🎙حجت الاسلام والمسلمین رضا محمدی 🔸در برنامه این هفته تلویزیون اینترنتی پاسخ ❓پاسخ به شبهات صفر ✔️ وجود حضرت رقیه(س) و محل دفن ایشان ✔️ محل دفن حضرت زینب (س) و مرقد ایشان در سوریه ✔️ مواجهه یزید با کاروان اسرای کربلا ✔️ نحوست ماه صفر ⏱زمان پخش: ـ چهارشنبه، ۱۷ شهریور ۱۴۰۰، ساعت ۱۷ ⏱ باز نشر: ـ جمعه، ۱۹ شهریور ۱۴۰۰، ساعت ۱۷ 🔸پخش با اینترنت رایگان در pasokh.tv و بستر هیئت آنلاین ➡️@spasokh

اینکه بنده بارها تکرار میکنم که جوان امروز، از جوان اوّل انقلاب و دوران جنگ اگر جلوتر نباشد، بهتر نباشد، عقب‌تر نیست -و من معتقدم که جلوتر است- به‌خاطر این است که امروز با این‌همه ابزارهای تبلیغی، با این‌همه شگردهای گوناگونِ فروریختن پایه‌های ایمان، جوان انقلابی ایستاده است. ما در عرصه‌ی فرهنگ، در عرصه‌ی سیاست، در عرصه‌های اجتماعی، در عرصه‌های هنری الی‌ماشاءالله جوان مؤمن داریم. (دیدار ائمه جماعات مساجد استان تهران، مورخ ۱۳۹۵/۵/۳۱) 🖤🔥 انالله وانا الیه راجعون چنان ققنوس در میان آتش جاودان گشتی رحم الله من یقرأ الفاتحة مع الصلوات #شهید #علی_لندی #قهرمان #دهه_هشتادی #ققنوس @uknahad

علامه ذوالفنون حسن حسن زاده آملی رحمة الله علیه: «گوش شما باید به فرمان رهبر باشد که گوش ایشان به فرمان حضرت خاتم انبیاست.» این جملات وقتی قابل توجه‌تر می‌شود که بدانیم علامه طباطبایی (صاحب تفسیر شریف المیزان - رحمه الله علیه) در وصف ایشان فرموده اند : « آقای حسن زاده را کسی نشناخت جز امام زمان و خاک پای حسن زاده توتیای چشم طباطبایی!» 🏴 حوزه علوم اسلامی دانشگاه شهید باهنر رحلت این عالم ربانی و طبیب الهی و فیلسوف و عارف صمدانی را تسلیت می‌گوید. @hozekerman

مدرک فارغ التحصیلی سال اول خانمها فاطمه سادات احمدی موسوی، مهلا مددی و مرضیه عدالت. سایر عزیزانی که همه دروس را گذرانده اند نیز در صورت درخواست مدرک به بنده پیام دهند. این سه بزرگوار هم جهت دریافت اصل مدرک با یک قطعه عکس از ساعت 7:30 صبح الی 13:30 به نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاه شهید باهنر (ورودی ساختمان بخش الهیات و حقوق) مراجعه فرمایند.

معرفت جویان محترمی که سال اول را با موفقیت گذرانده اند در صورت تقاضا برای تحصیل در سال دوم تا پنجشنبه 15 مهر به اینجانب پیام دهند. در صورت رسیدن تعداد به حد نصاب دوره سال دوم برگزار خواهد شد.

حوزه علوم اسلامی دانشگاهیان دوره دوم اخلاقی، معرفتی و تمدنی ویژه اساتید دانشگاهها و مراکز آموزش عالی با موضوعات الهیات تطبیقی، عرفان نظری، اخلاق عملی، و از حکومت تا تمدن اسلامی را به صورت حضوری و مجازی با امتیازات علمی و فرهنگی برگزار می نماید. ثبت نام از طریق پایگاه : Hodat.ir @hozekerman

