eitaa logo
در تکاپو | حمیدرضا تیموری
151 دنبال‌کننده
397 عکس
109 ویدیو
26 فایل
پنجره‌ای به «فرهنگ، هنر و حکمرانی» در تکاپو باشید ... ارتباط با من: @hrteimouri
مشاهده در ایتا
دانلود
از سال گذشته (1402) دغدغۀ مستندسازی در من تقویت شد. البته دغدغه‌ام صِرف تولید مستند نبود بلکه دیدن سوژه‌های مختلف، ژانرهای مختلف، برداشت‌های مفهومی از اثر، زاویه‌دید کارگردان و نحوۀ پرداخت سوژه، نگاه منتقدان به آثار مستند و ... برایم اهمیت داشت. دوست داشتم بین مستندسازان و بچه‌های علاقه‌مند به مستند شبکه‌سازی کنم و از تجربیات حرفه‌ای‌ها بیشتر بیاموزم. مهم‌تر از همه، ترویج نگاه مستند در بین مردم را وظیفۀ تبیینی خود می‌دانستم. راستش را بخواهید در دهۀ اخیر، فرهنگ عمومی ما بیشتر از شبکه‌های اجتماعی متأثر است و شبکه‌های اجتماعی هم مجال فکرکردن را از افراد می‌گیرد و با بمباران ذهنی مخاطبان، جهت‌گیری و سوگیری‌های عجیبی ایجاد می‌کند. خرداد 1403 در نشستی دوستانه با دو تن از دوستان عزیز، دغدغه‌ام را طرح کردم و گفتم: بیایید یک دورهمی خودمانی راه بیندازیم و مستندهای مختلف را اکران و دربارۀ آن‌ها گفت‌وگو کنیم. همگی بر ضرورت آن تأکید کردیم اما برنامه‌ریزی مشخصی صورت نگرفت. با روح‌الله توکلی هم مسئله را طرح کردم. او هم بر «پایه‌بودنش» تأکید کرد. با هم عهد کردیم حتی اگر هیچ مخاطبی نیامد، خودمان دونفری جلسه را برگزار می‌کنیم. برای جذب حمایت مالی، پروپوزال نوشتیم و دادیم به فلان مدیر در فلان سازمان و او هم چند وقتی امروز و فردا کرد و درنهایت گفت: «نه» (خب مرد حسابی این «نه» را همان اول بگو). البته در میانۀ برگزاری فصل اول هم جلسه‌ای با یکی از مدیران ارشد شهرداری برگزار کردیم اما دلایلی مطرح کرد و امکان حمایت را منتفی دانست. ادامه 🔽 🔆 @hrteimouri_ir
به‌هرروی فصل اول دورهمی «نیم‌ماه» را با اکران 8 مستند در 7 موضوع محتوایی برگزار کردیم. در این 8 نشست با توجه به یکی از مناسبت‌های تقویم یا بنابر اتفاقات روز، اثری را دیدیم و حداقل یک ساعت دربارۀ آن گفت‌وگو کردیم. حضور حدود 20 نفر از اهالی فرهنگ و هنر و رسانۀ اصفهان در جلسات موجب دل‌گرمی‌مان شد که از همۀ آن‌ها سپاس‌گزاریم. همچنین از جناب آقای دکتر مصطفی مرتضوی که با دراختیارگذاشتن فضای خانۀ مشروطیت موجب برگزاری این نشست‌ها شدند، متشکریم. از روح‌الله توکلی که همیشه 5 دقیقه زودتر از ما در محل برگزاری نشست حاضر می‌شد و با نظرات تخصصی‌اش در حوزۀ مستند، چراغ جلسه را روشن نگاه می‌داشت، ممنونیم. اینک و در آستانۀ فصل دوم دورهمی «نیم‌ماه» از تک‌تک شما دعوت می‌کنیم همراه ما شوید تا در کنارتان بیشتر بیاموزیم. امیدواریم در فصل دوم بتوانیم با انتشار گزارش جلسات و تولید محتوای مناسب، از نظرات ارزشمندتان بهره‌مند شویم. همچنین برای رفع نقاط ضعف و تقویت محاسن نشست‌ها به هم‌فکری‌تان نیازمندیم. منتظر حضورتان هستیم. امضا: تیمور 🔆 @hrteimouri_ir
