[122 65: این متن برنده جایزه ادبی کوتاه آلمان شد😍 مردی     درحال           مرگ بود                   وقتی كه                             متوجه                                 مرگش شد خدا را با             جعبه ای                         در دست دید *خدا* :           وقت رفتنه *مرد* :         به این زودی؟                     من نقشه های                                     زیادی داشتم *خدا* :           متاسفم                     ولی وقت                                   رفتنه *مرد* :           در جعبه ات                           چي دارید؟ *خدا* :           متعلقات                         تو را *مرد* :       متعلقات             من ؟                 یعنی                     همه چیزهای                               من ؛                                   لباسهام                                         پولهایم و ـ *خدا* :       آنها ديگر                 مال تو                         نیستند                               آنها متعلق به                                       زمین هستند *مرد* :         خاطراتم چی ؟ *خدا* :           آنها متعلق                         به زمان                                   هستند *مرد* :           خانواده و                         دوستانم ؟ *خدا* :             نه ،                   آنها موقتي                                   بودند *مرد* :           زن و                   بچه هایم ؟ *خدا* :           آنها متعلق به                             قلبت بود *مرد* :       پس وسایل             داخل جعبه                       حتما                             اعضاي                                   بدنم                                         هستند ؟ *خدا* :           نه ؛               آنها متعلق                             به گردوغبار                                             هستند *مرد* :           پس مطمئنا                           روحم است ؟ *خدا* :         اشتباه                 می کنی                         روح تو                                 متعلق                                       به من است مرد با اشك         در چشمهايش                   و باترس زیاد                           جعبه در دست                                     خدا را گرفت و باز كرد ؛               دید خالی                             است! مرد     دل شکسته               گفت :                     من هرگز                                 چیزی نداشتم ؟ *خدا* :         درسته ،                 تو مالك                           هیچ چیز                                           نبودی ! *مرد* :             پس من                       چی داشتم ؟ *خدا* :           لحظات زندگی                               مال تو بود ؛ هر لحظه  که                 زندگی کردی                                   مال تو بود . زندگی           فقط                 لحظه ها                               هستند قدر     لحظه ها را               بدانیم و                     لحظه ها را                                   دوست                                         داشته                                               باشیم آنچه از سر گذشت ؛ شد سر گذشت حیف بی دقت گذشت ؛ اما گذشت! تا که خواستیم یک «دو روزی» فکر کنیم بر در خانه نوشتند؛ ⇦در گذشت⇨ قدر همدیگه و لحظات خوب رو بدونيم🌹این متن برنده جایزه ادبی کوتاه آلمان رضایی نسب: ‌شاید اگر #سعدی مردم این زمانه را می دید، این گونه می سرود: بنی آدم ابزار یکدیگرند گهی پیچ و مهره گهی واشرند یکی تازیانه یکی نیش مار یکی قفل زندان یکی چوب دار یکی دیگران را کند نردبان یکی می کشد بار نامردمان یکی اره تا نان مردم برد یکی تیغ تا خون مردم خورد یکی چون قلم خون دل می خورد یکی خنجر است و شکم می درد چو عضوی به درد آورد روزگار دگر عضوها در پی كسب و كار خلاصه پر از نفرت و کین و آز یکی همچو کرکس یکی چون گراز تو كز محنت دیگران بی غمی در این عصر نامت نهند #آدمی !!!؟؟؟