نکاتی زیبا از سیره پیامبر بزرگوار صلی الله علیه وآله وسلم: هزار مرتبه شویم دهان به مشک و گلاب هنوز نام تو بردن کمال بی ادبی است چهره ظاهری پیامبر: علی علیه السلام بی همتا بودن سیمای محمد صلی الله علیه وآله را چنین حکایت میکند: خداوند، هر پیامبری فرستاد، گلچهره بود و پیامبر شما، خوش چهره ترین بود. ماه عکسی از جمال محمد بود. سیره رفتاری و اخلاقی: یکی از متفکرین غربی: هیچ کس را ندیدم که بیش از محمد آن قدر عمیق باشد که از جزئی ترین کار او، بتوان قانون زندگی استخراج کرد. آن حـضـرت پـیوسته جویای حـال اصـحـاب خـود بـود، اگـر سـه روز یـکـی از آنـان را نـمـی دیـد احـوال او را مـی پرسید، اگر در مسافرت بود در حقش دعا می کرد، اگر حضور داشت به دیـدارش مـی شـتـافـت و اگـر در بـستر بیماری قرار داشت به عیادتش می رفت. هر گاه به مجلسی وارد می شد در نزدیک ترین جای خالی می نشست جلسات او حلقه وار بود به گونه ای که اگر کسی از بیرون وارد مـی شـد پـیامبر را نمی شناخت. هرگز پای خـود را پـیـش اصـحـاب دراز نـمـی کـرد وقـتـی در حـضـور فـردی مـی نـشـسـت تـا قـبـل از رفـتـن او لبـاس بیرونی خـود را از تـن خـارج نـمـی کـرد. بـا غنی و فقیر یکسان مصافحه می کرد و دست خود را نمی کشید تا طرف دست خود را بکشد. چون با دوستانش برخورد می کرد، دستانشان را می گرفت و می فشرد. قبل از بیرون آمدن از منزل به آینه یا آب نگاه می کرد و موی سر را شانه می زد. هـزیـنـه عـطـریـات او بـیـشـتـر از خـوراکـش بـود.هر گاه از محلی عبور می کرد عابرین از بوی عطرش به وجود و حضور مبارکش پی می بردند. پـیـامـبـر گـرامی اسلام (ص ) اکثر اوقات ساکت بود، هیچ گاه سخن دیگری را قطع نمی کـرد و جـز در مواقع ضرورت سخن نمی گفت . هر گاه اراده سخن می کرد با حالت تبسم لب هـا را بـه آرامـی بـرای سـخـن گـفـتـن بـاز مـی کـرد. هر گاه در برابر مخاطب قرار داشت ، به گوشه چشم به او نگاه نمی کرد. پـیـامبر همواره خوش رو بود و تبسمی بر لب داشت. اهل شوخی بود، ولی بدون تمسخر و تحقیر کسی. و انگیزه حضرت این بود تا اصحاب و یارانش مقهور جذبه معنوی او نگردند و بتوانند به راحتی با او مأنوس شوند و حاجت های خود را بیان نمایند. هـمـچون غلامان و خادمان بر سر سفره می نشست و بر خلاف سیره مـتـکـبـران و پـادشـاهـان هـنگام تناول طعام به هیچ چیزی تکیه نمی زد و روی زمین یا فرش مـی نـشـسـت. هـر گـونـه طـعـامـی کـه