🔸 مستند «یک از هزار» با حضور جمعی از مسئولان، هنرمندان و علاقه‌مندان به هنر در حوزۀ هنری استان اصفهان اکران شد. متأسفانه مجالی برای سخن‌گفتن تیم تولید در سین برنامه در نظر گرفته نشده بود! می‌خواهم از همین تریبون دو نکته را به‌طور خلاصه بیان کنم: ۱.مستند دربارۀ شخصیت آقای میرزایی است. فردی که شخصیت (کاراکتر) بسیاری از بچه‌های جنگ را نمایندگی می‌کند: افرادی جسور و پرتلاش با عزم‌های پولادین، آرمان‌های بلند و باورهای قلبی استوار به امام خمینی (ره) و انقلاب اسلامی. ۲. این اثر از سرچشمۀ ارادۀ ملی ایرانیان حرف می‌زند. اراده‌ای که در جنگ می‌خواسته دست ایران را در برابر دشمن بعثی پر کند و بعد از جنگ تلاش کرده ایران را در زمینۀ دفاعی کاملاً خودکفا کند. پس از بازنشستگی هم ول‌کن نبوده و وارد حوزه‌های مختلف صنعت، مدیریت و... شده و محصولاتی تولید کرده تا ایران را از نظر فنی و فناوری قدرت ببخشد. به قول یکی از شرکت‌کنندگان مراسم «دم همه‌شون گرم». از حضور پرمهر جنابان آقایان محمدعلی احمدی، فرماندار محترم اصفهان و هیئت همراه، دکتر حامد یزدیان، نمایندۀ محترم مردم اصفهان در مجلس شورای اسلامی و خانوادۀ محترم، حجت‌الاسلام‌والمسلمین احمد سالک، نمایندۀ ادوار مختلف مجلس شورای اسلامی سپاسگزارم. هم‌چنین از هنرمندان، نویسندگان، منتقدان و مهمانان بزرگواری که در این نشست حضور یافتند، متشکرم. قدردان زحمات جنابان آقایان روح‌الله توکلی (تهیه‌کننده و کارگردان)، حسین عباسی (مدیر تصویربرداری) و سایر دوستان تولید و برگزارکنندگان نشست هم هستم. امضا: آق تیمور 🔆 @hrteimouri_ir
در تکاپو | حمیدرضا تیموری
هم‌زمان با سال‌روز نهضت مشروطیت، خانۀ مشروطۀ اصفهان برگزار می‌کند: ✴️ همایش علمی هویت ایرانی (صفوی
💢 گزیده‌های شخصی‌ام از همایش علمی «هویت ایرانی» ❇️ دکتر محمدجواد صافیان، استاد تمام فلسفه: 🔸 هویت در نسبت با دیگری تعین پیدا می‌کند. 🔹 هویت امری سیال و تاریخ‌مند است. 🔸 هویت از طریق بازنمایی‌هایی نمادین (در زبان، هنر، آیین و...) حفظ می‌شود. 🔹 هویت ذاتاً پارادوکسیکال (جمع اضداد) است. 🔸 هویت با وحدت در کثرت و تداوم در گسستگی معنا پیدا می‌کند. 🔹 هویت شدنی است در عین بودن. 🔸 در جنگ ۱۲ روزه همه متوجه اهمیت هویت شدند. 🔹 هویت ایجاد تعلق می‌کند و همین ایجاد تعلق امکان کنش جمعی را فراهم می‌کند. 🔸 روان‌شناسان توجه به هویت را موجب کاهش اضطراب وجودی و ایجاد حس تداوم می‌دانند. 🔹 آیا صرف تأکید بر هویت برای جلوگیری از فروپاشی اجتماعی کافی است؟! خیر. 🔸 منشأ مقاومت در برابر تهدید دیگری، هویت است. 🔹 لازمۀ مقاومت، قدرت است. البته قدرت صورت‌های مختلفی دارد. 🔸 تفاوت‌هایی بین زور (خشونت) و قدرت وجود دارد: خشونت زمانی رخ می‌دهد که قدرت ضعیف است. 🔹 تهدیدهایی هویتی امروز با تهدیدهای هویتی قرون گذشته کاملاً ماهیت متفاوتی دارند. 🔸 عصر کنونی ابعاد مختلفی دارد: ۱. فلسفی و هستی‌شناختی، ۲. اجتماعی سیاسی فرهنگی هنری، ۳. علمی و تکنولوژیک، ۴. رسانه‌ای و ۵.نظامی 🔹 بعد علمی و تکنولوژیکی از همه مهم‌تر و تعیین‌کننده‌تر است. باید روح تکنولوژی را دریابیم. 🔸 در وضعیت کنونی در برابر نظم حاکم بر جهان قرار داریم. در این وضعیت چند سناریو می‌توان داشت: ۱. مقابلۀ نظامی صرف ۲. تسلیم ۳. هم‌زیستی ۴.مقاومت 🔹 تنها راه ممکن مقاومت است اما باید اندیشید که چگونه مقاومت ممکن خواهد بود. 🔸 برای مقاومت‌داشتن باید قدرت داشته باشیم. برای کسب قدرت باید به مؤلفه‌های آن توجه داشت: ۱. سرمایۀ اجتماعی ۲. قدرت علم و تکنولوژی ۳. قدرت اقتصادی ۴. قدرت مدیریت ۵. قدرت نظامی 6. قدرت گفت‌وگو (چه در سطح داخلی و چه در سطح خارجی) ۷. قدرت رسانه‌ای 🔹 تکنولوژی باید به‌عنوان نحوه‌ای از هستی ما تحقق پیدا کند. 🔆 @hrteimouri_ir
در تکاپو | حمیدرضا تیموری
هم‌زمان با سال‌روز نهضت مشروطیت، خانۀ مشروطۀ اصفهان برگزار می‌کند: ✴️ همایش علمی هویت ایرانی (صفوی
