسی بالا، از نامزدی مجدد صرف نظر کند. او در سخنرانی خود نیز اوایل سال ۲۰۲۳ را زمان تصمیم‌گیری نهایی در مورد انتخابات ۲۰۲۴ اعلام کرد. با این حال، نتایج انتخابات میاندوره‌ای، بر تصمیمات طرفین در مورد انتخابات ریاست‌جمهوری تأثیرگذار خواهد بود.
☘️ اندیشکده راهبردی تبیین🌿
▫️http://eitaa.com/joinchat/1881014274Cd314e9fec6
#تحلیل_کوتاه
☑️ فهم درست از یک سخنرانی
✅سخنرانی متین و دور از هیجان‌زدگی سید حسن نصرالله نشان داد که محور مقاومت به چنان بلوغ و پختگی رسیده است که شرایط ظاهری میدان نبرد و مطالبات هیجانی افکار عمومی تاثیری در تصمیم‌گیری‌های برنامه ریزی شده این جبهه و رهبرانش ندارد.
سید حسن نصرالله درحالی اقدام به فرونشاندن و تعدیل فضای برانگیخته‌ی روانی جبهه‌ی مقاومت کرد که در عین حال با تهدیدات تلویحی و ابهام‌هایی که در سخنانش گنجانده بود، جنگ روانی و شرایط مبهم حوادث پیش رو را در جبهه دشمن تعمیق بخشید.
سیدحسن همچنین برخلاف مقاطع گذشته که موازنه قدرت را در مقابل رژیم صهیونیستی برهم زده بود، این بار با تهدید آمریکا و برحذرداشتن واشنگتن از هرگونه اشتباه محاسباتی، سطح این منازعه را از رژیم صهیونیستی به رودررویی با آمریکا افزایش داد.
سید مقاومت با همه‌کاره دانستن آمریکا در حوادث اخیر، به تحقیر رژیم صهیونیستی پرداخت.
@talangorsiyasi
#تلنگر_سیاسی
در
سروش
ایتا
بله
🌐 چرا سید حسن نصرالله ترور شد؟
#تحلیل_کوتاه
#جبهه_لبنان
🔹 ترور سید حسن نصرالله توسط رژیم صهیونیستی که نشان‌دهنده مرحله جدیدی از درگیری بین این رژیم و محور مقاومت است در سطوح متفاوت واجد دلالت‌های مهمی است.
💢 هدف کوتاه‌مدت و انفکاک جنوب لبنان و غزه
🔸 در گذر از طراحی گسترده رژیم صهیونیستی برای تضعیف هرچه بیشتر اجزای محور مقاومت، هدف کوتاه‌مدت این رژیم از حمله به لبنان را باید برقرار معادله آرامش در جنوب لبنان در قبال بازگشت ساکنان شمال سرزمین‌های اشغالی دانست. به‌عبارت دیگر، تل‌آویو تلاش می‌کند تا با حملات گسترده به اهداف نظامی و غیرنظامی در ضاحیه و پیگیری تدریجی قاعده «النصر بالرعب»، مقاومت را ناگزیر کند تا طرح پیشنهادی میانجی‌‌ها را بپذیرد و بدین ترتیب جبهه لبنان را از غزه منفک کند.
💢 حمله زمینی و دور کردن حزب‌الله از مرز
🔸 باتوجه به عملکرد رژیم صهیونیستی در حمله زمینی به نوار غزه، به‌نظر می‌رسد این رژیم در ابتدا تمایلی برای ورود زمینی به خاک لبنان نداشت؛ اما پس از شکست مذاکرات سیاسی، انجام ترورهای هدفمند در سوریه و لبنان، حملات هوایی علیه اهدافی در خاک سوریه و نیز اقداماتی در راستای اخلال در مسیر پشیبانی حزب‌الله مقدمات حمله زمینی را فراهم کرده است؛ چه‌اینکه تداوم حملات حزب‌الله به شهرک‌های صهیونیست‌نشین، به‌ویژه در شمال سرزمین‌های اشغالی، نشان داده حداقل تاکنون حملات هوایی نتوانسته تل‌آویو را به هدف خود یعنی پایان حملات حزب‌الله علیه شمال فلسطین اشغالی برساند. بنابراین با تداوم حملات حزب‌الله، تشدید حملات هوایی و حمله زمینی رژیم صهیونیستی با هدف عقب راندن حزب الله به پشت رودخانه لیتانی محتمل است.