خـدا حـلال کـرده بـود تـناول می فرمود و ایراد نمی‌گرفت. به هیچ غذای حلالی دست رد نمی زد و مدح و تعریف بی جهت هم از غذاها نمی کـرد. در خانواده، مهربان بود. انس می گفت: کسی با زن و فرزندش مهربان تر از رسول گرامی نبود. نسبت به همسران خود، هیچ گونه خشونتی نمی کرد و این، بر خلاف خلق و خوی مکیان بود. به حسن معاشرت با زنان توصیه می کرد و می گفت: همه مردم، دارای خصلت های نیک و بد هستند. مرد، نباید تنها جنبه های ناپسند همسر خویش را در نظر بگیرد و او را ترک کند؛ زیرا هر گاه از یک خصلت او ناراحت شود، خصلت دیگرش، مایه خشنودی اوست و این دو را باید با هم به حساب آورد. در خدمت کارهای خانه بود و از اهل خانه، نه غذایی می طلبید و نه علاقه اش به خوردنی را ابراز می کرد. اگر غذایش می دادند می خورد و آن چه می دادند، می پذیرفت و آن چه نوشیدنی می دادند، می نوشید و چه بسا خود، برای خوردن و نوشیدن بر می خاست و به خانواده اش غذای خوب می داد و در کارهای خانه، به خانواده کمک می کرد. امير مومنان امام علی عليه‌السلام فرمود: عن عَلِيٍّ(ع) قَالَ دَخَلَ عَلَيْنَا رَسُولُ اللَّهِ ص وَ فَاطِمَةُ جَالِسَةٌ عِنْدَ الْقِدْرِ وَ أَنَا أُنَقِّي الْعَدَسَ قَالَ يَا أَبَا الْحَسَنِ قُلْتُ لَبَّيْكَ يَا رَسُولَ اللَّهِ قَالَ اسْمَعْ مِنِّي وَ مَا أَقُولُ إِلَّا مَنْ أَمَرَ رَبِّي مَا مِنْ رَجُلٍ يُعِينُ امْرَأَتَهُ فِي بَيْتِهَا إِلَّا كَانَ لَهُ بِكُلِّ شَعْرَةٍ عَلَى بَدَنِهِ عِبَادَةُ سَنَةٍ- صِيَامٍ نَهَارُهَا وَ قِيَامٍ لَيْلُهَا وَ أَعْطَاهُ اللَّهُ تَعَالَى مِنَ الثَّوَابِ مِثْلَ مَا أَعْطَاهُ اللَّهُ الصَّابِرِينَ وَ دَاوُدَ النَّبِيَّ وَ يَعْقُوبَ وَ عِيسَى ع يَا عَلِيُّ مَنْ كَانَ فِي خِدْمَةِ الْعِيَالِ فِي الْبَيْتِ وَ لَمْ يَأْنَفْ كَتَبَ اللَّهُ تَعَالَى اسْمَهُ فِي دِيوَانِ الشُّهَدَاءِ وَ كَتَبَ اللَّهُ لَهُ بِكُلِّ يَوْمٍ وَ لَيْلَةٍ ثَوَابَ أَلْفِ شَهِيدٍ وَ كَتَبَ لَهُ بِكُلِّ قَدَمٍ ثَوَابَ حِجَّةٍ وَ عُمْرَةٍ- وَ أَعْطَاهُ اللَّهُ تَعَالَى بِكُلِّ عِرْقٍ فِي جَسَدِهِ مَدِينَةً فِي الْجَنَّةِ يَا عَلِيُّ سَاعَةٌ فِي خِدْمَةِ الْعِيَالِ خَيْرٌ مِنْ عِبَادَةِ أَلْفِ سَنَةٍ وَ أَلْفِ حَجٍّ وَ أَلْفِ عُمْرَةٍ وَ خَيْرٌ مِنْ عِتْقِ أَلْفِ رَقَبَةٍ وَ أَلْفِ غَزْوَةٍ وَ أَلْفِ عِيَادَةِ مَرِيضٍ وَ أَلْفِ جُمُعَةٍ وَ أَلْفِ جَنَازَة