💢 گزیده‌های شخصی‌ام از همایش علمی «هویت ایرانی» ✴️ دکتر موسی نجفی، استاد تمام علوم سیاسی: 🔹 آقای دکتر داوری می‌گفتند: غرب دو روی یک سکه است: یک رویش حقوق بشر و دموکراسی و آزادی است و روی دیگرش منفعت‌طلبی و خشونت و خودخواهی. هروقت بین این دو تعارض ایجاد می‌شود غرب منفعت را انتخاب می‌کند. 🔸 آیا هویت سیال است یا ثابت؟ اگر هویت سیال باشد پس جوهر چه می‌شود؟ 🔹 هویت هر ملتی، ذاتی ثابت دارد که چیزهایی بر آن عارض می‌شود. وقتی چیزی به ذات عرضه می‌شود، ذات موارد عَرَضی را می‌پذیرد. 🔸 در نظریۀ «تکوین و تکون هویت ملی ایرانیان» معتقدم در ذات هویت ایران سه چیز وجود دارد: ۱. حق‌پرستی، ۲. معنویت‌خواهی و ۳. عدالت‌طلبی. اما آیا بقیه ملت‌ها چنین هویتی ندارد؟ همۀ ملت‌ها چنین عناصری دارند اما همه فرصت شکوفایی و به کمال‌رساندن آن را در طول تاریخ نداشته‌اند و گاهی موانع اجازه نمی‌داده چنین مؤلفه‌هایی در هویت سایر ملل شکوفا شود. 🔹 از قرن دهم به بعد، هویت ملی ما با مذهب شیعه و آرمان شیعی احیا شد. صفوی‌ها ترکیبی از ایران شیعی، ایرانِ (زبان) فارسی و ایرانِ باستان ایجاد کردند. 🔆 @hrteimouri_ir
در تکاپو | حمیدرضا تیموری
هم‌زمان با سال‌روز نهضت مشروطیت، خانۀ مشروطۀ اصفهان برگزار می‌کند: ✴️ همایش علمی هویت ایرانی (صفوی
💢 گزیده‌های شخصی‌ام از همایش علمی «هویت ایرانی» ❇️ دکتر تقی پورنامداریان، استاد تمام ادبیات فارسی: 🔸 شناخت یعنی چه؟ یعنی برخورد ارگانیسم زنده با محیط. تصویر هر شناخت را تجربه می‌نامیم. 🔹 هویت، تجربه‌های مستقیم یا غیرمستقیم عمومی اعضای یک فرهنگ است. 🔸 زیبایی از راه عقل و حس حاصل نمی‌شود بلکه از راه شهود حاصل می‌شود. هنر شهود غنایی است. 🔹 یکی از عوامل هویت ما، شعر است. افلاطون می‌گفت هنر محاکات (تقلید از طبیعت) است. شعر هم تقلید زبان است. 🔸 سه نوع شعر در آثار افلاطون طبقه‌بندی شده: حماسی (اپیک)، نمایشنامه (درام) و غنایی (لیریک: که با ساز لیر آن را می‌خواندند). 🔹 در فرهنگ ایرانی سه نوع شعر داشتیم: حماسی، تعلیمی و غنایی. مرثیه هم جزو غنایی دسته‌بندی می‌شده که آن را با فلوت می‌خواندند. 🔸 در زمان قدیم، شعر داستانی، منظوم و شنیداری بوده چون همه سواد نداشتند. 🔹 ارسطو می‌گوید ماهیت شعر تقلید از طبیعت گفتار و کردار آدم‌ها بوده ولی مردم به چیزی که موزون باشد، شعر می‌گویند. 🔸 شعر غنایی ابراز احساسات و عواطف شخصی است. تأکید این شعر بر «من» است. در شعر تعلیمی تأکید بر «تو» و در شعر حماسی تأکید بر «او» است. 🔹 ما شعر غنایی را استراق سمع می‌کنیم. 🔸 در دوران گوینده‌محور چند معنایی وجود نداشته و فهم افراد از شعر کلاسیک، یکسان بوده است. 🔹 با گسترش شعر غنایی از زمان سعدی و حافظ، چندمعنایی باب می‌شود. در واقع فهم‌های معنایی متفاوت، از شعر غنایی آغاز شده است. 🔸 سعدی مرز میان شعر غنایی و تعلیمی است. 🔹 شعر تجربۀ غیرمستقیم مردم ما (حتی مردم بی‌سواد) بوده و یکی از چیزهایی که هویت ایرانیان را ساخته، شعر بوده است. مردم داستان و نظم را می‌فهمیدند و در یادشان می‌مانده و هویتشان را می‌ساخته است. 🔸 از ۱۳۱۶ با سرایش شعر نو توسط نیما، معنا دیگر منحصربه‌فرد و فردی شد. به همین دلیل شعر نو نمی‌تواند هویت بسازد. 🔹 از نظر رولان بارت، شعر در بافت معنا می‌دهد و تغییر بافت موجب تغییر معنا می‌شود. در واقع شعر خواننده را می‌خواند نه خواننده شعر را. 🔆 @hrteimouri_ir