💢 بازآرایی نظم منطقه در هماهنگی با ایالات متحده
🔸 از دیدگاه رژیم صهیونیستی همانطور که نامگذاری عملیات ترور توسط این رژیم نیز نشان می‌دهد، ترور دبیرکل حزب‌الله لبنان، فارغ از ترور دشمن دیرینه و توانمند این رژیم، بخشی از طراحی گسترده برای بازآرایی نظم منطقه‌ای است. این طراحی که به‌نظر می‌رسد با حمایت و هدایت واشنگتن پیش می‌رود، بهدنبال زدن بال‌های منطقه‌ای ایران و تضعیف اجزای محور مقاومت برای فشار بر رأس و مرکز محور است. براین‌اساس، برنامه رژیم صهیونیستی برای غزه پساجنگ بدون حماس، تشدید حملات علیه سوریه و ترورهای هدفمند بسیاری از فرماندهان عالی‌رتبه حزب‌الله و برخی فرماندهان ایرانی مرتبط با محور پشتیبانی فلسطین را باید در این چهارچوب ارزیابی کرد.
💢 دیگر جبهه‌ها
🔸از چنین منظری، به انفعال کشاندن گروه‌های مقاومت در عراق ازطریق تهدید به حملات مرگ‌بار (مانند آنچه پس از حمله کتائب حزب‌الله به پایگاه آمریکایی برج ۲۲ به‌وقوع پیوست و منجر به بیانیه کتائب مبنی‌بر تعلیق حملات به نیروهای آمریکایی شد) و یا فشار بر دولت مرکزی عراق و نیز حملات پراکنده علیه مواضع انصارالله در یمن، بخشی از کنشگری آمریکا در این طراحی کلان محسوب می‌شود. براین‌اساس به‌نظر می‌رسد باید منتظر اقدامات آتی ائتلاف آمریکایی‌ـ‌صهیونیستی در عراق و یمن (البته با شیوه‌های متفاوت) بود.
💢 جمع‌بندی
✔️ در مجموع منطقه غرب آسیا در وضعیت خطیری قرار دارد و درحالی که فقدان مهم‌ترین رهبران و فرماندهان محور مقاومت، ضربه‌ای بزرگ به منافع محور و نیز جمهوری اسلامی ایران است، تهران و سایر اجزای محور مقاومت، رویدادهای هفته‌های اخیر را باید فراتر از تحولات جنگ غزه، بخشی از راهبرد محور عبری، غربی و عربی برای بازآرایی نظم منطقه‌ای جدید ارزیابی کنند.
🌐اندیشکده راهبردی تبیین🌐
💎 @Tabyincenter01
🌐 سوریه و اوکراین: رقابتهای ژئوپلیتیک قدرتهای بزرگ و چالشهای منطقه‌ای
#تحلیل_کوتاه
🔹تحولات اخیر در سوریه و اوکراین، صحنه‌ای پیچیده از رقابتهای ژئوپلیتیک را رقم زده که در آن، بازیگران جهانی و منطقه‌ای به دنبال تثبیت جایگاه خود و تغییر معادلات قدرت هستند. گسترش نفوذ بازیگران خارجی در سوریه و اقدامات تحریک‌آمیز در اوکراین، به وضوح تلاش‌های غرب برای گشودن جبهه‌های جدید تقابلی علیه بازیگران مخالف نظم غرب محور را نشان می‌دهد.
1️⃣ سوریه: زمین تقابل قدرت‌ها
🔸سوریه از سال ۲۰۱۱ همچنان به‌عنوان یکی از مهم‌ترین کانون‌های تضاد منافع میان قدرتهای جهانی و منطقه‌ای باقی مانده است. گزارش‌های اخیر درباره نقش افسران اطلاعاتی اوکراینی در ادلب و پشتیبانی آن‌ها از گروه‌های مسلح به خوبی نشان دهنده نقش غرب در بحران سوریه در امتداد رقابتهای جهانی قدرت است.