ٍ وَ أَلْفِ جَائِعٍ يُشْبِعُهُمْ وَ أَلْفِ عَارٍ يَكْسُوهُمْ وَ أَلْفِ فَرَسٍ يُوَجِّهُهَا فِي سَبِيلِ اللَّهِ وَ خَيْرٌ لَهُ مِنْ أَلْفِ دِينَارٍ يَتَصَدَّقُ عَلَى الْمَسَاكِينِ وَ خَيْرٌ لَهُ مِنْ أَنْ يَقْرَأَ التَّوْرَاةَ وَ الْإِنْجِيلَ وَ الزَّبُورَ وَ الْفُرْقَانَ وَ مِنْ أَلْفِ أَسِيرٍ أَسَرَ فَأَعْتَقَهَا وَ خَيْرٌ لَهُ مِنْ أَلْفِ بَدَنَةٍ يُعْطِي لِلْمَسَاكِينِ وَ لَا يَخْرُجُ مِنَ الدُّنْيَا حَتَّى يَرَى مَكَانَهُ مِنَ الْجَنَّةِ يَا عَلِيُّ مَنْ لَمْ يَأْنَفْ مِنْ خِدْمَةِ الْعِيَالِ دَخَلَ الْجَنَّةَ بِغَيْرِ حِسَابٍ يَا عَلِيُّ خِدْمَةُ الْعِيَالِ كَفَّارَةٌ لِلْكَبَائِرِ- وَ يُطْفِئُ غَضَبَ الرَّبِّ وَ مُهُورُ حُورِ الْعِينِ وَ يَزِيدُ فِي الْحَسَنَاتِ وَ الدَّرَجَاتِ- يَا عَلِيُّ لَا يَخْدُمُ الْعِيَالَ إِلَّا صِدِّيقٌ أَوْ شَهِيدٌ أَوْ رَجُلٌ يُرِيدُ اللَّهُ بِهِ خَيْرَ الدُّنْيَا وَ الْآخِرَه. روزی در حالى كه فاطمه(س) نزدیک من نشسته بود و من عدس پاک می‌کردم، پیامبر صلی الله علیه و اله وارد شدند و فرمودند: ای اباالحسن! عرض كردم لبيك يا رسول اللَّه! فرمود: آنچه مي‌گويم بشنو زیرا من هیچ حرفی نمی‌زنم مگر اینکه به امر پروردگار است: -مردى كه به زن خود در خانه کمک كند، خدا ثواب یک سال عبادتی را که روزها روزه باشد و شبها به قیام و نماز ایستاده باشد به او می‌دهد. -يا على هر كه در خانه در خدمت خانواده خود باشد و آن را ننگ نداند خدواند نام او جزو شهدا می‌نویسد. - به هر رگی که در بدن اوست در بهشت شهری به او عنایت می‌کند. -خدمت به عیال از هزار اسير كه بخرد و آنها را در راه خدا آزاد کند برتر می‌باشد. -از دنیا بیرون نمی رود مگر اینکه جای خود را در بهشت می‌بیند. -يا على هر کسی خدمت کردن به خانواده خود را ننگ نداند خداوند او را بدون حساب به بهشت داخل می‌کند. -يا على خدمت کردن به عيال كفاره گناهان كبيره است و غضب پروردگار را فرو می‌نشاند و مهریه حور العين است. -يا على خدمت نمي‌كند عيال خود را مگر کسی که صديق يا شهيد باشد يا مردي كه می خواهد خدا خير دنيا و آخرت را به عنایت کند. (جامع الأخبار ص: 103-102) با همه صمیمی بود و کسی که برای نخستین بار او را می دید، هیبتش او را می گرفت و هر کسی با او معاشرت می کرد، دوستی‌اش را به دل می گرفت. می فرمود: سه چیز است که دوستی آدمی با برادر مسلمانش را زلال می سازد؛ هنگام دیدار با چهره ای گشاده با دوستش روبه‌رو شود، زمان نشستن در مجلس، برایش جا باز کند و او را با محبوب ترین نامش بخواند. انس می گوید: ده سال خدمتش را کردم؛ نه هرگز دشنامم داد و نه کتکم زد؛ نه مرا از خود راند و نه به رویم اخم کرد. هر گاه در کاری که دستور فرموده بود، سستی میکردم، سرزنشم نمی کرد. برای خدا، خشمگین می شد؛ نه برای ارضای خویش. اهل انتقام گرفتن نبود؛ عفو می کرد و می گذشت. (الیوم یوم المرحمة) عذر عذرخواهنده را می پذیرفت و بر جفا و تندخویی دیگران، صبور و حلیم بود. می فرمود: خدا مرا به مدارا فرمان داده است؛ آن گونه که به نماز دستور داده است. (یهودی که گریبان حضرت را به بهانه طلبش گرفت) همگان را به خوش اخلاقی توصیه می کرد و می فرمود: «نزدیکترین همنشین من در رستاخیز، خوش اخلاق ترین شما است و در ترازوی عمل کسی در روز قیامت، چیزی بهتر از خوش خلقی گذاشته نمی شود». هر گاه میهمان برای حضرت می آمد و یا بردگان او را دعوت می کردند، با آن هـا غـذا مـیـل مـی فـرمـود. هرگز بر اثر پرخوری و یا سیری شکم آروغ نزد. با این که در منزل حضرت ، همسران ، و گاه خدمتکاران حاضر بودند کارهای شخصی خود را بـه هـیـچ فـردی واگـذار نـمـی کـرد. کـفـش و لبـاسش را با دست خویش وصله می کرد گـوسـفـنـدان را مـی دوشـید، درب خانه را خود باز می کرد، مایحتاج خانه اش را خود از بازار تـهـیـه مـی کـرد و خـود بـه سـوی خـانـه حمل می نمود و آب مورد نیاز منزل را خود تهیه می کرد. در جنگ خندق برای حفر خندق ، خود نیز کلنگی را گرفت و در قسمتی به حفر خندق مـشـغـول شـد و حـضـرت عـلی نـیـز خـاک هـا را بـه بـیـرون انتقال می داد. در یـکی از مسافرت های دسته جمعی ، برای پختن غذا هر کسی مأموریت یافت تا بخشی از کـار تـهـیـه غـذا را انجام دهد. پیامبر نیز به سوی صحرا رفت تا هیزم مهیا کند. هنگامی که اصحاب خواستند مانع شوند فرمود: خداوند دوست ندارد بنده اش را در مـیـان یـارانـش بـا وضـعـی بـبـیـنـد کـه بـرای خـود نـسـبـت بـه دیـگـران امـتـیـازی قائل شده باشد. پـیـامـبـر اعـظـم (ص ) سخی ترین مردم بود. هرگز درهم و دینار نزد او نمی ماند، اگر چیزی پیش آن حضرت زیاد می آمد تا آن را به کسی یا مستحقی نمی رساند به خانه نمی رفـت ، هـر چـه از ایـشـان مـی خـواسـتـنـد عـطـا مـی کـرد. یـکـی از هـمـسـران پـیـامـبـر مـی گـویـد رسـول خـدا هـرگـز سـه روز پـی در پـی سـیـر نـبـود