👆۲/۲ ادامه ۲- وای بر مرد ذلیل بزدلی که از دیدن چنین زن مهاجمی، به جنون و دریدگی او اشاره نکند و وی را شجاع و رفتارش را تحسین‌برانگیز بخواند! تجربیات و پرونده‌های قضایی متجاوزان شبه‌روشن‌فکر و اصلاح‌طلب‌مآب، به‌ویژه طی چهار، پنج سال اخیر ثابت کرده‌اند، متأسّفانه کم نیستند مردان منحرفی که پشت نقاب حمایت از حقوق زنان و زیر پوشش دفاع از بانوان، انحرافات اخلاقی-جنسی و ضعف‌های شخصیّتی خود را پنهان کرده و در چنین بزنگاه‌هایی، تبلیغ دیاثت می‌کنند و می‌شوند سپر بی‌حیائان و روان‌پریشان؛ شاید نیاز باشد با تأسیس «انجمن حمایت از سلیطه‌ها و روان‌پریشان»، علاوه بر حفظ امنیّت روانی جامعه و برقراری آرامش در اماکن عمومی، وضعیّت روحی-روانی زنان روانی ظاهراً سالم و خانواده‌های مظلوم آنان نیز بهبود یابد. مقابل سلیطه‌ها، چه مردم، چه قوانین، باید به غایت جسور و مقتدرانه برخورد کنند چرا که مدارا با چنین موجوداتی، سبب می‌شود تا جامعه را مثل خود، دریده و فضا را مثل روانشان، متشنّج نکرده‌اند، بی‌محابا پیش روند. ۳- این‌که اراذل و فواحش، بعد اغتشاشات ۱۴۰۱، این‌قدر اهانت به روحانیّون را عادی‌سازی و تحقیر روحانیّت را باب کرده‌اند و تناظر و هم‌زمانی آن جنایات علیه ایران، با کشف حجاب و بی‌حیائی، حاکی از اوج انحراف فکری، وحشی‌گری اجتماعی و جنون روانی این آرامش‌ستیزان پرخاش‌گر دارد؛ حتّی شهروندانی که به بعضی روحانیون، انتقاد دارند، باید بدانند که وحوش مهاجمی نظیر سلیطه‌ی مهرآباد، روزی حتّی به بی‌حجابانی که به دلشان ننشیند نیز حمله‌ور خواهند شد، چرا که کنش‌گری‌های آنان، از الگوی رفتاری یک فعّال سیاسی-اجتماعی پیروی نمی‌کند بلکه مشابه اهالی تیمارستان، بی‌قاعده و غیر قابل پیش‌بینی است. ‎#اغتشاشات۱۴۰۱ ‎#جنگ_ترکیبی ‎#جنگ_روانی ‎#جنگ_رسانه‌ای #فرودگاه_مهرآباد ✒️احسان رستگار