💢حضور اوکراین در سوریه: اهداف و پیامدها
🔸حضور نظامی و اطلاعاتی اوکراین در سوریه، که با حمایت ترکیه و همراهی گروه‌هایی همچون هیأت تحریر الشام همراه شده، نه‌تنها باعث پیچیدگی بیشتر بحران در این کشور شده، بلکه به‌وضوح بخشی از راهبرد غرب برای تضعیف دولت سوریه و هم‌پیمانانش است. شباهت روش‌های جنگی به‌کاررفته در ادلب با تاکتیک‌های ارتش اوکراین در نبرد با روسیه، شاهدی بر این هم‌گرایی عملیاتی است.
🔸در این چارچوب، تلاش برای گسترش تنش در مرزهای سوریه را باید بخشی از سیاست کلان غرب برای افزایش هزینه‌های محور مقاومت در منطقه دانست. بازیگرانی که خواهان حفظ حاکمیت و تمامیت ارضی سوریه هستند، با چنین اقداماتی در مقابل چالشی دوگانه مواجه شده‌اند: از یک سو، ضرورت مقابله با تهدیدات مستقیم نظامی، و از سوی دیگر، مدیریت پیامدهای سیاسی و اقتصادی این بحران.
2️⃣ اوکراین: صحنه‌ای دیگر برای فشار ژئوپلیتیک
🔸بحران اوکراین همچنان یکی از جدی‌ترین چالشهای ژئوپلیتیک برای مسکو و دیگر دولت‌های مخالف نظم غرب‌محور است. در حالی که واشنگتن با تغییر دولت خود بهدنبال ارائه ظاهری از کاهش تنش‌ها در این پرونده است، شواهد حاکی از آن است که سیاست کلان ایالات متحده در قبال اوکراین، همچنان بر محور تقابل با روسیه و حامیانش استوار است.
💢سیاست آمریکا: مدیریت بحران یا تقویت تقابل؟
واشنگتن با اتخاذ رویکردی دوگانه، از یک سو فشار بر دولت اوکراین برای ورود به مذاکرات را مطرح می‌کند، و از سوی دیگر، حمایت لجستیکی و نظامی خود از کی‌یف را به‌عنوان ابزاری برای افزایش هزینه‌های مسکو ادامه می‌دهد. این سیاست دوگانه، به‌ویژه در شرایطی که غرب با چالشهای اقتصادی داخلی مواجه است، تلاشی برای مدیریت بحران بدون تغییر در اهداف کلان خود محسوب می‌شود.
💢پیوند سوریه و اوکراین در معادلات قدرت
بحران‌های سوریه و اوکراین، اگرچه در ظاهر دو موضوع مستقل به نظر می‌رسند، اما در عمل به‌عنوان جبهه‌هایی مکمل در معادلات ژئوپلیتیک قدرتهای بزرگ عمل می‌کنند. حضور نظامی و اطلاعاتی بازیگران غربی در سوریه و حمایت از گروه‌های مسلح، تلاشی آشکار برای گشودن جبهه‌ای دیگر در برابر مسکو است. در همین راستا، نقش دولت‌های مستقل در مقاومت برابر این سیاست‌ها، نقشی کلیدی در حفظ توازن قدرت به شمار می‌رود.
3️⃣ چشم‌انداز و چالشهای پیش رو
🔸 تلاش غرب برای گسترش دامنه بحران‌های نیابتی، هزینه‌های سیاسی و امنیتی قابل‌توجهی را بر دولت‌های مستقل تحمیل می‌کند. مدیریت این هزینه‌ها و هم‌زمان بهره‌برداری از فرصت‌ها، نیازمند راهبردی دقیق و هماهنگ است. با وجود چنین چالش‌هایی، تشدید رقابتهای قدرتهای جهانی و تمرکز قدرت‌ها بر جبهه‌های خاص، فضای بیشتری برای دولت‌های منطقه‌ای ایجاد می‌کند تا با تقویت ائتلاف‌های محلی، نقش خود را در معادلات منطقه‌ای ارتقا دهند.
🔸تلاقی بحران‌های سوریه و اوکراین در نگاه استراتژیک قدرتهای بزرگ، تحولی مهم در معادلات ژئوپلیتیک جهانی است. در این میان، کشورهایی که به دنبال حفظ حاکمیت و تقویت نقش منطقه‌ای خود هستند، باید با درک ابعاد این تحولات، به اتخاذ راهبردهایی هوشمندانه بپردازند.
💢نتیجه‌گیری: راهبردی فراتر از تقابل‌های جاری
✅ تحولات سوریه و اوکراین نشان‌دهنده ورود به مرحله‌ای جدید از رقابتهای ژئوپلیتیک است که در آن، قدرتهای بزرگ به دنبال بازتعریف نظم جهانی و تثبیت جایگاه خود هستند. عبور از چالشهای این روند نیازمند اتکا به اصول استقلال‌طلبانه و مقاومت در برابر فشارهای خارجی و اتخاذ سیاست‌‌های هوشمندانه در چارچوب افزایش آمادگی داخلی، بهره گیری از دیپلماسی فعال و تقویت همکاری های چندجانبه برای ایفای نقش فعال در معادلات است.
┏━━ °•🖌•°━━┓
@jahad_tabein
┗━━ °•🖌•°━━┛
🌐 سوریه و اوکراین: رقابتهای ژئوپلیتیک قدرتهای بزرگ و چالشهای منطقه‌ای
#تحلیل_کوتاه
🔹تحولات اخیر در سوریه و اوکراین، صحنه‌ای پیچیده از رقابتهای ژئوپلیتیک را رقم زده که در آن، بازیگران جهانی و منطقه‌ای به دنبال تثبیت جایگاه خود و تغییر معادلات قدرت هستند. گسترش نفوذ بازیگران خارجی در سوریه و اقدامات تحریک‌آمیز در اوکراین، به وضوح تلاش‌های غرب برای گشودن جبهه‌های جدید تقابلی علیه بازیگران مخالف نظم غرب محور را نشان می‌دهد.
1️⃣ سوریه: زمین تقابل قدرت‌ها
🔸سوریه از سال ۲۰۱۱ همچنان به‌عنوان یکی از مهم‌ترین کانون‌های تضاد منافع میان قدرتهای جهانی و منطقه‌ای باقی مانده است. گزارش‌های اخیر درباره نقش افسران اطلاعاتی اوکراینی در ادلب و پشتیبانی آن‌ها از گروه‌های مسلح به خوبی نشان دهنده نقش غرب در بحران سوریه در امتداد رقابتهای جهانی قدرت است.
💢حضور اوکراین در سوریه: اهداف و پیامدها
🔸حضور نظامی و اطلاعاتی اوکراین در سوریه، که با حمایت ترکیه و همراهی گروه‌هایی همچون هیأت تحریر الشام همراه شده، نه‌تنها باعث پیچیدگی بیشتر بحران در این کشور شده، بلکه به‌وضوح بخشی از راهبرد غرب برای تضعیف دولت سوریه و هم‌پیمانانش است. شباهت روش‌های جنگی به‌کاررفته در ادلب با تاکتیک‌های ارتش اوکراین در نبرد با روسیه، شاهدی بر این هم‌گرایی عملیاتی است.
🔸در این چارچوب، تلاش برای گسترش تنش در مرزهای سوریه را باید بخشی از سیاست کلان غرب برای افزایش هزینه‌های محور مقاومت در منطقه دانست. بازیگرانی که خواهان حفظ حاکمیت و تمامیت ارضی سوریه هستند، با چنین اقداماتی در مقابل چالشی دوگانه مواجه شده‌اند: از یک سو، ضرورت مقابله با تهدیدات مستقیم نظامی، و از سوی دیگر، مدیریت پیامدهای سیاسی و اقتصادی این بحران.
2️⃣ اوکراین: صحنه‌ای دیگر برای فشار ژئوپلیتیک
🔸بحران اوکراین همچنان یکی از جدی‌ترین چالشهای ژئوپلیتیک برای مسکو و دیگر دولت‌های مخالف نظم غرب‌محور است. در حالی که واشنگتن با تغییر دولت خود بهدنبال ارائه ظاهری از کاهش تنش‌ها در این پرونده است، شواهد حاکی از آن است که سیاست کلان ایالات متحده در قبال اوکراین، همچنان بر محور تقابل با روسیه و حامیانش استوار است.
💢سیاست آمریکا: مدیریت بحران یا تقویت تقابل؟
واشنگتن با اتخاذ رویکردی دوگانه، از یک سو فشار بر دولت اوکراین برای ورود به مذاکرات را مطرح می‌کند، و از سوی دیگر، حمایت لجستیکی و نظامی خود از کی‌یف را به‌عنوان ابزاری برای افزایش هزینه‌های مسکو ادامه می‌دهد. این سیاست دوگانه، به‌ویژه در شرایطی که غرب با چالشهای اقتصادی داخلی مواجه است، تلاشی برای مدیریت بحران بدون تغییر در اهداف کلان خود محسوب می‌شود.
💢پیوند سوریه و اوکراین در معادلات قدرت
بحران‌های سوریه و اوکراین، اگرچه در ظاهر دو موضوع مستقل به نظر می‌رسند، اما در عمل به‌عنوان جبهه‌هایی مکمل در معادلات ژئوپلیتیک قدرتهای بزرگ عمل می‌کنند. حضور نظامی و اطلاعاتی بازیگران غربی در سوریه و حمایت از گروه‌های مسلح، تلاشی آشکار برای گشودن جبهه‌ای دیگر در برابر مسکو است. در همین راستا، نقش دولت‌های مستقل در مقاومت برابر این سیاست‌ها، نقشی کلیدی در حفظ توازن قدرت به شمار می‌رود.
3️⃣ چشم‌انداز و چالشهای پیش رو
🔸 تلاش غرب برای گسترش دامنه بحران‌های نیابتی، هزینه‌های سیاسی و امنیتی قابل‌توجهی را بر دولت‌های مستقل تحمیل می‌کند. مدیریت این هزینه‌ها و هم‌زمان بهره‌برداری از فرصت‌ها، نیازمند راهبردی دقیق و هماهنگ است. با وجود چنین چالش‌هایی، تشدید رقابتهای قدرتهای جهانی و تمرکز قدرت‌ها بر جبهه‌های خاص، فضای بیشتری برای دولت‌های منطقه‌ای ایجاد می‌کند تا با تقویت ائتلاف‌های محلی، نقش خود را در معادلات منطقه‌ای ارتقا دهند.
🔸تلاقی بحران‌های سوریه و اوکراین در نگاه استراتژیک قدرتهای بزرگ، تحولی مهم در معادلات ژئوپلیتیک جهانی است. در این میان، کشورهایی که به دنبال حفظ حاکمیت و تقویت نقش منطقه‌ای خود هستند، باید با درک ابعاد این تحولات، به اتخاذ راهبردهایی هوشمندانه بپردازند.
💢نتیجه‌گیری: راهبردی فراتر از تقابل‌های جاری
✅ تحولات سوریه و اوکراین نشان‌دهنده ورود به مرحله‌ای جدید از رقابتهای ژئوپلیتیک است که در آن، قدرتهای بزرگ به دنبال بازتعریف نظم جهانی و تثبیت جایگاه خود هستند. عبور از چالشهای این روند نیازمند اتکا به اصول استقلال‌طلبانه و مقاومت در برابر فشارهای خارجی و اتخاذ سیاست‌‌های هوشمندانه در چارچوب افزایش آمادگی داخلی، بهره گیری از دیپلماسی فعال و تقویت همکاری های چندجانبه برای ایفای نقش فعال در معادلات است.
┏━━ °•🖌•°━━┓
@jahad_tabein
┗━━ °•🖌•°━━┛